Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Szukaj



Znalazłem 59 takich demotywatorów

Nie ma tam mleczy, ostów,stonki ziemniaczanej... –
– Ludzie władzy ujawniają publicznedane osób, które się z nimi niezgadzają albo ich krytykują. To takaforma zastraszania: postaw się nam,a my napuścimy na ciebie naszychzwolenników.Czy żyjemy w normalnym,cywilizowanym kraju?
– Wygrałem dużą sumę pieniędzy na loterii. Kupiłemmieszkanie w tej samej części miasta, w której kiedyśmieszkałem. Chodzę do tych samych kawiarni,restauracji i sklepów, jem i ubieram się jak dawniej,nadal chodzę do pracy i oszukuję znajomych, żemieszkanie jest wynajęte. Mojej rodzinie, również niepowiedziałem, że wygrałem, bo przez ostatnie kilka latw ogóle się mną nie interesowali, ale gdyby siędowiedzieli, że jestem bogaty, to sądzę, że naglechcieliby zacieśnić więzi.Postanowiłem, że pomimo wzbogacenia się będę żyłjak dawniej i utrzymywał kontakt z tymi samymiludźmi co wcześniej, bo nie chciałbym się zatracić orazstracić pieniądze wydając je na głupoty.Prawda jest taka, że ludzie, którzy nagle sięwzbogacają, zaczynają głupieć. Łatwe pieniądze lekkąręką się wydaje. a ja chciałbym tego za wszelką cenęuniknąć.
Zagłosuj

Dziś jest Światowy Dzień Backupu. Czy robisz kopie zapasowe danych?

Liczba głosów: 1 626
Inteligentny człowiek zapoznaje się z nową informacją z wielu źródeł i dopiero wtedy wyrabia sobie opinię na dany temat – Głupiec i ignorant od razu odrzucą nową informację, która nie mieści się w jego ramach postrzegania świata, nie weryfikując jej, ponieważ burzy ona jego iluzję świata, w którym żyje 高
Głupiec natomiast w stosunku do siebie nie ma co do tego wątpliwości –
Realista powie, że nikt nie ma prawa kraść czyjegoś samochodu, ale tylko głupiec zostawiłby na parkingu otwarty samochód z kluczykami w stacyjce. –
Głupiec ciągle śmieje się z innych, mędrzec potrafi się śmiać sam z siebie –
Źli mają jakieś miejsce na świecie, zbyteczni są tylko skończeni głupcy" – Carlos Ruiz Zafón
Córka w wieku 30 lat: Rodzice modlą się, żeby znalazł się jakiś głupiec –
Mędrzec uczy sie na błędach innych, mądry na swoich, a głupi nie uczy się wcale –
Krytykować, potępiać i narzekać potrafi każdy głupiec – i większość głupców tak robi. Ale aby zrozumieć i darować, potrzeba charakteru i samokontroli –
Poprawisz Głupca a Cię znienawidzi. Poprawisz Mędrca a będzie Ci wdzięczny –
Kiedy córka ma 30: Rodzice modlą się, żeby znalazł się jakiś głupiec –
Zaś tylko prawdziwy geniusz panuje nad chaosem –
Nic nie odpowiedział i poszedł dalej –
"10 zasad krytycznego myślenia"Bertrand Russell – 1. Nie bądź niczego w stu procentach pewien.2. Nie wyobrażaj sobie, że opłaca się ukrywać fakty. Pewnego dnia z pewnością wyjdą one na jaw.3. Nigdy nie próbuj zniechęcić bliźnich do myślenia, bo z pewnością ci się to powiedzie.4. Kiedy napotykasz sprzeciw, choćby ze strony małżonka lub dzieci, staraj się przekonać do własnych racji za pomocą argumentów, a nie autorytetu, bo zwycięstwo oparte na autorytecie jest nieprawdziwe i złudne.5. Nie przejmuj się autorytetami. Zawsze znajdą się autorytety głoszące coś przeciwnego.6. Nie staraj się tłumić siłą szkodliwych w twoim mniemaniu poglądów, bo jeśli to zrobisz, poglądy te przytłoczą ciebie.7. Nie obawiaj się wygłaszać ekscentrycznych opinii. Każda uznana dzisiaj opinia była kiedyś ekscentryczna.8. Znajduj większe upodobanie w inteligentnym sporze niż biernej zgodzie, jeśli bowiem cenisz inteligencję tak, jak należy, spór może zakładać głębsze porozumienie niż bierne przytakiwanie.9. Bądź zawsze wierny prawdzie, nawet kiedy jest dla ciebie niewygodna, bo stanie się jeszcze bardziej niewygodna, gdy spróbujesz ją ukryć.10. Nie zazdrość szczęścia mieszkańcom raju głupców, bo tylko głupiec może coś takiego uważać za szczęście

W pewnej wiosce mieszkał starzec, który był bardzo ubogi, ale nawet królowie mu zazdrościli, ponieważ posiadał pięknego białego rumaka. Królowie oferowali bajońskie sumy za konia, ale starzec za każdym razem odpowiadał:

Pokaż cały obrazek…
W pewnej wiosce mieszkał starzec, który był bardzo ubogi, ale nawet królowie mu zazdrościli, ponieważ posiadał pięknego białego rumaka. Królowie oferowali bajońskie sumy za konia, ale starzec za każdym razem odpowiadał: – - Ten rumak dla mnie nie jest koniem, jest osobą. Jak można sprzedawać osobę, przyjaciela?Pewnego poranka starzec odkrył, że konia nie ma w stajni. Mieszkańcy wioski zgromadzili się i mówili:- Ależ z ciebie głupiec. Wiadomo było, że któregoś dnia koń zostanie skradziony. Zatem lepiej było go sprzedać. Co za pech!Na to starzec odpowiedział:- Nie posuwajcie się tak daleko w swoich słowach. Po prostu powiedzmy, że w stajni nie ma konia. To jest fakt. Wszystko inne to ocena. Czy to jest pech, czy też błogosławieństwo – tego nie wiem, bo to jest tylko epizod. Kto wie co się jeszcze wydarzy?Ludzie śmiali się ze starca. Zawsze uważali go za lekko szalonego. Ale po piętnastu dniach nagle, pewnej nocy koń powrócił. Nikt go nie ukradł, uciekł na swobodę. Nie pojawił się jednak sam, ale przyprowadził dwanaście dzikich rumaków.Znowu ludzie zgromadzili się i mówili:- Miałeś rację starcze. To nie był pech tylko prawdziwe błogosławieństwo.A starzec odpowiedział:- Wystarczy powiedzieć, że koń powrócił. Któż wie czy jest to błogosławieństwo, czy nie. To jest zaledwie epizod. Przeczytaliście pojedyncze słowo ze zdania, jak zatem możecie oceniać całą książkę?Tym razem ludzie nie mówili zbyt wiele, ale byli przekonani, że nie ma on racji. Pojawiło się przecież dwanaście pięknych rumaków. Czy to może nie być dobrodziejstwem?Starzec miał jedynego syna, który zaczął ujeżdżać dzikie rumaki. Tydzień później wydarzył się wypadek. Młodzieniec spadł z konia i połamał nogi.Znów zebrali się ludzie i znów wydali osąd. Powiedzieli:- Znowu miałeś rację. To był pech. Twój syn stracił władzę w nogach, a byłby dla ciebie jedynym oparciem na starość. Teraz jesteś biedniejszy niż kiedykolwiek.Starzec odpowiedział:- Macie obsesję osądzania. Nie posuwajcie się zbyt daleko. Powiedzcie tylko, że mój syn połamał nogi. Nikt nie wie czy to pech czy też błogosławieństwo.I wydarzyło się, że po kilku tygodniach kraj przystąpił do wojny i wszyscy młodzieńcy zostali siłą wcieleni do armii, pozostał tylko syn starca, ponieważ był kaleką.Wszyscy w miasteczku rozpaczali, gdyż była to przegrana wojna i wiedzieli, że większość tych młodych ludzi, którzy wyruszyli aby walczyć, nigdy już nie powróci do swoich domów.Przyszli do starca i powiedzieli:- Miałeś rację – to było błogosławieństwo. Może twój syn jest kaleką, ale jest z tobą. Nasi synowie odeszli na zawsze.A starzec powiedział znowu:- Nadal osądzacie. Nikt nie wie! Wystarczy powiedzieć, że wasi synowie zostali zmuszeni do wstąpienia do armii, a mój syn pozostał w domu.Osądzając widzimy tylko część całości, na podstawie niewielkich rzeczy wyciągamy daleko idące wnioski, które mogą zniekształcać odbiór otaczającej nas rzeczywistości. Wydając skończone sądy narażamy się na pewnego rodzaju sztywność, przestajemy się rozwijać, tracimy otwartość na widzenie szerszej perspektywy i zamykamy się na to co niesie świat.Ci którzy są wystarczająco odważni, żeby nie myśleć o celu, potrafią cieszyć się podróżą, radować się i żyć chwilą, przeżywać ją w pełni tu i terazMogą naprawdę, w pełni podróżować.
Źródło: sukcesdziecka.pl
Król Zygmunt August był wielkim miłośnikiem książek, które dużym kosztem sprowadzał z zagranicy. Pewnego razu polecił zakupić znaczna liczbę ksiąg Franciszkowi Lismaninowi, spowiednikowi Bony, i wysłał go za granicę z pieniędzmi.Wiedział o tym Stańczyk. – - Powiedz mi Stańczyku - zapytał król - wieleś ty już głupców równych sobie znalazł?- Co dzień ich spisuję i już Zygmunta Augusta zapisałem.- A to za co?- Za to, że Lismaninowi dał tyle pieniędzy i wyprawił go z nimi za granice.- A poczekajże jeszcze Lismanin wróci.- Jak powróci, to ciebie zmażę, a jego zapiszę.Stańczyk zgadł, gdyż Lismanin więcej się w Polsce nie pokazał.
Tylko głupiec patrzy na palec... – Nieważne, skąd przychodzimy dokąd zmierzamy!Ważne jest tu i teraz!RZEŹNIA
Człowiek z natury często się myli. Ale to nie oznacza, że trzeba popadać w poznawczy nihilizm – Między głupcem, a głupcem poszukującym mądrości jest naprawdę wielka różnica
Źródło: Filozofia dla januszy

 
Color format