Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Szukaj



Znalazłem ponad 9583 takie demotywatory

Pamiętajmy o tym, co jest w życiu naprawdę ważne:

Pokaż cały obrazek…
– Marchew z Ciemnogrodu· "Miałam iść na zakupy. W głowie miałam plan: Tiger, H&M, a potem jedzenie w knajpie. iPod włączony na "full volume". Nie wiem czemu, włączyła się Marika, ale byłam zbyt leniwa, żeby zmienić kawałek. Przy spożywczaku stoi starsza pani z dwoma bukietami. Mały - z nasturcji, większy - z polnych kwiatów. W tym piwonie, które zawsze kojarzyły mi się z moją babcią.Pani spojrzała na mnie:- A stoję tak, może kto kupi... - uśmiechając się niepewnie, wyraźnie zawstydzona. Tak, jakby te kwiatki to było coś, czego trzeba się wstydzić.- Ile kosztują? - spytałam, nie chcąc jej urazić.- Ojej, no nie wiem... Najmniej to chyba złotówkę. Najwięcej to chyba trzy złote. Wiesz córeczko, ja nie wiem, ile kosztują takie kwiatki. To z działki takie byle co. Trzy złote za te dwa razem może? Albo dwa? Dwa złote?DWA ZŁOTE.Mokrą szmatą w pysk. Witamy w prawdziwym świecie, pustaku. Myślisz, że masz gorszy dzień, że ci smutno, że nikt cię nie kocha, jesteś gruba, nie masz iPhone'a 6, ani buldożka francuskiego, a przecież byłabyś taką dobrą matką. Wieczorem wrócisz do dwupokojowego mieszkania na strzeżonym osiedlu i opowiesz komuś przez Skype'a, jak przez pół dnia odkopywałaś się z maili, potem zjadłaś burgera na lunch, ale sama musiałaś go sobie zrobić i w dodatku był mrożony. Potem napijesz się kilka łyków wina, które rano będziesz musiała wylać do zlewu, bo żywot zakończy w nim cała rodzina muszek-owocówek i położysz się spać w świeżo wymienionej pościeli z Zara Home. Wstaniesz rano, poćwiczysz jogę albo inny pilates, na YT obejrzysz nowy haul zakupowy na kanale laski, której nie znasz i w sumie gówno cię obchodzi, co wklepuje w ryj, ale patrzysz, bo wydaje ci się, że yerba z internetowego sklepu ze zdrową żywnością jest wtedy mniej gorzka i pasuje do twojego chleba-tekturki, posmarowanego pastą z tuńczyka, przywiezionej z ostatniej wycieczki zagranicznej. Postoisz chwilę przed szafą, marszcząc brwi, wkurzając się, że nie masz się w co ubrać, bo wszystko jest na ciebie za duże, dlatego że mniej żresz i zapominasz, że jeszcze dwa lata temu, siedząc w samej bieliźnie, przypominałaś ludzika Michelin. Znowu za późno wyjdziesz z domu, więc zaklniesz szpetnie pod nosem, czekając na windę, na co obruszy się sąsiadka stojąca obok z psem, który ostatnio przestał trzymać mocz i leje między 2 a 3 piętrem. Wciskasz guzik kilka razy, myśląc, że to coś da. Drugą ręką starasz się rozplątać słuchawki. Przypadkowo wrzucasz klucze do głównej kieszeni w przepastnej torbie i po chwili orientujesz się, że przecież musisz sobie nimi jeszcze bramkę otworzyć, więc grzebiesz w tym syfie, macasz dno, które wciąż pamięta plażę w Sopocie i piach włazi ci pod wypielęgnowane paznokcie. Znajdujesz, otwierasz, wychodzisz do ludzi. Widzisz tramwaj i próbujesz dojrzeć numer, ale słońce świeci ci prosto w oczy. Biegniesz więc na wszelki wypadek i wsiadasz do tego ze skróconą trasą. Wściekasz się. Wysiadasz na kolejnym przystanku i łapiesz kolejny, jadący w dobrym kierunku. Jest miejsce siedzące. Dwa miejsca. Obok ciebie siada żulian, a jego torba w kratę muska twoją napiętą łydkę w nowych spodniach, kupionych na wyprzedaży w sieciówce. Docierasz do pracy, robisz sobie kawę, otwierasz maila i odpalasz fejsa. Scrollujesz przez kolejnych kilka godzin. Od stukania w klawiaturę drętwieje ci prawy nadgarstek, a w lewej dłoni łapie cię skurcz kciuka. Pośmiejesz się z suchych żartów koleżanek z pracy, wyślesz grafikom kilka poprawek od Klienta, przypalisz sobie croissanta na drugie śniadanie i zjesz z przesadnie drogim dżemem z wiśni, w którym więcej jest cukru niż owoców. Zrobisz jeszcze kilka ważnych rzeczy, bez których bieguny ziemskie zamienią się miejscami, a z instagrama znikną wszyscy twoi followersi. Wyjdziesz z zamiarem wydania milionów monet na szmaty szyte w Bangladeszu i kolejny zszywacz w kształcie żaby z wystawionym językiem. Spotykasz starszą panią z dwoma bukiecikami i przekrwionymi oczami, która wykręca z ciebie śrubki krótką wymianą zdań, bo przecież spieszysz się na zajęcia z tańca.W portfelu miałam tylko dychę. Wręczam ją staruszce. Cofa chudą dłoń, którą wcześniej wyciągnęła w moim kierunku i zaczyna tłumaczyć, że to za dużo i że ona nie chce, bo będzie miała wyrzuty sumienia. W końcu udaje mi się ją przekonać. Łamiącym się głosem dziękuje mi, oczy zachodzą jej łzami, pyta o moje imię. Obiecuje, że będzie się za mnie modlić do końca życia, nawet jeśli niewiele jej go zostało.Rozryczałam się kilka kroków dalej..."Aut. Edie Maciejewska
Źródło: https://www.facebook.com/marchewzciemnogrodu/…

Właśnie takie miejsca, w których pracują ludzie z pasją nie powinny znikać z mapy i zdecydowanie trzeba je wspierać:

Pokaż cały obrazek…
– Szanowni uwaga. Dziś wpadłem na stare rejony i odwiedziłem okolicznych znajomych sklepikarzy. Większość daje radę, czy to fryzjerzy, czy dziewczyny z piekarni. Zawody, sklepy i punkty usługowe tzw. pierwszej potrzeby trzymają się całkiem nieźle, niestety jeden mały zakład umiera...Pracownia Szczotek i Pędzli Baryliński i Syn to małe ale bardzo magiczne miejsce. Zakład rzemieślniczy istnieje przy ulicy Poznańskiej 26 w Warszawie wiele lat, chociaż słowo wiele to mało powiedziane. Z łatwością wyszukacie w Internecie całą historię na temat Pracowni, ale teraz nie o tym. Właściciela znam od kilku lat. Pracowałem tuż za rogiem. Pan Ryszard jest przemiłym i spokojnym człowiekiem, z racji swojego fachu jest też cierpliwy i dokładny. Codziennie mijając się na ulicy kłaniał się pierwszy mówiąc dzień dobry. Niestety Jego biznes został bardzo dotknięty całym zamieszaniem związanym z koronawirusem. Powoli wracają stali klienci, ale to wciąż mało. Turyści nie przyjezdzaja, a to jednak oni nakręcali biznes. Chciałem szczerze polecić wyroby z Pracowni i nakłonić Was do przemyślenia czy nie potrzebujecie zakupić szczotki, bo jeżeli tak to warto wspierać nasz rynek i kupić coś na lata. Jeżeli nie potrzebujecie, to chociaż wstąpcie do Pracowni, uśmiechnijcie się do właściciela, zobaczcie te niesamowite szczotki wykonane ręcznie i powiedzcie znajomym że coś takiego istnieje. Mam nadzieję że ten i podobne lokale usługowe z piękna historia nie znikną z mapy Warszawy. Dzięki za łapkę w górę i udostępnienie dalej. Im więcej osób przeczyta post i dowie się o pracowni tym większe szanse na jej przetrwanie.Adres Poznańska 26 Warszawa
Źródło: https://www.facebook.com/grabiszon/posts/3698…
poczekalnia

O tym dlaczego znienawidziłem zbieranie grzybów

Pokaż cały obrazek…
O tym dlaczego znienawidziłemzbieranie grzybów – Opowiem Wam o jednym z moich pierwszych wspomnień w życiu. Mam jakieś cztery lata, jest bardzo wcześnie, wszędzie jesienna szaruga i wilgoć, a ja zapitalam ze swoim dziadkiem przez las. Trwa to już od jakiegoś czasu, a ja jestem zmęczony. W pewnym momencie tego marszu na horyzoncie pojawiają się uzbrojeni mężczyźni z psami. To sprawia, że dziadek, normalnie mający problemy ze wstaniem z fotela, rzuca się na mnie i przykrywa w okolicznym krzaku. Twarz mam w zimnym mchu, a dziadek modli się, aby nas nie znaleziono. Ci panowie z psami to okoliczne kółko łowieckie, a stary pryk chciał obronić swoje tajne miejsce na zbieranie grzybów. Dziadek wymyślił sobie, że odkrył najlepszy fragment lasu i nigdy nikomu nie zdradzi, skąd biorą się jego wspaniałe znaleziska (bez szału, tak szczerze). To moje wspomnienie z weekendowych wyjazdów na działki - sobota i niedziela rano wstajemy o pogańskiej porze, aby kluczyć (dla zmyłki) autem przez godzinę, a potem napieprzać z trampka kolejną na tajne miejsce. Oczywiście potem cała rodzina próbowała je odnaleźć, ale kolektywnie stwierdzono, że nestorowi rodu już dawno się pomieszało w głowie i wybierał losowe fragmenty. Szkoda tylko, że przy boku tego grzybowego Don Kichota, rolę Sanczo Pansy musiałem odgrywać mały ja.Minęło parę lat, dziadkowie odeszli, a na działkę zacząłem jeździć z rodzicami. Miałem cichą nadzieję, że grzybowe szaleństwo poprzedniego pokolenia było związane ze wspomnieniami o niedobrze jedzenia i już poszło w niepamięć. O ja naiwny, co sobie myślałem, prawdziwa mania dopiero się zaczęła.Okazało się, że w środowisku domków letniskowych nie liczy się pozycja społeczna, majątek czy życiowe osiągnięcia. Mogłeś być profesorem opracowującym szczepionkę na raka, ale jeśli nie potrafiłeś zbierać grzybów to byłeś gorszy od alkoholika codziennie robiącego burdy na osiedlu. Tak, w tamtym czasach szacunek zdobywało się za pomocą koszyka wypełnionego przynajmniej podgrzybkami. Weekendowy wypad do lasu przestał stanowić rodzinną rozrywkę, a zmienił się w jedną wielką walkę o honor. Doszło do tego, że ojciec założył "fundusz kryzysowy" na wypadek braku dobrych grzybowych znalezisk.Zbierałem na kompa i spytałem go czy może mi dorzucić dwie stówki. On stwierdził, że teraz są ważniejsze wydatki. kilka dni później wydał właśnie tyle na dwa kosze grzybów od starej baby przy drodze. Bo jak sam stwierdził "są rzeczy o wiele ważniejsze od pieniędzy".Oczywiście, połowę z nich trzeba było wyjebać, bo ile można marynować grzyby i jeść jajecznicę z kurkami. No dobra, dobiłem do wieku siedemnastu lat i myślałem, że uwolniłem się od tej wielkiej grzybni. Jednak los chciał mi pokazać, że jestem skazany na nie po wieki wieków. Sytuacja wyglądała tak, że niedaleko naszego domku, działkę posiadali też przyjaciele rodziny i w ich dobytku znalazł się także kolega w moim wieku. Wiadomo, wiek gówniarskich melanży, rodzice wiedzieli, co się święci, ale pozwalali zostawać tam na noc. No to popilim sobie dorana i ktoś stwierdził, że skoro już świata to może pójdziemy sobie zbierać grzybki. Wiedziony instynktem stadnym poszedłem, alewziąłem sobie dodatkową ćwiartkę, co by to wszystko wytrzymać. I to był błąd, bo nastąpiła odcinka, a ja odłączyłem się od grupki i zasnąłem na polance. No i cudownym zbiegiem okoliczności, w stanie totalnego zmenelenia, obudzili mnie moi rodzice.Wstaję zdewastowany życiem, próbuję szukać wymówki i słyszę ojca - Synu naprawdę mnie zawiodłeś, weź no się odwróć.Odwracam się i myślę, że spałem we własnych bełtach czy jakimś martwym lisie. Ale zamiast tego widzę rozwalone prawdziwki i rydza.- Ja rozumiem, że można się napić, ale żeby mieć tak mały szacunek do darów lasu, to naprawdę trudno pojąć. Myślałem, że inaczej cię wychowaliśmy. Naprawdę nie cierpię zbierania grzybów.
poczekalnia

Lata zapierdalania w Hollywood się opłaciły. Gratulacje, Bradley!

–
poczekalnia

Mamo ale co to znaczy

Mamo ale co to znaczy – co to znaczy ze mam 23 lata i sam mam sie zapisac do dentysty
poczekalnia

Tom Cruise rozwodzi się z kobietami, gdy kończą 33 lata

Tom Cruise rozwodzi się z kobietami, gdy kończą 33 lata –
Źródło: twitter.com

Rowerkowy król szos, którego nie obowiązują przepisy ruchu drogowego

Rowerkowy król szos, którego nie obowiązują przepisy ruchu drogowego – Zdarzenie miało miejsce w Singapurze. Rowerzysta dostał nakaz pokrycia kosztów uszkodzeń w wysokości 2,8 tys. dolarów, na kierowco nałożono mandat w wysokości 500 dolarów oraz skazano na 7 tyg. aresztu i zakaz prowadzenia pojazdów przez 2 lata.W mediach pojawiły się społeczne petycje o złagodzenie kary 2-letniego zakazu dla kierowcy, ale kara nie została zmieniona.
poczekalnia

Leszek Pisz

Leszek Pisz – Świat zachwyca się rzutami wolnymi Ronaldo, Messiego, Beckhama czy Juninho, ale my, Polacy, też mieliśmy godnego fachowca w tej dziedzinie. Były legendarny zawodnik Legii Warszawa był w tym prawdziwym ekspertem. Jego stałe fragmenty były sztuką dla sztuki. Czasem można było odnieść wrażenie, że odległość do bramki nie była dla niego specjalnie istotna, gdyż uderzał z każdej pozycji. Dlaczego jednak żaden z ówczesnych selekcjonerów nie potrafił w pełni wykorzystać jego potencjału w reprezentacji kraju?

I gdzie to równouprawnienie?

I gdzie to równouprawnienie? – EMERYTURA OD: 60 lat 65 lat ŚREDNIA ŻYCIA: 82 lata 74 lata ŚREDNI ODSETEK ŻYCIA NA EMERYTURZE: > 25% < 9%

- Byłam dzisiaj u lekarza i powiedział, że mam piersi jak dwudziestoletnia dziewczyna. - A o pięćdziesięcioletniej dupie nic nie mówił? - Nie. O ciebie nie pytał

- Nie. O ciebie nie pytał –

Norki Mogą być przyczyną rozpadu Zjednoczonej Prawicy

Mogą być przyczyną rozpaduZjednoczonej Prawicy –

Takie kartki coraz częściej pojawiają się w wielu blokach: Dzwonisz i okazuje się, że to pośredniczka z biura nieruchomości. Ich bezczelność nie zna granic

Dzwonisz i okazuje się, że to pośredniczka z biura nieruchomości.Ich bezczelność nie zna granic – Jestem kawalerem , dwa lata temuskończyłem studia i chcę kupić mieszkanie w tym bloku za odłożoną gotówkę (z pomocą rodziców). Może być do remontu ewentualnie z problemem finansowym
Źródło: https://www.wykop.pl/link/5702511/bezczelnosc…

Trener powiedział, że sport doda mi kilka lat życia. To prawda! Zrobiłem 10 pompek i czuję się, jak bym miał 85 lat

i czuję się, jak bym miał 85 lat –

Brandenn Bremmer to Amerykanin, który mając 18 miesięcy potrafił już czytać, w wieku 3 lat grał na fortepianie i był w stanie rozwiązywać zadania szkolne na poziomie pierwszoklasisty oraz stwierdził, że nie idzie więcej do przedszkola

Brandenn Bremmer to Amerykanin, który mając 18 miesięcy potrafił już czytać, w wieku 3 lat grał na fortepianiei był w stanie rozwiązywać zadania szkolne na poziomie pierwszoklasisty oraz stwierdził, że nie idziewięcej do przedszkola – W wieku 10 lat ukończył szkołę średnią,a 4 lata później popełnił samobójstwo
poczekalnia

Bardzo ciekawa reklama piwa z lat 60 z USA

Bardzo ciekawa reklama piwa z lat 60 z USA –
archiwum

Za kilka dni kończy się lato

Za kilka dni kończy się lato – Tak wygląda końcówka lata w górach
Źródło: https://www.youtube.com/watch?v=yB3FU0HHDmY

Oglądałem dla fabuły

Oglądałem dla fabuły –
archiwum

Jak zostać astronautą?

Jak zostać astronautą? – Z powodu niewielkiej liczby osób odbywających takie podróże, każdy astronauta musi mieć coś do zaoferowania zespołowi, wielu astronautów ma tytuł magistra bądź doktora, a ponadto są to tytuły zdobyte na akredytowanych uczelniach. Głównie cenione jest wykształcenie w zakresie fizyki, matematyki, nauk biologicznych czy inżynierii. To jednak nie wszystko. Wymaga się dodatkowo praktyki zawodowej, w przypadku NASA są to minimum 3 lata doświadczenia zawodowego. Poza wykształceniem, istotnym kryterium są umiejętności miękkie. Umiejętność pracy w zespole oraz nieskrępowanie w komunikacji międzyludzkiej to podstawa. Mile widziane są także umiejętności przywódcze oraz zamiłowanie do nauki i doświadczania nowych rzeczy.
Źródło: YouTube

Wyobraź sobie, że urodziłeś się w 1900 roku. Kiedy masz 14 lat rozpoczyna się I wojna światowa, która kończy się, gdy masz 18 lat. W tym czasie ginie 22 miliony osób

Pokaż cały obrazek…
Wyobraź sobie, że urodziłeś się w 1900 roku. Kiedy masz 14 lat rozpoczyna się I wojna światowa, która kończy się, gdy masz 18 lat. W tym czasie ginie 22 miliony osób – Wkrótce potem światowa pandemia,grypa zwana „hiszpańską”,zabija 50 milionów ludzi.Wychodzisz żywy i bez szwanku,masz 20 lat.W wieku 29 lat przetrwasz globalny kryzys gospodarczy, który rozpoczął się wraz z upadkiem giełdy nowojorskiej, powodującym inflację, bezrobocie i głód.W wieku 33 lat do władzy doszli naziści.Masz 39 lat, gdy zaczyna się II wojna światowai kończy się, gdy masz 45 lat6 milionów Żydów zginęło podczas Holokaustu (Shoah).W sumie ponad 60 milionów zabitych.Kiedy masz 52 lata, zaczyna się wojna koreańska.Kiedy masz 64 lata, wojna w Wietnamie zaczyna się i kończy, gdy masz 75 latDziecko urodzone w 1985 roku myśli, że jego dziadkowie nie mają pojęcia, jak ciężkie jest życie,choć ocaleli z różnych wojen i katastrof.Chłopiec urodzony w 1995 r., który ma teraz 25 lat, myśli, że to koniec świata, gdy jego paczka z Amazon idzie dłużej niż trzy dni lub gdy nie dostanie więcej niż 15 „Lubię to” za publikowanie zdjęć na Facebooku lub Instagramie. .W 2020 roku wielu z nas żyje w komforcie, ma dostęp do różnych źródeł rozrywki w domu i często ma więcej, niż potrzebujemy.Ale ludzie narzekają na wszystko.Mimo to mają prąd, telefon, jedzenie, ciepłą wodę i dach nad głową.Nic z tego nie istniało w przeszłości.Ale ludzkość przetrwała znacznie poważniejsze okoliczności i nigdy nie straciła radości życia.Może czas być mniej samolubnym?Przestać narzekać i płakać?

Szkolny plac zabaw w latach 80. Kiedyś dzieciaki były odważniejsze

– zwłaszcza ten