Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Szukaj



Znalazłem 90 takich demotywatorów

Ale wiesz, w stanie alkoholowej niewrażliwości miło jest słuchać niekończących się opowieści o cudzych smutkach i zmartwieniach, podczas gdy w środku jesteś jak idol – Wtedy ze mną często tak było - pijesz butelkę tequili i mówisz sobie: "A teraz możesz umrzeć". A jednocześnie alkoholicy mają dostęp do czegoś, co omijają abstynenci - szczerość. Tak, tak. Wielu hollywoodzkich producentów oddałoby wszystko, aby zdobyć ten sekretny ludzki materiał.Czasami słyszałem rzeczy, od których włosy stawały mi dęba. Ale była jedna historia, która naprawdę mnie wzruszyła. Nie pamiętam jego imienia, wyglądał poważnie, elegancko ubrany, droga teczka, najczęściej to ci szaleją. Usiadł obok mnie: "Widzę, że jesteś dobrym facetem, napijmy się".Nie mam pojęcia, dlaczego pijaków często nazywa się "dobrymi facetami". Szklanka za szklanką i wkrótce stałem się właścicielem całości zebranych dzieł jego życia. Opowiadał o tym, jak sobie radzi, że jego żona jest w ciąży, upragniony kontrakt podpisany, a od poniedziałku obejmuje stanowisko, o którym marzył od dziesięciu lat.- Spadam - powiedział mi wtedy mężczyzna. Tak, zgadza się: spadam... A potem chwycił kolejny kieliszek i sącząc przez zęby: "Nie uwierzysz, jakie potężne projekty mam w głowie", przewrócił go i rzucił się do wyjścia. Coś we mnie krzyczało: zatrzymaj go!!! Ale nie, był już na ulicy. I odwróciłem się od okna, w którym siedzieliśmy. I za chwilę - pisk hamulców, krzyki, i na skrzyżowaniu dwóch ulic zobaczyłem coś bezkształtnego i zakrwawionego, czym przed chwilą był człowiek.Co ten facet zrobił, że Wszechmogący tak okrutnie go powstrzymał? W czym był gorszy ode mnie, pijany pijak z pustką w środku? Dlaczego ja żyję, a jego skrobią z asfaltu? O nie, po tym incydencie nie przestałem pić, stało się to znacznie później, ale zrozumiałem najważniejsze: bądź spokojny, nigdy się nie spiesz, nie rozśmieszaj Pana swoimi planami, nie walcz z pianą na ustach, wbijając swoją prawdę do głów innych. "Pamiętaj, radość i śmierć przyjdą do ciebie we właściwym czasie. Nie masz z tym nic wspólnego!"- Anthony Hopkins
W brytyjskim hrabstwie Essex Esther Martin (68 l.) została zagryziona przez psy American XL Bully. Śmierć babci obserwował przestraszony 11-letni wnuk – Babcia pojechała do wnuka odwiedzić go. W tym czasie na terenie posesji znajdowało się osiem psów rasy American XL Bully, sześć szczeniąt i dwa dorosłe. A czy wiadomo, w jakich okolicznościach doszło do ataku? Według świadków między szczeniakami doszło do nieporozumienia. I aby je rozdzielić, seniorka próbowała włożyć między zwierzaki miotłę i wówczas została zaatakowana.Mieszkająca w pobliżu Lucy Shaw powiedziała agencji prasowej PA Media, że słyszała krzyki. – Gdy wyszliśmy do ogrodu, było cicho, ale po chwili usłyszeliśmy szczekanie psów, a potem ktoś zaczął krzyczeć. Brzmiało to okropnie – opisała.A z kolei Mike Coleman opisał, że widział mężczyznę, który szedł ulicą i krzyczał. – Wyglądał na spanikowanego i powiedział do mnie: zadzwoń na policję. Kilka minut później przyjechały radiowozy. A potem usłyszałem strzały Przyjechała w odwiedziny do wnuka. Została zagryziona przez psy najego oczachAutor: NAT 12 godz..Bills€1
Źródło: https://www.msn.com/pl-pl/wiadomosci/polska/p…
Mężczyzna dotyka bezpańskiego kota, pomimo, że wszyscy ostrzegali go,by tego nie robił – Niemal wszyscy okoliczni mieszkańcy znali tego małego brzydala, którego nazywali Ugly (brzydki).Maluchowi brakowało jednego oka, ucha oraz ogona i miał uszkodzona łapkę. Jadł ze śmietników, nie wyglądał ładnie, był pokryty wrzodami i niezbyt dobrze pachniał. Każdy więc omijał go z daleka.Był bardzo samotnyJego stan był fatalny, a mimo to nie litował się nad nim nikt. Dzieci miały zakaz zbliżania się do niego, a dorośli unikali go jak ognia.Wszyscy starali się go odstraszyć, żeby bał się zbliżyć. Rzucano w niego kamieniami i szczuto psami.Ugly potrzebował odrobiny miłości bardziej niż jakikolwiek inny zwierzakMimo, że rzucano w niego przedmiotami, on i tak próbował się zbliżyć. Doskwierała mu samotność, która była silniejsza niż strach.Pewnego dnia Ugly stał się ofiarą ataku psa Jego przeraźliwe krzyki usłyszał mężczyzna, który pospieszył mu na pomoc. Ugly leżał już wtedy cały we krwi: „Usłyszałem jego krzyki i od razu ruszyłem na pomoc. Leżał we krwi i było oczywiste, że jego życie dobiega końca. Wziąłem go na ręce i chciałem popędzić do weterynarza. Cały czas słyszałem jednak, jak dyszy i walczy. Po chwili zrobił jednak coś niezwykle poruszającego.Zbliżył się do mnie, spojrzał mi prosto w oczy i zaczął delikatnie mruczeć. Mimo, że bardzo cierpiał, prosił mnie tylko o odrobinę uczucia.W tym momencie zdałem sobie sprawę, że to najpiękniejsza i najbardziej kochająca istota, jaką kiedykolwiek widziałem.Patrzył na mnie z ogromnym zaufaniem i miał nadzieję, że złagodzę jego ból. Umarł w moich ramionach przed dotarciem do gabinetu, a ja byłem totalnie zdruzgotany. Otrzymał miłość dopiero w ostatnich chwilach swojego życia i ta myśl rozdzierała mi serce. "Ten kot nauczył mnie więcej o dawaniu i współczuciu niż setki książek, które przeczytałem.”„Ludzie stale gonią za pieniędzmi. Chcą, żeby wszyscy ich lubili i podziwiali. Nigdy nie wolno oceniać książki po okładce.""Szkoda, że tak mało ludzi o tym wie...” Niemal wszyscy okoliczni mieszkańcy znali tego małego brzydala, którego nazywali Ugly (brzydki).Maluchowi brakowało jednego oka, ucha oraz ogona i miał uszkodzona łapkę. Jadł ze śmietników, nie wyglądał ładnie, był pokryty wrzodami i niezbyt dobrze pachniał. Każdy więc omijał go z daleka.Był bardzo samotnyJego stan był fatalny, a mimo to nie litował się nad nim nikt. Dzieci miały zakaz zbliżania się do niego, a dorośli unikali go jak ognia.Wszyscy starali się go odstraszyć, żeby bał się zbliżyć. Rzucano w niego kamieniami i szczuto psami.Ugly potrzebował odrobiny miłości bardziej niż jakikolwiek inny zwierzakMimo, że rzucano w niego przedmiotami, on i tak próbował się zbliżyć. Doskwierała mu samotność, która była silniejsza niż strach.Pewnego dnia Ugly stał się ofiarą ataku psa Jego przeraźliwe krzyki usłyszał mężczyzna, który pospieszył mu na pomoc. Ugly leżał już wtedy cały we krwi: „Usłyszałem jego krzyki i od razu ruszyłem na pomoc. Leżał we krwi i było oczywiste, że jego życie dobiega końca. Wziąłem go na ręce i chciałem popędzić do weterynarza. Cały czas słyszałem jednak, jak dyszy i walczy. Po chwili zrobił jednak coś niezwykle poruszającego.Zbliżył się do mnie, spojrzał mi prosto w oczy i zaczął delikatnie mruczeć. Mimo, że bardzo cierpiał, prosił mnie tylko o odrobinę uczucia.W tym momencie zdałem sobie sprawę, że to najpiękniejsza i najbardziej kochająca istota, jaką kiedykolwiek widziałem.Patrzył na mnie z ogromnym zaufaniem i miał nadzieję, że złagodzę jego ból. Umarł w moich ramionach przed dotarciem do gabinetu, a ja byłem totalnie zdruzgotany. Otrzymał miłość dopiero w ostatnich chwilach swojego życia i ta myśl rozdzierała mi serce. "Ten kot nauczył mnie więcej o dawaniu i współczuciu niż setki książek, które przeczytałem.”„Ludzie stale gonią za pieniędzmi. Chcą, żeby wszyscy ich lubili i podziwiali. Nigdy nie wolno oceniać książki po okładce.""Szkoda, że tak mało ludzi o tym wie...”
Rozbudowane umiejętności prowadzenia konwersacji dzisiejszej młodzieży – Texas
0:45
Jeden z liderów reprezentacji Litwy Justas Lasickas na swoim Instagramie zaapelował do kibiców drużyny, żeby kontynuowali “dobry uczynek” i nie zwracali uwagi na karę: “Powtarzajcie dalej, jeśli zajdzie taka potrzeba, zapłacimy kary z naszych premii” – Szacunek dla Litwinów #NewsgoŹródło: instagram.com/justasla13LIETUVAFOUNDAYUEFA ukarata Litwę grzywnąza krzyki ,,Putin ch**to"na stadionachBELSAT
Źródło: https://twitter.com/Bielsat_pl/status/1716020…
Uważa się, że zmarła w wyniku wstrząsu septycznego po dwóch zatrzymaniach akcji serca. Ludzie zgłaszali krzyki dochodzące z grobu w Riachao das Neves w Brazylii – Członkowie jej rodziny rozbili grób na cmentarzu Senhora Santana i znaleźli jej ciało z dowodami, że próbowała się wydostać - plamami krwi na rękach śladami paznokci na wieku trumny
Źródło: https://www.dailymail.co.uk/news/article-5398…
– INFORMACJA DLA WŁAŚCICIELI LOKALISąsiad, jak ci się następnym razemzachce "je***ć ped**łów", to niewydzieraj się pod blokiem w nocy,tylko poszukaj sobie jakiegośzainteresowanego twoją ofertąprzystojniaka, np. przez internet.Po co się tak afiszować.SHOSM.E34
– MStanowisko McDonald'sPolska w sprawie ataku na pracownikówSytuacja miała miejsce w restauracji jednej z organizacji franczyzowych.Po otrzymaniu informacji o zdarzeniu podjęliśmy działania. Wpierwszym kroku skupiliśmy się na wsparciu zespołu restauracji.Podkreślamy, że w McDonald's nie ma zgody na obrażanie, krzyki ijakąkolwiek formę przemocy wobec zespołu. W procedurachbezpieczeństwa i szkoleniach wewnętrznych wskazujemy możliweformy reakcji w sytuacjach zagrażających godności i ochronie innychdóbr osobistych załogi. Zachęcamy do asertywności, stawiania granicoraz - jeśli sytuacja tego wymaga - wezwania ochrony lub policji.Pokazujemy na przykładach, jak reagować i odpowiadać, gdy gośćzachowuje się niewłaściwie. Zdarza się, że stres, emocje i chęćzłagodzenia sytuacji biorą górę, wówczas reakcja nie zawsze jestzgodna z naszymi standardami. Rozumiemy to. Podkreślamy, że nikt zzespołu restauracji organizacji franczyzowej, w której doszło dozdarzenia, nie poniósł konsekwencji służbowych. Pracownicyfranczyzobiorcy otrzymali wsparcie.Dotychczas nie mieliśmy sygnałów o sytuacjach, które wskazywałybyna potrzebę wprowadzenia zakazu palenia wyrobów tytoniowych nalinii McDrive. Prośba ze strony pracownika o zgaszenie papierosa niejest niczym nagannym. Ze względu na zdrowie, bezpieczeństwo ikomfort pracowników, obecnie sprawdzamy możliwości prawne ioperacyjne oraz rozważamy wprowadzenie takiego zakazu.ŹRÓDŁO: MCDONALDS.PL✔THEPOLANDNEWS

Nauczyciel Tomasz Grzybowski o klauzuli sumienia:

Pokaż cały obrazek…
– Tomek Grzybowski1 dni.Klauzula ludzi bez sumieniaPewne sprawy niektórym ludziom trzebatłumaczyć łopatologicznie.No to mamy taką sytuację: trafiacie do szpitalanp. z powodu silnego zaczadzenia. OczywiścieWy jesteście nieprzytomni, ale rodzina jest zWami i słusznie oczekuje na pomoc lekarską.Lekarz prowadzący mówi, że trzeba czekać, żemusicie po prostu poleżeć i wszystko wróci donormy po pewnym czasie.... Niestety Wasz stansię pogarsza i ostatecznie umieracie. Załamanarodzina próbuje ustalić, czy można było cośzrobić, żeby sytuacja nie skończyła się taktragicznie i okazuje się... że tak, można było...Wystarczyło zrobić transfuzję krwi... tyle, że lekarzbył świadkiem Jehowy i jego religia (czyt. klauzulasumienia) zabrania przetaczania krwi. Takwłaściwie, to zabrania JEMU przyjmować obcąkrew, ale trochę to sobie rozszerzył... Rozumiem,że w takiej sytuacji katolicka rodzina wzruszaramionami i z pełnym zrozumieniem idzie dodomu myśląc: "no trudno, klauzula sumienia, nicnie poradzimy". Weźmy inny przykład. Niekoniecznie związany z religią wyznawaną przezlekarza. W końcu sumienie nie musi, a wręcz niepowinno mieć nic wspólnego z wyznawanąreligią! Wasza choroba/schorzenie/dolegliwośćwymaga przeszczepu wątroby/kolonoskopii/przepisania leku a Wasz lekarz mówi Wam:,,przykro mi bardzo, moja klauzula sumienia niepozwala mi leczyć Pana w ten sposób, proponujęnp. długie spacery na świeżym powietrzu"...Dobra, czepiam się tych lekarzy. Idźmy zatem dorestauracji. Obsługuje Was muzułmanin. Macieochotę na wieprzowinę, ale religia/klauzulasumienia kelnera pozwala mu odmowić Wampodania zamówionego dania, proponuje Wam wzamian filet z kurczaka...Weźmy nawet mnie. Nauczyciela. Ten całyNewton... no może mądry koleś, ale uprawiałalchemię, wierzył w czary i astrologię... hmmm...nieeee, nie będę o nim uczył, moje sumienie mi nato nie pozwala...Jest ok?Chyba nie bardzo. Może po prostu wykonujmyswoje zawody zgodnie z ich przeznaczeniem izgodnie z obowiązującymi przepisami prawa...Sumienie zostawmy na inne okazje... no niewiem... może np. reagujmy, gdy ktoś w autobusiezaczepia inną osobę, gdy słyszymy krzyki i płaczedzieci za ścianą mieszkania (albo plebanii), gdytrzeba oddać głos w wyborach, gdy ktośdopuszcza się kradzieży w sklepie albo wbudżecie państwa... Tak, wtedy i tylko wtedyposługujmy się klauzulą sumienia. Jeżelibędziemy machać klauzulami wtedy, gdy jest namto potrzebne, to nasze sumienie możemy sobiegłeboko wsadzić...194
Źródło: https://www.facebook.com/tomek.grzybowski.779…
Ja kiedy odpyskowałem mojej mamie w 1987 –
I po czyjej stronie jest racja? – utolgowyt al208 art are notulat-DZIAŁKOWCY !!on anseryw bnewaeyo?boutog u spermintW IMIENIU OSB STARSZYCH, KTÓRZYNA DHALKACH PEDIAJA DUGO CZASU,PROSZE, ZEBY HASLE DIECI BYEY CISZEJ.CHCEMY ODPOCSÍ OD HUSTA, A CABLE SEVENKRZYKI, PISKI I DERES !PROSIMY O CISZE
– WitamProszę państwa jest sprawa poważna.dotyczy zachowań zachodzących w państwa mieszkaniu-zachowania dzieci jak i państwa ,ciągle hałasy krzyki rzuty lub upadki ciężkich rzeczyWszystko to przekłada się na relacje miedzy sąsiadami i mieszkańcami blokuIz tego miejsca pragne państwa poinformować ze jeśli ww. sytufacja się nieZmieni oprze się to o Administracje ,policje jak i o MOPSBo jeśli nie radzicie sobie w wychowaniu dzieci zgodnie z wymogami iNie uciezliwoscia innym sa instytucje które wam w tym pomoga.Drodzy Sąsiedal,w ostatnich dniach otrzymaliśmy anonimowy list wyratającyzaniepokojenie zachowaniami zachodzącymi w naszym mieszkaniu" (kopielistu zamieszczamy poniżej). W związku z tym, pragniemy przeprosićwszystkich mieszkańców naszej Wspólnoty oraz wyrazić gorące ubolewanie zpowodu dyskomfortu, na jaki naraziliśmy Państwa my, oraz nasze dzieci.Informujemy, it niezwłocznie po otrzymaniu w/w korespondencjiprzeprowadziliśmy dyscyplinującą rozmowę z naszymi synami, w celu-poprawy relacji między sąsiadami mieszkańcami bloku". Po natwietleniupowagi sytuacji, starszy syn - Krzysztof, lat 3- obiecał, że cyt. wiecej niebede". Martwi nas, it mlodszy syn - Stanislaw, lat 1,5-przejawiał większezainteresowanie dłubaniem w nosie niż przedmiotową dyskusją. Obiecujemy,te do rozmowy powrócimy z chwilą osiągnięcia przez niego wiekuwskazującego na zdolność zrozumienia poruszanych kwestii.Zapewniamy, it dołożymy wszelkich starań aby przyszłości uniknąćopisywanych sytulacji" burzących lad i harmonię u Mieszkańców naszegobloku.Autora załączonego listu uprzejmie prosimy o osobisty kontakt celemudzielenia rad i wskazówek, jak wychowywać dzieci zgodnie z wymogami iNie uciezliwascia innym". Bardzo chętnie wysłuchamy porad jak organizowaćdzieciom codzienne zabawy tak, aby uniknąć ciągłych halasów krzykówrzutów lub upadków ciężkich rzeczy.W zamian za cenne wsparcie oferujemy 11-tomowy Słownik językopolskiego pod red. Witolda Doroszewskiego.Z powałaniem, Wasi sąsiedzi z mieszkania nr 60,Kasia i Marek
– Moi sąsiedzi teraz oficjalnie mnie nienawidzą.Wczoraj postanowiliśmy rozpalić grilla. Gdyprzygotowywaliśmy szaszłyki usłyszeliśmysyreny strażackie i krzyki, więc pobiegliśmyzobaczyć skąd dochodzi hałas. Okazało się,że płonie dom sąsiadów.Sąsiad stał przed domem i przytulał swojążonę, która płakała i patrzyła na nas z takąnienawiścią w oczach, jakiej nigdy w życiu niewidziałem. W pierwszej chwili nie mogłemzrozumieć dlaczego, ale potem uświadomiłemsobie, że staliśmy z surowymi szaszłykamiw rękach.
– omegt
0:37
Histeria w wieku 16 lat: demolowanie drzwi, rzucanie smartfonem o ścianę, krzyki – Histeria w wieku 26 lat: drzwi kosztują 1000 zł, montaż 500 zł, za smartfon laptop trzeba spłacić jeszcze raty kredytu. Histeria w wieku 30 lat: krzyczeć nie można, bo dzieci śpią, więc po prostu siedzisz
Policja ma niezłą passę: – - komendant wystrzelił z granatnika - patrol na sygnale przyjechał do Biedry do dziecka od kajzerki - patrol rozbił radiowóz, w którym przetrzymywano 2 nastolatki - policjanci wisieli w koszu przed mieszkaniem, by udaremnić krzyki na miesięcznicy
Stoją obok dwa domy, w jednym cały czas krzyki, awantury, a w drugim cisza. Gdy po raz kolejny mąż z żoną kłócą się, ona mówi do niego: – - Czy słyszałeś kiedyś, żeby w sąsiednim domu się kłócili? Nie? Idź i dowiedz się, jak tam żyją.Mężczyzna schował się obok okna sąsiedniego domu i obserwuje. W domu każdy robi coś swojego, żona na kuchni, mąż przy stole coś pisze.Zadzwonił telefon, mąż poderwał się, poleciał do pokoju i zahaczył o wazon, który spadł i się potłukł.Mężczyzna klęknął i zaczął zbierać kawałki. Do pokoju wbiegła żona, też uklękła i zaczęła mu pomagać.Mąż mówi do niej:- Przepraszam kochanie, biegłem do telefonu, zahaczyłem o wazon i go stłukłem.Żona odpowiada:- Nie kochanie, to moja wina, postawiłam go tak, że zahaczyłeś.Pocałowali się, pozbierali kawałki i każdy powrócił do swoich spraw.Mężczyzna wrócił do domu, a żona pyta go, czy poznał tajemnicę tego cichego domu.- Tak, poznałem. W ich rodzinie obydwoje są winni, a u nas obydwoje zawsze mają rację.

Była dziennikarka TVN o mobbingu w stacji:

Pokaż cały obrazek…
– aniawendzikowskaPiszę ten post, a z oczu lecą mi łzy.Przepraszam, jeśli to ,za dużo prywaty" dla kogoś.Ale potrzebowałam tego oczyszczenia.Piszę to dla siebie siebie ale i dla wszystkich innych, którzymierzą się z podobnymi rzeczami. Widzę WasPamiętajcie, depresja jest symptomem. Pytanie: co jest podspodem?Przez cztery ostatnie miesiące próbowałam tego nie napisać,zostawić, dać spokój, iść dalej. Ale nie potrafię już milczeć.Mówiono mi, ostrzegano: nie mów o tym, nikt nie zrozumie,będzie hejt, a ty będziesz ,,niezatrudnialna", straciszkontrakty.. trudno. Już się nie boję. A jeśli ktoś mnie niezatrudni, bo stanęłam w prawdzie, to ja i tak nie chcę takiejpracy...Zło rodzi zło, dobro rodzi dobro, a prawda nas wyzwoliJako nastolatka miałam przygodę z modelingiem iwtedy usłyszałam, że mam niezwykleprzekonujący „sztuczny" uśmiech. Wiecie, ten zazawołanie, do zdjęcia.. wtedy myślałam, że tosuper, ale nie miałam pojęcia, że będę go używaćw życiu.. jako ochrony, żeby nie było widać co siędzieje w środku. I że ten uśmiech stanie się nadługo więzieniem, w którym nieuwolnione,prawdziwe emocje będą, niby stłumione, siałyspustoszenie..Dlaczego się uśmiechasz, kiedy twoja duszakrzyczy z bólu? Pewnie każdy człowiek z depresjąodpowie na to pytanie inaczej. Ale na pewno każdyto zna... ja uśmiechałam się ze wstydu..wstydziłam się smutku, bólu, wstydziłam się tego,jak okropnie myślę o sobie. I ze strachu. Tak,bałam się. Wydawało mi się, że kiedy ja, która zpozoru ma takie piękne życie powiem, że coś jestnie tak, to nikt nie zrozumie. Że zostanę wyśmiana.Mobbing to takie nowe słowo. Kiedyś poniżanie,gnębienie, krzyki, przekleństwa to była norma wwielu firmach. Na pewno w mediach. Podobnie jakteksty w stylu: nie podoba się to do widzenia,wiesz ile osób chętnych jest na twoje miejsce? Dopolskiej TV trafiłam po 4 lata pracy w Londynie.Znałam inne standardy. Nie miałam na to zgody.Zgłaszałam, jasne że zgłaszałam. Na początku jestjeszcze ogromne poczucie niesprawiedliwości.Potem się cichnie..Byłam poniżana, gnębiona, codziennie drżałam opracę. Niby gwiazda z telewizji", a ja byłamtraktowana jak dziewczynka z podstawówki, którąco chwilę bije się po łapkach za każdeniedociągnięcie. Tak naprawdę byłam w swoimschemacie niewidzialności, niedocenienia iciągłego udowadniania swojej wartości. Ale o tympóźniej. Kiedy zdjęto z anteny moje wejścia wstudio usłyszałam: sorry, Anka, ,,nie oglądasz się".Pomyślałam, cóż, trudno, chodzi o dobroprogramu. Ale coś mnie tknęło i sprawdziłamwyniki oglądalności z ostatnich tygodni. Wmomencie mojego wejścia wykres oglądalnościpikował w górę. Wtedy usłyszałam: oglądalnośćnie jest najważniejsza. Prosiłam o pomoc, żebymnie musiała sama montować materiałów, żebym niemusiała robić tłumaczeń sama. Albo żebymprzynajmniej mogła robić montaż z domu, zdalnie.Nie wyrabiałam się ze wszystkim przy dzieciakach.Byłam z nimi sama. Usłyszałam: nikt tu nie maspecjalnych praw. Ja chyba miałam „specjalneprawa", ale takie represyjne. Jeśli mój materiał niebył gotowy na 48h przed emisją, z nagranymtłumaczeniem, podpisami, to spadał z emisji, a janie dostawałam pieniędzy. Dla porównania innireporterzy kończyli swoje materiały w ostatniejchwili, czasami późno w nocy, tuż przed porannymprogramem. Czy to mobbing? Teraz wiem, że tak.Tych sytuacji były dziesiątki, jeśli nie setki. Tomateriał na książkę, a nie na post..Wtedy sądziłam, że to co mi się przytrafia to mojawina. Że jestem zła, nieudolna, trudna.. że możejeśli bardziej się postaram to wszystko będziepięknie, a problem zniknie. Nie znikał, było corazgorzej. Na zewnątrz wyglądało to tak pięknie.,,O co ci chodzi? Byłaś na Oscarach" I tym bardziejczułam, że nie mogę nic powiedzieć. Byłam wbłędnym kole.Nikt nie wie, że poleciałam na wywiad do LosAngeles trzy tygodnie przed porodem. Musiałammieć pisemną zgodę od lekarza. Cały lotsiedziałam jak na szpilkach. Bałam się, że urodzęw samolocie.. Nikt nie wie, że poleciałam na jednąnoc do Filadelfii zostawiajac dziecko z nianią, kiedymiało dwa tygodnie. Wiele osób wie natomiast, żewróciłam do pracy sześć dni po porodzie. Jakstrasznie wieszaliście za to na mnie psywiedzieliście, jak bardzo bałam się, że ciąża będzieidealnym pretekstem, żeby się mnie pozbyć... a japotrzebowałam tej pracy, a przynajmniej wtedy, wburzy hormonów, tak właśnie myślałam. Bo byłamsama i miałam dwójkę dzieci na utrzymaniu..NieWięc trwałam w tym, bo myślałam, że nie mamwyjścia. Będę miła, będę profesjonalna, będę robićwszystko na 100%, jak mi zabiorą jeden czy drugiwywiad, zatrudnią kolejną, i kolejną osobę torobienia mojej roboty, choć i tak jest jej corazmniej... to będę patrzeć w drugą stronę. Znalazłamsobie ciche, w miarę spokojne miejsce izaakceptowałam rzeczywistość.Były leki, była terapia, na jakiś czas pomagało. Alez przemocą jest tak, że jak się na nią godzisz to jejpoziom rośnie..To nie jest historia oale o tym, dlaczego w tym trwałam. W ciszy ipoczuciu winy, że mnie to spotkało..Najprościej byłoby stwierdzić, że mobbing byłprzyczyną depresji. Ale myślę, że było zupełnieinaczej. Przyczyną mojej sytuacji w pracy, byłymoje nieuleczone traumy i schematy, któresprawiły, że akceptowałam takie traktowanie. Adepresja to był bezpiecznik. Wywaliła, żebymzwróciła uwagę na to, co się ze mną dzieje.Głęboko, głęboko w środku.Jest taki moment, kiedy już nie widzisz wyjścia zsytuacji. Nie widzisz światełka w tym ciemnymtunelu, którym kroczysz przecież tak długo.Tracisz nadzieję, że możesz cokolwiek zrobić i żekiedykolwiek będzie lepiej. To jest właśniedepresja. Pamiętam, jak się zastanawiałam, czyskok z piątego piętra, na którym mieszkam załatwisprawę czy trzeba jednak wejść wyżej... wpisałamw google: z którego piętra trzeba skoczyć, żeby ...przeraziło mnie, ile jest w Internecie pytań na tentemat. Czuję potworny wstyd pisząc o tym, alewiem, że czas dać mu przestrzeń. Nie maodrodzenia bez uznania prawdy o sobie. Tejpięknej, alei tej trudneji bolesnej.tym, jak byłam źle traktowana,Paradoksalnie równoległy kryzys mnie uratował.Doświadczenia osobiste sprawiły, że musiałamsięgnąć głębiej. Nic nie dzieje się bez przyczyny.Świat zewnętrzny jest lustrem. Nie ma nic nazewnątrz, czego nie ma w środku. Ludzie traktująsami sobie myślimy. Nie chodzi o to,Raczej o to, żeschematy myślenianas tak,jakoże sami jesteśmy sobie winni.wszystkodookoła potwierdzao sobie i o świecie, które nam wgrano na twardydysk w dzieciństwie. Tkwiłam w krzywdzącychtoksycznych sytuacjach i relacjach, bo idealniepotwierdzały to, co myślałam o sobie: jesteśniewystarczająca, nieważna. Na miłość trzebazasłużyć. Na uznanie pracować. Ciężko.Codziennie.A inni i tak zawsze są lepsi. JestemDDA. Całe dzieciństwo walczyłam o uznanie imiłość rodziców. A potem całe dorosłe życiewchodziłam w znajomo krzywdzące relacje. Byłoznajomo... teraz kiedy jestem po drugiejco się wydarzyło byłodla mnie.. żebym mogła to zobaczyć i uzdrowić.źle, alestronie wierzę,żewszystkodwa tygodnie, którewszystko kliknęło.tylko o tym, jakZaczęłam czytać, słuchać podcastów, oglądaćvideo wywiady. Medytowałam, godzinę dziennie,codziennie przez rok. Ćwiczyłam jogę. Robiłamafirmacje. Hipnozę, integrację emocji w oddechu,oddechy z Wimem Hoffem, morsowanie.Spróbowałam wszystkiego. Mój układ nerwowy sięregulował. Powoli wracałam do siebie.Prawdziwym przełomem byłyspędziłam w Gwatemali. TamKiedyś napiszę o tym więcej. Terazcodziennie o świcie spotykaliśmy się na porannemedytacja, potem ćwiczyliśmy jogę. Może toprzypadek,cały tydzieńpoświeciliśmy na pracę nad odwagą serca...codziennie układałam dłonie w mudrę abhayahridaya (mudry to gesty wykonywane palcami iktóre mają oddziaływać na energię całegoodwaga, żeby pójść za sercem przyszła.już wiedziałam, żezrobić coś jeszcze. Niemnie poprowadziło.wz San Marcos doCity. To była kilkugodzinna podróż.alemożetak miałobyć, żedłońmi,zciała) iZanim wyjechałamodejdę z pracy. Aleplanowałam tego. CośtaksówcemiałamSiedziałamGuatemalaCzytałamniusy w necie.Wyskoczył mi postwkolejnejmojejjakiśna FB o kolejnej sytuacji mobbinguorganizacji medialnej i pod spodem jednym zkomentarzy był komentarz byłej koleżanki zWyleciała z pracysłabej sytuacji,szczegółów nietych sytuacji było mnóstwo.kiedy ktoś odważyredakcji.wjakiejśktórejpamiętam, bo przez lataNapisała: ciekawesię powiedzieć prawdę o tym,co siędziejew tejktóra co rokuzostajeTV,pracodawcą roku.że to muszębyć ja. Napisałamsiebie,dla dlamoże nie czuli, żektórzykolegów,ich działania mogątrwało latami. Tak,Bo status quodochodzenie,Nie, to nie tylkoTych historiiGwatemaliWtedywięcmożepoczułam,Niemejla.siębali, azmienić.cośtoja zapoczątkowałamktóre zakończyło się zwolnieniami.moja historia to spowodowała.kilkadziesiąt i moja wcale nie byłabyło szybkie ibyłonajgorsza. Działanietymrazemzdecydowane. Ale dla mnie nie było odwrotu. Tewszystkie emocje, które adrenalina przez lataskutecznie tłumiła wywaliły na powierzchnię.Płakałam przez kilka dni, a płacz przyniósł ulgę.Żeby odzyskać sprawczości i zacząćodbudowywać poczucie własnej wartościmusiałam zamknąć tamte drzwi. Nikt mnie niezatrzymywał.
Źródło: https://www.instagram.com/p/CjL4978N9qT/?utm_…
Po tej sytuacji właścicielka sklepu natychmiast zwolniła kobietę z pracy –
–