Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

wszystkie na głównej w poczekalni archiwum komentarze ulubione obserwuje
Kiedy były facet twojej dziewczyny jest tak zajebisty, że nawet ty za nim tęsknisz... – Stanął facet przy ulicy, podniósł rękę, żeby zawołaćtaksówkę i w tym momencie zatrzymała się taryfa.- Perfekcyjnie trafiony moment! Identycznie jakMirek - mówi taksówkarz.- Kto? - pyta pasażer.- Mirosław Woźniak... Jest to facet, który wszystkorobił w samą porę. Podobnie jak nadjechałem wchwili kiedy pan podniósł rękę. Dokładnie takwszystko wychodziło w życiu Mirkowi - jednymsłowem idealnie.- Nikt nie jest idealny.- Ale w przypadku Mirka właśnie tak było. Byłwspanialej atletycznej budowy. Mógł wygraćWielkiego szlema w tenisie. Mógł grać w golfa zprofesjonalistami. Śpiewał jak słowik, tańczył jakgwiazda z Broadwayu. A jak grał na fortepianie! Byłniesamowitym facetem.- No to rzeczywiście był wspaniałym człowiekiem.- Ale to jeszcze nic! Miał pamięć jak komputer.Pamiętał urodziny wszystkich których znal. Znal sięna winach, do którego dania ma które zamówić orazjakim widelcem jeść poszczególną potrawę. Umiałnaprawić wszystko. Nie jak ja. Kiedy wymieniambezpiecznik, pół ulicy zostaje bez prądu... AleMirosław Woźniak robił wszystko idealnie.- No niesamowity facet!- Zawsze wybierał najszybszą drogę przez miasto. Niejak ja. Ja zawsze utknę w korkach... Ale Mirek nigdysię nie pomylił. Zawsze był idealnie ubrany, a butymiał zawsze idealnie wyglancowane. Był doskonałymczłowiekiem! Nikt się nie może porównać zMirosławem Woźniakiem.- Wyjątkowo ciekawa osoba. Jak go pan poznał?- Nigdy go nie poznałem. Ale ciągle o nim słyszę Tobyły facet mojej żony.
Kobiecie nigdy nie dogodzisz... – LEPIEJ BYŚ PIŁ NA TYCH RYBACH JAK WSZYSCY
–
Co do pieczywa mam jedną zasadę: – Nigdy do śmietnika! Jak już to koło niego kładę
Źródło: https://www.facebook.com/Samo-%C5%BBycie-1414…
Nie z ojcem takie numery –

Teraz rozpętam burzę...

Pokaż cały obrazek…
Teraz rozpętam burzę... – Ale ja jednak uważam, że kobieta z suczką ma rację. Kiedy byłem mały mieliśmy suczkę, która miała szczenięta, rodziła je w domu w przygotowanym miejscu, nie trzeba było weterynarza, natura psa na tyle przygotowała, by dał sobie radę. Szczenięta wtedy rozdaliśmy. To były jeszcze czasy, gdy takie coś było normalne. Raz były problemy to zawieźliśmy do weterynarza i było dobrze. Skoro ona chce szczenięta dla siebie i znajomych to nie może, bo co? Nie sprzedaje przecież. Ale nie, jak chce szczenięta, to powinna kupić drogie psy z hodowli. Bo kundel to co? Gorsze jakieś? Ja uważam, że jak chce szczenięta powinna mieć do tego prawo. Prawie każdy umie się zająć szczeniakiem. I nie powinno się teraz z psów robić kalek życiowych, że nie potrafią wydać na świat same potomstwa... Ludzie potrzebują pomocy, psy nie, chyba, że w wyjątkowych przypadkach. Jak dla mnie, tu chodzi tylko o pieniądze, żeby kobieta kupiła drogiego psa z hodowli. Ja całe życie mam kundle i jestem zadowolony.
Źródło: Ktoś gdzieś na facebooku polubił
–
Śmiertelnie chory na raka pracownik zoożegna się ze swoimi podopiecznymi –
–
Miałeś dziś zły dzień? – Popatrz jak kangurek tuli misia!
–
Tak wyglądają typoweszwedzkie gimnazjalistki –
Pomimo, że jestem dżentelmenem nie idzie mi z kobietami. Zawsze coś zepsuję. Ostatnio widząc atrakcyjną kobietę postanowiłem, że otworzę jej drzwi – Niestety wyssało ją z samolotu
Postęp nauki: – Od żywności ludzie zaczęli umierać częściej, niż z głodu
Wszedłem do pokoju siostry i zobaczyłem to... – Teraz zastanawiam się czy to jej ulubiona pozycja dopisania wiadomości czy może jakaś nowa moda na selfie

Mattias Klum
Pokaż cały obrazek…
Mattias Klum –

Uśmiech dla wszystkich
Uśmiech dla wszystkich –

"Dziecko nie jest Twoim przyjacielem" - kontrowersyjny tekst, który daje do myślenia

Pokaż cały obrazek…
"Dziecko nie jest Twoimprzyjacielem" - kontrowersyjny tekst, który daje do myślenia – Współczesny trend bycia „przyjacielem dziecka” uważam za niepokojący. Mimo że jestem blisko ze swoimi córkami, nie przyjaźnimy się.Geny i styl życia pomagają mi utrzymać dość młody wygląd, natomiast moja 15-letnia córka, jak typowa nastolatka, chce wyglądać na starszą niż jest w rzeczywistości, co doprowadza do tego, że niektórzy sądzą, że jesteśmy siostrami. Mimo, że dzieli nas jedynie 19 lat, nie ma wątpliwości, kto tu jest rodzicem i kto ustala zasady gry.Współczesny trend bycia przyjacielem dziecka uważam za niepokojący. Twoje dziecko nie jest Twoim przyjacielem, Twoje dziecko jest Twoim dzieckiem.Przyjaciel to ktoś, na kim można polegaćJestem ze swoją 15-letnią córką blisko, czasem wygłupiamy się, przekomarzamy, pozwalam jej wyrażać własne zdanie, wchodzić ze mną w polemikę, dyskutować, jednocześnie jednak nie ma wątpliwości, kto tu ustala reguły gry: ja.Chcę, żeby córka wiedziała, że może mi zaufać, że może zawsze na mnie liczyć, że może na mnie polegać, że lubię spędzać z nią czas. Chcę, żeby miała świadomość, że może do mnie przyjść z każdym problemem: sercowym, szkolnym, zdrowotnym, rozterką, porażką, nadzieją, lękiem. I ja jej pomogę, będę przy niej.Przyjaźń to relacja obustronna i wpisana jest w nią wzajemnośćJednak to nie działa w drugą stronę: staram się nie czynić córki powiernikiem moich życiowych spraw i trosk. Tak jak dziecko powinno liczyć na mnie, tak jak nie muszę wcale liczyć na nie. Nie chcę wzbudzać w nim poczucia, że powinno mi się odwdzięczyć. Więcej o tym pisałam w tekście Czy możemy żądać od dzieci wdzięczności za nasze poświęcenie?Przyjaciel to ktoś z podobnym bagażem doświadczeń, przemyśleńDziecko ma zdecydowanie mniejsze doświadczenie niż rodzic. Nie jest intelektualnie ani emocjonalnie gotowe na to by być z na tym samym poziomie co rodzic. Znajduje się w innym punkcie życia.Często słyszę, że fajnie że urodziłam córkę w tak młodym wieku, bo mogę mieć z nią bliższy kontakt. Uważam, że nie ma specjalnego znaczenia, czy między rodzicem a dzieckiem jest 20, 30 czy 40 lat różnicy. Rodzic jest rodzicem i niezależnie od tego o ile lat jest od dziecka starszy pochodzi z innego świata.Przyjaciel to ktoś, kto może podejmować równoprawne decyzje. Nie konsultujmy z dziećmi naszych życiowych dylematówMama znajomej, którą wychowywała samotnie, poprosiła kiedyś córkę o radę.— Oświadczył mi się, wiesz? Kocham go, nawet bardzo, ale chciałam spytać cię – czy odpowiada ci? Akceptujesz go? Godzisz się na to, żeby został moim mężem? Czy wolisz, żebyśmy nadal mieszkały sobie same we dwie?— Chcę, żebyśmy mieszkały same we dwie!Mama posłuchała głosu swojej małej przyjaciółki, nie przyjęła oświadczyn, rozstała się z mężczyzną i nigdy się już z nikim nie związała. Córka do dziś żałuje, że tak matce poradziła.Nie obciążajmy dzieci naszymi problemami. Nie wciągajmy dzieci w nasze dorosłe sprawyKiedy dziecko prosi cię o nowe ubranie, a ty nie masz pieniędzy lepiej powiedzieć:– Nie mogę sobie na to w tym miesiącu pozwolić.Niż przybitym tonem wprowadzać je w szczegóły twojej tragedii:– Nie mam nawet za co zapłacić rachunków. Wiesz, prawdę mówiąc nie mam pojęcia, co dalej zrobić, jestem załamana.Nie chodzi o to, żeby udawać przed dzieckiem, że wszystko gra. Nie, uczciwość zawsze w cenie. Jednak uważam, że od niektórych dorosłych problemów lepiej trzymać dzieci z daleka. Tak jak przyjaciółce mogę pożalić się i wypłakać, tak dziecko lepiej, żeby postrzegało mnie jako człowieka stabilnego emocjonalnie i dojrzałego.Ja: rodzic ustalam zasadyI ty, dziecko, musisz się do nich stosować. Nie mam na myśli ślepego posłuszeństwa i bezwzględnego poddania. Wprost przeciwnie: zawsze dopuszczałam dzieci do wyrażania swojego głosu i opinii, bo chciałam żeby wykształciły w sobie tę umiejętność. Jednak stawiam też pewne granice i oczekuję respektowania granic.W szkole zaś twoim szefem jest nauczycielCórka przynosi czasem ze szkoły różne historie o nauczycielach. Słucham jej uważnie i interweniuję, gdy coś mnie niepokoi, jednak zdecydowanie ucinam kpiące wyrażanie się o pedagogach.– Hola, hola, nie możesz w taki sposób wyrażać się o swojej pani.Chcę, żeby dzieci opowiadały mi o tym, co dzieje się w szkole. Chcę być na bieżąco. Chcę, by umiały krytycznym okiem spojrzeć na zachowanie nauczycielki, tak jak i na każde inne niepokojące zachowanie, jednak niech wiedzą, że w szkole szefem jest nauczyciel i należy mu się szacunek.– Jeżeli nie podoba ci się coś w zachowaniu nauczycielki, możesz jej to w uprzejmy sposób zakomunikować, bądź przyjść z tym do mnie, jednak pamiętaj: to nauczyciel rządzi i to ty musisz się dostosować do niego a nie on do ciebie.Nie wypowiadajmy się o innych dorosłych w sposób szyderczy, nie krytykujmy nauczycieli, nie obgadujmy sąsiadów, nie kpijmy z teściów i dziadków. Kiedy razem z dzieckiem odzieramy z szacunku autorytety nie dziwmy się jeżeli sami zostaniemy go pozostawieni.Dla moich dzieci chcę być przede wszystkim matką.Na koniec, żeby nie było aż tak pompatycznie, przytoczę dialog, który rozbrzmiał rok temu w naszym domu:– Jak twoja nowa wychowawczyni? – dopytuję.– Szczerze?– Szczerze.– Podobna do ciebie. Bywa wredna, często czepia się i ciągle robi dziwne miny. Poza tym nawet fajna.
Źródło: nishka.pl
Ale na szczęście znasz prądy morskie wpływające na klimat Afryki i wiesz, jak rozmnaża się pantofelek –
To ma sens! – Ludzie którzy dużo pracują...Popełniają dużo błędówLudzie, którzy pracują mniej...Popełniają mniej błędówLudzie, którzy nie pracują...Nie popełniają błędówLudzie, którzy nie popełniają błędów dostają awansZamierzam dalej ciężko pracowaćGratuluję!