Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Szukaj



Znalazłem 110 takich demotywatorów

No spójrzcie tylko na tę bandę" –
W norweskiej szkole żadne dziecko nie zostaje na drugi rok w tej samej klasie – Jeśli uczeń nie radzi sobie z opanowaniem materiału to uznaje się, że po prostu wymaga większego wsparcia, a nie karania dziecka przez zmuszenie do powtarzanie klasy, oderwanie go od jego grupy rówieśniczej i zasypywanie złymi ocenami.Gdy dziecko sobie nie radzi - w szkole czy przedszkolu zbiera się zespół składający się z pedagogów, psychologów, opiekunów - którzy wspólnie ustalają plan pomocy dziecku. Z moich obserwacji wynika, że plan taki jest bardzo sumiennie realizowany i naprawdę działa.W norweskich szkołach, przedszkolach i na uczelniach uczniowie zwracają się do nauczycieli i dyrekcji po imieniu. Dzieci nie wykorzystują takiego skróconego dystansu, a relacje między uczniem i nauczycielem stają się bardziej przyjazne emocjonalnie.W norweskich szkołach z zasady nie krzyczy się na dzieci, rozmawia się z nimi spokojnie. Naturalnie zdarzają się sytuacje wyjątkowe, gdy nauczyciel jest zmuszony szybko reagować, ale naprawdę rzadko zdarza się usłyszeć nauczyciela podnoszącego głos.To co bardzo charakterystyczne to fakt, że dzieci chwali się za każdy najmniejszy nawet sukces, na przykład za zadanie pytania czy udzielenie odpowiedzi.Nie stosuje się też tutaj ocen w szkołach, żeby nie upokrzać dzieci i nie dzielić ich ze względu na zdolności.Prace domowe ograniczone są do minimum i nigdy nie zadaje się uczniom lekcji na sobotę i niedzielę. Norweska szkoła jest naprawdę fajna i nie ma w niej lekcji religii. Jest religioznawstwo na którym dzieci poznają różne kościoły i uczą się filozofii i etyki.W norweskiej szkole mnóstwo czasu spędza się na łonie przyrody. Dzieci chodząc na wycieczki, spacery, wspinają się na skały, uczą się rozpalania ogniska na plaży czy w lesie.W norweskiej szkole nie ma wyścigu szczurów, zamiast rywalizacji dzieci uczy się współpracy w grupie i współdziałania.Mam nadzieję, że gdy już minister Czarnek odejdzie w przeszłość, spróbujemy polskie szkoły zmienić tak, by przypominały te skandynawskie.
Źródło: https://www.facebook.com/rafal.gawel.18/posts…
- Jakim cudem udało ci się tak schudnąć?- A wiesz, zdrowe odżywianie, sport 2x dziennie, masaż z kremem antycellulitowym, spacery na świeżym powietrzu...- Co to za krem? –
– Mam bardzo dobre relacje z matką mojego męża. Często chodzimy razem na spacery albo do kina. Pewnego dnia jechałyśmy autobusem na działkę. Na jednym z przystanków dosiadł się całkiem przystojny facet i zaczął mnie zagadywać.
– Moja przyjaciółka, która pracuje w sklepie, jakiś czas temu zadzwoniła do mnie i zwierzyła mi się, że się zakochała. Do jej sklepu przyszedł taki przystojny facet. Zaczęła z nim rozmawiać i od słowa do słowa wyszło tak, że się umówili na randkę. Facet miał psa labradora, którego wizerunek nawet umieścił na swojej karcie płatniczej. Spotykali się jakieś pół roku. Często był zajęty, bo dużo pracował, podróżował w interesach. Ostatnio kumpela przyszła do mnie zapłakana i przez łzy opowiadała, jak to ostatnio do sklepu przyszła kobieta z trójką dzieci. Jedno z nich było jeszcze niemowlęciem. Płaciła kartą z labradorem. Moja przyjaciółka na początku zachwyciła się psem, a dopiero po kilku sekundach zorientowała się, że już wcześniej widziała kartę z podobnym wzorem. Babeczka z uśmiechem odpowiedziała: „Ach, dziękuję. Mąż razem z dziećmi się zmówili, żeby go kupić. Jak był szczenięciem to wszyscy się do niego kleili, a teraz dorósł i to ja muszę z nim wychodzić na spacery".
22-letni Kamil o ksywce „Bocian”w wieku 18 lat założył we wsiKozubszczyzna ośrodek rehabilitacji dla bocianów – „Wszystko zaczęło się jak miałem 5 lat. Chodziłem, będąc pod opieką moich dziadków, na spacery i zatrzymywaliśmy się pod pobliskim gniazdem i obserwowałem bociany” - mówi 22-letni Kamil, założyciel ośrodka rehabilitacji dla tych ptaków.Kamil od dziecka marzył o własnym bocianim gnieździe. Pierwszy bocian trafił do niego, gdy miał 13 lat. Później pod opiekę Kamila trafiały kolejne ptaki, po kilku latach pasjonat założył ośrodek rehabilitacji bocianów. Ośrodek powstał w wsi Kozubszczyzna w 2017 roku. Rocznie do ośrodka trafia od 60 do 70 ptaków. Z powodu ciekawej pasji do Kamila przylgnęła ksywka „Bocian”.
Źródło: https://www.youtube.com/watch?v=y_zS4VbWSyU
Mieszkam w bloku, w którym mieszka również sporo małych dzieciaków – Podczas pierwszego lockdownu wychodziłem na krótkie spacery po okolicy i któregoś dnia jeden z dzieciaków rzucił piłkę w moją stronę, a ja bez namysłu kopnąłem ją z powrotem. Dzieciaki krzyknęły na to coś w stylu "ŁAŁ! JESZCZE RAZ! JESZCZE RAZ!", a ja się zawahałem, bo jestem 31 -letnim łysym facetem z długą brodą, który bawiłby się z bandą dzieciaków.Odpowiedziałem "Nie wiem, czy wasi rodzice chcieliby, żebyście grali z nieznajomym, ale dobrej zabawy!"Nie wiedziałem, że mama jednego z nich obserwowała ich z okna. Usłyszałem, jak mówi: "Niech pan kopie z nimi piłkę, jeśli pan chce, wiem, że mieszka pan tutaj!"No i przez jakieś 2 godziny grałem z nimi w piłkę. Było super.Teraz co piątek banda dzieciaków puka do moich drzwi równo o 18 (wiedzą, że wtedy kończę pracę) i pyta, czy pograłbym z nimi w jakąś grę. W zeszły piątek graliśmy w berka, było super, trochę oszukiwałem, bo wspiąłem się na drzewo, żeby mnie nie dosięgli.Znowu czuję się jak dzieciak i to serio najlepsze zakończenie tygodnia! Mama jednego z nich co jakiś czas przynosi mi świeżo robione tamales i nie chce słyszeć kiedy mówię, że jej zapłacę Podczas pierwszego lockdownu wychodziłem na krótkie spacery po okolicy i któregoś dnia jeden z dzieciaków rzucił piłkę w moją stronę, a ja bez namysłu kopnąłem ją z powrotem. Dzieciaki krzyknęły na to coś w stylu "ŁAŁ! JESZCZE RAZ! JESZCZE RAZ!", a ja się zawahałem, bo jestem 31 -letnim łysym facetem z długą brodą, który bawiłby się z bandą dzieciaków. Odpowiedziałem "Nie wiem, czy wasi rodzice chcieliby, żebyście grali z nieznajomym, ale dobrej zabawy!"Nie wiedziałem, że mama jednego z nich obserwowała ich z okna. Usłyszałem, jak mówi: "Niech pan kopie z nimi piłkę, jeśli pan chce, wiem, że mieszka pan tutaj!" No i przez jakieś 2 godziny grałem z nimi w piłkę. Było super.Teraz co piątek banda dzieciaków puka do moich drzwi równo o 18 (wiedzą, że wtedy kończę pracę) i pyta, czy pograłbym z nimi w jakąś grę. W zeszły piątek graliśmy w berka, było super, trochę oszukiwałem, bo wspiąłem się na drzewo, żeby mnie nie dosięgli. Znowu czuję się jak dzieciak i to serio najlepsze zakończenie tygodnia! Mama jednego z nich co jakiś czas przynosi mi świeżo robione tamales i nie chce słyszeć kiedy mówię, że jej zapłacę.
ADOPTOWAŁEŚ pieska ze schroniska... – "JESTEM PSEM. Nie myślę jak człowiek, nie jestem Ci wdzięczny za adopcję już po dwóch godzinach, po pięciu też jeszcze nie. Po tygodniu jeszcze nie za bardzo wiem co się dzieje i czy Twój dom będzie dla mnie przyjaznym miejscem. Po miesiącu już trochę wiem, ale jeszcze mogę się bać. PILNUJ MNIE, proszę. Nie odpinaj smyczy abym mógł pobiegać, ja już się w życiu nabiegałem, bo musiałem nauczyć się robić uniki przed kamieniami, musiałem szybko biec aby nie wpaść pod samochód, musiałem uciekać przez kopniakami… Kiedy już minie dużo czasu i Ci zaufam, to wtedy możesz odpiąć smycz, ale pamiętaj, że na ogrodzonym terenie.PILNUJ MNIE…. sam bez Ciebie zginę, nie poradzę sobie, nie znam okolicy, boję się….Jeśli się wyrywam, to nie dlatego, że Cię nie lubię.Chcę uciec bo boję się… Załóż mi smycz i szelki, prowadź mnie na spacery na dwóch smyczach, po kilku tygodniach albo miesiącach już się przyzwyczaję, obserwuj mnie, będziesz wiedział kiedy odpiąć jedną smycz a drugą nadal zostawić.PILNUJ MNIE, kup grawerkę z moim imieniem i nr telefonu własciciela...jesteś za mnie odpowiedzialny! Przez pierwsze dni po adopcji nie wypuszczaj mnie samego na podwórko!! Na pewno znajdę najsłabszy element ogrodzenia i ucieknę. Bądź przy mnie zawsze, gdy muszę wyjść z domu, trzymaj mnie mocno, chcę wreszcie poczuć, że jestem BEZPIECZNY, że jestem KOCHANY, Nawet jeśli się przytulam i wskakuję na kolana, pamiętaj, jestem psem po przejściach, w pamięci wciąż mam lęk i niepewność. Daj mi czas, dużo czasu.Adoptowałeś psa ze schroniska, muszę Cię poznać. Musisz mnie poznać." Ale chcę kochać i chcę byc kochany"
Mały gest, a świat czyni lepszym. Starsza Pani w komunikacji miejskiej zauważyła u osoby siedzącej obok na plecaku odblaskowy breloczek. Wcześniej szukała go w każdym sklepie, bo nie czuła się bezpieczna wychodząc wieczorami z psem na spacery. – Zapytała Pana, gdzie można taki odblask kupić?Mężczyzna odpowiedział, że zamówił przez internet, jednak długo się nie zastanawiając poprosił Panią o plecak i przypiął do niego swój odblask.
Alfie, wielki dog z Bordeaux, uwielbia swojego małego pana i najchętniej nie odstępowałby go na krok. Rodziców Marka zaczęło zastanawiać, dlaczego pies zazwyczaj siadał po prawej stronie chłopca. Trzymał się też prawej strony, gdy razem wychodzili na spacery – Na wszelki wypadek zabrali chłopca do lekarza. Okazało się, że Mark cierpi na ciężką postać astygmatyzmu. Okulista wyjaśnił, że gdyby pomoc nie nadeszła w samą porę, chłopiec straciłby wzrok.Mark borykał się z astygmatyzmem od urodzenia, ale tylko Alfie wyczuł, że coś jest nie w porządku. Dzięki niemu, a w następnej kolejności dzięki uważnym na zachowanie psa rodzicom, Mark zawdzięcza to, że widzi
Ten starszy Pan sam wykonał wózek dla swojego sparaliżowanego psa. Jak stwierdził, zabiera go na spacery po to by pies czuł, że mimo kompletnego paraliżu "wciąż może oglądać świat i jest on dalej jego częścią" – Są ludzie, którzy zadziwiają mnie swoją siłą i determinacją w życiu codziennym

Historia psa, który z łzami w oczach pokonał dystans 200 km, by odnaleźć swoich właścicieli

Pokaż cały obrazek…
Historia psa, który z łzami w oczach pokonał dystans 200 km, by odnaleźć swoich właścicieli – Historia Maru, bulmastiffki z rosyjskiej hodowli jest poruszająca, tym bardziej że od tego pięknego, spokojnego psa wprost bije smutek i zwątpienie.Maru miała cztery miesiące, kiedy została kupiona przez parę z Krasnojarska i przez 6 miesięcy żyła życiem każdego szczęśliwego szczeniaka. Ganiała za piłką, chodziła na spacery, gryzła kapcie swoich właścicieli. Po tym czasie jednak jej rodzina doszła do wniosku, że jednak nie mogą pozwolić sobie na psa i tłumacząc się alergią na sierść, postanowiła ją oddać.Skontaktowali się z Allą Morozovą, właścicielką hodowli, w której Maru przyszła na świat i poprosili ją, by przyjęła psiaka z powrotem do siebie."Umówiłam się z nimi, że Maru wraz z opiekunem pojedzie pociągiem z powrotem do Nowosybirska. W ten sposób miała wrócić do mojej hodowli" – relacjonuje Alla. Jak wyjaśniła przed sprzedaniem małej Maru podpisała z jej nowymi właścicielami umowę, która nakazała im kontakt, w razie, gdyby z jakiegoś powodu nie chcieli się nią już dłużej opiekować. Psiak miał jednak inne plany. Maru nie chciała porzucać swojej rodziny, przy pierwszej lepszej okazji uciekła z pociągu.Właściciele odstawili Maru na pociąg, więcej nic ich już nie obchodziło. Mieli problem z głowy. Pod opieką pracownicy Alli, Maru wyruszyła koleją do Nowosybirska. Kiedy pociąg zatrzymał się na maleńkiej stacji niedaleko Achinska, uciekła od opiekunki. Kopnęła łapą drzwi i „wyskoczyła jak kula armatnia” w noc. Udało jej się uciec z pociągu, opiekunka wołała za nią, ale Maru nie wróciła. Jak stwierdziła Morozowa, pies miał atak paniki, właściciele zniknęli mu z oczu i chciał do nich wrócić. Problem był jeden – pociąg zdążył ujechać ponad 200 kilometrów!Rozpoczęły się poszukiwania bulmastiffki. Alla Morozova chciała w nie zaangażować byłych właścicieli psiaka, ale odmówili. – Oddali psa i przestał ich obchodzić – stwierdziła właścicielka hodowli. Jak powiedziała, wcale nie zależało im na losach Maru, która błądziła nocą po rosyjskich lasach. To już nie był ich problem. Morozova uruchomiła wszystkie swoje kontakty, by znaleźć zgubę. Rozdawała ulotki, powiadomiła media. Szczęśliwie zwierzę znalazło się zaledwie dwa i pół dnia później w przemysłowej dzielnicy Krasnojarska – gdzie Maru mieszkała ze swoimi właścicielami.Właścicielka hodowli powiedziała, że ​​to „szczęście”, że podczas tej podróży Maru nie zaatakował żaden niedźwiedź ani wilk. Przypuszczała, że Maru musiała wędrować z powrotem wzdłuż torów, aż do rodzinnego miasta. Na stacji, gdzie ją porzucono, nikt jednak nie czekał. Gdy ją znaleziono, Maru była niesamowicie zmęczona. Miała poranione, zdarte łapy i pyszczek. Wolontariusze, którzy ją odnaleźli powiedzieli, że w jej oczach szkliły się łzy. Aktualnie Maru znajduje się w swojej dawnej hodowli w Nowosybirsku. Tam otrzymała właściwą pomoc medyczną, a Alla Morozova robi wszystko, aby pomóc wrócić jej do normalnego życia."Gdy będzie na to gotowa, zacznę szukać jej nowego domu. Nigdy więcej nie pozwolę jej nikomu skrzywdzić" – zapowiada.
Chyba zacznę chodzić na spacery z młoteczkiem –
0:28
12-letnia dziewczynka wywiesiła ogłoszenie, w którym zaoferowała wyprowadzanie psów na spacery – Według zamieszczonego przez nią cennika 30-minutowy spacer kosztuje 5 zł, a godzinny 10 zł.Okazuje się, że 12-latka chce w ten sposób zarobić na prezenty dla bliskich."W ciągu 4 dni uzbierałam 80 zł. Zbieram pieniądze, aby kupić prezenty na komunię oraz urodziny siostry i mamie na Dzień Matki"Może ktoś zechce „zatrudnić” dziewczynkę?
Źródło: https://www.o2.pl/informacje/12-latka-z-olszt…
Kiedy łóżko kochasz bardziej niż spacery –
0:15
Wreszcie mamy sędziów TK godnych majestatu Rzeczpospolitej... – Jacek Nizinkiewicz @JNizinkiewicz • 45 minAle jak? Spaceruje Pani po pracy na hot-dogi?© Krystyna Pawłowicz @KrystPawlowicz • 3 g.Nie mam samochodu,ale WSPIERAM ORLEN.Polskiego Orła.Biało-Czerwonego.Pokaż len wątek•-^^ Krystyna Pawłowiczbi g)KrystPawlowiczW odpowiedzi do @(NizinkiewiczTak,spaceruję tam,by zobaczyć jak Pan popijawystawiony tam przy drzwiach płyn do rąk..8:58 PM • 8 gru 2020 • Twitter for iPad
Gdy siłownie zamknięte... – Co robić, by nie tyć i mieć wiotką figurę? „Chodzić na czworakach po schodach? odpowiada lekarka amerykańska. Nie potrzeba już głodzić się, palić 60 papierosów dziennie, robić wielogodzin-ne spacery lub spędzać cale noce w dan cingach, aby mieć wiotką linię ciała i nie tyć. Miss Vara Vernon. lekarka ameryka* oka wynalazia nowy i niezawodny spo-sób na chudnięcie. Oglosila go w nowojorskich pismach i znalazła odrazu wdzięczne kaczenice. Codziennie przed udani.] się no spo czynck należy chodzić na czworakach po nabodach. Na początek wystarczy podróż na czworakach na wysokość jednego piętra. W miarę oswajania się z t ...rn nowym sportem scalały powiększać ilość pięter skoro roś dama potrafi z latwocią prze być na rękach i nogach dziesięć pięter. będzie miała figurę w sam raz i w tej mierze powinna się już utrzymać. Miss Vernon wynalazła nawet odpo wiedni kostium dla zwolenniczek nowe-go sportu. Jest to rodzaj pyjamy z surowego je-dwab:u. Kostium niepozbawiony jest kokiete-rii i napewno damie chodzącej na czwo rokada po schodach będzie w nim do twarzy.
Każdemu psu należą się dwa spacery, a łącznie godzina dziennie na dworze – Kto jest za tym, by tak było również u nas?
Źródło: https://wiadomosci.wp.pl/niemcy-nowe-przepisy…
– ADOPTUJ STARSZE PSY I KOTYChcesz szczeniaka?A wiesz, że zwierzęta są jak dobre wino?Dojrzewają z wiekiem.Kiedy tylko pomyślę o tych wszystkich głupichrzeczach, jakie zrobiłem jako szczeniak, to chcemi się wyć ze wstydu!Gryzienie mebli, niszczenie butów, sikanie nadywan. dużo tego było, mam dalej wymieņiać?Teraz jestem starszy i mądrzejszy,może trochę wolniejszy, ale za to dużo bardziejrozsądny i spokojniejszy.Jestem gotowy na to, by być Twoim przyjacielen.Chcę dzielić z Tobą długie spacery i wieczoryprzed telewizorem. Każdą wolną chwilę.A kiedy nie będziesz mieć ochoty na zabawęze mną - poleżę wiernie przy Twoich nogaci poczekam spokojnie.Czasami bawię się jak mały szczeniak,ale nie zawsze, znam już umiar.Uwierz mi, to jest coś co docenisz0 3 nad ranem.Zatem idź sprawdź szczeniaki i kociakdo adopcji, a później jak już będzieszgotowy na dojrzały związek,wróć po mnie – albo po jednego zestarszych kotów.(Zapłaciły mi za to, żebym tak powiedziałJMam dużo miłości w swoimWIELKIM PSIM SERCU,chcesz żebym ofiarował jąwłaśnie TOBIE?psysawielkie.pl
- Co lubisz robić w wolnym czasie?- Stalkować- Poważnie? Ja z kolei lubię spacery w parku i kino...- Wiem –