Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Szukaj



Znalazłem 813 takich demotywatorów

– NIE PLACZasiel<PGZK JasielBRJS 05575KIEDY ODJADE<PGZK JasielRJS 05575
Moja mama ma obecnie 63 lata – Dawno temu pewnej nocy, będąc w jej domu, usłyszałem cichy płacz w jej pokoju. Zaintrygowany zapytałem, co się stało. W odpowiedzi zaczęła opowiadać o tym, jak zmarnowała całe swoje życie. Wyznała, że nigdy nie powinna była wychodzić za mojego ojca, twierdząc, że mogłoby być o wiele lepiej, gdyby tego nie uczyniła.Moi rodzice pobrali się, gdy mama miała zaledwie 21 lat. W tamtym czasie nie miała rodziny ani wykształcenia, a jej sytuacja finansowa również była bardzo zła. Mój tata, nauczyciel, dobrze zarabiał na życie. Nigdy nie podniósł na nią ręki, nie zdradził jej, a ja nigdy nie byłem świadkiem żadnych form przemocy. Mimo to ona czuje się nieszczęśliwa i, jak to zazwyczaj bywa w takich przypadkach, w jej mniemaniu winę ponosi ktoś inny.Siedzi więc w swoim pokoju, popija wino każdego wieczoru i użala się nad sobą. Rozmyśla o tym, jak jest wyjątkowa i jak daleko mogłaby zajść, gdyby mój ojciec nie zrujnował jej życia.Nie rozmawiamy od lat, bo mnie również uważa za jeden ze swoich błędów Jjest ukrytym narcyzem. Pewnej nocy, będąc w jej domu, usłyszałem cichą, rozpaczliwą płacz w jej pokoju. Zaintrygowany, zapytałem ją, co się stało. W odpowiedzi zaczęła opowiadać o tym, jak zmarnowała całe swoje życie. Wyznała, że nigdy nie powinna była wychodzić za mojego ojca, twierdząc, że mogłoby być o wiele lepiej, gdyby tego nie uczyniła.Moi rodzice pobrali się, gdy mama miała zaledwie 21 lat. W tamtym czasie nie miała rodziny ani wykształcenia, a jej sytuacja finansowa również była bardzo zła. Mój tata, nauczyciel, dobrze zarabiał na życie. Nigdy nie podniósł na nią ręki, nie zdradził jej, a ja nigdy nie byłem świadkiem żadnych form przemocy. Mimo to ona czuje się nieszczęśliwa i, jak to zazwyczaj bywa w takich przypadkach, w jej mniemaniu winę ponosi ktoś inny.Jest ukrytym narcyzem. Pewnej nocy, będąc w jej domu, usłyszałem cichy płacz w jej pokoju. Zaintrygowany, zapytałem co się stało. W odpowiedzi zaczęła opowiadać o tym, jak zmarnowała całe swoje życie. Wyznała, że nigdy nie powinna była wychodzić za mojego ojca, twierdząc, że mogłoby być o wiele lepiej, gdyby tego nie uczyniła.
Mama powiedziała mu na ucho, że nie będzie musiał chodzić na religię – Baby reacts to mother'sfirst kiss
0:21

Ten, kto uważa, że bicie dzieci to normalna metoda wychowawcza, ten ma coś z głową. Uprzedzam, że długie, ale warte przeczytania

Pokaż cały obrazek…
– Byłem bity jako dziecko i jakoś wyrosłem na normalnegoczłowiekaBrzmi znajomo? A może sam tak mówisz? W takim razie ten postjest dla Ciebie.Mój ojciec bił mnie przez całe moje dzieciństwo. Nie byłagresywnym alkoholikiem ani patusem. Po prostu uważał, że taknależy robić.Dopiero w wieku piętnastu lat zebrałam się na odwagę, żebyzapytać, dlaczego?" - bo ciężko mi sobie wyobrazić, żeby dzieckomogło zrobić coś takiego, za co dorosły, o wiele silniejszy odniego, miałby je bić.Ojciec odpowiedział: „Ciebie to nawet zabić byłoby mało. Ja ciępo prostu uczę". Tego dnia przyniosłam trójkę z fizyki. Na semestr.Trzy czwórki, jedna trójka i reszta piątki. Ojciec powiedział:„Przynieś pas".Zwykle posłusznie przynosiłam ten przeklęty pas, ale tego dniapowiedziałam: „NIE. A ciebie biją w pracy za błędy albo za to, żeza mało się starasz?".Tego dnia ojciec zbił mnie ze szczególną zawziętością. „,żebyświedziała, że się ojcu nie pyskuje."Zawsze się go bałam. Tylko bałam. Nie kochałam. Ale oczywiściemusiałam udawać wzorową córkę". A jak inaczej? W końcu jegoulubionym powiedzeniem było:,,Powinienem zacząć cię lać cosobotę. Żebyś się nie zepsuła".Dlaczego teraz o tym mówię? W wieku czterdziestu pięciu lat?Jestem dorosłą kobietą. Mam kochającego męża i dwoje dzieci.Dobrą pracę. Od dawna wspieram rodziców finansowo.Miesiąc temu ojciec miał udar. Matka od razu ruszyła dodziałania: „Przyjedź, pomóż, posprzątamy pokój. Musisz miećgdzie mieszkać. Nie będziesz przecież dojeżdżać codziennie przezpół miasta".Tak, uznali, że porzucę swoją rodzinę i przeprowadzę się do nich,żeby myć i karmić łyżką częściowo sparaliżowanego ojca. Boprzecież mama też,,nie jest już młoda i nie da rady go nosić".Powiedziałam, że zapłacę za jego pobyt w domu opieki. Towszystko, co mogę dla niego zrobić.Przez dwa tygodnie się kłóciłyśmy, a dokładniej ona dzwoniłai krzyczała, a ja słuchałam. Pytałam tylko, czy ma mi cośkonkretnego do powiedzenia. Nie? No to rozłączałam się.Słowa: „jak ty spojrzysz ojcu w oczy, niewdzięcznico?"i,,zobaczysz, twoje dzieci też cię kiedyś oddadzą do domustarców!" padały wyjątkowo często. Kiedy to piszę, brew zaczynami drgać. Wrócił mi nerwowy tik.,,Daliśmy ci dach nad głową, jedzenie, edukację!!!".Dorastałam w latach dziewięćdziesiątych. Wyżywił nas ogród,w którym pracowałam jak wół przez całe dzieciństwo, na równiz dorosłymi. Leczenie konsekwencji (chory kręgosłup i kobieceproblemy) do dziś kosztuje mnie krocie.Studiowałam za darmo na państwowej uczelni.Co dali mi rodzice? Egzystencjalny lęk przed mężczyznami.Kocham swojego męża, jest dobrym i łagodnym człowiekiem, alenie wie, że za każdym razem, gdy podnosi głos, ja podskakuję. Niepodnosi głosu na mnie - tak po prostu, gdy coś mu upadnie albosię uderzy. A ja wzdrygam się, czekając, że zaraz zacznie mnie bić.Rozglądam się po pokoju i w myślach przewijają się pytania typu:,,co zrobiłam źle?".To trwa ledwie kilka sekund. Zwykły odruch, ale zostanie ze mnąna zawsze. Nie pomagają ani terapia, ani leki.Dzisiaj pracownicy domu opieki poinformowali mnie, żeprzywieźli ojca ze szpitala. Przewiózł go prywatny transportmedyczny. Moja obecność nie była potrzebna. W aplikacji bankuustawiłam automatyczną płatność.Matka dzwoniła. Krzyczała coś w stylu: „mnie też oddasz?Będziesz jeszcze coś ode mnie chciała! Żebym pomogła ciz dziećmi choć raz!!! Ale ja odpowiem NIE!".Śmieję się nerwowo. Oni właściwie i tak nigdy mi nie pomagali.Chcieli wnuków? Tak. Bo jak to tak bez wnuków. Opiekowali sięnimi? Nie. Czasem zabierali je do siebie, kiedy były już w szkolei nie wymagały opieki.Co czuję? Wstyd. Za to, że dorosła, ustatkowana kobieta wciąż boisię ojca, choć ten nie może nawet sam podnieść łyżki. A ja nadalczuję irracjonalny lęk, że kiedyś zjawi się u mnie.I ból. Bo bardzo kocham tatę. Takiego, wiecie, abstrakcyjnegotatę. Z obrazka. Tego, który podrzuca dziecko w górę, prowadzi zarękę do szkoły, dmucha na zdarte kolana i mówi: „nie płacz, damyradę", gdy przychodzisz do niego ze swoimi problemami.Tatę, którego nigdy nie miałam.Jeśli teraz wychowujecie dziecko, kierując się zasadą „mnie bilii jakoś wyrosłem na normalnego człowieka," to nie, nie wyrosłeśna normalnego. Albo jesteś takim samym potworem jak mójojciec, albo tak samo złamanym człowiekiem jak ja.
Dziecko wychowywane przez kota –
Nie czytałem nigdy nic piękniejszego, co oddawałoby czas po śmierci najbliższej osoby – ButyA kiedy po mnie zostanąSkórzane buty na strychu,To wspomnij mnie czasem,rano.Przyjdź, posiedź przy mnie,Po cichu...I nie płacz proszę,Minęło.Jeszcze nie skończył się świat,Choć twardo mi się przysnęło...Pamięć jest wieczna jak wiatr.Michał Matejczuk, wiersze 2019
Wojsko nie z każdego zrobi mężczyznę –
Nie płacz – Już naszczałem im do butów
Brak powodów do płaczu to najpiękniejszy powód do uśmiechu! –
Nie wiem czy wolę się zdrzemnąć czy płakać, że jestem zmęczony –
Kiedy dowiedziała się o śmierci dziecka swojego opiekuna pokazała "płakać" i zrobiła gest spływającej łzy po policzku. Szympansy nie potrafią płakać –
Kiedy próbujesz używać mądrze brzmiących słów – Przykro mi to słyszeć bo byłaśszczęśliwa ale wiesz co ?Największa kara dla niego towidzieć ciebie szczęśliwa! znam toz eutanazji. Głowa do góry boskoro nie kochał to nie jest warttwoich łez a ty tylko stracisz czasna płacz.
Mój 6 letni brat płacze od 20 minut,bo rodzice nie zaprosili go na swojewesele 19 lat temu –
– Bix-tight685
0:14
Możesz zaoszczędzić mnóstwo czasu, płacząc jednocześnie z dwóch powodów –
Dziś jest płacz o etaty - nie o wiarę – KUSWEISE SERCE JEZUSAKatecheza
Różnica tkwi w uwielbianych podwójnych standardach – Mam 171 cm wzrostu i ważę 63 kg. Ostatnio byłu mnie kumpel ze swoją upierdliwą dziewczyną,która ciągle mi dogryzała i pytała dlaczego jestemtakim chuderlakiem. Po którymś razie niewytrzymałem i zapytałem „a dlaczego ty jesteś takatłusta?". No i się zaczęło... Krzyk, płacz,wyzwiska... I teraz mam zagwozdkę, dlaczegonazywanie ludzi chuderlakami jest ok, a jużmówienie, że są tłuści nie jest ok? W czym jestróżnica?
– لTikTok@ninecomaunine.com.auKoala Resque
0:18
6-letni chłopiec spędził sam 5 dni w wietnamskim lesie – 17 sierpnia chłopiec bawił się ze swoim dziewięciorgiem rodzeństwa. W pewnym momencie oddalił się i zgubił. Chłopca odnaleźli rolnicy, którzy usłyszeli jego płacz. Dziecko przeżyło, żywiąc się liśćmi i dzikimi owocami, a także pijąc wodę ze strumienia 💡 WIĘCEJ
Źródło: www.bbc.com
– 0]GYONGHUI9913
0:44
 
Color format