Momencik, trwa przetwarzanie danych

Szukaj

Znalazłem 175 takich demotywatorów

Oto co czytamy o nim w Wikipedii – Zidane jest z pochodzenia Kabylem. Jego rodzice – Smail i Malika, w 1953 roku emigrowali ze wsi Aguemone w Kabylii w północno-zachodniej Algierii do Paryża, skąd kilka lat później przeprowadzili się do Marsylii. Zidane dorastał w jednej z jej najbiedniejszych dzielnic – Castellane, która była skupiskiem emigrantów z północnej Afryki mar

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zin%C3%A9dine_Z…

Małżeństwo zaginęło w Alpach 75 lat temu. MAKABRYCZNE znalezisko wyjaśniło ich los

Pokaż cały obrazek…

Małżeństwo zaginęło w Alpach 75 lat temu. MAKABRYCZNE znalezisko wyjaśniło ich los – Po 75 latach od zaginięcia, wyjaśniły się losy szwajcarskiego małżeństwa. Cofający się lodowiec odsłonił szczątki poszukiwanej od wielu dekad pary.Rodzice siedmiorga dzieci, zniknęli w tajemniczych okolicznościach w 1942 roku. Ostatni raz widziani byli, oddalając się od swojego gospodarstwa w Alpach z zamiarem wydojenia krów wypasających się w pobliskiej dolinie.„Spędziliśmy całe życie szukając rodziców, nigdy nie przestawaliśmy. Marzyliśmy o pochowaniu ich, tak, jak na to zasługiwali”, przyznaje najmłodsza, wciąż żyjąca córka odnalezionej w Alpach pary. „Mogę powiedzieć, że po 75 latach oczekiwania wiadomość o ich losie dała mi poczucie głębokiego spokoju”, dodaje 79-letnia już kobieta.Odkrycia dokonano niedaleko wyciągu narciarskiego na wysokości 2615 metrów nad poziomem morza.„Szczątki leżały obok siebie, należały do mężczyzny i kobiety, ubranych w stylu charakterystycznym dla czasów drugiej wojny światowej”.„Chłód zakonserwował zwłoki w perfekcyjnym stanie; należące do nieboszczyków przedmioty również zachowały się w całości”.Osierocili siódemkę dzieci„Zaginęli podczas pierwszej wyprawy w góry, na którą ojciec zabrał ze sobą matkę. Mało kiedy wychodziła z domu, bo zazwyczaj była w ciąży, co uniemożliwiało jej wspinaczkę”, przypomina sobie córka zaginionej przed latami pary."Po pewnym czasie wszyscy trafiliśmy do innych rodzin zastępczych, ale ja miałam to szczęście, że zaopiekowała się mną nasza ciotka”. „Co prawda wszyscy mieszkaliśmy w okolicy, ale z czasem więź między rodzeństwem się osłabiła”, wyjaśnia kobieta.„Nie ubiorę się na czarno na pogrzeb rodziców. Białe odzienie będzie bardziej na miejscu, bo reprezentuje ono nadzieję, której nigdy nie straciłam”, kończy 79-letnia kobieta

Kilka słów od Sofii Ennaoui - naszej młodej, filigranowej biegaczki, na wypadek, gdyby ktoś kwestionował jej polskość: – "Myślę i mówię po polsku, jestem chrześcijanką. Rodzice się rozwiedli. Przez całe życie mnie i brata wychowywała mama, arabskiego w ogóle nie znam. A w Maroku byłam dopiero w tym roku. Podczas mityngu w Rabacie publiczność zerwała się z miejsc, gdy prowadziłam w biegu. A gdy usłyszała, że jestem Polką, to siadła.Miałam już oferty, żeby biegać w reprezentacji Maroka, ale nie brałam ich nawet pod uwagę, bo czuję się Polką"

3-letni chłopiec z autyzmem ciągle miewa koszmary. Rodzice dopiero po jakimś czasie znaleźli na to sposób – Tupper Dunlop to 3-letni chłopiec, który od samego początku miał wiele problemów. W wieku 2 lat zdiagnozowano u niego autyzm, był to ciężki okres dla niego i jego rodziców.Spał zazwyczaj od 3 do 6 godzin i zmagał się z koszmarami, które nagle go budziły. Ciężko przychodziło mu porozumiewanie się ze światem zewnętrznym i czasami znajdował się w niebezpiecznych sytuacjach, ponieważ nie potrafił wyczuć, co się dzieje dookoła.„To boli, gdy dziecko płacze, krzyczy lub pokazuje, że coś jest nie tak, ale jeszcze trudniej jest, gdy nie da się określić w czym tkwi problem. Czujesz się bezradny, gdy nie wiesz, jak pomóc swojemu dziecku,” powiedziała CBS news mama Nancy.Ale w zeszłym roku rodzina kupiła psa pomocnika, który szybko zmienił życie rodziny Dunlop. Tupper zawsze kochał zwierzęta i od początku było jasne, że pies Lego ma na niego ogromny wpływ. Tupper stał się spokojniejszy, lepiej się komunikował i dłużej spał.Gdy Tupper jest podekscytowany lub przytłacza go otoczenie, Lego podchodzi z zabawkami i rozprasza go nimi, aż chłopiec uspokaja się.Lego ma przyczepione zabawki i często udaje mu się przewidzieć problem, nim Tupper zrobi sobie krzywdę. Przedtem,chłopiec musiał być noszony lub zostawał w samochodzie w miejscach publicznych. Sprawienie, by dobrze się zachowywał było trudne. Ale dzięki Lego nie muszą się już tym martwić.Gdy nadchodzi wieczór, rodzina może już oddychać swobodnie. Kiedyś ułożenie Tuppera do snu zajmowało kilka godzin, a teraz jedynie 15-30 minut. Gdy Tuppera budzą koszmary, Lego jest obok, by go uspokoić

Historia niespełna dziesięcioletniego chłopca i jego babci wzruszy każdego. Ten chłopiec miał dużo szczęścia w nieszczęściu. Zaopiekowała się nim kochająca babcia. Zobaczcie, w jak piękny, a zarazem prosty sposób okazał jej miłość i wdzięczność! – Pewien ksiądz napisał na Facebooku, że rutyna zabija wiele pięknych uczuć. Uświadomił mu to pewien mały chłopiec. Zobaczcie, co napisał ten mężczyzna: "Od dłuższego czasu jeden z członków wspólnoty przynosi mi świeżą różę każdej niedzieli rano, bym wpiął ją do kieszonki na piersi. Jako że zawsze dostaję jedną, z czasem przestałem o tym myśleć. To piękny gest, który po prostu przemienił się w rutynę. Niemniej, tej niedzieli miły gest na nowo stał się czymś wyjątkowym. Kiedy już miałem wyjść przed ołtarz, zaczepił mnie mały chłopiec i zapytał, co mam zamiar zrobić z różą. W pierwszym momencie nawet nie zrozumiałem, co miał na myśli. Dopiero po chwili przypomniałem sobie o wpiętym w sutannę kwiecie. Wskazałem różę i zapytałem, czy to o nią pyta. - Tak, proszę księdza. - Odpowiedział - Jeśli ksiądz będzie chciał ją później wyrzucić, chciałby ją sobie wziąć. Uśmiechając się powiedziałem, że oczywiście sprezentuję mu ją, a z czystej ciekawości zapytałem, dlaczego chciałby ją dostać. Chłopiec, który nie mógł mieć więcej niż dziesięć lat, spojrzał mi prosto w oczy i powiedział: - Chcę ją dać mojej babci. W zeszłym roku moi rodzice rozwiedli się. Na początku mieszkałem z mamą, no ale potem znowu wyszła za mąż i musiałem wrócić do taty. Przez jakiś czas mieszkaliśmy razem, ale potem tato powiedział, że nie mogę zostać i wysłał mnie do babci. A ona jest taka kochana dla mnie! Gotuje mi i naprawdę o mnie dba. Jest dla mnie tak dobra, że chcę dać jej różę za to, że mnie kocha. Kiedy chłopiec skończył mówić, nawet nie wiedziałem, co mam mu odpowiedzieć. Miałem łzy w oczach, gdy podawałem mu różę. Po chwili powiedziałem mu, że to najpiękniejsze, co w życiu usłyszałem i wskazałem mu ołtarz mówiąc: - Weź tamten bukiet róż. Co tydzień rodziny kupują świeże kwiaty. Weź tamten bukiet dla babci. Zasługuje na nie. Ostatnie zdanie, jakie usłyszałem od roześmianego w tym momencie chłopca, brzmiało: "Piękny dzień! Poprosiłem o różę, a dostałem cały bukiet!" Często zapominamy, jak ważna jest rodzina i docenienie tego, że ktoś zawsze obok nas jest i o nas się troszczy. Ten dziesięciolatek potrafił docenić swoją babcię, bo przeżył odrzucenie ze strony rodziców. Pamiętajmy doceniać najbliższych!

– Jestem psychiatrą. Jak to wiadomo czy nie wiadomo, muszę często zmieniać miejsce pracy. Raz pada na jakąś klinikę, innym razem na szpital ściśle związany z moją profesją. Kocham moją pracę, chociaż jest trudna i wywołuje wiele emocji. Najgorsza jest współpraca z "niewinnymi" zbrodniarzami. Jako że jestem kobietą, wolę pracować z ludźmi chorymi na schizofrenię.Tacy mili "dziwacy".Sześć lat temu trafił mi się nocny dyżur w jednym ze szpitali na oddziale schizofreników. Pomyślałam "spoko, przeżyję". I rzeczywiście nie było ciężko. Wszyscy poszli "grzecznie" spać, a ja mogłam zrobić swoją robotę papierkową. Koło 3 czy 4 w nocy (nie pamiętam dokładnie) zaniepokoił mnie cichy płacz. Oczywiście poszłam sprawdzić co i jak i dlaczego. Był to młody mężczyzna. Bez namysłu sięgnęłam po klucz i weszłam do jego sali. Był przerażony, a zarazem zdziwiony, że do sali jak gdyby nic, bez żadnego zabezpieczenia, wchodzi młoda kobieta z szeroko otwartymi oczami. W skrócie: spytałam faceta, dlaczego, cholera jasna, płacze o takiej godzinie. Nie takiej odpowiedzi się spodziewałam. Brzmiała ona mniej więcej tak: "Płaczę codziennie. Wie pani dlaczego? Cóż, siła wspomnień. Jak byłem małym gówniarzem, mój starszy brat wykorzystał mnie seksualnie i puścił w obieg plotę, że jestem gejem. Wszyscy w to uwierzyli, nauczyciele patrzyli na mnie z pogardą, rodzice mnie unikali, a koledzy? Straciłem ich. Nie miałem nikogo, więc postanowiłem coś zrobić ze swoją samotnością. Wymyśliłem sobie przyjaciela, który mnie słuchał i przede wszystkim nie widział we mnie parszywego geja. Któregoś dnia mój brat przyłapał mnie na tym, że sam ze sobą rozmawiam i poleciał do rodziców. I się stało. Trafiłem tutaj już chyba na zawsze. I szlag trafił moje studia i plany na przyszłość".Spędziłam z nim całą noc, rozmawiając. Brakowało mu kontaktu z ludźmi. Ale to ludzie go odrzucili, a nie on ich. Po tej nocy stwierdziłam, że muszę sprawdzić jego kartotekę. Stwierdzili u niego schizofrenię rezydulną. Gdyby ją naprawdę miał, to normalna rozmowa nie byłaby możliwa.Zarządziłam przeprowadzenie badań, które potwierdziły moje przypuszczenia. Zdrowy człowiek w złym miejscu. Po 10 latach niesprawiedliwej odsiadki wyszedł na wolność. I co? Nie oskarżył lekarzy, nie pozwał szpitala, nie chciał odszkodowania. I o dziwo nie zerwał kontaktu ze mną. Zaprzyjaźniliśmy się i po roku pojechałam z nim do jego "kochanej" rodzinki. Chciał ich tylko zobaczyć i powiedzieć parę słów. Stałam przed domem, kiedy uśmiechnięty wyszedł, a za nim wybiegła zabeczana matka i krzyczy "synku, ale ja nie chciałam, popełniłam błąd, ale każdemu się zdarza".Tak, błędy rzecz ludzka, ale taki? Boże chroń od takich matek.A teraz finał. Mój przyjaciel zdał prawko, skończył medycynę i jest wreszcie szczęśliwym człowiekiem.I cóż, zakochałam się w nim, z wzajemnością.Żartuję, bez. :/

Źródło: http://anonimowe.pl/UjyuQ

13-letni chłopiec prosił matkę, aby odcięła mu dłonie. I wtedy ona spróbowała czegoś, na co mało kto by się odważył – Gdy Deryn Blackwell miał 13 lat, dowiedział się, że choruje na białaczkę. W tym momencie skończyło się jego dzieciństwo. Nie był to jednak koniec złych wiadomości.Chłopiec cierpi również na niezwykle rzadką odmianę sarkoidozy – wielojądrową komórkę olbrzymią typu Langhansa. Na świecie zanotowano jedynie pięć przypadków tej choroby. Nowotwór doprowadził do tego, że ciało Deryna nie dostarcza krwi do dłoni.To prowadziło do tego, że zaczęły one czernieć i obumierać. Ból jaki odczuwał chłopak był nie do wytrzymania. Deryn błagał matkę, aby odcięła mu dłonie.Stan chłopaka był tak ciężki, że lekarze nie dawali mu żadnych szans. Rodzice jednak postanowili się nie poddawać. Podali swojemu dziecku marihuanę. Lekarze twierdzą, że jest ona w stanie uśmierzyć ból, a nawet powstrzymać chorobę.Niestety, lekarze nie mogli nic zrobić w tej kwestii. Marihuana jest nielegalna w miejscu zamieszkania Deryna. Jego stan cały czas się pogarszał.W akcie desperacji, rodzice zdobyli marihuanę. Byli w stanie zrobić wszystko dla swojego dziecka.Nie mając nic do stracenia, podali dziecku marihuanę przy pomocy elektronicznego papierosa.Wtedy też zdarzył się cud. Już godzinę później chłopak zaczął czuć się lepiej. Ból znacznie się zmniejszył, a Deryn był w stanie rozmawiać.Lekarze nie wierzyli w to, jak bardzo poprawił się stan chłopaka. Po kilku tygodniach takiej kuracji, wiadomo było, że Deryn już nie umiera. Wszystko to działo się w 2013 roku. Dzisiaj chłopiec ma 17 lat i dzięki swoim rodzicom nadal żyje

Jeśli jest tak źle, to dlaczego jest tak dobrze? A jeśli jest tak dobrze, dlaczego propaganda mówi, że jest tak źle! – Nie oszukujmy się! Pracując w Polsce da się godnie żyć! Pochodzę z rodziny robotniczej, 2+2 (rodzicewykształcenie średnie i zawodowe).Mieszkam w miejscowości do 50 tyś mieszkańców (na tzw. prowincji). Pracuję od 19 roku życia.Ukończyłem studia wyższe, mam tytuł magistra (studia zaoczne), żona po studiach dziennych, pani magister inzynier (pracowała dorywczo podczas studiów) Jestem mężem i ojcem trójki dzieci.Nigdy nie byłem za granicą w celach zarobkowychPosiadam mieszkanie 100m2 + działkę budowlaną 11 arów (zamierzam rozpocząć budowę za kilka lat) Posiadam Forda S-Maxa 2008 rok.Kredyt prawie spłacony (zostało mi 30 tyś, rata poniżej 200zł miesięcznie).Żyję na godnym poziomie, nie wystarcza oczywiście na wszystkie przyjemności, ale też na wiele rzeczy czy przyjemności mogę sobie pozwolić. Pracuję na stanowisku kierowniczym, zaczynałem na stażu w sklepie.Młodybezrobotny, dlaczego mi się udało wżyciu a Tobie nie?P.s. Znam bardzo wiele osób mi podobnych, którzyżyją na godnym poziomie i na 100% nie jesteśmymniejszością!

Moi rodzice mają na imię Karoli Karolina. Rodzice mamy: Stanisław i Stanisława. Rodzice taty: Władysław i Władysława. Za pół roku mój brat Antek bierze ślub ze swoją narzeczoną - Tosią. Ja mam na imię Janka – Jakiś czas temu, 2 piętra niżej, wprowadziło się małżeństwo z synem w moim wieku. Oboje wpadliśmy sobie w oko. Dziś wieczorem idę na łyżwy z Jankiem. Biedny jeszcze nie wie, w co się wpakował

Źródło: http://anonimowe.pl/

Mamy kandydatów do nagrody Rodziców Roku –

Nie żyje 4-latka, której historię walki z rakiem pokazywał w sieci jej tata – Historię walki Jessiki śledziło ponad 100 tysięcy internautów. W niedzielę za pośrednictwem mediów społecznościowych ojciec dzielnej 4-latki poinformował o śmierci dziewczynki. Emily zmarła na raka. Jej mama zamieściła poruszające zdjęcie Córka Julii...U Jessiki Whelan lekarze zdiagnozowali raka 23 września 2015 roku. Po dwunastu miesiącach terapii rodzice postanowili ją przerwać, aby spędzić z dzieckiem czas, który im pozostał

26 kandydatów do tytułu "rodzic roku" (27 obrazków)

26 kandydatów do tytułu"rodzic roku" – Takim jak oni nie dałabym pod opiekę nawet chomika

Ciekawe, ilu miałem znajomych, do których mógłbym zadzwonić, gdy miałem 3 lata – Dzieci mają swoje telefony i tablety już w wieku 2-3 lat 82% rodziców potwierdza, że ich dzieci korzystają z urządzeń mobilnych. Dla dzieci poniżej 2 roku życia ten wskaźnik wynosi 38%, a 100% dzieci powyżej 8 roku życia jest użytkownikami mobile - wynika z badania Mobile Institute.

Źródło: http://www.wirtualnemedia.pl/artykul/dzieci-m…#

Już niedługo koniec wakacji i początek nowego roku szkolnego (11 obrazków)

Już niedługo koniec wakacji i początek nowego roku szkolnego – Czy twoi rodzice cieszą się z tego tak samo,jak ci na tych zdjęciach?

Na pewno niektórzy z was kojarzą słowa z piosenki Sidneya Polaka - "Chomiczówka" "... samobójczy skok zakochanej pary, nie do wiary..." Właśnie mija 30 rocznica śmierci polskich Romeo i Julii – Historia wydarzyła się 4 czerwca 1986 roku, Violetta i Mariusz, ona 15 lat, on 16, stanęli na dachu bloku przy ulicy Mistrzowskiej i skoczyli. Podobno była w ciąży i rodzice nie zaakceptowali związku.

Tak wyglądało życie Polki, która na krótko stała się muzułmanką

Pokaż cały obrazek…

Tak wyglądało życie Polki, która na krótko stała się muzułmanką – Ku przestrodze! Postanowiłam napisać ten list nie tylko po to, aby otworzyć Wam oczy, bo większość już to zrobiła. Moim celem jest, żebyście nie lekceważyły tego, co aktualnie dzieje się w Europie i dbały o swoje bezpieczeństwo. Wszystko, co mówi Miriam Shaded na temat islamu, jest prawdą. Islam NIE JEST religią pokoju! To nie oznacza jednak, że każdy muzułmanin jest zły... To wszystko jest odrobinę skomplikowane, ale zacznę swoją historię od początku.Wychowałam się w tradycyjnej, katolickiej rodzinie. Byłam ochrzczona, przystąpiłam do sakramentu komunii świętej oraz bierzmowania. Moja rodzina co tydzień chodziła do kościoła. Jako dziecko bardzo dużo modliłam się, ale w miarę upływu czasu moja wiara ostygła.Dorosłam i poszłam na studia. Kiedy byłam na drugim roku, wyjechałam na wakacje do Turcji i tam poznałam swojego przyszłego męża. A. był przystojny, czarujący i zachwycony moją osobą. Po dwóch tygodniach wyznał mi miłość. Ja również byłam zakochana i przekonana, że to ten jedyny. Nie czułam przy nim żadnej bariery kulturowej. A. wiedział, że jestem katoliczką, ale nie skomentował tego, co powiedziałam, więc myślałam, że akceptuje moją odmienność.Ja natomiast byłam wtedy naiwnie przekonana, że wszystkie religie są równie dobre. Jak bardzo się myliłam…Postanowiłam nie wracać już do Polski. A. załatwił mi pracę w jednym z hoteli. Kierunek studiów, który wybrałam, był nietrafiony, więc uznałam, że to kolejny znak przemawiający za tym, żebym została w Turcji. Przeszkodą byli rodzice, którzy ostro sprzeciwili się tej decyzji, ale przecież byłam już dorosła. Postawiłam na swoim.Na początku wszystko wydawało się cudowne. Wzięliśmy z A. ślub – oczywiście zgodnie z tradycją muzułmańską. A. w tamtym czasie dużo opowiadał mi o islamie, jaki to Allah jest wspaniały, jaki to islam jest wspaniały…Kiedy podejmowałam delikatne próby opowiadania mu o swojej religii, zawsze mnie zbywał i zmieniał temat. Jego rodziców poznałam dopiero po ślubie i od razu zauważyłam, że nie byli zachwyceni faktem, że pochodzę z Polski – kraju znanego na całym świecie z katolicyzmu. Wkrótce zrozumiałam, że dla nich byłam po prostu niewierną, czyli wrogiem… Odczuwałam od nich duży chłód, żadnej serdeczności. W domu rządziła matka A. Wiadomo, jak to młoda, naiwna i zakochana dziewczyna próbowałam zdobyć sympatię teściowej. Dlatego zdjęłam z szyi krzyżyk, który nosiłam od czasów Pierwszej Komunii...Wieczorami w domu gromadziły się tłumy – przychodziły muzułmańskie kobiety, które wspólnymi siłami usiłowały wpoić mi wszystkie zasady islamu. Naprawdę bardzo się starałam, ale nigdy nie usłyszałam pochwały. Jeżeli chodzi o barierę językową, znałam podstawy tureckiego i akurat tego uczyłam się bardzo szybko. Rzecz jasna w tym przypadku również nie spotkałam się z żadnym uznaniem. Moje kontakty z A. stały się skomplikowane, podejrzewam w tym udział jego matki. Czasami był serdeczny, tak jak dawniej, innym razem chłodny. Nie widywałam go zbyt często. On pracował w hotelu, ale ja po ślubie zrezygnowałam z pracy. Co prawda nie musiałam, jednak uległam namowom rodziny.Jak nie dać się oszukać mężczyźnie?Na początku nie było tak źle. To nie jest tak, że Turcja jest zacofana. Kobiety mają tam swoje prawa, podobnie jak w krajach europejskich, ale wszystko tak naprawdę zależy od regionu i rodziny. Krewni mojego męża byli za tym, żeby zachowywać tradycję.Co to oznaczało? Według nich m. in. musiałam stać się muzułmanką – innej żony by nie zaakceptowali. Zauważyłam, że pod pozorami chłodnej uprzejmości kryją nienawiść do chrześcijan. Rodzina A. naprawdę ich nienawidziła i generalnie to cieszyli się, że chrześcijanie są prześladowani. Kiedy to usłyszałam, nie mogłam uwierzyć. Gdzie podział się mój wspaniały, kochany mąż? Wszystko było tylko maską. Musiałam zacząć czytać Koran. I wtedy zrozumiałam, że islam wcale nie jest religią pokoju. `Mężczyzna pod każdym względem przewyższa kobietę:… niewiasty postępować powinny ze wszelką przystojnością, a mężowie tak samo z niemi, ale mężowie mają stopień wyżej nad kobietami`.`Kobieta jest istotą pustą i bezmyślną…`.`Kobieta musi być posłuszna mężczyźnie i może być do tego zmuszana biciem…`.To można przeczytać w Koranie… Mój mąż uderzył mnie cztery razy, po tym jak odmówiłam dalszego zagłębiania się w ich świętą księgę. Zachowanie jego i jego rodziny denerwowało mnie i niepokoiło coraz bardziej, a zwłaszcza ta nienawiść do chrześcijan. Nie będę opisywać wszystkiego, bo tak naprawdę mogłabym napisać o tym książkę. Odeszłam od męża po dwóch latach. Na szczęście nie mieliśmy dzieci.Nie zrozumcie mnie źle. Ja nie chcę nawoływać do nienawiści przeciwko muzułmanom, bo nie wszyscy są źli. Poznałam także wielu wspaniałych ludzi, którzy nie nawoływali do nienawiści i dobrze traktowali swoje żony.Wielu z nich rodzi się muzułmanami, ale tak naprawdę nie zna i nie czyta Koranu (na szczęście!). Niestety samej religii można wiele zarzucić, a Ci, którzy czytają Koran, często są zaślepieni. Imigranci, którzy przybyli do Europy należą raczej do tej drugiej grupy, wskazuje na to ich zachowanie. Dlatego chcę Was ostrzec. Także przed związkami z muzułmanami.Joanna

Źródło: papilot

Taką wyprawkę od rządu dostaje każda młoda mama w Finlandii. Pudełka z akcesoriami rozdawane są od 75 lat. Najpierw miały być one formą pomocy dla najuboższych rodzin, ale od 1949 roku dostają je wszyscy rodzice – Kobiety mają możliwość wyboru między 140 euro, a taką wyprawką. 95% z nich wybiera to drugie, bo podobno bardziej się opłaca. Ciekawe jakby u nas było...

Masz pretensje do rodziców, że nie widziałeś pieniędzy z Komunii Świętej? – Pamiętaj o tym, że wychowanie dziecka w Polsce (do osiągnięcia 19. roku życia), kosztuje średnio około 180 000 złotych

‹ pierwsza < 1 2 3 4 5 6 7 8 9 > ostatnia ›

Pewex.pl Mistrzowie.org Stylowi.pl Retro.Pewex.pl