Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Szukaj



Znalazłem 183 takie demotywatory

Konkretnie, rzeczowo i... nie na temat – Sprawa rozwodowa, sędzia pyta kobietę: - Proszę pani, co pani nie odpowiadało w domu? - Wszystko odpowiadało - mówi kobieta. - Jest bardzo ładny i poza miastem. O ile dobrze pamiętam, to jest tam też 10 hektarów gruntu. Sędzia nie daje za wygraną: - Pani mnie źle zrozumiała. Ja pytałem na jakiej podstawie... - Oj, solidnej, Wysoki Sądzie. Żelbeton i to na 4 metry w ziemię... Sędzia z lekka podłamany: - Ale ja pytałem jakie są wasze stosunki. - Oj, bardzo dobre, Wysoki Sądzie. Mamy mnóstwo przyjaciół, a co piątek chodzimy grać w brydża. Sędzia już dość mocno podirytowany: - Proszę panią, że się tak pospolicie wyrażę, czy coś w państwa małżeństwie nie grało? - Co prawda mamy dwie wieże hi-fi, fortepian, pianino, ale z reguły to nie słuchamy muzyki... ale sprzęt jest w jak najlepszym stanie. W końcu sędzia nie wytrzymuje: - NA MIŁOŚĆ BOSKA, KOBIETO! CZEMU CHCESZ TEGO ROZWODU? - Ooo, to nie ja chcę rozwodu tylko mój maż. Mówi, że nie może się ze mną dogadać...

Przybliżamy wam postać niedźwiadka Wojtka

Pokaż cały obrazek…
Przybliżamy wam postać niedźwiadka Wojtka – Który był kimś więcej niż tylko maskotką naszych żołnierzy Wojtek, niedźwiedź, który poszedł na wojnę Wojtek urodził się w górach Hamadan w 1942 roku. Jego matkę zastrzelił jakiś irański myśliwy, a on sam został znaleziony przez małego chłopca, który wsadził niedzwiadka do plecaka i ruszył do swojej wioski. Na drodze do Kandawaru spotkał konwój polskich żołnierzy z świeżo utworzonej armii generała Andersa, którzy jechali do Palestyny. Jedna z ciężarówek zatrzymała się. Widząc zabiedzonego chłopaka Polacy dali mu kilka konserw ze swoich zapasów. Chłopiec przyjął dar po czym czmychnął co sił w nogach zostawiając swój plecak. Ku zdziwieniu żołnierzy zawiniątko zaczęło się ruszać i wydawać jakieś mrukliwe dźwięki. Rozsupłali je i zobaczyli mordkę niedźwiedziej sieroty. Postanowili wziąć misia ze sobą. Było oczywiste, że niedźwiadek jest bardzo głodny. Żołnierze rozcienczyli więc trochę skondensowanego mleka i podali mu w butelce po wódce zaopatrzonej w prowizoryczny smoczek zrobiony z kawałka szmaty. Jeden z nich, kapral Piotr Prendysz ochrzcił go imieniem Wojtek. Wojtek szybko stał się ulubieńcem żołnierzy 22 Kompanii Transportowej Artylerii wchodzącej w skład 2 Korpusu. Został wpisany na listę personelu Kompanii i otrzymywał regularny żołd w postaci zwiększonej racji żywnościowej. Kiedy Kompania dotarła do Palestyny kapral Prendysz i jego podopieczny dostali osobny namiot. Piotr wymościł Wojtkowi wygodne posłanie, ale na niewiele to się zdało - każdej nocy niedźwiadek właził na jego pryczę i tulił się do niego jak do swojej mamy. Kiedy Piotr musiał gdzieś wyjechać Wojtek siedział w namiocie i ryczał żałośnie. Piotr zaczął go więc zabierać ze sobą. Niedźwiedź jako pasażer wojskowej ciężarówki wzbudzał sensację gdziekolwiek się pojawili. Wojtek rósł jak na drożdżach i wkrótce mierzył niemal dwa metry wzrostu i ważył 250 kg. Jego ulubioną zabawą stały się zapasy z żołnierzami. Zazwyczaj trzema lub czterema naraz. Czasem nawet pozwalał im wygrywać. Jak przystało na Polaka bardzo polubił też piwo i papierosy - z tym, że ich nie palił, tylko zjadał, popijając piwem. • - - +. r. *e-Na początku 1944 roku Kompania dostała rozkaz udania się do Włoch. Było trochę kłopotu z zaokrętowaniem Wojtka, gdyż angielski oficer ładunkowy za żadne skarby (mimo, że wszystkie papiery były w porządku) nie chciał się zgodzić na wpuszczenie niedźwiedzia na pokład. Przekonał go dopiero argument, że miś „budzi ducha bojowego" w polskich żołnierzach. Z Aleksandrii do portu w Taranto dotarli na pokładzie "Batorego". 22 Kompania Transportowa Artylerii do tej pory nie uczestniczyła w walkach. Teraz czekał ją chrzest bojowy pod Monte Cassino. Strategiczne wzgórze było bezskutecznie szturmowane przez Amerykanów, Brytyjczyków i Nowozelandczyków. W kwietniu 1944 roku wzgórze zaatakowali Polacy. Szturm został poprzedzony intensywnym ostrzałem artyleryjskim. Żołnierze 22 Kompanii uwijali się jak w ukropie donosząc na stanowiska ciężkie skrzynie z pociskami. Wojtek obserwował swoich towarzyszy, aż wreszcie sam postanowił pomóc. Podszedł do ciężarówki, stanął na tylnych łapach, a przednie wyciągnął do żołnierza podającego skrzynie. Ten, kiedy ochłonął ze zdumienia podał Wojtkowi jedną z nich. Wojtek bez wysiłku zaniósł pociski na stanowisko i wrócił do ciężarówki. I tak przez całą kanonadę nosił skrzynie pomagając swoim opiekunom. Jeden z nich naszkicował na kartce papieru postać niedźwiedzia niosącego pocisk. Ten obrazek szybko stał się symbolem 22 Kompanii. Żołnierze malowali go na ciężarowkach i nosili na rękawach mundurów. Koniec wojny zastał Wojtka we Włoszech. W 1946 roku wraz ze swoimi towarzyszami broni ruszył do Szkocji. Miś-żołnierz szybko stał się tu prawdziwą celebrity. Dziennikarze pisali o nim artykuły, zrobiono mu setki zdjęć, radio BBC nadawało o nim reportaże, a Towarzystwo Polsko-Szkockie przyjęło go jako swojego honorowego członka. Ale jego towarzysze broni zaczęli się powoli wykruszać... Żołnierze generała Andersa zdawali sobie sprawę z tego, że powrót do Polski rządzonej przez komunistów jest dla nich równoznaczny z samobójstwem. Rozjechali się więc po świecie. Część trafiła do USA i Kanady, inni postanowili osiedlić się w Australii, jeszcze inni pozostali w Szkocji. Dyrektor ogrodu zoologicznego w Edynburgu zaoferował, że zaopiekuje się Wojtkiem. Został więc on honorowym rezydentem zoo w stolicy Szkocji. Nadal jednak był bardzo popularny, pisały o nim gazety, odwiedzały go tłumy ludzi. Czasem do zoo przyszedł jeden z jego dawnych towarzyszy broni i przeskoczywszy barierkę ku przerażeniu innych gości „brał się z nim za bary" jak za dobrych czasów. Wojtek stawał się jednak coraz bardziej osowiały i markotny. Przestał reagować na odwiedzające go tłumy. Ożywiał się tylko wtedy kiedy słyszał język polski. Zasnął na zawsze 15 listopada 1963 roku. Informację o jego śmierci podały wszystkie brytyjskie media. W Edynburgu znajduje się tablica ku czci Wojtka w tamtejszym zoo. Podobne tablice znajdują się także w Imperial War Museum w Londynie oraz w Canadian War Museum w Ottawie. Kilka lat temu Imperial War Museum odwiedził Książę Karol z synami. Kiedy stanęli kolo tablicy poświęconej Wojtkowi, przewodnik zaczął opowiadać im jego historię. Książę przerwał mu mówiąc, że zarówno on jak i jego synowie znają ją doskonale...
Rasiści zaatakowali Kubańczyka,a chwilę później błagali o litość - nie dali mu rady we trzech! – Pijani mieszkańcy Białegostoku najpierw wyzwali go od „bambusów, małp i czarnuchów”, a potem chcieli pobić. Okazało się, że bardzo źle trafili, bo Kubańczyk nie dość, że mierzył aż 2 metry wzrostu, to służył kiedyś w wojskach desantowych. Był też trzeźwy, więc poradził sobie bez problemu z napastnikami. Jeden z nich na kolanach błagał go o zakończenie bójki Trzej "patrioci" chcieli pobić Kubańczyka w Białymstoku. Nie dali mu rady, a jeden "błagał o koniec bójki" Sąd podjął decyzję wobec rasistów • fot. Arkadiusz Wojtasiewicz /Agencja Gazeta Mężczyźni, którzy zaatakowali cudzoziemca, zostali oskarżeni o publiczne znieważenie przy użyciu słów: "bambus", "małpa" i "czarnuch" oraz stosowanie przemocy z powodu pochodzenia. Do tego mieli odpowiedzieć za zniszczenie mienia pizzerii, gdzie doszło do zdarzenia. Proces nie trwał długo, bo zaledwie trzy dni. Wyrok sądu brzmiał: oskarżeni są winni znieważenia i udziału w pobiciu. Pierwszego skazano na 8 miesięcy pozbawienia wolności, drugi miałby odsiedzieć rok, ostatni z mężczyzn dostał 6 miesięcy i nadzór kuratora. Wszystkie wyroki zostały zawieszone - rok, 2 i 3 lata.
Źródło: http://natemat.pl/154823,chuligani-chcieli-po…

Póki mamy czas i siły zacznijmy cieszyć się życiem

Pokaż cały obrazek…
Póki mamy czas i siłyzacznijmy cieszyć się życiem – Kończę powoli 37 rok życia, czyli dla większości z was staję się powoli stary. Wiecie nie przypuszczałem nigdy, że będę żył tak długo. Kiedy byłem dzieckiem moja wyobraźnia kończyła się na wieku 24 lat, bo 24 lata kończyć miałem w roku 2000 a to co by nie mówić to była przełomowa data. Koniec wieku, początek następnego zaczęto kręcić M jak Miłość a dzwonowi Zygmunta pękło serce.Przez ten czas nauczyłem się wielu rzeczy i owszem często dochodzi do mnie jaki momentami byłem głupi i ile szans udało mi się zmarnować. Ale nauczyłem się też że to były moje błędy i moje stracone szanse, i mam nadzieję, że wyciągnąłem z nich jakieś racjonalne wnioski. Bo nie jest wstydem popełnić błąd, wstyd jest jeśli robimy jeszcze raz tak samo uważając że tym razem będzie inaczej.Wiem co tam sobie wyobrażacie: laski, gips i chlanie, ale nie. Teraz żyję bardzo spokojnie.Po prostu: wszystko ma swoje fazy. Robiłem już dziwne rzeczy. Mam to za sobą.Dziesięć lat temu jak poznawałem nową kobietę to znając moją reputację, dziwiła się, że nie rzucam jej od razu na stół aby wychędożyć od tyłu. I w sumie tak, znam nawet kilka takich, które były rozczarowane.I owszem był również taki okres kiedy dwie kobiety jednego dnia (rano i wieczorem) i dwie następnego. A trzeciego, czyli w poniedziałek radośnie pijany odmawiałem równie pijanej przepięknej blondynce zrobienia podobnej uprzejmości z uwagi na łączącą nas przyjaźń.Ona przyjmowała tę deklarację ze łzami w oczach, bo w końcu polska tradycja wymaga od faceta rycerskości, (ona zostaje w domu, on idzie walczyć, hitlerowcy strzelają mu w łeb, a ona zrozpaczona daje się uwieść sąsiadowi i mu może daje, ale bez satysfakcji).I nawet za bardzo nie przeszkadza, że całą tę konwersację z blondynką, kiedy ja mówię: nie bo przyjaźń, a ona tego słucha ze łzami w oczach, odbyliśmy, kiedy ja już zdjąłem z niej stanik i trzymałem ręce na jej cyckach.Ta historia z „Pokolenia Ikea” ze stawianiem klocka do wody z deski windsurfingowej też przyznaję z bólem jest prawdziwa. I było również rzyganie za wersalkę i trochę różnych piguł też było, i praca przez 24 godzinę na dobę również i jeszcze kilka innych rzeczy, o których wstyd opowiadać, ale za to miło wspominać.Pewnie niczym was tutaj nie zaskoczę, ale generalnie idea jest taka, której udzielam wam z głębi mojej blisko 38 letniej głowy, że wszystko ma swój czas.Jeśli więc nagle łapiesz się na tym, że więcej radości od imprezy w piątkowy wieczór, która kończy się o 5 rano sprawi ci położenie się w łóżku o godzinie 22 to nie jest to tetryczenie, tylko zrozumienie swoich potrzeb.Ja rozumiem, że obowiązująca w naszym kraju religia nie pozwala na cieszenie się życiem bo z zasady tu na ziemi powinniśmy cierpieć a prawdziwy raj to będzie jak nas złożą dwa metry pod ziemią. Ale wierzę, (może dlatego, że jestem głupi) że powinniśmy dążyć do tego aby zwyczajnie bywać – tu duże słowo SZCZĘŚLIWYMI. A pierwszym elementem prowadzącym w tym kierunku jest zrozumienie co nam tak naprawdę sprawia przyjemność.Może nie stać cię teraz na wiele rzeczy, które wydają się ważne: mieszkanie, samochód, wakacje, kieckę, buty (wstaw sobie dowolną pierdołę). Ale stać cię na pewno na szczerość. Ona nie wymaga kasy. Zastanów się więc co chcesz robić? W czym jesteś dobry/a? A dalej po prostu to rób i idź za marzeniami. Kiedy masz to robić jak nie teraz? Kiedy masz ryzykować jak nie teraz? Wiem, że to niepopularne ale w życiu nie chodzi tylko o to aby zarabiać dużo banknotów, ale o to aby każdy dzień zaczynać z uśmiechem na ustach.Mów często co naprawdę myślisz i czego oczekujesz. To się nazywa asertywność. I wiesz co? Asertywni ludzie jak pokazują moje dotychczasowe doświadczenia zazwyczaj dostają to co chcą.Unikaj ludzi, którzy cię nie szanują. Zrób to z szacunku do samego siebie. Nie ma powodu podlizywać się komuś, kto uważa cię za gówno.Dbaj o przyjaciół. Jeśli masz 20 kilka lat, rozejrzyj się dookoła siebie i zobaczysz tam osoby, które mogą ci towarzyszyć przez resztę życia. Przyjaźń wymaga dużej ilości taniego alkoholu, długich rozmów do świtu, długich wyjazdów zapchanym pociągiem, a czasem i trzymania za włosy, gdy ktoś rzyga do kibla. W miarę upływu czasu coraz trudniej będzie ci poznawać kogoś nowego, bo będziesz się zamykać na takie doznania, staniesz się coraz bardziej cyniczny/a i podejrzliwy/a. :Nie będziesz w stanie się już otworzyć, tak jak to było kiedy ma się 17 lat.Tym samym przechodzimy do kolejnego punktu: bądź dzieckiem. Przejdź się na plac zabaw. Usiądź sobie na ławce. I popatrz na koty, które się tam bawią. Widzisz ich spontaniczność? Widzisz ich ciekawość świata? Widzisz ich szczerość?[Dziecko: dlaczego ten pan nie ma nogi?Dorosły: cicho nie mów tak!Dziecko: a co on nie wie, że nie ma nogi??]W życiu dajemy się powoli zabijać przez konwenanse, długą liczbę rzeczy, których nie wolno i nie wypada. Znajdź więc w sobie osobę jaką byłaś/byłeś w wieku siedmiu lat.Wreszcie na koniec zwiąż się z osobą z która lubisz spędzać czas. To proste. Związki stworzone tylko na przyciąganiu fizycznym i dobrym rżnięciu wypalają się strasznie szybko. I druga rzecz: ta osoba, z którą będziesz musi się bać tego, że może cię stracić.My ludzie jesteśmy tak skonstruowani, że dbamy tylko o to co może nam uciec.Właśnie ucieka nam życie.
Źródło: http://pokolenieikea.com/2014/08/01/posluchaj…
Bardzo duży wpływ na czas przybycia straży pożarnej, karetki czy policji jest dokładne podanie miejsca zdarzenia. Podanie dokładnego adresu, kilometra i numeru drogi daje służbom znacznie więcej niż podanie samej miejscowości. – Słupki stojące przy drodze mają różne oznaczenia. Pierwszy numer to numer drogi, środkowy to jej kilometr, a liczby od 0-9 oznaczają metry mierzone po 100. Zapamiętaj tę informacje ponieważ może ona uratować komuś życie lub zdrowie.
Źródło: http://krosno112.pl/porady-k112/item/967-jak-…

Ojciec nakrył swoją córkę śpiącą nago z chłopakiem. Po tym co potem zrobił, w internecie okrzyknięto go najlepszym ojcem świata

Pokaż cały obrazek…
– "Pewnego poranka zszedłem po schodach na dół mojego domu i zastałem taki widok – moja 17-letnia córka z młodym mężczyzną, spali sobie razem po "ciężkiej nocy". Po cichu zrobiłem śniadanie, wróciłem na górę i powiedziałem żonie, synowi i najmłodszej córce, żeby byli bardzo cicho, ponieważ na dole jeszcze śpią. Nasz stół obiadowy znajduje się po drugiej stronie salonu, jakieś 7 metrów od kanapy, ale dokładnie na wprost niej. Wszyscy usiedliśmy, a ja krzyknąłem „MŁODY CZŁOWIEKU!”. Nigdy przedtem nie widziałem żeby ktoś równie szybko obudził się i przeszedł do pozycji stojącej. "Śniadanie gotowe!", powiedziałem takim tonem, jakbym chciał wyssać duszę z jego ciała. Wysunąłem krzesło znajdujące się obok mnie. "Siadaj!". Rodzina siedziała cicho w bezruchu, gapiąc się w talerze.To musiało być najtrudniejsze 7 metrów do przebycia dla gołego młodzianina, próbującego ukryć swą imponujących rozmiarów poranną erekcję. Moja najmłodsza córka, podobnie zresztą jak moja żona, patrzyły z podziwem na jego wzwód. Kiedy już założył ubrania, które leżały obok stołu, zasiadł z nami. Mój syn (prawie 2 metry wzrostu) poklepał go po ramieniu, spojrzał mu w oczy, westchnął i pokręcił głową. W tym momencie młody człowiek musiał być już naprawdę zestresowany, dało się to niemal wyczuć. Moim najlepszym rosyjskim akcentem rzekłem: "Przyjacielu, zadam ci pytanie. Odpowiedź, jakiej udzielisz, będzie bardzo istotna… dla twojego losu…". W tym momencie biedak spocił się ze strachu. "Czy lubisz koty?"Był bardzo sympatycznym i przyjacielskim chłopcem. Najwyraźniej brakowało mu edukacji, ale nie był głupi. Było w nim coś dziwnego. Moja córka zapewniała mnie, że był bardzo miłym i uprzejmym człowiekiem. Znała go w tamtym momencie od jakiegoś miesiąca. Od tamtego poranka przychodził do nas codziennie. Nigdy jednak nie zostawał już na noc.Każdego ranka przychodził podwieźć ją do szkoły na swoim rowerze, po szkole przywoził ją z powrotem, upewniał się, że odrabia lekcje. Opiekował się nią, kiedy chorowała, a my akurat byliśmy w pracy. Dbał o nią i starał się. Miał anielską cierpliwość kiedy przechodziła przez swoje okropne nastroje.Mówił, że nie ma rodziny, wykształcenia, stałej pracy. Ona go uwielbiała. On uwielbiał ją. Pozwoliłem jej więc uczyć się na jej własnych błędach.Po jakichś 8 miesiącach przyszedł do mnie mój syn. Powiedział, że rozpytywał się w poszukiwaniu informacji o nim. Okazało się, że gość był bezdomny. Jego ojciec-pijaczyna zabił się, jego matka ćpunka uciekła trzy tygodnie po tym. Mieszkali w wynajętej przyczepie. Miał wtedy 15 lat, kolejne 3 lata spędził na ulicy. Spał w parkach, w przytułkach, z "przyjaciółmi", w tanich hotelach. Pracował dorywczo na budowie, kiedy zapoznała się z nim moja córka – przerzucał akurat wtedy ziemię łopatą. Jako, że przystojniak z niego, a no.. wiecie, córka miała 17 lat, hormony itp….Tak więc wyobraźcie sobie moją sytuację. Poznałem młodego człowieka, w wieku 18 czy 19 lat, uprzejmego, zawsze uśmiechniętego, troskliwego, pomocnego. Człowieka, który potrafił uszczęśliwić moje dziecko. Dzieciaka, który nigdy nie miał szansy pobyć dzieckiem. Miał ojca-wariata i matkę ćpunkę. Czasem dokarmiali go sąsiedzi, ale jednak częściej chodził głodny.Czasem, kiedy nie przychodził do nas po pracy tęskniliśmy za nim. Może nie byli kumplami, ale mój syn miał z nim bardzo dobre relacje. Najmłodsza córka ufała mu jak przyjacielowi, a moja żona zaczęła traktować go jak syna. Sam czasem się o niego martwiłem, chciałem, żeby znalazł szczęście.Powiedziałem w końcu żonie i najmłodszej córce czego się o nim dowiedziałem. Popłakały się. Byłem trochę rozczarowany postawą starszej córki, wiedziała o tym i nam nie powiedziała… Kochała go, a pozwalała mu wychodzić co noc… no właśnie, dokąd??? (sucz bez serca!)Następnego dnia dałem mu klucz do naszego domu. Powiedziałem mu, że będę spodziewał się go co noc. W ciągu najbliższych kilku tygodni przygotowaliśmy mu pokój i zabraliśmy na meblowe zakupy. Miał dryg majsterkowicza, chciał być swoim własnym szefem, lubił konstruować różne rzeczy. Postaraliśmy się o to, by zdobył wykształcenie pozwalające mu robić to, co lubił.To było w roku 2000. Teraz, kiedy minęło 15 lat, mój przybrany syn i córka mają świetnie prosperujący interes. Sprawili mi w zeszłym roku trójkę pięknych wnuków - 2 dziewczynki i 1 chłopca."
Masz do dyspozycji 300 metrów liny, ostry nóż i... własną pomysłowość. Jak sobie poradzisz? –
Jak sprawdzić czy ktoś jest dobrym rodzicem? – 1. Bierzesz młodego rodzica2. Na jednej ręce kładziesz mu dziecko3. Do drugiej ręki wkładasz mu kubek z kawą4. Cofasz się o 2 metry5. Rzucasz mu telefon komórkowy6. Sprawdzasz, co upadło pierwsze
Zdjęcie z tarasu widokowego CN Tower w Kanadzie – 342 metry nad ziemią

10 najbardziej przerażających miejsc na świecie (11 obrazków)

10 najbardziej przerażających miejsc na świecie – Tylko dla ludzi o mocnych nerwach 1.) Capela dos Ossos w mieście Evora (Portugalia).Jeśli planujesz wycieczkę do Portugalii, musisz koniecznie odwiedzić Royal Church pod wezwaniem św. Franciszka. Kościół ten znajduje się w spokojnym i malowniczym miasteczku Evora, ale jego sielska atmosfera zmienia się drastycznie po wejściu do światyni. Czekają tam na ciebie kości zmarłych.W XVI wieku na terenie kościoła brakowało miejsca do grzebania ludzi, dlatego mnisi wpadli na pewien pomysł. Wykopali, a następnie i złozyli szczątki ponad pięciu tysięcy osób w poświęconej kaplicy w części kościoła. Nazwali ją „kaplicą kości”.Ściany i kolumny kaplicy zostały „udekorowane” kośćmi od podłogi aż po sufit. A jeśli to nie jest dla ciebie wystarczająco straszne, to wyobraź sobie, że dwa zgniłe ciała (mężczyzny i chłopca) wiszą na stryczkach na ścianie. To dopiero makabra.2.) Muzeum mumii (Meksyk).Podczas kolejnej wycieczki do Meksyku powinieneś koniecznie odwiedzić to muzeum. Znajduje się w nim 111 zachowanych mumii, które odgrzebano w latach 1865-1989. Co najdziwniejsze, wyglądają one, jakby w momencie śmierci przeżywały przeraźliwie bolesną agonię. Wiele z nich ma wyraz twarzy, który wygląda, jakby zmarli krzyczeli „Nie!”.3.) Kaplica czaszek (Czechy).Niedaleko Pragi znajduje się upiorny XV-wieczny gotycki kościół. Upiorny przede wszystkim z powodu kaplicy mieszczącej się w podziemiach. W XIX wieku Frantisek Rint, rzeźbiarz, ozdobił kaplicę, wykorzystując szczątki 40 tysięcy szkieletów z kościelnych grobowców. 4) Atol Chuuk (Mikronezja).W 1944 roku 60 japońskich okrętów wojennych oraz 275 myśliwców zatonęło w tej części oceanu na skutek brawurowego nalotu Amerykanów. To jedno z najstraszniejszych miejsc, w których można zanurkować. Ci, którzy robili to w tym rejonie twierdzą, że wciąż znajdują się tam szczątki około trzech tysięcy marynarzy, którzy utonęli na pokładach. Twierdzą także, że duchy niektórych topielców nadal nawiedzają wraki.5.) Dom pani Winchester w mieście San Jose w Kalifornii (USA).Jeśli chesz porządnie się wystraszyć, wybierz się na Zachodnie Wybrzeże. Dom pani Winchester został zbudowany przez Sarah Winchester, spadkobierczynię fortuny rodu Winchesterów. Budowa zajęła 32 lata, a sama rezydencja to istny labirynt. Znajduje się w niej dwa tysiące drzwi, dziesięć tysięcy okien, 47 kominków i 47 klatek schodowych. A tak poza tym jest ona często nawiedzana przez duchy osób, którzy zginęli od broni wynalezionej przez jednego z Winchesterów.Jeśli lubisz się bać, możesz nawet zostać w domu na noc. Poprzedni goście wspominają o dźwiękach muzyki granej na organach, widmach, migających światłach oraz klamkach do drzwi, które same się naciskają. Brzmi nieźle.6.) Las Aokigahara (Japonia).Wkrótce odwiedzasz Japonię? Wpadnij do lasu Aokigahara, jeśli masz ochotę na leśne strachy. Las położony leży u stóp góry Fudżi i jest znany jako miejsce, w którym ludzie notorycznie popełniają samobójstwa. Na przestrzeni ostatnich 50 lat zniknęło w nim tysiące ludzi, którzy najprawdopodobniej odebrali sobie życie.Przeszłość lasu również jest mroczna. Przypuszcza się, że las Aokigahara to miejsce, w którym narodził się rytuał ubasute. Polegał on na pozostawianiu starych i zniedołężniałych osób samym sobie w dziczy, by tam umarły. Mówi się, że las jest nawiedzany przez ich rozgoryczone dusze.7.) Mumie z Kabayan (Filipiny).Po tym, jak wrócisz już z przerażających japońskich lasów, możesz udać się na Filipiny po kolejne makabryczne doznania. Przez wieki mieszkańcy północnych Filipin mumifikowali zmarłych, przeprowadzając skomplikowany proces, a następnie chowali ich ciała w podziemnych jaskiniach.Pod koniec XX wieku jaskinie odkryto. Nie minęło wiele czasu, gdy pewien przedsiębiorczy kamerzysta przypuszczalnie ukradł mumię dawnego przywódcy plemienia, by wykorzystać ją w realizowanym przez siebie materiale. Teraz tubylcy są przekonani, że całe miejsce jest przeklęte z powodu kradzieży.8.) Las nietoperzy w parku narodowym Kasanka (Zambia).Gdy już najesz się wystarczająco dużo strachu w Azji, może wybierzesz się do Afryki? Każdego roku w okresie Halloween na niebie nad środkową Zambią pojawiają się chmary nietoperzy. Są to olbrzymie gatunki owocożerne, które przylatują z Kongo. Jest ich jakieś osiem milionów.Gdy mówimy „olbrzymie”, to naprawdę mamy na myśli to słowo. Ich rozpiętość skrzydeł może wynosić prawie dwa metry. Wolałbym nie zadzierać z żadnym z nich.9.) Tunguska (Rosja).Po przygodzie z nietoperzami masz pewnie ochotę na coś bardziej tajemniczego. Co powiesz na Tunguskę w Rosji? W 1908 roku pewien ogromny obiekt uderzył w daleką, syberyjską dzicz.Oficjalnie naukowcy twierdzą, że był to meteor. Jednak niektórzy uważają, że równie dobrze mogło to być UFO. Po stu latach teren ten jest nadal odizolowany. Gdyby udało ci się dostać w miejsce uderzenia, kto wie, co byś tam ujrzał.10.) Targowisko szamanów Gamarra (Peru).Co powiesz na Peru jako ostatni przystanek swej przerażającej wędrówki? A konkretniej na niesamowite targowisko szamanów w Limie? Znajdziesz tam wszystko, czego potrzeba do rzucania czarów wszelkiego rodzaju. Na przykład płody lam, czaszki małp, piasek ze szczytów Andów oraz żywe węże. To całkiem odpowiednie miejsce za zakończenie podróży po najbardziej przerażających zakątkach świata.
Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że jest to jakiś szalony Photoshop, ale wierzcie mi - nie jest! – Zdjęcie przedstawia ogromny statek wycieczkowy w Wenecji. MSC Magnifica ma 194 metry szerokości i 32 metry wysokości. Właśnie tak wygląda na tle niskich weneckich budynków
Źródło: http://trinixy.ru/107182-kruiznyy-layner-v-ve…
Łóżko prostokątne, – a metry - kwadratowe
Źródło: Rosyjskie demotywatory
To ja poproszę – z 15 metrów tego banana
Listonosz odskoczył na 4 metry! – Pies miał racje, zarąbista zabawa
Największy pies na świecie – George, dog niemiecki z Tuscon w Arizonie, został okrzyknięty największym psem w historii. Czworonóg, który gdy stanie na tylnych łapach mierzy ponad 2 metry, a waży 111 kg, wyglądem raczej przypomina źrebaka, a nie szczekającego pupila
Źródło: http://www.se.pl
"Trzy metry nad niebem" – Wtedy zaczynasz rozumieć, że nic nie dzieje się dwa razy.Już nigdy nie poczujesz się tak samo. Nigdy nie wzniesiesz się trzy metry nad niebo
A teraz odsuń się na 2 metry –
2 metry – To jednak czasem bardzo daleko
Jeśli odejdziesz na 3-4 metry od monitora – to obrazki zamienią sie miejscami
Jeszcze 4 metry – ...i spływam stąd