Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Szukaj



Znalazłem 42 takie demotywatory

– Cześć wszystkim. Piszę tego posta, bo muszę się wyżalić.Proszę, bądźcie wyrozumiali.Jestem mężatką od 6 lat, mamy dwójkę dzieci - syna(3 lata) i córkę (1,5 roku). Mam 29 lat, mąż 30. Odkądzostałam mamą, nieustannie siedzę w domu i zajmujęsię dziećmi... Przed tym wszystkim skończyłam studia,pracowałam w zawodzie, tańczyłam, wychodziłamz przyjaciółmi. A teraz? Siedzę w dresach i biegam zadzieciakami od rana do wieczora.Oczywiście dzieci nie są winne temu, że stałam siętypową,,kurą domową", natomiast mój mąż już trochętak. Niby subtelnie, ale krok po kroku wyeliminowałz mojego życia wszystko, co lubiłam. Najpierw zniknęłysukienki i spódnice z mojej szafy "bo za krótkie", potemzakazy wychodzenia z koleżankami, bo „dzieci ciępotrzebują". A na koniec nawet o pracy nie mogępomyśleć, bo „,kto zajmie się domem?". Obecnie mój mążnie jest w stanie sam wrzucić swoich rzeczy do kosza napranie, bo to dla niego wielki wyczyn. Jakim cudem jawcześniej tego wszystkiego nie widziałam?Ponad rok temu dopadła mnie potężna depresjapoporodowa. Byłam wrakiem człowieka. Mama zabrałamnie do psychiatry, zaczęłam brać leki, chodzić naterapię. Powoli się pozbierałam. Oczywiście mąż tozbagatelizował. Tak naprawdę po na pozór błahej sytuacjiz kapuśniakiem przejrzałam na oczy.Mój mąż nie je kapusty pod żadną postacią. A tupewnego dnia syn wrócił z przedszkola i zachwycał się,jaki pyszny bigos jedli. No to pomyślałam, że zrobię wdomu. Ugotowałam, zrobiłam też przy okazji kapuśniak -taki jak u babci. Wyszedł pyszny! A że wiedziałam, że mążkapusty nie tknie, specjalnie dla niego zrobiłam na szybkoinną zupę i drugie danie bez kapusty. Zjedliśmy z dziećmikolację, syn nawet powiedział, że „smakuje jakw przedszkolu". A później czekaliśmy na powrót tatyz pracy. Gdy wrócił, zapytałam czy chce zjeść zupę czydrugie danie? Wybrał drugie. Nałożyłam mu porcję.Powąchał, skrzywił się, wstał... i wyrzucił wszystko dokosza. Najpierw ze swojego talerza, a potem naszą zupęi bigos z garnków.Dlaczego? Bo śmierdzi mu w domu kapustą i on tak jeśćnie będzie. Ostrzegł mnie również, że mam więcej niegotować tego „g*wna" w JEGO domu.Także tego wieczoru po raz pierwszy w życiu sam sobierobił kolację, bo w odwecie wyrzuciłam resztę jedzenia,które przygotowałam specjalnie dla niego. A ja w tymczasie położyłam dzieci spać i podjęłam decyzję, że niechcę już z nim dłużej mieszkać. Mam dosyć tego, że onrządzi moim życiem.Po tym wszystkim zrozumiałam dwie rzeczy:1) Dziękuję psychologowi za terapię.2) Od teraz kapuśniak i bigos będę gotowała regularnie.
Ino niech wróci... – Mychajło Pryckow z Borek Janowskichogłasza za naszem pośrednictwem:Uciekła mi tamtego tygodnia żona,blondynka, pyskata, z wybitym u dołu zę-bem i mówiąca ciągle: a bodaj cię ! Opu-ściła mnie, wdowca z dziećmi i z nieza-opatrzoną krową, i poszła w świat albodo Lwowa, gdzie ma trzy kumy i jednegoumizgacza. Jest to kobieta niczego, pocisię mocno i chrapie na lewym boku, gdywątrobę dusi. Zgubić się nie zgubiła, bodrogę zna, tylko sama poszła, jakom jąwiadrem sprał, że zamiast soli nasypałasody do ziemniaków, a najmłodszegoJędrka przetrąciła w brzuchu i sklęła cielnąkrowę, od czego może być urok na jejpotomstwo, a i grzech także jest. Klobyco o niej wiedział, niech ją namówi dopowrotu, bo sam się w chałupie nie ogar-nę, a Hanka bucy za nią jak komin, gdyw niego wiater dmucha. Gdyby niechciaławrócić, to niech odda pieścionek Baścynyi niech powi, gdzie klucz od strychu, boAntek po siano dachem włazi i poszycierwie. Lat ma 29, i nosi, gdy poszła, czer-woną spódnicę. Panu Bogu i dobrym lu-dziom ją polecam, coby jej nieukrzywdzili.A trzeba o niej dać wiadomość do mnie,to wózkiem przyjadę, ino orczyk stelmachzrobi, bo w piecu nim grzebała i zetliłago na węgiel, co sobie jeszcze zostawuję,choć prać ją zato niebędę.
Nie ma to jak chwile uniesienia z ukochaną osobą – Zdjąłem jej koszulkę.Wtedy powiedziała: "Zdejmij mojąspódnicę." Zdjąłem jej spódnicę."Zdejmij moje buty". Zdjąłem jejbuty. "Teraz pończochy, staniki majtki." Zdjąłem je.Wtedy spojrzała na mniei powiedziała: "Nie chcę nigdy więcejwidzieć Cię w moich ubraniach!"
Zagłosuj

Co jest najgorsze, co może Ci się przytrafić podczas scrollowania internetu?

Liczba głosów: 1 556

Najlepsze WTORKOWE memy, których nie możesz przegapić #14 (36 obrazków)

Najlepsze WTORKOWE memy, których nie możesz przegapić #14 – Dwa tygodnie pocisz się nasiłowni i prawie nic nie jesz.Oczekiwania: zmieścisz się w zaciasną już spódnicęRzeczywistość: wszystkie stanikimasz za duże
– radioRadio Niepokalanów3 dniDrogie Panie, Kobiety, Kobietki, Dziewczyny, Słuchaczki! ⓇWraz z grupą Only4Women i @MARIANNE spódnice&sukienki, zapraszamy do podjęcia pięknego majowegowyzwania:W MAJU CHODZĘ W SUKIENKACH DLA MARYIZadbajmy o to, by w miesiącu poświęconym Niepokalanejnasz strój był także formą czci Matki Bożej, żeby był piękny,kobiecy i godny.Kto do nas dołączy?PS Wkrótce na antenie usłyszycie rozmowę z dwiemaAgnieszkami z Only4Women, które odkryły, że Maryjawzywa je do chodzenia tylko w sukienkach. Wszystkozaczęło się od takiego wyzwania, a skończyło na tym, że odkilku lat noszą tylko spódnice i sukienkiPODEJMIJ WYZWANIEWmaju chodzę wsukienkach dla MaryiDrogie Panie! Maj to niezwykły miesiąc,w którym możemy oddawać cześć Matce Bożetakże przez nasz ubiór.Zachęcamy do podjęcia wyzwaniai zakładania dla Niepokalanejtylko sukienek i spódnic.31 dni bez spodni:)
– Radio Niepokalanówradio 2 dni 3Drogie Panie, Kobiety, Kobietki, Dziewczyny,Słuchaczki!Wraz z grupą Only4Women i @MARIANNEspódnice &sukienki, zapraszamy do podjęciapięknego majowego wyzwania:W MAJU CHODZĘ W SUKIENKACH DLA MARYIZadbajmy o to, by w miesiącu poświęconymNiepokalanej nasz strój był także formą czciMatki Bożej, żeby był piękny, kobiecy i godny.Kto do nas dołączy?PS Wkrótce na antenie usłyszycie rozmowę zdwiema Agnieszkami z Only4Women, któreodkryły, że Maryja wzywa je do chodzenia tylko wsukienkach. Wszystko zaczęło się od takiegowyzwania, a skończyło na tym, że od kilku latnoszą tylko spódnice i sukienki:PODEJMIJ WYZWANIEW maju chodzę wsukienkach dla MaryiDrogie Panie! Maj to niezwykły miesiąc,w którym możemy oddawać cześć Matce Bożetakże przez nasz ubiór.Zachęcamy do podjęcia wyzwaniai zakładania dla Niepokalanejtylko sukienek i spódnic.31 dni bez spodni
Źródło: www.facebook.com
– Wydaję mi się, że większość współczesnych dzieci nie wie, co to jest fartuch. Podstawowym zadaniem fartucha było chronienie przed zabrudzeniami ubioru mamy i babci, ponieważ zazwyczaj nie mieliśmy dużo rzeczy i przez to bardziej o nie dbaliśmy. Dodatkowo fartuch składał się z mniejszej ilości materiału i łatwiej było go wyprać niż sukienkę czy spódnicę. Fartuch służył także jako ochrona dla rąk podczas zdejmowania z kuchenki gorących garnków. Można nim było także otrzeć łzy dziecka, czy też wytrzeć w niego ręce.Fartuch doskonale nadawał się także do przynoszenia w nim jajek z kurnika. A gdy w domu zjawiał się ktoś nieznajomy, to fartuch był dokonały do tego, aby nieśmiałe dzieci mogły się pod nim schować.Gdy robiło się zimno, można było owinąć go wokół ramion, a gdy ktoś się spocił nad parującymi garnkami, mógł nim otrzeć pot z czoła.W takim fartuchu można było przynieść do kuchni drewno na rozpałkę, a z ogrodu mnóstwo różnych warzyw. A po drylowaniu na przykład śliwek, fartuch doskonale sprawdzał się, aby wynieść w nim pestki.Jesienią fartuch służył do przyniesienia z sadu jabłek. A gdy z daleka było widać, że za chwilę przyjdą do nas goście, fartuch w mgnieniu oka zamieniał się w ścierkę, którą szybko można było pozbyć się kurzu z mebli.Gdy kolacja była gotowa, kobieta mogła wyjść na ganek, aby nim pomachać i zawołać mężczyznę pracującego w polu, aby przyszedł się najeść. Wydaje mi się, że nie tak szybko ktoś wymyśli tak wielofunkcyjną rzecz jaką był dziś uznawany za staromodny fartuch. Udostępnij ten post, aby przypomnieć innym o tym cudownym "wynalazku".Współcześnie młodzi ludzie z pewnością zachodzą w głowę, ile to zarazków musiało w takim razie znajdować się na takim fartuchu. Nie przypominam sobie, abym czymkolwiek się zaraziła przez taki fartuch - jedynie miłością ukochanej mamy lub babci
Przyszli do szkoły w spódnicach – Zgodnie z postanowieniem dyrekcji szkoły w Exeter w Wielkiej Brytanii, chłopcom nie wolno przychodzić do szkoły w krótkich spodenkach. Nawet, gdy na dworze panuje upał. Ponieważ uczniowie zgodnie ze szkolnym regulaminem nie mogli założyć krótkich spodenek, przyszli do szkoły...w spódnicach w biało-czarną kratkę. – Po pierwsze to jest przejaw dyskryminacji, a po drugie kiedy siedzę przez cały dzień w długich spodniach jest mi po prostu gorąco, nie mogę się skupić na nauce, bo myślę tylko o tym, żeby wyjść ze szkoły Zgodnie z postanowieniem dyrekcji szkoły w Exeter w Wielkiej Brytanii, chłopcom nie wolno przychodzić do szkoły w krótkich spodenkach. Nawet, gdy na dworze panuje upał. Ponieważ uczniowie zgodnie ze szkolnym regulaminem nie mogli założyć krótkich spodenek,
Może jest to jakaś opcja na te upały... –
Źródło: www.vogue.pl
–
–
W jednej z gdańskich szkół nauczycielka poradziła uczennicom, by na egzamin ósmoklasisty nie zakładały zbyt krótkich spódnic. Wszystko po to, by nie rozpraszać kolegów. "Pouczenie" miało odbyć się na lekcji religii – "Pani pedagog nie zaprzeczyła, że poruszyła temat odpowiedniego stroju na egzaminie, w tym długości spódnic uczennic. W swobodnej dyskusji z uczniami i uczennicami powiedziała żartem, że strój nie może rozpraszać uwagi ani dekoncentrować osób siedzących z tyłu.Ksiądz potwierdził, że takie rozmowy odbyły się podczas jego lekcji. Sam mam duszę feministy i nie uważam, że strój uczennic jest jakimś problemem. Nie żyjemy na Bliskim Wschodzie" – mówi dyrektor szkoły.
Źródło: mamadu.pl
–
Dziewczyny noście częściej spódnice, żaden inny strój nie potrafi być taki seksowny i kobiecy –

Dlaczego ludzie są takimi dupkami?

Pokaż cały obrazek…
Dlaczego ludzie są takimi dupkami? – Kelnerka była młodą blondynką z małego miasteczka. Miała czarną bluzkę, czarną spódnicę i strach w oczach. Wystarczyło na nią spojrzeć, żeby wiedzieć, że jest to jej wakacyjna praca, że jest tu może drugi albo trzeci dzień i się bardzo stara.Włosy związała w koński ogonMój znajomy był blondynem, który pracował w dużej kancelarii, zarabiając tam przez miesiąc tyle ile ona będzie zarabiać przez rok. Miał białe błyszczące zęby, opaleniznę z Azji i dobry garnitur.Ten garnitur kosztował tyle ile ona miała zarabiać w pół roku.Kelnerka szła niosąc nasze zamówienie do stolikaprzy którym siedzieliśmy w kilkanaście osób. Postawiła przed nim carpaccio, mówiąc proszę oto gnocchi, a następnie kawałek dalej do mnie i zostawiła mi gnocchi z gorgonzolą. Mówiąc: a dla pana carpaccio.Uśmiechnąłem sięKelnerka pomyliła się dwa razy w trakcie jednego zamówienia. Raz myląc nazwy potraw. Dwa to ja zamawiałem carpaccio a blondyn gnocchi.Blondyn momentalnie się wku*wił.- Co to Jest? Carpaccio pani od gnocchi nie odróżnia? Jakim trzeba być tłukiem żeby nie widzieć, czym jedno się od drugiego różni? -wrzasnąłKelnerka zaczerwieniła się i powiedziała przepraszam- Wszystko już ok. - powiedziałem pojednawczo i podałem mu jego talerz.Kelnerka nadal czerwona odeszła od naszego stolika.- Ku"wa kogo oni tu zatrudniają? - sapnął blondyn. - Dostają dotację z PFRN - u czy jak??Koleś zachował się jak ch*j. Po części dlatego, że był chu*em.Ale im dłużej o tym myślałem tym bardziej dochodzę do wniosku, że to wyraz jego bezradności.Bezradności człowieka, który na nic nie ma wpływu i który w końcu mógł się na kimś wyżyć z czego skwapliwie skorzystał.Nie ma wpływu na to, że szef zjeb"e go jak burą sukę.Nie ma wpływu na to, że musi wchodzić w dupę klientom.Nie ma wpływu na to, że robotnicy wykańczającyjego gigantyczne mieszkanie - oczywiście na warszawskim Wilanowie, mają go w dupie i śmieją się z niego za jego plecami.Nie ma wpływu na to, że żyje na kredyt.Może właściwie tylko przy przypier**lić kelnerce. I to robi. Bo jak już napisałem jest chu*emAle to problem nas wszystkich. Nasz problem polega na tym, że w każdym momencie swojego życia jesteśmy zależni. A chcielibyśmy być niezależni.Dawniej jeśli kiedyś zabrakło ci wody w studni to kopałeś nową. Przeciekał dach? Wchodziłeś na dach i go naprawiałeś, bo inaczej ciekło ci na głowę. Było ci zimno w dupę? Tkałaś sobie na drutach ciepły sweter. Kiedyś mieliśmy poczucie sprawstwa. Tego, ze każdy nasz problem da się łatwo rozwiązać.Jak chciałeś mieć żonę i pochodziłeś z określonej klasy i społecznej i miałeś jakieś tam pieniądze z góry było wiadomo jak to będzie wyglądać. Jego rodzice jechali do twoich rodziców, (ewentualnie twoi do jej), umawiali się ile krów, ile świń, ile ziemi oraz ile ubrań i pierzyn, a później był ślub. Po ślubie była noc poślubna, a później wywieszało się zakrwawione prześcieradło na płocie i wszystko było jasne.Przed długie lata kobieta szukając faceta czuła się jak w wiejskim sklepie gdzie były tylko gumofilce i grabie. Ale miała nad tym poczucie kontroli, sprawstwa. Wiedziała, że jeśli spełni pewne warunki to na pewno będzie miała męża. Lepszego, gorszego ale będzie miała.Teraz czuje się jak w hipermarkecie. Jest cały regał gumofilców, cały regał grabi i problem jak odróżnić, czym jedne różnią się od drugich.Nie dość że nie wie jak wybrać właściwe, to jeszcze boi się, że jeśli będzie się zastanawiać za długo to za chwilę wszystko inne laski rozdrapią i zostanie z niczym.Chwyta więc na oślep, przymierza, szamoce się, zdejmuje, wyrzuca gdzieś parę komuś na głowę i przepycha się biodrami o jak najlepszeBo teraz czujemy że nie mamy na nic wpływu. A chcielibyśmy być niezależni. Chcielibyśmy się zachowywać cały czas według zasady płacę i wymagam.Jeśli zepsuje nam się samochód nie możemy go naprawić. Jest to za trudne. Musimy zadzwonić do warsztatu, umówić się na wizytę, wezmą od nas dużo pieniędzy a i tak nas wypie*dolą (my wypierdolimy ich, kiedy przyjdą do nas).Nie ma wody w kranie? Możesz co najwyżej zadzwonić do wodociągów i się pokłócić. Chceszkupić mieszkanie? Musisz wziąć na nie kredyt, którego nie rozumiesz i spłacać je według zasad, których nie rozumiesz.Nie masz wpływu na to czy ktoś ci zarysuje samochód na parkingu w centrum handlowym, kiedy poszłaś/poszedłeś kupić tam rzeczy, które nie są nam do niczego potrzebne aby zrobić wrażenie na tych osobach, które nie są nam do niczego potrzebne.Nie mamy wpływu na pracę. Możemy przełożyć papiery z prawej strony biurka na lewą. Z lewej na prawą. Zjeść na nich śniadanie. Wyrzucić je do kosza. Podrapać się po dupie.Aby zacząć cieszyć się życiem - musisz to zrozumieć. Na większość rzeczy po prostu nie masz wpływu. A skoro nie masz to po co nimi się przejmować?Kelnerka po prostu pomyliła dania. Nie stało się nic więcej Kelnerka była młodą blondynką z małego miasteczka. Miała czarną bluzkę, czarną spódnicę i strach w oczach. Wystarczyło na nią spojrzeć, żeby wiedzieć, że jest to jej wakacyjna praca, że jest tu może drugi albo trzeci dzień i się bardzo stara.Włosy związała w koński ogon.Mój znajomy był blondynem, który pracował w dużej kancelarii, zarabiając tam przez miesiąc tyle ile ona będzie zarabiać przez rok. Miał białe błyszczące zęby, opaleniznę z Azji i dobry garnitur.Ten garnitur kosztował tyle ile ona miała zarabiać w pół roku.Kelnerka szła niosąc nasze zamówienie do stolikaprzy którym siedzieliśmy w kilkanaście osób. Postawiła przed nim carpaccio, mówiąc proszę oto gnocchi, a następnie kawałek dalej do mnie i zostawiła mi gnocchi z gorgonzolą. Mówiąc: a dla pana carpaccio.Uśmiechnąłem się.Kelnerka pomyliła się dwa razy w trakcie jednego zamówienia. Raz myląc nazwy potraw. Dwa to ja zamawiałem carpaccio a blondyn gnocchi.Blondyn momentalnie się wku*wił.- Co to Jest? Carpaccio pani od gnocchi nie odróżnia? Jakim trzeba być tłukiem żeby nie widzieć, czym jedno się od drugiego różni? -wrzasnął.Kelnerka zaczerwieniła się i powiedziała przepraszam.- Wszystko już ok. - powiedziałem pojednawczo i podałem mu jego talerz.Kelnerka nadal czerwona odeszła od naszego stolika.- Ku"wa kogo oni tu zatrudniają? - sapnął blondyn. - Dostają dotację z PFRN - u czy jak??Koleś zachował się jak ch*j. Po części dlatego, że był chu*em.Ale im dłużej o tym myślałem tym bardziej dochodzę do wniosku, że to wyraz jego bezradności.Bezradności człowieka, który na nic nie ma wpływu i który w końcu mógł się na kimś wyżyć z czego skwapliwie skorzystał.Nie ma wpływu na to, że szef jeb"e go jak burą sukę.Nie ma wpływu na to, że musi wchodzić w dupę klientom.Nie ma wpływu na to, że robotnicy wykańczającyjego gigantyczne mieszkanie - oczywiście na warszawskim Wilanowie, mają go w dupie i śmieją się z niego za jego plecami.Nie ma wpływu na to, że żyje na kredyt.Może właściwie tylko przy piedolić kelnerce. I to robi. Bo jak już napisałem jest chu*em.Ale to problem nas wszystkich. Nasz problem polega na tym, że w każdym momencie swojego życia jesteśmy zależni. A chcielibyśmy być niezależni.Dawniej jeśli kiedyś zabrakło ci wody w studni to kopałeś nową. Przeciekał dach? Wchodziłeś na dach i go naprawiałeś, bo inaczej ciekło ci na głowę. Było ci zimno w dupę? Tkałaś sobie nadrutach ciepły sweter. Kiedyś mieliśmy poczucie sprawstwa. Tego, ze każdy nasz problem da się łatwo rozwiązać.Jak chciałeś mieć żonę i pochodziłeś z określonej klasy i społecznej i miałeś jakieś tam pieniądze z góry było wiadomo jak to będzie wyglądać. Jego rodzice jechali do twoich rodziców, (ewentualnie twoi do jej), umawiali się ile krów, ile świń, ile ziemi oraz ile ubrań i pierzyn, a później był ślub. Po ślubie była noc poślubna, a później wywieszało się zakrwawione prześcieradło na płocie i wszystko było jasne.Przed długie lata kobieta szukając faceta czuła się jak w wiejskim sklepie gdzie były tylko gumofilce i grabie. Ale miała nad tym poczucie kontroli, sprawstwa. Wiedziała, że jeśli spełni pewne warunki to na pewno będzie miała męża. Lepszego, gorszego ale będzie miała.Teraz czuje się jak w hipermarkecie. Jest cały regał gumofilców, cały regał grabi i problem jak odróżnić, czym jedne różnią się od drugich.Nie dość że nie wie jak wybrać właściwe, to jeszczeboi się, że jeśli będzie się zastanawiać za długo to za chwilę wszystko inne laski rozdrapią i zostaniez niczym. Chwyta więc na oślep, przymierza, szamoce się, zdejmuje, wyrzuca gdzieś parę komuś na głowę i przepycha się biodrami o jak najlepsze.Bo teraz czujemy że nie mamy na nic wpływu. A chcielibyśmy być niezależni. Chcielibyśmy się zachowywać cały czas według zasady płacę i wymagam.Jeśli zepsuje nam się samochód nie możemy go naprawić. Jest to za trudne. Musimy zadzwonić do warsztatu, umówić się na wizytę, wezmą od nas dużo pieniędzy a i tak nas wypie*dolą (my wypicdolimy ich, kiedy przyjdą do nas).Nie ma wody w kranie? Możesz co najwyżej zadzwonić do wodociągów i się pokłócić. Chceszkupić mieszkanie? Musisz wziąć na nie kredyt, którego nie rozumiesz i spłacać je według zasad, których nie rozumiesz.Nie masz wpływu na to czy ktoś ci zarysuje samochód na parkingu w centrum handlowym, kiedy poszłaś/poszedłeś kupić tam rzeczy, które nie są nam do niczego potrzebne aby zrobić wrażenie na tych osobach, które nie są nam do niczego potrzebne.Nie mamy wpływu na pracę. Możemy przełożyć papiery z prawej strony biurka na lewą. Z lewej na prawą. Zjeść na nich śniadanie. Wyrzucić je do kosza. Podrapać się po dupie.Aby zacząć cieszyć się życiem - musisz to zrozumieć. Na większość rzeczy po prostu nie masz wpływu. A skoro nie masz to po co nimi się przejmować?Kelnerka po prostu pomyliła dania. Nie stało się nic więcej.
Ukraińska linia lotnicza zmienia uniformy dla stewardess, dostaną luźne garnitury i trampki – Ukraińskie linie lotnicze SkyUp ogłosiły, że zmieniają obowiązujące stroje dla stewardess. Pracowniczki, które wcześniej musiały nosić buty na obcasie i obcisłe spódnice, teraz dostaną luźne garnitury i trampki. Luźne garnitury zostały zaprojektowane tak, aby zapewnić stewardessom maksymalny komfort i uszyte z materiału, w którym nie będzie im za zimno ani za gorąco. Buty na obcasach zastępiono natomiast sneakersami NikeAir. Stewardessy będą miały też więcej swobody w makijażu i fryzurze.
Po zakazie noszenia krótkich spodenek podczas gorących letnich miesięcy, kierowcy autobusów w Szwecji założyli do pracy spódnice, powołując się na fakt, że skoro ich koleżanki z pracy mogą nosić spódnice, to dyskryminacją byłoby zabronienie im noszenia spódnic –
Ubrania minojskich kobiet zaskakiwały stylem i różnorodnością wzorów. Greczynki z późniejszych czasów nosiły ubrania o zupełnie odmiennych rozwiązaniach stylistycznych – Odsłonięte piersi były charakterystyczną cechą stroju kobiet minojskich i mykeńskich. Przywiązywały one dużą wagę do swojego stroju, jak i noszenia i używania biżuterii. Miały na sobie szeroka i długa spódnicę z ozdobnym paskiem ściągającym talię oraz dopasowany biustonosz z metalowych elementów, który odsłaniał i eksponował piersi. W chłodniejsze dni zakładały płaszcze lub peleryny. Misternie uczesane włosy ozdobiono brązowymi lub złotymi wstążkami, koralikami lub opaskami na głowę. Inne kobiety nosiły odpowiednie nakrycia głowy. Były to niezwykłe kapelusze. Niektóre były szerokie, inne wysokie, prawie całkowicie zakrywające włosy, ozdobione piórami lub wstążkami.Wystawę można zobaczyć w Muzeum Hellenistycznym w Melbourne w AustraliiPS Cenzurę piersi manekinów sponsoruje Facebook
15-letni Mikel Gómez pojawił się w swojej szkole w Bilbao ubrany w spódnicę. To nie spodobało się nauczycielowi - został wyproszony z klasy, zmuszony do jej ściągnięcia i wysłany do psychologa – W geście wparcia dwóch innych nauczycieli postanowiło również przyjść do szkoły w spódnicach, by udowodnić, że to nie ubrania stanowią o płci i wartości osoby
Źródło: noizz.pl
Pomożecie? – Mychajło Pryćkow z Borek Janowskichogłasza za naszem pośrednictwem:Uciekła mi tamtego tygodnia żona,blondynka, pyskata, z wybitym u dołu zę-bem i mówiąca ciagle : a bodaj cię ! Opu-ściła mnie, wdowca z dziećmi i z nieza-opatrzoną krowa, i poszła w świat albodo Lwowa, gdzie ma trzy kumy i jednegoumizgacza. Jest to kobieta niczego, pocisię mocno i chrapie na lewym boku, gdywątrobę dusi. Zgubić się nie zgubiła, bodrogę zna, tylko sama poszła, jakom jąwiadrem spral, że zamiast soli nasypałasody do ziemniaków, a najmłodszegoJedrka przetrąciła w brzuchu i sklęła cielnąkrowę, od czego może być urok na jejpotomstwo, ai grzech także jest. Ktobyco o niej wiedział, niech ja namówi dopowrotu, bo sam się w chatupie nie ogar-ne, a Hanka bucy za nią jak komin, gdyw niego wiater dmucha. Gdyby niechciaławrócić, to niech odda pieścionek Baścynyi niech powi, gdzie klucz od strychu, boAntek po siano dachem włazi i poszycierwie. Lat ma 29, i nosi, gdy poszła, czer-woną spódnicę. Panu Bogu i dobrym lu-dziom ją polecam, coby jej nieukrzywdzili.A trzeba o tiej dać wiadomość do mnie,to wózkiem przyjadę, ino orczyk stelmachzrobi, bo w piecu nim grzebała i zetlitago na węgiel, co sobie jeszcze zostawuję,choć prać ją zato niebędę.

 
Color format