Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Szukaj



Znalazłem 207 takich demotywatorów

Modelowa rodzina Państwa Januszy w serwisie samochodowym:

Pokaż cały obrazek…
– Pracuje na warsztacie samochodowym. Specjalizacja Mini/BMW. Piątkowe popołudnie jakoś przed 16 czyli przed zamknięciem. Przyjeżdża rodzina 2+3 starym rozklekotanym BMW e36. Ale serio auto nadawało się na złom. Ja rozumiem ze kogoś nie stać na nowe, ale po wjechaniu autem na podnośnik i zobaczeniu auta od spodu to była tragedia. A oni w tym aucie trójkę dzieci wozili. Zgodnie z prawda godzina o której przyjechali, oraz po określeniu co ich zdaniem się w aucie popsuło zostali poinformowani o najbliższym wolnym terminie. Zaczęło się proszenie, gadanie ze oni UWAGA na wakacje. Żadne argumenty do nich nie przemawiały. Argumenty typu, że już części nie dowiezie firma. To padł argument, że skoro to zajmujemy się tylko BMW to powinniśmy mieć części na miejscu. No tak, mamy każdy możliwy model i silnik BMW na miejscu w częściach. No to inny argument, że za chwile zamykamy, a naprawa chwile potrwa. Na co oni, że bardzo proszą bo nie wypada odmówić ostatniej drogi komuś z rodziny. My lekki zonk, bo przecież mieli jechać na wakacje. Ale już tam kierownik powiedział, żeby zajrzeć, bo może to jakaś pierdoła. No i faktycznie naprawa zajęła niecałą godzinę, a cześć była na miejscu, bo miała być do innego auta, które przyjedzie na warsztat w poniedziałek. Przed naprawa i wymiana kierownik gadał z właścicielem i poinformował go o kosztach. Właściciel powiedział, by zamontować. Robota skończona, prawie godzina siedzenia na warsztacie po godzinach. I się zaczęło. Madka dowiedziała się o kosztach. Ze my zdzieramy z ludzi, że ile to taki plastik może kosztować i ze ona go zaraz na internecie znajdzie za polowe ceny, że oni ładnie prosili o naprawienie auta i myśleli, że mamy serce nie z kamienia, etc, etc. Jako że kierownik nie zamierzał się dalej sprzeczać i nie ma do tego siły ani nerwów, wysłał mnie do boju. Nauczony tym co ludzie robią i nie raz chcą nam zarzucić, zazwyczaj jakieś oszustwo czy zniszczenie auta co jest nieprawdą poinformowałem rodzinkę ze auto postawimy na parking z warsztatu i moga go odebrać jak uzbierają na koszty naprawy. Madeczka wezwała policję. Policjanci którzy przyjechali to stali klienci warsztatu ponieważ naprawiamy ich BMW. Coś tam pogadali z madka. Po chwili padł komentarz, że przy naprawie zostały dwa nadkola porysowane i jedno zagięte i ona nie poda nas do sądu za to jeśli naprawa będzie gratis ijak jeszcze dostanie 1500 zł, bo tyle będzie kosztować malowanie i wyciąganie wgnieceń.Jak wcześniej napisałem były już takie sytuacje, że cwaniaczki chcieli zarobić, wiec przy wjeździe na warsztat w bramie są kamery po obu stronach bramy wjazdowej na wysokości mniej więcej lusterek auta nagrywają całe auto gdy wjeżdża na teren warsztatu i jest jeszcze jedna kamera na przeciwko bramy, która nagrywa tył pojazdu. Zaprosiliśmy policjantów i rodzinkę na wieczór filmowy z Polsatem, odszukaliśmy nagranie i do dzieła, cola, popcorn prawie jak w kinie, bo i na seansie Madka się zachować nie umiała, tylko komentowała i przeszkadzała. Oczywiście dzieciaki nie lepsze, bo mamy tam dwie zamkniete gablotki z modelami BMW. To tez chciała po jednym dla dzieci, bo przecież to dużo nie kosztuje. Po odmowie dzieciaki płakały kopały po tych gablotkach, bo one muszą mieć. Wracając do sytuacji auta, film z kamer wszystko wyjaśnił. Podczas gdy policjant oglądał z nami to ten drugi oglądał auto. Policja wytłumaczyła rodzince, że mamy prawo nie wydać auta, aż nie zapłacą. Ok. Poszli się rozliczyć ze skwaszoną mina. W tym czasie policja się pozbierała i wyjechała z warsztatu. Zanim wyjechali to gadałem z policjantem i powiedziałem mu ze fajne kino mamy w pt., A on do mnie że kino to się dopiero zacznie. I pojechali. Rodzinka zapłaciła i się zbierają, madka coś tam bluzga na odchodne, że jesteśmy uje moje dzikie węże i kilka jeszcze innych epitetów. Wsiedli i odjechali. Wyjechali na drogę i tylko słychać syreny. Ci policjanci co byli przez nich wezwani zatrzymali ich na drodze i zabrali dowód rejestracyjny pojazdu, tzn drugi raz bo już był wcześniej zatrzymany. Madka przyleciała do nas ze my się mścimy na nich, zarzuciła korupcję i zadzwoniła uwaga na policję że ją zatrzymała przekupiona policja. Przyjechał drugi patrol dostala mandat za bezpodstawne wezwanie policji.A to wszytko przez głupie 320 złotych za wymianę części. Kurtyna
– Odpowiedź jest bardzo prosta. Firma farmaceutyczna Cann Group Ltd potwierdziła, że różowe światło, które pojawiło się w środę wieczorem, pochodziło z lokalnego zakładu uprawiającego konopie medyczne. W budynku pozostawiono otwarte rolety zaciemniające.- Konopie wymagają różnych spektrów światła, aby można było pobudzić ich wzrost - powiedział Rhys Cohen, starszy kierownik ds. komunikacji w Cann Group Ltd. - Często stosowane jest światło o czerwonym spektrum. Zwykle obiekt ma zasunięte rolety zaciemniające, które blokują ten blask - dodał.
Danuta Holecka znalazła się wśród członków komisji Etyki TVP. Tak, TVP posiada coś takiego – Oprócz szefowej Wiadomości w skład 13. kadencji Komisji Etyki TVP weszli: Anna Duda (TVP3 Lublin), Mariusz Jarosiewicz (kierownik "Teleexpress", Stanisław Królak (TVP Historia), Krzysztof Nowina-Konopka ("Wiadomości" TVP), Przemysław Wenerski (szef redakcja "Alarm"), Dorota Geresz (sekretarz redakcji). Nową osobą w komisji jest Rafał Wolski z TVP 3 Warszawa, który zastąpił Krzysztofa Ziemca z "Wiadomości"
Źródło: https://www.tokfm.pl/Tokfm/7,103085,28654744,…_=
Wszystko się da, panie kierowniku –
–
Zawodnika wybronił jednak kierownik kadry, który stwierdził, że na podstawie regulaminu, poza oficjalnymi zawodami, potrzebne są jedynie: kask, narty oraz buty a to Egner posiadał –
Bezdomny poprosił w restauracjio jedzenie. Kierownik powiedział coś,co zapamiętają wszyscy goście – Był z córką w restauracji, kiedy zauważył coś,co postanowił opisać na Facebooku:Zabrałem dziś moją córkę do knajpy. Po tym jak szalała na placu zabaw po jedzeniu, zawołałem ją na deser. Znów usiedliśmy spokojnie przy stole i widzieliśmy dokładnie prawie całą restaurację. To właśnie wtedy rzuciła nam się w oczy ta sytuacja. Bezdomny wędrownik podszedł do pracownika i zapytał, czy jest szansa na to, aby dostał resztki jedzenia. Był brudny, a jego buty były zabłocone. Włosy miał niechlujnie związane, a zarost sugerował, że od kilku dni się nie golił. Ludzie w restauracji obserwowali go, ale on się nie narzucał. Stał w bezpiecznej odległości, żeby nie naruszać ich przestrzeni. Kiedy tylko podszedł do niego kierownik, dało się słyszeć, jak mówi, że bezdomny nie dostanie resztek, a normalny posiłek taki jak wszyscy. Jedyne o co go poprosił to o modlitwę za jedzenie.Bezdomny nie miał z tym absolutnie żadnego problemu. Dokładnie słyszałem ich słowa i byłem naprawdę poruszony. Powiedziałem córce, żeby dobrze się przyjrzała, bo taki widok nie jest codziennością. Powinniśmy brać przykład, jak się zachować i jak pomagać innym.Mam nadzieję, że moja córka i goście restauracji zapamiętają na długo ten gest Był z córką w restauracji, kiedy zauważył coś,co postanowił opisać na Facebooku:Zabrałem dziś moją córkę do knajpy. Po tym jak szalała na placu zabaw po jedzeniu, zawołałem ją na deser. Znów usiedliśmy spokojnie przy stole i widzieliśmy dokładnie prawie całą restaurację. To właśnie wtedy rzuciła nam się w oczy ta sytuacja. Bezdomny wędrownik podszedł do pracownika i zapytał, czy jest szansa na to, aby dostał resztki jedzenia. Był brudny, a jego buty były zabłocone. Włosy miał niechlujnie związane, a zarost sugerował, że od kilku dni się nie golił. Ludzie w restauracji obserwowali go, ale on się nie narzucał. Stał w bezpiecznej odległości, żeby nie naruszać ich przestrzeni. Kiedy tylko podszedł do niego kierownik, dało się słyszeć, jak mówi, że bezdomny nie dostanie resztek, a normalny posiłek taki jak wszyscy. Jedyne o co go poprosił to o modlitwę za jedzenie.Bezdomny nie miał z tym absolutnie żadnego problemu. Dokładnie słyszałem ich słowa i byłem naprawdę poruszony. Powiedziałem córce, żeby dobrze się przyjrzała, bo taki widok nie jest codziennością. Powinniśmy brać przykład, jak się zachować i jak pomagać innym. Mam nadzieję, że moja córka i goście restauracji zapamiętają na długo ten gest
Kiedy siedzisz sobie na przerwie wrobocie i widzisz nagle jak kierownikwchodzi na halę z alkomatem –
– Opowiada Andrzej Ramlau, operator: zaczęło się dobrze, zrobiliśmy pierwszy, drugi dubel. Przy kolejnym patrzę w kamerę i widzę: Janeczek nadjeżdża, Kowalski wybiega, a w perspektywie drogi, która powinna być pusta, wychodzi zaprzyjaźniony z nami sołtys Dobrzykowic z rowerem, nawalony jak stodoła, i idzie w naszą stronę. Stop, przerywamy ujęcie, wszyscy krzyczą, żeby sołtys się schował. Sołtys wchodzi w jakąś bramę, robimy kolejne ujęcie. Patrzę w kamerę: koń jedzie, Kowalski wybiega, a w tle wychodzi z bramy nawalony sołtys z rowerem i idzie w naszą stronę, machając radośnie. Stop, przerywamy. I tak ze trzy razy. W tej sytuacji kierownik planu mówi: Wy sobie idźcie coś zjeść, a ja pójdę tam i przypilnuję sołtysa, żeby już nie wyszedł. Minęło pół godziny, zjedliśmy zupkę, sołtysa nie widać, szykujemy się do ujęcia. Patrzę w kamerę: Witia jedzie na koniu, Kowalski wybiega, a w tle… wychodzi nawalony jak stodoła kierownik planu. Z rowerem.
Ktoś podarował amerykańskiejkatedrze fizyki 180 000 dolarów,aby "zainwestować w studentów" – W City College w Nowym Jorku znaleziono pudełko pełne banknotów. Dr Vinod Menon, kierownik katedry fizyki powiedział, że nigdy w życiu nie widział na oczy takich pieniędzy, jedynie na filmach.Nadawcą paczki był niejaki Kyle’a Paisleya z Pensacoli na Florydzie. Jednak szybko okazał się, że taka osoba nie istnieje. Kierownictwo uczelni podejrzewa, że tajemniczym darczyńcą jest uczeń lub absolwent uczelni. Do pudełka włożono też list z informacjami o nadawcy, m.in. że edukacja w City Collage doprowadziła go do "długiej, produktywnej, niezwykle satysfakcjonującej kariery naukowej". Darczyńca poprosił, aby podarowane pieniądze zostały przeznaczone na rozwój studentów
Źródło: https://www.donald.pl/artykuly/xMxSuWNk/usa-k…
–
–
Dobrze, że nie próbował obrócić drukarki do góry nogami… –
Pracowałem kiedyś w punkcie obsługi klienta w dużym supermarkecie. Miałem dwie komiczne skargi na innych pracowników. – Skarga 1. Kobieta w średnim wieku, dość dobrze ubrana, tak zwana "s*ka skazana na sukces". Jej skarga: Kasjerka z kasy nr XX w takcie obsługiwania mnie odwracała się do koleżanki i plotkowała z nią. Proszę to zgłosić kierownikowi!!!Moje przemyślenie: Aha, dobrze... TY możesz ignorować kasjera, udawać że nie słyszysz jego zapytań i poleceń, ale już kasjerowi tego NIE WOLNO? Ale TOBIE wolno tak? Ok...Skarga 2. Typowy Janusz złodziej, wyborca jednej z dwóch największych partii. Jego skarga: "kasjerka obsługiwała mnie bez entuzjazmu. Gdzie ucieszenie się z klienta? Gdzie uśmiech? Gdzie pytanie "Jak jeszcze mogę Panu służyć?!?" Proszę to zgłosić kierownikowi!!! Ja: OK, dobrze, zgłoszę...I teraz smaczek: Myślicie że któraś z tych dwóch skarg wpłynęła do kierownika? Haha, nie za mojego panowania na punkcie informacyjnym! Kierownik nie musi o tym wiedzieć! Kto mniej wie, ten lepiej śpiJeśli to był test na donosiciela, o czym też pomyślałem, to oblałem go na pałę z wykrzyknikiem :)
Źródło: https://pixabay.com/pl/photos/recepcja-kobiet…
Chyba choć raz każdy tak miał... –
Źródło: Www.prawy dół. Com
"Panie kierowniku kochany" w 1905 –
– Awansowałem na starszego kierownika w dziale produkcji i otrzymałem, a właściwie to powinienem otrzymać osobne biuro, ponieważ miałem pracować z górą dokumentów. Kierownik zdecydował jednak, że syn szefa bardziej potrzebuje biura. Chłopak właśnie rzucił studia i nie był szczególnie bystry. Miał zajmować się przeprowadzaniem rozmów z pracownikami na temat pomysłów i propozycji dotyczących produkcji -do pracy potrzebował jedynie notesu. Na początku tygodnia kierownik poinformował mnie, że moje miejsce pracy jest teraz w stołówce. Zapytałem czy w takim razie mam zajmować się dokumentami w toalecie. Bo mam ich od groma. Odpowiedział, że jeśli coś mi się nie podoba, to drzwi są tam. Więc wyszedłem. Następnego dnia zobaczyłem mnóstwo nieodebranych połączeń na moim telefonie, a potem w moim mieszkaniu odwiedził mnie szef, bo nagle potrzebował wszystkich moich kontaktów z pracy. Powiedziałem mu, żeby się pierdolił.
Nazwali go Tucson Prime i przyjęli jako maskotkę dealera. Dostał nawet zadanie spotykania się z klientami i witania ich. Teraz może wystąpić w krajowej kampanii reklamowej Hyundai –
–
Źródło: https://www.facebook.com/groups/kochampsypl/p…

To był ten jeden jedyny raz w całej historii obozu KL Auschwitz, kiedy esesman zwrócił się do Polaka per "pan"!

Pokaż cały obrazek…
To był ten jeden jedyny raz w całej historii obozu KL Auschwitz, kiedy esesman zwrócił się do Polaka per "pan"! – Karl Fritzsch, kierownik obozu, patrzył na nas, mierzył każdego i co chwilę podnosił prawą rękę i mówił: "Du! - ty". Ten jeden wyraz był wyrokiem śmierci dla wskazanego. Esesmani wywlekali biedaka z szeregu, zapisywali jego numer i odstawiali pod strażą na boku.Dziś trudno opisać, co człowiek wtedy czuł. W głowie szum, krew pulsowała na skroniach, zdawało się nam, że wyskoczy nosami, uszami i oczami. Przed oczami mgła. Całe ciało drżało. Jedna myśl w głowie: jak stanąć, jaką minę zrobić, żeby mnie nie wybrał. Oto paradoks: człowiek umęczony, dręczony, głodny, bity, schorowany, a chce żyć. Modliłem się do Matki Bożej. Nigdy przedtem ani potem, muszę to uczciwie przyznać, już tak żarliwie się nie modliłem.Esesmani minęli mnie. Nie usłyszałem tego strasznego słowa: "Du". Minęli o. Maksymiliana i stanęli przed Franciszkiem Gajowniczkiem. Niemiec wskazał na niego, a on zawołał: "Jezus, Maria! Moja żona, moje dzieci!". Niemcy jednak nie zwrócili na to najmniejszej uwagi.I stało się coś, czego nikt nie mógł pojąćZobaczyłem o. Maksymiliana. Szedł prosto ku grupie esesmanów, stojących w pobliżu pierwszego szeregu więźniów. Wszyscy drżeliśmy, ponieważ było to złamanie jednego z najostrzej i najbrutalniej przestrzeganych zakazów. Wyjście z szeregu bez zezwolenia oznaczało śmierć. Czasem śmierć po ogromnym katowaniu, a czasem śmierć od jednego wystrzału. Byliśmy pewni, że zabiją o. Maksymiliana, a stało się coś nadzwyczajnego, co nigdy dotąd nie miało miejsca. Było to dla Niemców coś tak niewyobrażalnego, że stali jak skamieniali. Patrzyli po sobie i nie wiedzieli, co się dzieje. Mieli pilnować porządku, a naraz okazało się, że ten porządek narzuca więzień. Taki jak wszyscy, umęczony, udręczony..."Dlaczego pan chce umrzeć za niego?"O. Maksymilian szedł w więziennym pasiaku, z miską u boku, w drewniakach. Nie szedł jak żebrak, ani też jak bohater. Szedł jak człowiek świadomy wielkiej misji. Stanął spokojnie przed oficerami. Cała świta, która dokonywała selekcji, wszyscy stali i patrzyli po sobie, nie wiedzieli, co robić. Wreszcie opamiętał się kierownik obozu i wściekły, zapytał swojego zastępcę: "Czego chce ta polska świnia?".Zaczęli szukać tłumacza, ale okazało się, że tłumacz jest zbędny. O. Maksymilian w postawie na baczność odpowiedział spokojnie po niemiecku: "Chcę umrzeć za niego" i wskazał lewą ręką na stojącego obok Gajowniczka. Padło kolejne pytanie: "Kim jesteś?" - "Jestem polskim księdzem katolickim". O. Maksymilian, mimo iż wiedział, jak Niemcy traktują polskich księży, nie bał się przyznać do swojego kapłaństwa.Panowała wtedy nieznośna cisza. Każda sekunda wydawała się trwać wieki. Wreszcie stało się coś, czego do dzisiaj nie mogą zrozumieć ani Niemcy, ani więźniowie. Kapitan SS, który zawsze zwracał się do więźniów przez wulgarne "ty", zwrócił się do o. Maksymiliana per "pan": "Dlaczego pan chce umrzeć za niego?" O. Maksymilian odpowiedział: "On ma żonę i dzieci". Po chwili esesman powiedział: "Dobrze".Wspomnienia Michała Micherdzińskiego spisali Małgorzata i Mieczysław Pabisowie.W sobotę obchodziliśmy wspomnienie i rocznicę męczeńskiej śmierci o. Maksymiliana, który zmarł 14 sierpnia 1941 dobity zastrzykiem trucizny – fenolu przez funkcjonariusza obozowego, kierownika izby chorych Hansa Bocka o godz. 12:50.