Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Szukaj



Znalazłem 151 takich demotywatorów

Krwawa niedziela 11 lipca, czyli Rzeź wołyńska 1943 – Dziś mijają 74 lata od kulminacyjnej akcji oddziałów Ukraińskiej Powstańczej Armii - UPA, które równocześnie zaatakowały około stu polskich miejscowości w trzech powiatach: kowelskim, horochowskim i włodzimierskim - zamordowano kilkanaście tysięcy Polaków. Łącznie, przez cały okres 1943-1946 oddziały ukraińskich nacjonalistów, czasem przy współpracy zwykłych chłopów wymordowali 60-150 tysięcy Lachów - czyli Polaków
Polska wódka będzie chroniona w Chinach przed podrabianiem – Znalazła się na liście stu europejskich produktów, które będą chronione w Chinach przed podrabianiem. Porozumienie w tej sprawie zawarli wczoraj przedstawiciele Unii Europejskiej i Chin, a dziś decyzja jest publikowana w Dzienniku Urzędowym Wspólnoty
Źródło: http://www.bankier.pl/wiadomosc/Polska-wodka-…

Bezdomny pies ratuje kobietę przed dwoma gwałcicielami!

Pokaż cały obrazek…
Bezdomny pies ratuje kobietę przed dwoma gwałcicielami! – Kiedy 25-letnia studentka Georgia Bradley pochodząca z Wielkiej Brytanii, przebywała w słonecznej Grecji, dwaj mężczyźni zaczęli ją śledzić.„Zdecydowałem się pójść na spacer wzdłuż plaży i natrafiłam na dwóch greków, którzy ciągle mnie nękali, aby pójść z nimi na drinka ale mówiłam im stanowczo, że nie jestem zainteresowana.” -powiedziała Georgia.Kiedy kobieta się nie zgodziła, mężczyźni zaczęli reagować agresywnie.„Jeden z nich chwycił mnie za ramię i nie wiedziałem, co się wydarzy. Byłam tam zupełnie sama. Była to bardzo straszna i trudna sytuacja”.Ale wtedy nagle ni stąd, ni zowąd na ratunek przybyła futrzasta nieznajoma.„Pojawiła się znikąd, wskoczyła na mnie, zaczęła szczekać i lizać moją rękę, a to spowodowało, że mężczyźni się wystraszyli. Ona mnie uratowała! Musiała zauważyć, że coś było nie tak.”Mężczyźni dali sobie spokój i odeszli, a Georgia zyskała najlepszego przyjaciela w postaci kochanego psa. Po incydencie suczka poszła razem z nią do mieszkania, w którym się zatrzymała. Georgia nazwała ją Pepper, była nieśmiała, ale trzymała się jej blisko.„Połączyła nas natychmiastowa więź… Poszliśmy za miasto, aby dowiedzieć się, czy ma ona jakiegoś właściciela, ale nie udało się nam nikogo znaleźć a następnego dnia musieliśmy już lecieć do domu.” – powiedziała Georgia, która podróżowała z chłopakiem.Georgia zabrała psa do schroniska dla zwierząt i miejscowego lekarza weterynarii, ale nikt nie chciał jej przyjąć. Z ciężkim sercem wypuściła Pepper z powrotem na ulicę.„Kilkakrotnie szła za nami i zastanawiała się, czy możemy coś zrobić. Kiedy wyjechaliśmy na lotnisko, ona zaczęła biec za samochodem!”Wtedy kobieta postanowiła uratować Pepper za wszelką cenę.Po powrocie do Anglii kobieta zarezerwowała wycieczkę z powrotem do Grecji, a dwa tygodnie później zjednoczyła się z ukochaną Pepper. Georgia wydała wszystkie swoje oszczędności po to, aby Pepper dostała chip, dokumenty podróży i wszelkie szczepionki. Następnie, po 21-dniowej kwarantannie, Pepper mogła wylecieć ze swoją ukochaną właścicielką do Anglii.Teraz razem sobie mieszkają, ale ich historia nie kończy się na tym… Pewnego tygodnia, niedługo po tym jak Pepper osiedliła się już w domu swojej Pani, urodziła sześć małych szczeniąt. To niezwykła historia, która udowadnia w stu procentach, że pies może zostać najlepszym przyjacielem człowieka. Jeśli wywołała ona na Tobie również spore wrażenie, podziel się nią ze swoimi bliskimi na Facebooku.
Jedna z bliźniaczek od 16-stu lat jest palaczką, co bardzo odbiło się na jej wyglądzie –
Poznajcie Pana Jana Dymarskiego - emerytowanego wojskowego i ekonomistę - cichego bohatera z Gdańska – Pan Jan Dymarski od 14 lat prowadzi „serduszkową działalność” w gdańskich autobusach i tramwajach. W podziękowaniu za życzliwy gest ustąpienia miejsca wręcza pasażerom karteczki z własnymi wierszykami. „Grzeczni” dostają specjalne karteczki z wierszem dziękującym za miły gest. Wyjątkowy pasażer ma też kartki żółte dla tych, którzy o tym dobrym zwyczaju zapominają, również z rymowanką.91-letni gdańszczanin w rozmowie z reporterem Radia Gdańsk bardzo szybko potrafił podsumować swoją dotychczasową nietypową działalność. – Trudno powiedzieć, czy to dużo czy mało, ale rozdałem już 25 tysięcy karteczek w ciągu tych dwunastu lat. Łatwo policzyć, że jest to około 5 proc. populacji Gdańska. Wychodzi więc na to, że na stu mieszkańców miałem kontakt z czterema, może pięcioma. To oznacza, że jeszcze sporo pracy przede mną – opowiada pan Jan.A to cytat z wiersza pana Jana:"Radzę na przyszłość zachować karteczkę,Może się przydać za ileś tam lat.Gdy będziesz myślał już o laseczce,Z wolnego miejsca będziesz wtedy rad."Tak kończy się wiersz na różowej karteczce, przyznawanej w nagrodę za ustąpienie miejsca.Z kolei na kartkach żółtych, „dla tych niesfornych”, widnieją między innymi takie wersy:"Zechciej pamiętać o tym w przyszłości,Gdy będziesz miał wówczas kilkadziesiąt lat,Chciałbyś dać ulgę dla Twoich kości,Lecz miejsca dla Ciebie też będzie brak."Jan Dymarski podkreśla, że bardzo często pasażer w kilka sekund po otrzymaniu takiej „żółtej kartki” wstaje i ustępuje miejsca osobie starszej, niepełnosprawnej, bądź ciężarnej kobiecie.

Ta kobieta przez 25 lat wstydziła się włożyć strój kąpielowy: Żeby móc coś zmienić w swoim życiu, najpierw trzeba polubić samego siebie

Pokaż cały obrazek…
Żeby móc coś zmienić w swoimżyciu, najpierw trzeba polubićsamego siebie – Wielu z nas czuje się skrępowanych paradowaniem latem w stroju kąpielowym, jednak bohaterka tej historii niewłożyła bikini od 25 lat! Wszystko za sprawą otyłości,która odbierała jej pewność siebie od najmłodszych lat.Sarah Sapora jak sama wyznaje ostatni raz ubrała bikiniw wieku 13-stu lat. Była wówczas na obozie dla otyłychdzieci, a strój kąpielowy pożyczyła od koleżanki.Wstydziła się swojego ciała do tego stopnia, że jedynieprzesiedziała chwilę zawinięta w ręcznik, a po tymwydarzeniu na ćwierć wieku unikała takich sytuacji.Wszystko zmieniło się w tym roku, gdy w końcupowiedziała sobie „dość”. Przełamała się i wybrałana plażę w stroju kąpielowym oraz zamieściła wpis,który wywołał lawinę komentarzy od ludzi, którzypodziwiają ją za to, że była w stanie zaakceptowaćsamą siebie. Sarah tak to skomentowała:„Włożenie tego stroju nie było dla mnie komfortowe.Jednak to jest właśnie uczucie wolności. Gdyprzestaniesz martwić się takimi rzeczami, jak wystający brzuch, rozstępy lub wiotka skóra.”DEMOTYWATORY.PL

W wieku 17- stu lat zdiagnozowano u niej schizofrenię. Dziewczyna sama znalazła swój własny sposób na terapię (11 obrazków)

W wieku 17- stu lat zdiagnozowano u niej schizofrenię. Dziewczyna sama znalazła swój własny sposób na terapię – Zobacz jak radzi sobie ze swoimi halucynacjami słuchowymi i wzrokowymi, których doświadcza bardzo często
Jeżeli mężczyzna mówi, że zupełnie przestał rozumieć kobiety, to znaczy, że zrozumiał je w stu procentach –

Ciekawe...
Ciekawe... – ZASTANAWIAM SIĘ CO MOJE DZIECI BĘDĄ OPOWIADAĆ SWOIM WNUKOM:"ŻYLIŚMY W CIĘŻKICH CZASACH, SWOJEGO PIERWSZEGO SMARTFONA DOSTAŁEM W WIEKU 11-STU LAT... WI-FI CZĘSTO NIE DZIAŁAŁO W MOIM POKOJU..."
Kłamać trzeba umieć – 1941 rok. Wojna radziecko - fińska. Duży oddziałradzieckichżołnierzy podróżuje drogą w okolicach granicy.Nagle zza niewielkiego wzgórza dobiega ich glos:- Jeden fiński żołnierz jest lepszy,niż dziesięciu Ruskich!Radziecki dowódca szybko wybiera dziesięciunajlepszych wojaków i wysyła ich za wzgórze. Pochwili rozlegają się odgłosy strzałów, po czymzapada cisza. Głos odzywa się znowu:- Jeden fiński żołnierz jest lepszy, niż stu Ruskich!Wściekły dowódca radziecki skrzykuje naprędcesetkę najlepszych z pozostałych wojaków i wysyłaich za wzgórze. Rozlegają się strzały, a po 10minutach zapada cisza.Spokojny fiński glos rozlega się ponownie:- Jeden fiński żołnierz jest lepszy.niż tysiąc Ruskich!Niemożebnie wkurzony dowódca wysyła 1000wojaków za wzgórze.Karabiny strzelają, granaty wybuchają, latająrakiety... i znów cisza.W końcu jednemu ciężko rannemu Rosjaninowiudaje się doczołgać z powrotem do dowódcy.Umierając, wydaje z siebie ostatnie słowa:- Nie posyłajcie więcej naszych...To pułapka... Jest ich DWÓCH
–

12 lifehacków sprzed stu lat, które wciąż mogą się przydać (13 obrazków)

12 lifehacków sprzed stu lat, które wciąż mogą się przydać –
"Tacy ludzie oczekują ode mnie, że będę się tłumaczył z pomagania. A ja nie chcę się tłumaczyć, bo nie widzę powodów! Nie zrobiłem niczego, czego nie robiłbym w ostatnich dziewięciu latach. Od kiedy jestem w NBA, pomagam, ale nie robię tego publicznie – Okazało się jednak, że każdy gest, który ludzie widzą, są w stanie zinterpretować na swój własny, pokręcony sposób. Dlaczego ludzie koncentrują się na kwocie, zamiast na pomaganiu. Przecież tu nie chodzi o pieniądze. Prawdą jest, że po tym, jak pomogłem, poczułem się fajnie, ale w żaden sposób nie czuję się lepszy od tych, którzy zbiórkę wsparli złotówką, bo akurat tyle mogli na to przeznaczyć. Czasem w fundacji także robimy różne akcje charytatywne polegające na tym, że w jakiejś sytuacji proszę o określoną liczbę lajków, które przeliczamy potem na pieniądze. I wychodzi, że ze stu tysięcy osób chce się kliknąć jednemu procentowi. Jakaś dziewczyna pokaże zdjęcie z gołym tyłkiem i tych polubień zbiera pięć razy więcej. Głupie, prawda? Nie zniechęcę się jednak do tego, co do tej pory robiłem charytatywnie i nadal będę to robił. Fundacja się nie zamyka, działamy pełną parą!"

Trochę anegdot z życia Jana Himilsbacha - genialnego aktora, nazywanego Marcelem Proustem spod budki z piwem:

Pokaż cały obrazek…
– Przed barem "Zodiak" w Warszawie, gdy robotnicyukładali chodnik- "Tyle dróg budują, tylko, ku**a, nie ma dokąd iść!".W hotelu, gdzie dzielił pokój ze znawcą antyku, poetą,Mieczysławem Jastrunem- "Ustalmy, szczamy do umywalki czy nie?".Gdy zaproponowano mu rolę Hamleta i nie doszło dopremiery- "Hamlet to nudna rola, a Ofelia zwykła szmata".Na scenie Kabaretu "Pod Egidą" Jan Pietrzak (ciekawedlaczego, pewnie z zazdrości) bezskutecznie namawiał godo zakończenia spontanicznego popisu:- Jasiu, zejdź!- Zejdę, jak zejdzie Edward Gierek!!! - OdparłHimilsbach.Historiami o parze Himilsbach-Maklakiewicz zapisanojuż tony papieru. W zasadzie byl to jedyny duet aktorskiwykreowany przez polskie kino. "Wniebowzięci", "Jakto się robi?" - to klasyka polskiej komedii. Równieżprywatnie byli ze sobą bardzo zżyci. Plotka głosi, że wdwa dni po pogrzebie Maklaka Himilsbach zadzwonił dojego matki.- Zdzisiek jest? - pyta zachrypniętym głosem.- Ależ panie Janku - dziwi się matka - przecież pan wie,że Zdzisiek umarł.- Wiem, ku**a, ale mi się w to wierzyć nie chce. Bardzopanią przepraszam.Cały Himilsbach."Jasiu" grywał zwykle - z nielicznymi wyjątkami -króciutkie, kilkudziesięciosekundowe epizody w filmachlat 70-tych i 80-ych. Oficjalnie mówi się, że do filmuściągnął go Marek Piwowski propozycją zagrania w"Rejsie". Sam Himilsbach utrzymywał, że byłoodwrotnie, że to on wysłał Piwowskiego na studiareżyserskie.Najsłynniejsza anegdota o Himilsbachu iznienawidzonych przez niego samego oponentachbrzmiała:Któregoś dnia do warszawskiego "Spatifu" wszedłprzewodniczący Komitetu Kinematografii - partyjny"książę" od którego zależały wszystkie ówczesneprodukcje. Kłaniał się grzecznie panom aktorom,panowie aktorzy z poszanowaniem, odpowiadaliukłonami. "Książę" usiadł, zamówił herbatkę. Naglespostrzegł Janka.- Dobry wieczór panie Janku... - Rzekł w swejłaskawości.- Uważaj w którą stronę kręcisz łyżeczką ch.ju! -odpowiedział Himilsbach.Znów, cały "Jasiu".Pierwszym dyrektorem warszawskiego "Spatifu", który'przeszedł do historii filmu, był Włodzimierz Sidorowski.Tę karierę dyrektor zawdzięcza Janowi Himilsbachowi."Jaś" postanowił, że tak będzie się nazywał grany przezniego bohater "Rejsu". To był akt zemsty, boSidorowski z powodu jakiejś rozróby dał mu kiedyśczasowy' szlaban na zabawy' w lokalu.Jak już mowa o "Rejsie".. Jeśli gdzieś usłyszymy: "O,droga...", to koniecznie należy' dokończyć: "...chy'ba naOstrołękę". W towarzystwie wręcz wypada zagaić:"Służbowo...". Zawsze bowiem znajdzie się ktośuprzejmy, kto skwapliwie zapyta: "Jak to służbowo?". Imożna będzie odpowiedzieć, wymachując jednocześnieręką przed sobą: "Na statek...". Brakuje jeszcze tylko,aby ktoś rzucił od niechcenia: "Nuda. Nic się nie dzieje,proszę pana". Wtedy już pozostaje tylko się przedstawić:"Bardzo mi przykro, Sidorowski".Kolejna anegdotka z "Rejsu" dotyczy synkaMamoniów, który' zachow ał się bardzo nieprzyzwoicie ipozbawił filmow ego Sidorowskiego posiłku. Jakutrzy'muje Dominik Kubiński, ponoć któregoś razu,kiedy milicja zatrzymała wstawionego JanaHimilsbacha, Marek Piw owski poszedł na komisariat,by wyjaśnić spraw ę. Komendant posterunku zgodził sięnie wyciągać konsekwencji, pod warunkiem że w filmiezagra jego synek. I stąd wziął się mały' Romuś, który' taknaprawdę w cale nie zwinął Sidorowskiemu kiełbasy..Opowiada Mamcarz:W latach 80-tych pracowałem w kabarecie działającymprzy ZPR-ach w Warszawie. Najbarwniejszą postaciąkabaretu był Jan Himilsbach. W miesiącach letnichzwykle występowaliśmy w miejscowościachnadmorskich, trochę pracując, trochę odpoczywając.Ja, jako osoba najmłodsza z grupy, miałem za zadaniedyskretnie baczyć na to, by Jasiu nie nadszarpnąłswojego zdrowia i był sprawny dnia następnego. Był tojeden z pierwszych moich wyjazdów z grupą. Trasęrozpoczęliśmy w Gdańsku. Zostałem zameldowany wjednym pokoju z Himilsbachem w hotelu Hevelius.Rozpakowaliśmy się i Jasiu daje komendę.- Chodź idziemy do baru. Mam na jedno piwo.- Nie jest źle, nie ma pieniędzy, więc nie przeholuję -pomyślałem.Schodzimy. W barze zaraz pojawiło się kilka osób znieograniczoną zdolnością finansową. Każdy chciałwypić zdrowie z Panem Jankiem, a przy' okazji ze mną.Miałem czuwać nad tym, by Himilsbach nie wypił zadużo. Byłem w sytuacji dość niezręcznej. Nie chciałemzachowywać się gruboskórnie, postanowiłem więcwiększość alkoholu spływającego na nasz stolikprzyjmować na siebie, by jakoś chronić Janka.Około godziny drugiej Himilsbach spotkał się (jak siępóźniej dowiedziałem) przy' windzie z Jurkiem Cnotą.- Co, zjeżdżasz do baru? - pyta Cnota.- Cały czas jestem. Odprowadziłem tylko Mamcarza,ma strasznie słabą głowę. Kogo mi oni dali do pokoju! -odpowiedział Himilsbach.Himilsbach pił kiedyś piwo na środku Marszałkowskiej.Podeszła do niego staruszka- Co Pan tu, proszę Pana, sieje zgorszenie? Piwo Panpije na środku ulicy?- Babciu - powiada Janek - pani nie wie o co chodzi, jado organizmu wprowadzam bajkowy' nastrój.Od śmierci Maklakiewicza - Himilsbach coraz rzadziejpojawiał się w Alejach (chodzi o "Spatif'). Byłschorowany i stan zdrowia nie pozwalał mu na zabawy'tak huczne, jak dawniej. Nie miał już swojejcharakterystycznej chrypy, mówił szeptem, chodził ztrudem. Znany warszawski lekarz, codzienny gość"Spatifu",wyznaczył mu więc alkoholowy' limit - sto gramdziennie. Jednak w niedługi czas potem zobaczyłHimilsbacha w stanie wskazuj ącym na spożyciewiększej ilości.- Jasiu! A nasza umowa - karcił aktora - miałeśpoprzestać na stu gramach?!- A ty' myślisz, że ja tylko u ciebie się leczę? - spokojnieodparował Himilsbach.Cały' "Jasiu".
Jeden, prawdziwy przyjaciel – Jest wart więcej niż stu zwykłych kolegów
Pierwsze raty ze stu milionów – Jeszcze tylko 99.999.990zł i będzie kwita
W stu procentach ekologiczna,szwedzka śmieciarka –
Zdarzają się ''świąteczne cuda'' – Pewien mieszkaniec stolicy omal nie stracił prawie stu tysięcy złotych oszczędności! Pieniądze przez przypadek wyrzuciła do śmieci jego córka, która przed świętami robiła w domu porządki.Reklamówka z gotówką trafiła do sortowni odpadów. Na szczęście właściciel pieniędzy szybko zorientował się w sytuacji i zadzwonił do zakładu prosząc o pomoc. Na reakcję pracowników „Bysia” nie musiał długo czekać. Choć zadanie nie było proste, dzięki zaangażowaniu firmy udało się w końcu odnaleźć torbę.96 tysięcy złotych zebrane na operację córki wróciło do swojego właściciela
Źródło: http://www.fakt.pl/warszawa/96-tysiecy-zlotyc…
Elastyczne godziny pracy – Jeśli twój przyszły pracodawca proponuje ci elastyczne godziny pracy, to wcale nie oznacza, że będziesz pracował kiedy chcesz. Najzwyczajniej, twoje etatowe 8 godz. będzie codziennie elastycznie rozciągało się do 12-stu
Mama - istota nie do zastąpienia – Doceń to wszystko, co twoja matka robiła dla ciebie, kiedy jeszcze byłeś mały "Ktoś zapytał dziecko: "Kim jest Twoja mama?". A ono odpowiedziało: "Mama jest, to pani, która ma w torbie chusteczkę z moimi smarkami, paczkę chusteczek, smoczek i pieluchy na zapas. Mama jest tak szybka, jak rakieta, wraca do domu jak strzała i jest jej wszędzie pełno. Mama jest jak żongler, który nastawia pranie, otwiera drzwi kotu z drugiej strony, trzyma listy pod brodą i odpycha mnie od śmieci nogą. Również to czarodziejka, która może jednym pocałunkiem usunąć moje łzy. Mama jest najsilniejsza, jest w stanie podnieść w jednej ręce moje 15 kilogramów, podczas gdy z drugiej strony, popycha wózek z zakupami. Mama jest mistrzem w lekkiej atletyce, jest w stanie przybiec w ciągu sekundy od zera do sześćdziesięciu, aby zapobiec mojemu spadkowi w dół po schodach. Jest to także bohaterka, zawsze potrafi zwalczyć moje koszmary pieszczotami. Mama jest panią z włosami o dwóch kolorach, która mówi, że kiedy będzie miała trochę czasu,to pójdzie do fryzjera.Mama jest narratorem, który czyta i wymyśla najśmieszniejsze historie tylko dla mnie. Jest także szefem kuchni, który jest w stanie zrobić dla mnie pyszny obiad z dwóch bzdur w lodówce, ponieważ zapomniała zrobić zakupy, i potem dla niej nic nie zostało. Mama jest lekarzem, który tylko patrząc na mnie wie, czy mam gorączkę, ile i co trzeba zrobić, aby ja zbić. Jest w stanie nosić ubrania z przed stu lat, ale zawsze chce żebym ja był ładnie ubrany.Mama jest piosenkarką, która śpiewa melodię podczas wieczornego utulania mnie do snu. Mama to klaun, który mnie rozśmiesza po prostu zmieniając twarz. Mama to lunatyczka, która wstaje o czwartej rano, aby sprawdzić czy zrobiłem siusiu, aby zmienić mi pościel, dać mi syrop na kaszel i trochę wody, gdy chce mi się pic. I to wszystko po ciemku i na śpiąco."
Źródło: fb Nieperfekcyjna Mama