Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Szukaj



Znalazłem 90 takich demotywatorów

Grover Krantz był nauczycielem i wykładowcą, postanowił "oddać" swoje ciało nauce, by służyło uczniom w poszerzaniu wiedzy. Miał tylko jeden warunek, chciał, by był przy nim jego ukochany pies. Muzeum, w którym stoją szkielety respektuje jego wolę –
– Świnoujście Info •••^ost grupowy użytkownik | • 1 g•0Sprzedam ziemię po której chodził nasz ukochanyprezes gdy był niedawno w Świnoujściu. Cena : 100zl za 1 gram.Jarosław! Polskę zbaw!

Leon konsolowiec

Pokaż cały obrazek…
– CO SIĘ STAŁO ZNOWU?KOCHANIE, GDZIEJEST KONSOLA?USIĄD. MUSIMY POROZMAWIAĆ .CO SIĘ Z NIĄ ST.JA TAK DŁUŻEJ NIE MOGĘCIĄGLE GRASZ W TE SWOJEGRY CAŁYMI DNIAMINO. PRZECIEŻ MUSZĘJAKOŚ ODPOCZYWAĆ...A JA TO CO? MOŻESZ PRZECIEŻSPĘDZIĆ CZAS ZE MNĄSKORO CIĘ NIE OBCHODZĘTO I NIE MAM PO CO ŻYĆŻEGNAJ, MÓJ UKOCHANY.BANG!NO CZY TY OCHUKAŁAŚ? NAJPIERWPOWIEDZ GDZIE JEST KONSOLA !!darmb
Pewna lrlandka postanowiła się oświadczyć swojemu chłopakowi. Wybrała pierścionek i wymyśliła wyjątkowy scenariusz zaręczyn. Restauracja? Nie! Oświadczyny w parku? Też nie! Może wspólna wycieczka do Paryża? Nic z tych rzeczy! – Wyjątkowa, młoda dama postanowiła wsadzić pierścionek do tego plastikowego pojemniczka z Kinder Niespodzianki, a potem umieścić go w swojej pochwie. Ukochany miał pudełeczko sobie "wygrzebać". Niestety, okazało się, że gdy pokryło się ono śluzem (fuj)], zaczęło obracać się wokół własnej osi i nie dało się go wyciągnąć. Para udała się do szpitala. Tam ginekolog miał zaszczyt wyjąć Kinder Niespodziankę z głębi panienki. Następnie wręczył chłopakowi rękawiczki i pozwolił otworzyć puzderko. Z jakiegoś powodu chłopak powiedział "Tak".
Gdzieś w Polsce, przy świątecznym stole: – Babcia: Jak to dobrze, że nasz ukochany rząd w końcu się zajął obroną życia! Zwyciężyła wola Boża! Nareszcie!Wnuczka: Ale przecież Bóg dał ludziom wybór i wolną wolę, a politycy i księżą chcą nam ją zabrać. Przecież oni w ten sposób walczą z Bogiem.Babcia: A lekcji do odrobienia nie masz?!?Wnuczka: Skończyłam studia w zeszłym roku!Babcia: Ne pyskuj smarkulo!!!
Źródło: https://pixabay.com/pl/photos/ciasteczka-%C5%…
W wieku 14 lat zmarła Abbey - ukochany pies małej dziewczynki. Parę dni po tym wydarzeniu, dziecko postanowiło napisać list do Pana Boga, prosząc Go, aby zaopiekował się jej psem w niebie. – "Drogi Boże,Czy mógłbyś się zaopiekować moim psem? Zmarła wczoraj i jest z Tobą w niebie. Bardzo za nią tęsknię. Jestem Ci bardzo wdzięczna, że pozwoliłeś mi ją mieć jako swojego psa, pomimo tego, że zachorowała. Mam nadzieję, że będziesz się z nią bawić. Lubi pływać i bawić się piłkami. Wysyłam Ci jej zdjęcie, tak że gdy ją zobaczysz, to będziesz wiedział, że to mój pies. Naprawdę mi jej brakuje. Kocham, Meredith"Dziewczynka włożyła list do koperty, zaadresowała ją do "Nieba" i podała adres zwrotny. List trafił w ręce pracowników poczty, którzy nie mogli ukryć wzruszenia i postanowili, że odpiszą w imieniu Boga:"Twoja prośba dotarła do nieba” „Otrzymanie tego zdjęcia było bardzo pomocne i natychmiast ją rozpoznałem.Abbey nie jest już chora. Jej duch jest tutaj ze mną, ale i tak pozostaje w twoim sercu. Abbey uwielbiała być twoim psem. Ponieważ w niebie nie mamy naszych ciał, nie mam też kieszeni do przechowywania twojego zdjęcia, więc ci je odeślę, abyś mogła je zatrzymać i pamiętać o Abbey. Dziękuję za piękny list i dziękuję mamie za pomoc w napisaniu go i przesłaniu do mnie. Masz cudowną mamę. Wybrałem ją specjalnie dla Ciebie.Codziennie Was błogosławię i pamiętaj, że bardzo Cię kocham. Nawiasem mówiąc, łatwo mnie znaleźć. Jestem wszędzie, gdzie jest miłość. Kochaj Boga ” – tak kończy się list.
Źródło: https://www.facebook.com/SuspendedCoffeess/ph…

Lekarz Jakub Sieczko opisuje obecną sytuację w szpitalach:

Pokaż cały obrazek…
– Dlaczego lockdown?Jeśli prawdziwe są rządowe statystyki, to nie mam racji. Mamy jeszcze margines bezpieczeństwa, może nieduży, ale jednak. Zajętych jest 346 respiratorów na 800, które, jak podaje Ministerstwo Zdrowia, jest przeznaczonych dla pacjentów z COVID-19. Podobno 500 jest w zapasie. Liczmy więc łącznie 1300, prawie 1000 miejsc zapasu, mamy jeszcze spokojnie dwa tygodnie. Taka jest rzeczywistość rządowych statystyk.Jest też rzeczywistość moich rozmów z pracownikami medycznymi z całej Polski, bo tak się składa, że mam sporo znajomych pracujących w intensywnej terapii. I opcje są dwie – albo mam wyjątkowo wielu pechowych znajomych albo rządowe statystyki to bujda. Mówią albo piszą mi ci znajomi tak:- „Miejsc respiratorowych nie ma od tygodnia".-„Próbowałam przekazać pacjenta do szpitala covidowego 100 km ode mnie, bez szans".- „Wybłagaliśmy ostatnie miejsce 230 km od nas”.Mam też mnóstwo znajomych pracujących w pogotowiu ratunkowym i na SOR-ach. Mówią, że wszystko jest poblokowane – stoją godzinami przed szpitalami lub (to ci na SOR-ach) absolutnie nie mają tych chorych, gdzie kłaść.I te dwie rzeczywistości – ministerialna i koleżeńska mi się zderzają. Tej drugiej wierzę bardziej. Wierzę i widzę, że system jest na krawędzi upadku. Czymże będzie ten upadek? Ten upadek będzie wielogodzinnym lub kilkudniowym oczekiwaniem na procedurę medyczną, na którą czeka się obecnie godzinę bądź dwie. No bo przecież jak całe szpitale będą zawalone chorymi z postacią COVID-19 wymagającą hospitalizacji, to kolejnych łóżek się nie wyczaruje, a personelu do ich obsługi się nie wyciągnie z kapelusza (pomijając już to, że tego personelu będzie mniej, bo będzie chory lub w kwarantannie).To może w takim razie nie przyjmować do szpitala tych z COVID-19? To jaka jest alternatywa? Mam nie zaintubować duszącego się 80-latka, bo mi zajmie ostatnie miejsce z respiratorem na OIT? No fucking way. Jestem lekarzem, umiem w leczenie, a nie w dobór naturalny. Tym ludziom należy się pomoc. To jest czyjś dziadek, czyjś ojciec, to jest po prostu człowiek.Przyrzeczenie lekarskie:„przyrzekam (…) według najlepszej mej wiedzy przeciwdziałać cierpieniu i zapobiegać chorobom, a chorym nieść pomoc bez żadnych różnic, takich jak: rasa, religia, narodowość, poglądy polityczne, stan majątkowy i inne, mając na celu wyłącznie ich dobro i okazując im należny szacunek;”Wieku nie ma w tej wyliczance, ale powinien też być. Intubuję duszących się narodowców, lewaków, Polaków, Ukraińców, alkoholików i milionerów. To jest moja praca. I moją rolą jest nauczyć się, jak w COVID-19 dać wentylowanemu respiratorem 80-latkowi szansę na to, żeby przeżył albo pozwolić mu godnie umrzeć, kiedy wiem, że takich szans już nie ma. Nie jest moją rolą myśleć o tym, czy ten respirator będzie, czy nie. To jest rolą premiera polskiego rządu i ministra zdrowia. To było ich rolą przez ostatnich siedem miesięcy. Trzeba było naprawdę kupić te respiratory, masowo przeszkolić personel medyczny, skutecznie śledzić ogniska zakażeń, postawić kontenery i zamienić je na szpitale. To się nie wydarzyło.Jak ten 80-latek zajmie respirator, to zabraknie go jednak dla 35-latki, która przechodząc przez przejście dla pieszych zagapiła się i wpadła pod tramwaj. I ją chirurdzy bohatersko zoperują, ale po tej operacji, no nie ma opcji, musi leżeć na OIT.Drogi antyszczepionkowcu, foliarzu, antymaseczkowcu, proepidemiczko – to ty jesteś tą 35-latką. Obiecuję ci, choć w internecie będę ci słał joby, bo jesteś szkodliwy, czy szkodliwa i nie wiesz, co czynisz – stanę na głowie, żeby cię na tej sali operacyjnej wyprowadzić na prostą. Znieczulę cię do tej operacji najlepiej, jak umiem. Dostaniesz fentanyl, propofol z ketaminą, rokuronium, desfluran, świeżo mrożone osocze, kwas traneksamowy, koncentrat krwinek czerwonych, koncentrat krwinek płytkowych, kompleks zespołu protrombiny, zbilansowaną płynoterapię krystaloidami, będziemy zapobiegać hipotermii i kwasicy śródoperacyjnej. Założę ci kaniulę dotętniczą i kaniulę do żyły głównej górnej. Chciałbym tylko po tej operacji mieć cię gdzie położyć. Chciałbym, kiedy już się narobię, nie mieć poczucia, że cała ta robota to jest krew w piach. Wiecie, co jest krew w piach? Krew w piach to jest to uczucie, które mam, kiedy przyjmę pacjenta do OIT, a on nie przeżyje do rana; kiedy pacjent z ciężkim urazem umrze mi na stole operacyjnym; kiedy godzinna resuscytacja kończy się zwieszeniem głowy. To jest bardzo niefajne uczucie.Miejsce z respiratorem należy się 80-latkowi z COVID-19 i 35-latce potrąconej przez tramwaj. Respirator jest jednak jeden. Czy to jest naprawdę gra, w którą chcemy w kraju wyrosłym, jak twierdzimy, z wartości chrześcijańskich grać? Co mam zrobić – rzucić monetą? Ocenić, kto ma większe szanse na przeżycie? Co mam wreszcie ci powiedzieć, drogi czytelniku, jeśli 80-latkiem jest twój ukochany dziadek, co był do tej pory w całkiem dobrej formie, a w ogóle w młodości uczył cię jeździć na rowerze, nosił cię na rękach, częstował cukierkami, kiedy rodzice nie widzieli i razem naprawialiście samochód w garażu? Kto daje mi prawo do podejmowania takich decyzji?I lockdown jest po to, żebym nie musiał takich decyzji podejmować. Lockdown jest dla 80-latków z COVID-19, ale też dla 35-latek potrąconych przez tramwaj, dla 29-latków z pękniętym tętniakiem tętnic mózgowych, dla 60-latków z zawałem serca, dla 32-latek z zespołem HELLP po porodzie. Jestem absolutnie świadomy, że lockdown to nie jest „pstryk” i że ludzie przez niego autentycznie cierpią – wpadają w biedę, popadają w kryzysy psychiczne, wiem, z własnego doświadczenia, co to znaczy nie móc wyjść z dzieckiem z domu przez tydzień i jakie myśli pojawiają się wtedy w głowie i co sądzi się o piosenkach dla dzieci, których słucha się po raz setny. Męki rodziców i dzieci podczas nauczania zdalnego są mi znane z opowieści. Jednak nagły wzrost zakażeń 14 września, czyli równo 2 tygodnie po rozpoczęciu roku szkolnego, nie może nie dać do myślenia. Przyczyn drugiej fali możemy szukać w pogodzie (na to wpływu nie mamy), no i w otwarciu szkół, czyli przenoszeniu zakażeń przez bezobjawowych bądź skąpoobjawowych małych nosicieli. Wydaje mi się, że tylko z tą drugą ze zmiennych możemy coś zrobić.Spadło na nas niezawinione nieszczęście. Cierpimy, każdy inaczej, nie chcę tego cierpienia warzyć i mierzyć. Cierpi przedsiębiorca, któremu padł biznes życia i cierpi wnuczka, której ukochany dziadek zmarł. Z tym że, myślę sobie, państwo ma narzędzia, żeby tego przedsiębiorcę kiedyś na nogi postawić. Wskrzeszanie zmarłych w kompetencji prezesa rady ministrów jednak już nie leży.I absolutnie nie wierzę w to, że upadły system ochrony zdrowia pozostanie bez wpływu na ekonomię. To zabiera fundamentalne poczucie bezpieczeństwa. Nie umiem tego oszacować, to nie moja rola. Ale jak można wsiadać za kierownicę samochodu nie mając pewności, że w razie wypadku przyjedzie po nas karetka? Jak można być 60-letnią nauczycielką i uczyć zgraję dzieci będąc w ciągłym lęku, że któreś z nich sprzeda COVID-19, a miejsca w szpitalu się skończyły?Ale może ja się mylę? Może jest spoko i tylko mam panikujących znajomych? To zróbmy taki test – to zadanie tylko dla medyków: umieszczam pod tym postem następujący komentarz: „Mam wykształcenie medyczne i sytuacja w moim miejscu pracy wskazuje na to, że jest dużo gorzej niż podają ministerialne statystyki.”Jeśli jesteś medykiem i zgadzasz się z tym zdaniem – daj temu komentarzowi pod moim postem lajka. Sprawdźmy orientacyjnie, jaka jest skala zjawiska.
Źródło: https://www.facebook.com/jsieczko

Pani Janina od 30 lat pielęgnuje kapliczkę Matki Boskiej w Warszawie, lecz teraz potrzebuje pomocy. Pomożecie?

Pokaż cały obrazek…
– Rafał Betlejewski1 dzień · To jest pani Janina. Ma 82 lata i od 30tu lat samotnie pielęgnuje kapliczkę Matki Boskiej Królowej Pokoju w parku Malickiego na warszawskiej Ochocie.Podszedłem do niej zaintrygowany tym skrawkiem przestrzeni cudownie zadbanym, gdy zobaczyłem zgiętą w pół staruszkę rwącą z ziemi uparte chwasty. Maryjka na porządnej podmurówce, zasłonięta szkłem, otoczona krzewami, cała w kwiatach pilnuje pokoju na świecie, co może nie idzie jej najlepiej w skali globalnej, ale jakże udaje się w tym mikro lokalnym wydaniu, opromienionym sercem tej starszej pani. Zagadnąłem grzecznie, zapytałem, kto tak dba, a staruszka troszkę zlękniona mówi, że to ona, że już nie ma siły i że chyba porzuci to staranie, bo nikt nie pomoże, nikt nie podleje, a ona już siły nie ma, a wszystko schnie na potęgę, a wystarczy kropla wody i to i tamto pięknie rozkwita. Pytam, skąd tę wodę taszczy, a ona, że z pobliskiego stawku, gdzie ze schodków można zaczerpnąć i że miała tu konewkę, ale chyba ktoś zabrał. Powiedziałem, że chętnie naniosę, na co starsza pani prawie podskoczyła z radości i wynalazła gdzieś pod gałęzią wiaderko i plastikowy baniaczek. Zrobiłem kilka kursów, a to nie jest jednak pięć metrów, tylko trzeba przejść ze 150 i na kolana paść przed stawem, sięgnąć w dół do lustra i w takiej pozycji nabrać, co dla mnie ciągle nie jest problemem, choć zaczyna mi strzykać, ale dla niej! Z przerażeniem sobie wyobraziłem, jak tam pada na bruk, jak się płaszczy przed taflą i jak taszczy te wiadera wodaszczy, by przypielęgnować podczas suszy, a że susza jest, to nie muszę tłumaczyć. No i kiedy już podlaliśmy uczciwie to i tamto, co zaraz ma zacząć kwitnąć, to zaczęliśmy gaworzyć i wkrótce język pani Janiny poleciał jak szydełko, łącząc misternym ściegiem wszystkie zdarzenia ostatnich kilkudziesięciu lat jej życia, od pracy w szkole, a nawet czterech szkołach powszechnych, po przypalone nieszczęśliwie powidła papierówkowe... - bo wie pan, nie mogę patrzeć, jak się marnują, to wolę zrobić, i nawet sąsiadom rozdać, a takich mam cudownych ludzi w bloku i wszyscy mi pomagają, czasem ze aż się wzruszę i płaczę, jak na przykład widzę, jak dziewczyna w autobusie leci aż od drugich drzwi, żeby mi ustąpić miejsce, albo mnie ktoś od tramwaju z Grójeckiej pod dom aż doprowadzi. I dodaje, że to wszystko dobro, co ona ofiarowała ludziom i tej Maryjce wraca teraz do niej w postaci serdeczności otoczenia, które jej odpłaca miłością za miłość, i nawet kiedyś jej ukochany proboszcz z parafii przy Dickensa się dziwił, jak pięknie zakomponowała ornamenty na świętą uroczystość, nawet on! a potem ona odwiedzała go w szpitalu jak umierał i z koleżankami sprawiły mu piękny grób w parku obok kościoła, gdzie leży pod eleganckim marmurem, i grób ma co tydzień myty, aż kotek z sąsiedztwa sobie to miejsce ukochał i wydeptuje ścieżki, tak tam lubi przebywać, że aż w końcu pani Janina nie wie, czy to nie dusza tego pięknego człowieka zmieniła się w tego kotka... kto to wie, kto to wie...No więc ja mam pytanie... kto pójdzie czasem podlać kwiatki pani Janinie, tej ziemskiej inkarnacji delikatnej i wrażliwej duszy kobiecej, której misją jest dbałość, oddanie i poświęcenie? Może się spotkamy pod Maryjką kiedyś? Amen.
Źródło: https://www.facebook.com/permalink.php?story_…
W jedną chwilę strać wszystko, przez zawiść i sku*wysyństwo – Katarzyna Dowbor - Produkcja rozmawiała już z władzami Polsatu. Wspólnymi siłami wraz z miejscowymi władzami będziemy starali się pomóc tej rodzinie – chociażby po godzinach, bo teraz jesteśmy w trasie, żeby pomóc kolejnym osobom. Ale nie zostawimy ich tak. Jeżeli ktoś podnosi rękę na 'nasze' rodziny, to staramy się stawać w ich obronie.To jest bardzo fajna rodzina, bardzo dobrze ich wspominam. Przede wszystkim uzdolnione i ambitne dzieciaki, którym naprawdę warto pomagać. Daliśmy im wędkę, a wiedziałam, że z rybą już sobie poradzą. Tym bardziej w głowie mi się nie mieści, że ktoś mógł zrobić im coś takiego.Najbardziej przeraża mnie to, że ta rodzina mogła być w środku.Wszystko działo się w nocy, a tam mieszka dwoje dzieci z mamą. Smutne jest, że zginął ich ukochany kot Gmina CiechanowiecW poniedziałekBurmistrz Ciechanowca zwraca się z gorącym apelem o pomoc finansowąpogorzelcom z naszej gminy. 18 lipca 2020 r. pożar strawił w całości budynekmieszkalny rodziny zamieszkałej w Antoninie. Samotna matka z dwójką dziecistraciła dach nad głową i całe wyposażenie znajdujące się we wnętrzu domu.W 2017 roku dom został wyremontowany w ramach programu Telewizji Polsat„Nasz nowy dom". Spłonęło wszystko, sytuacja rodziny jest bardzo trudna.Pomoc na odbudowę domu można przekazać na specjalne konto założone przyStowarzyszeniu Rodzina w Ciechanowcu:Nr 32 8749 0006 0000 7719 2000 0130 z dopiskiem , Dla Beaty"Informacje dotyczące sytuacji rodziny i wsparcia rzeczowego można uzyskać wOśrodku Pomocy Społecznej w Ciechanowcu ul. Mickiewicza 1 (siedziba UrzęduMiejskiego) oraz pod nr telefonu 86 277 11 45.I 1820A 545
Źródło: https://www.facebook.com/GminaCiechanowiec/po…
27-letni Cole Finney pewnie by zmarł w płonącym budynku, gdyby nie jego ukochany pies, Bowie – Mężczyzna prawdopodobnie spłonąłby we śnie, gdyż jego dom pewnej nocy stanął w płomieniach. Dopiero jego pies wybudził go w porę. Cole nie widząc innego wyjścia, rzucił się przez okno z 1. piętra i z licznymi poparzeniami i zatruciem dymem, trafił do szpitala. Próbował jeszcze ocalić psa, lecz było już za późno - Bowie zginął na miejscu
To ukochany mój piesek. Wabi się Carmen – Dbajcie o Psy. Ponieważ są z nami przez krótką chwilę. A jesteśmy przyjaciółmi przez całe ich życie
Samotne święta – Zazdroszczę wam wszystkim rodzinnych świąt. Chciałabym tak jak wy dziś po raz kolejny wysłuchać cudownych rad gderliwych ciotek i pytań typu 'kiedy ślub' lub kiedy w końcu kupisz nowe auto.U mnie dziś nie ma Wigilii. Pijany mąż śpi od godziny. Rodzina ma gdzieś to czy jeszcze żyję. Moim jedynym towarzystwem jest ukochany synek, który jeszcze nie mówi... Tak bardzo chciałabym dziś połamać się opłatkiem i zaśpiewać kolędę... Zamiast tego mam tę okropną samotność, która ściska gardło... Może to nie miejsce na takie wyznania, ale musiałam gdzieś wyrzucić chociaż część tego bólu, by nie zwariować...
Po 2 latach misji kobieta wróciłado domu, w którym czekał na nią ukochany pies. Początkowo jej nie rozpoznał, ale później... –
Nigdy nie jest za późno na miłość. Phyllis Cook ma 103 lata, a jej ukochany John - 100 i po roku randkowania właśnie się pobrali, stając się najstarszą młodą parą w Ohio –
To dlatego, że mój ukochany chłopak tak podniósł mi moją pewność siebie, że czuję się bosko nawet w dresach umazanych sosem i nikt mnie nie przekona, że jest inaczej –
Był dla swoich uczniów kimś więcejniż tylko nauczycielem – Niewielu jest nauczycieli, których uczniowie darzą wielką sympatią i szacunkiem. Na to trzeba sobie zasłużyć, nie tylko dobrze nauczając ale także budując odpowiednie relacje z dziećmi.Nie mógł nauczać w tym stanie. Nowotwór rozprzestrzenił się już na całe gardło. Mężczyzna spędza całe dnie w domu lub w szpitalu, dlatego uczniowie postanowili zrobić mu niespodziankę!Ponad 400 uczniów uciekło z lekcji i wybrało się pod dom Bena, gdzie wszyscy mu zaśpiewali oraz pomodlili się, aby ich ukochany nauczyciel wrócił szybko do zdrowia
Dzisiaj mój 14-letni, ukochany pies, odszedł na moich rękach. Pomogliśmy mu w tym, bo od jakiegoś czasu bardzo cierpiał, zjadał go nowotwór, którego nie dało się zoperować. Nie chcieliśmy mu przedłużać cierpień – Rano dostał miskę lodów waniliowych, później czekoladę, opakowanie parówek i wielki kawał pasztetu. Wszystko, co zakazane i pyszne. Następnie poszliśmy porzucać mu ukochaną piłkę, choć nie dał rady za nią biegać, ale chociaż pomachał ogonem na widok naszej radości. Po południu pojechaliśmy do weterynarza i od początku do końca przytulaliśmy go i pocieszaliśmy, żeby nie czuł, że jesteśmy smutni. Odszedł tak, jak żył. Machając ogonem z miłością
Źródło: https://wyznajemy.pl/wyznania-zwierzeta
– Naturalny żel pod prysznicPL Moglibyśmy się rozpisywać na temat dobroczynnych właściwości naszego żelu, ale, Panowie, bądźmy szczerzy - kto to czyta kogo to obchodzi? Naszym żelem umyjesz włosy, twarz, ręce, ciao, jajka i pozostałe elementy hydrauliki. Możesz też nim wyszorować swojego psa,* a nawet umyć swój ukochany samochód. *Tylko za pisemną zgodą psa. Nie odpowiadamy za pogryzienia. Na górze róże, na dole fiołki, nice dzisiaj z Tobą fikać koziołki <3
Takie zdjęcie opublikowała siostra zaginionego piłkarza Emiliano Sali. Jego ukochany pies wciąż czeka na powrót swojego pana –
Cztery godziny snu z tobąw ramionach – Daje mi więcej niż osiem godzin przewracania sięw pościeli, gdy cię ze mną nie ma