Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Szukaj



Znalazłem 31 takich demotywatorów

Po jego filmie, Pan Marek, właściciel cukierni nie wyrabia z zamówieniami, a kolejka do lokalu ciągnie się na kilkanaście metrów – Książulo postanowił spróbować słynnych rurek z Wolskiej za 4,50 zł. Pan Marek wyjaśnił w materiale, że rurki są wyrabiane na miejscu, a krem jest przyrządzany w mleczarni. Materiał okazał się strzałem w dziesiątkę. Po recenzji youtubera lokal zaczęło odwiedzać coraz więcej klientów, a przed wejściem tworzą się ogromne kolejki. Lokal mieści się w Warszawie przy ulicy Wolskiej 50a ZŁOTA06-1P ZLOYMPRUZIWĄ BITA SFEDRZI
Źródło: https://www.donald.pl/artykuly/74vwxNdt/youtu…
32-letni Leighton Naylor stworzył dla swojej chorej, złotej rybki wózek inwalidzki, który pomaga jej pływać – Złota rybka o imieniu Einstein cierpi na zaburzenia pęcherzyka pławnego. Rybka miała problemy z poruszaniem się. Leighton by pomóc Einsteinowi stworzył specjalną uprząż zrobioną z rurek. Dzięki temu "wózkowi" rybka może swobodnie pływać po akwarium
Do magazynu materiałów gospodarstwa domowego przyszła kobieta, jej matka oraz jej mąż – Powiedzieli pracownikom, że firma ubezpieczeniowa odmówiła im opłacenia balkonika dla małego chłopca, więc znaleźli w Internecie plan budowy chodzika z rurek PVC. Potrzebowali odpowiednich części. Menedżer sklepu usłyszał o tym, zerknął na plany i razem z pracownikami stwierdzili: Ogarniemy to. I zaczęli składać balkonik, a rodzinie chłopca kazali zabrać go na lody i wrócić za godzinę.Do pracy przyłączyli się też inni pracownicy, więc kiedy rodzina wróciła po godzinie, balkonik był gotowy. Wszyscy ze wzruszeniem obserwowali, jak chłopiec z jego pomocą stawia pierwsze kroki. Kiedy rodzina próbowała zapłacić za wszystko, menedżer sklepu skwitował tylko: Nie ma mowy.Sam to załatwię
Nie wszystkie historie kończą się happy endem. Pamiętacie kota, który utknął w rurze ciepłowniczej i w akcję była zaangażowana cała Polska? Niestety, kot Rurek odszedł – Przynajmniej pod koniec swego kociego żywota poczuł trochę ciepła i miłości
Źródło: https://rzeszow.wyborcza.pl/rzeszow/7,34962,2…
Od teraz nosi imię Rurek –
–
0:13
Mówi się, że Polak to Rusek, który myśli, że jest Francuzem. I tacy też jesteśmy: ani z Zachodu, ani ze Wschodu. Napinamy się na światowość i wyrafinowanie, a z drugiej strony jest boazeria, śmieci w lesie i zapach moczu w windzie. – Jesteśmy wzorem dla świata, centrum geniuszu - ale, cholera, akurat tych rurek do tlenu nam nie dowieźli i ludzie się podusili. Podsuwają nam karty na siłownie, piwa kraftowe, samochody premium, a na koncie straszy debet, wypalenie zawodowe i nerwica. Wszystkim tym trzęsie zaś w posadach stary kawaler pod rękę z biskupami. Pasjonujący to kraj, nie zamieniłbym go na żaden inny.
Oto"Aquapod", jest to eksperymentalna farma ryb stworzona przez naukowców z MiT-Massachusetts Institute of Technology – " Składa się z wielu trójkątnych elementów, ram wykonanych z rurek z nierdzewnej stali. Dzięki temu do jej konserwacji nie są potrzebne farby zanieczyszczające morską wodę. Klatki takie można budować w różnych rozmiarach, o średnicy od 8 do 28 m; mieszczą wówczas od 115 do 11 tys. metrów sześciennych wody..." Myślicie, że można by było coś takiego zastosować u nas?
Źródło: https://www.rp.pl/artykul/943045-Farmy-na-otw…
– Pierwsze rurki pożyczył mi kolega. Wcześniej byłem normalnym facetem, wnosiłem lodówki na trzecie piętro, babie dałem w ryj jak pyskowała. Następne kupiłem sam. Potem poszło już z górki. Teraz szanuję innych ludzi, uważam że są inne metody rozwiązywania konfliktów niż mordobicie. Translate Tweet 4! Łukasz Najder (2Lukasz_Najder 3h przed wprowadzeniem do powszechnej sprzedaży tak zwanych męskich rurek nie było homoseksualizmu na świecie. fakt, nie opinia.

I po świętach...
I po świętach... – Święta, Święta i po Świętach,dupa jakaś opuchnięta...Tu serniczek, tam mazurek,już nie wciągnę spodni rurekCo za menda tutaj niesiez majonezem jajek dziesięć!?Jeszcze ciotka spod Poznaniawiezie żur do skosztowaniaNie usiądę już wygodnie,bo mi popękają spodnieDo wieczora siedź ze stołemdyskutując nad rosołemA od jutra tekst króluje:"Musisz zjeść, bo się zmarnuje"WIĘCEJ NA DEMOTYWATORY.PL
Rodzice nagminnie robią za dzieci prace plastyczne. Matka 5-latki się wścieka: – „To matki matkom zgotowały ten los.Kiedy na drzwiach przedszkola zawisł kawałek bristolu z wypisaną nań informacją, że do 16.03 dzieci mogą składać kartki wielkanocne na KONKURS, któren to rozstrzygnięty będzie w poniedziałkowy poranek, przyjęłam to ze spokojem. Jestem wszak matką- weteranką, przeżyłam przygotowania moich latorośli do niezliczonych odmian współzawodnictwa w świecie krasnali. Najbardziej hardkorowy był konkurs piosenki dziecięcej, gdy nagle okazało się, że tylko Małgośka śpiewała puszka-okruszka, reszta rodziców uznała bowiem, że „miłość miłość w Zakopanem, polewamy się szampanem, nanana” jest równie niewinna, jak dziewica Orleańska i opowiada o wyjeździe na ferie z rodziną, a „ja uwielbiam ją, ona tu jest i tańczy dla mnie” to współczesna historia miłości Dziadka do Orzechów i baletnicy. Także ten. Kartka świąteczna.W sobotę wyjęłam z tajnej skrytki, jaką posiada każdy rodzic dzieci w wieku 5 wzwyż ( w której to skrytce jest zazwyczaj wszystko, tylko, klasycznie, nie to, co o 22 dziecko przekazuje, że potrzebne jest na jutro) wszelkiej maści arkusze pianek, filców, tekturek, piórek, rurek i innych przydasiów, posadziłam młodzież przy stole i zakrzyknęłam- róbta co chceta, byle zawierało jajko, kurczaka bądź inny element skojarzeniowy.Radosna TFUrczość pięciolatki wyewoluowała w baranka, któremu z dupy wystają żonkile w fazie kwitnięcia. Podpisałyśmy dzieło inicjałem i zaniosłyśmy do przedszkola, gdzie powitały nas między innymi:- naturalnej wielkości baranek zrobiony metodą quilingu, podpisany: Jaś, 4 lata, grupa Gwiazdek,- ręcznie pleciony kosz wiklinowy 2 d z pełnym wyposażeniem wyszytym włóczką Zuzia, 5 lat, Słoneczka,- wydzierganą szydełkiem białą serwetkę z zadziornie różowym napisem „Alleluja”- Kasia, Planetki, lat 3.No kurfa.Ja, oczywiście, nie odmawiam dzieciom talentu. Może rodzice powyższych progenitur zamiast gryzaków oswajali dziecięcia swe ze sztuką, rękodzielnictwem, eko-modą. Może zamiast wierszy Tuwima czytano takim brzdącom do poduszki dzieła klasyków greckich w oryginale. PRZYPUSZCZAM, ŻE WĄTPIĘ. Tym bardziej, że w szatni kiblujemy koło wspomnianej Zuzi, stąd wiem, że blondwłosy ten aniołek ma problem z założeniem kapci na prawidłową stopę i mimo że ma tylko dwie opcje, jest w stanie pomylić się pięć razy.Matki. Pozwólcie dzieciom tworzyć baranki z żonkilami w dupie, kurczaczki w osranych skorupkach, zające z jednym oczkiem bardziej. Nie bądźcie jak mama Jasia, Zuzi, Kasi. Nie twórzcie klik Matek Współzawodniczących, Matek Cierpiętniczych, Matek Odpięciulatniewypiłamciepłejkawy. Matki, dajcie Matkom żyć!”
Prawdziwy fidget-spinnerdla mężczyzny bez rurek, brody i gołych kostek –
Facet ma nie nosić rurek – Koniec!

Bardzo emocjonalny list otwarty polskiej pielęgniarki z 27-letnim stażem do ministra zdrowia:

Pokaż cały obrazek…
Bardzo emocjonalny list otwarty polskiej pielęgniarki z 27-letnim stażem do ministra zdrowia: – "Dobry wieczór. Mój dzisiejszy post jest właściwie listem otwartym.Do wszystkich.Do każdego Polaka.Jest również głosem niezgody, nawet nie krzykiem rozpaczy, ale jest słowem, za którym kryje się zwyczajny ludzki wstyd.Głośno - media nie tylko internetowe - mówią o nowej stawce procedury neonatologicznej - z 11000 obniżonej do 6000.Jestem pielęgniarką od 27 lat. Całe swoje zawodowe życie pracuję w anestezjologii intensywnej terapii i pogotowiu.Całe 27 lat oszczędzam, na wszystkim.Od zwykłych rękawiczek, poprzez środki opatrunkowe, środki jednorazowego użycia. Zanim użyję drogiego sprzętu, zastanowię się dwa razy, zanim cokolwiek wyrzucę, trzy.Wszystko, co robię w realizowaniu procedur anestezjologicznych, robię dla pacjenta i tak, żeby dla pacjenta było jak najlepiej.Pamiętam czasy na intensywnej terapii, kiedy ludzie pomimo starań i aktualnej wtedy wiedzy, z obrażeniami wielu narządów, nie przeżywali doby.Pamiętam jeszcze mycie rękawiczek w chloraminie, suszenie, składanie gazików z balotów gazy, sterylizację rurek intubacyjnych, masek krtaniowych i rur do respiratorów oraz aparatów do znieczulenia.Pamiętam również hemofiltrację na zwykłej pompie rolkowej i zacisku od kroplówki.Ale byłam świadkiem rozwoju medycyny, choćby transplantacji, nie jest mi obca radość z pierwszych kropli moczu przeszczepionej nerki.To przeżycie ogromne.Widziałam ból i traumę rodzin dawców i ich heroizm, kiedy w swojej rozpaczy mówili, że żyć będzie mógł ktoś inny.Kiedy oglądam się za siebie widzę postęp, ale mam również świadomość, że wielu z nieżyjących pacjentów dziś miałoby szansę.Medycyna rozwija się bardzo szybko, ale zawsze będą ludzie, dla których SZYBKO znaczyć będzie zbyt WOLNO.Od zawsze w mojej pracy słyszę słowo koszty, koniec miesiąca, skończyły nam się pieniądze.Widzę sztukę kombinowania szefostwa - tu przesunę środki z opatrunków na leki, tu pożyczę z zaprzyjaźnionego oddziału jedno, tu zamienię z innym drugie.Pielęgniarki, szczególnie te anestezjologiczne, wymieniają się z intensywna terapią. Jak u mnie kończy się data ważności sprzętu czy leków, to biorę telefon i sprawdzam, kto może go zużyć natychmiast, oszczędzam, nie wyrzucam.Dlatego tak bardzo zabolało mnie osobiście obniżenie, powiem wprost, pieniędzy na dobę dla najmniejszego rodzącego się Polaka. Bo rodzić mamy wszystkie, prawda? Dzieci uszkodzone pewnie niedługo również. Przy całej otoczce, mówieniu o ochronie życia poczętego, przy wykorzystywaniu ustawy antyaborcyjnej dla partyjnych celów, zabiera się, w majestacie prawa, szansę na zdrowie najsłabszym. Próbuje się wprowadzić selekcję naturalną, w katolickim (jak bardzo pokazał czarny piątek) kraju, w kraju, w którym z wiary zrobiono sobie zwykłe hasło wyborczeWiemy wszyscy, że intensywna terapia, ta dla dorosłych i dla dzieci, nigdy nie przynosiła i nie będzie przynosiła dochodu, ratowanie życia jest bezcenne i tak do tej pory, każdy rząd na to patrzył. Żaden minister, żaden rząd nie podniósł ręki na najsłabszych.Te 6000 tysięcy nie pokrywa doby, jedenaście też było zbyt mało. Proszę zobaczyć, jakie kwoty zbiera się na zabiegi poza granicami Polski.Ktoś może powiedzieć, że 6000 to bardzo dużo i skoro sobie radziliśmy, to damy sobie radę i teraz.Tak, pieniądze skończą się w trakcie operacji, chichot losu, będzie nas stać na trzymanie przy życiu ale nie leczenie.Za mało żeby żyć, za dużo, żeby umrzeć - tak mówi moja babcia patrząc na to wszystko z góry.W czasie, kiedy jeden lot wojskowym samolotem kosztuje 35 tys., kiedy rząd rozbija samochód za samochodem, kiedy Misiewicze dostają ogromne premie, oszczędza się na najsłabszych, bezbronnych.To jest nieludzkie, Panie Ministrze.Życie to nie tylko pieniądze, życie to wartość sama w sobie. Rozumiem, że należy liczyć koszty,ale nie rozumiem oszczędzania na uszkodzonym dziecku matki ,które zostało poczęte z gwałtu, a Pan zgodnie ze swoim sumieniem, odmówił wypisania recepty na pigułkę 'dzień po'.No tak, ale zawsze można liczyć na znienawidzony WOŚP - nie udało się orkiestry wyautować z przestrzeni publicznej, gra nadal, to niech weźmie na siebie jeszcze koszty współfinansowania procedur.Społeczeństwo, które zgadza się na oszczędzanie, okradanie z praw (z prawa do leczenia) najmłodszych i bezbronnych, jest społeczeństwem pierwotnym - jaskinia i maczuga, selekcja naturalna.Ja się nie zgadzam.Tylko ktoś pozbawiony uczuć, mógł wpaść na taki pomysł.I tu jest ten wstyd, o którym wspomniałam na początku mojego postu - po prostu mi wstyd Panie Ministrze.Bardzo proszę, a robię niezwykle rzadko, o udostępnienia mojego postu.Niech MÓJ WSTYD idzie w świat.Dobranoc".
Źródło: https://www.facebook.com/monika.drobinska.90/…

W czasach, w których rozwodzą się niemal wszyscy, takie historie przywracają mi wiarę w miłość

Pokaż cały obrazek…
W czasach, w których rozwodzą się niemal wszyscy, takie historie przywracają mi wiarę w miłość – Czytając książkę, lub oglądając film „Gwiazdnaszych wina” na pewno niejednokrotnieuroniliście łzy. Historia młodych ludzi, którzyzmagają się ze śmiertelną chorobą ijednocześnie odnajdują prawdziwą miłość,poruszyła miliony serc na całym świecie.Historia miłości Katie i Daltona przypominalosy głównych bohaterów...Katie i Dalton poznali się mając po 18 lat.Oboje walczyli z chorobą, mukowiscydozą.Lekarze nawet ostrzegaliKatie, aby unikałakontaktów z Daltonem,ponieważ chłopak miałinfekcję, która byłaniebezpieczna dladziewczyny. 18-latkazignorowała te ostrzeżenia iod razu zaangażowała sięw znajomość ze swoimrówieśnikiem.Zakochani pobrali się 2 lata później izamieszkali razem. Przeżyli wspólnie kilaklat, pełnych miłości i wzajemnego wsparcia.Dalton zmarł 17 września. Katie niemogła być przy boku męża,ponieważ sama przebywała whospicjum. Małżeństwo widziało siępo raz ostatni w lipcu, w 5 rocznicęślubu.Dzień przed śmiercią ukochanego,Katie wyznała, że nie żałujeswojego związku. „Wolę być przez 5lat zakochana i całkowicieszczęśliwa, niż żyć 20 lat nie mającnikogo.” - powiedziała.Katie zmarła 22 września,zaledwie 5 dni po swoimmężu.Po śmierci ukochanej córki, jejmama opublikowała w sieciporuszającą wiadomość -„Wcześnie rano, powiedziała, żechce być w domu, w swoim łóżku,otoczona przez najbliższych: mamę,tatę, brata i jej psy. Chciała umrzećw spokoju, z dala od szpitala i rurek.Wiem, że Dalton czekał na nią zotwartymi ramionami.”Mama Katiestwierdziłarównież, że„naprawdę wierzy,iż Daltonprzygotowałmiejsce dla swojejżony.Przed śmiercią Katie powiedziała,że gdyby udało się napisać książkęo ich miłości, byłaby bestsellerem.Miała już nawet gotowezakończenie: „I żyli długo iszczęśliwie w swoich ramionach nawieczność.”
Dziewczyno, gdy wróg zaatakuje ojczyznę a twój chłop będzie szukał swoich rurek, to spie*dalaj z kraju, bo taki mamy sztab w Ministerstwie Obrony Narodowej –
Książkowy dowód, na to, że noszenie rurek może być bardzo niezdrowe – Teraz zyskałeś świadomość i możesz edukować, byle bez narzucania innym swojej woli. Ty masz tylko przekazać informację
Źródło: Tytuł książki na zdjęciu

Tak niewielu z nas docenia to, jak ważne jest życie...

Pokaż cały obrazek…
Tak niewielu z nas docenia to,jak ważne jest życie... – Idę szpitalnym korytarzem.Wszystko jest tak, jak zawsze.Pielęgniarki, biegają z kroplówkami.Lekarze, dyskutują między sobą.Sprzątaczki, usiłują żartować z pacjentami.Zaglądam do sali numer jeden.Na łóżku, podłączony pod tlen leży Kamil.Wychowanek domu dziecka.Ma dwadzieścia lat, wygląda jak gimnazjalista. Uśmiecha się jak zawsze i zaprasza gestem do środka.Wchodzę, siadam na skraju łóżka.Słucham jak mówi.O rodzicach, którzy go zostawili.O swojej walce, o każdy dzień.O życiu, którego większość spędził w szpitalnych murach.Opowiada o tym, bez cienia pretensji.Dziękuję, że mógł być.Ot tak, po prostu.Nagle, zaczyna dławić się krwią.Duszność, odbiera mu głos.Znika.Wstaję, bo uświadamiam sobie,że Kamil zmarł kilka lat temu.Przechodzę do sali numer dwa.W okół stolika, jak szalony biega Oskar.Nigdy, nie bardzo umiał usiedzieć na jednym miejscu.Gdy wraz z moim synem, byli w podobnym wieku, chowali się do szaf.Żeby doktor, nie mógł ich znaleźć. Pamiętam, telefon od jego mamy.Pamiętam, gdy mówię synowi, że Oskara już nie ma.Pamiętam jak po tej rozmowie, nie chcę nic jeść.Przez trzy dni, z nikim rozmawiać.Patryk miał wtedy 9 lat.Oskar, całe jedenaście.Stolik w sali znika.Śmiech rozbieganego chłopca, również.Odwracam się i widzę salę numer trzy.Nad małym łóżeczkiem, pochylają się zgarbieni rodzice.Ewa, ma cztery lata.Podpięta, pod miliony rurek.Każda, podtrzymuje ją przy życiu.Dobiega do mnie, cicha modlitwa.Widzę jak oboje, połykają łzy.Aparatura nagle milknie.Nie mogę słuchać, rozpaczliwego krzyku matki.Uciekam do sali, numer cztery. Ola zawsze nazywała mnie, drugą mamusią.Kochałam ją, jak rodzoną córkę.Spędziłyśmy na rozmowach, szmat czasu.Wspólne łzy, wspólne uśmiechy, wspólne milczenie.Zawsze, chiała być na moim ślubie.I była.Zmarła w dzień, gdy przed ołtarzem mówiłam ” tak”….Z sali numer pięć, patrzy na mnie Mariusz.Nigdy nie zapomnę, jego poczucia humoru.Godzinami mógł mówić o Kasi.Miłości jego życia.Tak bardzo cieszyłam się, z zaproszenia na ich wesele.W garnitur do ślubu, ubrano go jednak w inną podróż.Tę ostatnią.Odszedł, miesiąc przed wymarzoną uroczystością.Otwieram drzwi, do sali numer sześć.Przy oknie stoi Paulina.Obok niej, na krzesełku siedzi Edyta.Zapraszają mnie na herbatę.Trajkoczą jak zwykle, jedna przez drugą.Nie przestają się śmiać.Pierwsza zanika postać Pauli.Zaraz po niej, jak mgła rozmywa się Edyta.Mijam, kolejne pokoje.Słyszę, ich głosy.Widzę, chcące żyć oczy.W drzwiach sali numer siedem, stoi Radziu.Prosty, dobry chłopak ze wsi.Ciężko, nie było mieć do niego szacunku.Nie wstydził się swojego pochodzenia.Z pasją opowiadał o ziemi, którą kochał.Trzy lata temu, obudziłam się w izolatce,w której akurat przebywał mój syn. Podeszłam do parapetu.Widziałam, jak wynosili jego ciało.Z sali numer osiem, wychodzi stonowany Łukasz.Wciąż mam ten obrazek przed oczami.Jak wraz ze swoją żoną, niosą w nosidełku córeczkę.Z taką dumą na twarzy.To był ciepły piątek.Wyjeżdżaliśmy do domu.Oni też mieli wracać, lada dzień.Ona wróciła, z córką.Łukasz, poszedł już inną drogą, niedzielnym porankiem…Siadam pod ścianą.W moim mieszkaniu.Myślę o tym, że w jednej z takich sal,leży teraz mój syn.Strach mnie zamroził.Nagle dostaję wiadomość.- Nia płacz mamo.Ja też się boję.Wszystko będzie dobrze.Przecież, jeszcze tyle chciałbym ci powiedzieć…Naucz się szanować to, co masz.Doceniać, dany ci dzień.Mów, że kochasz, jak najczęściej.Biegnij do przyjaciela ciemną nocą, gdy cię potrzebuje.Uśmiechaj się na widok słońca.Tańcz w deszczu.Ciesz się z oddechu.Podawaj innym dłoń.Nie oczekując nic w zamian.Celebruj każdą minutę ze swoim dzieckiem.Dlaczego?Jeśli tego nie zrobisz, wezmę cię za rękę.Przeprowadzę, przez szpitalny korytarz.I otworzę drzwi numer jeden, dwa, trzy…Żebyś zrozumiał, jak blisko jest piekło…
Źródło: http://tamtastronalustra.blog.pl/2014/10/04/p…

Najciekawsze fakty, o których prawdopodobnie nie miałeś pojęcia (37 obrazków)

Najciekawsze fakty, o którychprawdopodobnie nie miałeś pojęcia – Czym grozi noszenie bardzo obcisłych spodni tzw. "rurek", gdzie żyje więcej Libańczyków niż w Libanie, czy Polacy są zadowoleni z wolnego czasu jaki posiadają w ciągu roku?
Źródło: http://faktopedia.pl/

Zaapelujcie do swoich dzieci

Pokaż cały obrazek…
Zaapelujcie do swoich dzieci – Niech wiedzą, że alkohol może się skończyć gorzej niż kacem Kelliee Jo Nelson nigdy nie przypuszczała, że kiedyś będzie musiała patrzyć na swoją 16-letnią córkę Tylor leżącą w szpitalu z powodu… przedawkowania alkoholu. Jej córka razem ze swoim kuzynem zostali sami w domu i dobrali się do barku z alkoholem. Kiedy ojciec dziewczyny wrócił, zastał ją leżącą na podłodze. Nie był żadnej reakcji – nie budziła się, nie odzywała, nie ruszyła. Kompletnie nic. Od razu wezwano odpowiednie służby ratownicze, a w szpitalu okazało się, że stężenie alkoholu we krwi dziewczyny jest pięciokrotnie wyższe, niż dopuszcza to prawo.Na szczęście, dzięki szybkiej reakcji ojca, Tylor znalazła się w szpitalu pod okiem specjalistów. Lekarze od razu przystąpili do ratowania jej życia, chociaż była bardzo bliska śmierci. Aby przestrzec innych i pokazać zgubne skutki alkoholu, matka Tylor zrobiła jej zdjęcia i wstawiła je na Facebooka razem z taką wiadomością:„Uwaga rodzice:Tak dla 16-latki kończą się dwa piwa, dwa shoty Captain Morgan, dwa shoty bimbru, dwa shoty whiskey i kilka jagód mocno namoczonych w alkoholu.Moja córka i jej kuzyn postanowili urządzić sobie imprezę w domu ojca dziewczyny. Włamali się do barku. Kiedy mój były mąż wrócił, zastał naszą córkę nieprzytomną, leżała na podłodze w kuchni.Kiedy dojechałam do szpitala, zobaczyłam jak moja córka leży zaintubowana, przykryta kocami, żeby nie dostać hipotermii. Jej temperatura wynosiła wtedy 35 stopni C. Jedna rurek podłączonych do jej ciała poprowadzona była wprost do żołądka, żeby odprowadzać jego treść.Przez następne 13 godzin Tylor nie mogła oddychać samodzielnie. Gdyby nie rurki i respirator, umarłaby.Moja córka pięciokrotnie przekroczyła przewidzianą przez prawo dawkę alkoholu. Pięciokrotnie. To mogłoby zabić dorosłego mężczyznę.Lekarze wprost powiedzieli, że gdyby mój był mąż nie znalazł dzieciaków wtedy w domu, umarliby jeszcze tej samej nocy.Ale przeżyli. Bóg nas pobłogosławił. Mieliśmy ogromne szczęście.Mam nadzieję, że moja córka i jej kuzyn zrozumieją, jak głupio postąpili. Że to ich czegoś nauczy i już nigdy tak nie zrobią.Dwa godziny. Drodzy rodzice, oni byli sami tylko przez dwie godziny.Proszę, porozmawiajcie o tym z dziećmi, uświadomcie ich, jak zgubny jest alkohol.Nigdy nie pomyślałabym, że to nas spotka. Nigdy nie pomyślałabym, że Tylor to zrobi. A może powinnam była.„