Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Szukaj



Znalazłem 122 takie demotywatory

Z zawodu grafik, z zamiłowania troll internetowy, James Fridman (prawie) zawsze spełni prośbę internautów o przeróbkę zdjęcia Oto kolejne przykłady jego małych arcydzieł (16 obrazków)

Oto kolejne przykłady jego małych arcydzieł – Sara VosHej James. Bardzo fajnie wyszłam na tejfotografii. Przeszkadza mi tylko z tyłu tapani w pomarańczowym zbierająca śmieci.Usuń ją, proszę. Ten kolor burzy całykoncept tego zdjęcia.fjamie013Gotowe!
Źródło: twitter.com/fjamie013
– To maleńki kraj, w ktorym:TATA - jest prezydentemMAMA - minister finansów,minister zdrowia, minister kulturyi minister stanów wyjątkowychw rodziniePIES - minister obronyDZIECI - naród, który stale czegośżąda, burzy się i urządza strajkiKOT - rząd, żre za cudze, żyje zacudze, a czym się zajmuje tonie wie nikt.
Huragan Otis na wschodnim Pacyfiku w ciągu zaledwie 12 godzin niespodziewanie i gwałtownie rozwinął się z burzy tropikalnej do huraganu kategorii 4 – PfycanபடிமPuch
0:04
Miasto twierdzi, że schody dla seniorów będą kosztować 65 tys. dolarów(ponad 270 tys. zł).Mężczyzna buduje je za 550 dolarów (ponad 2 tys. zł), a miasto je burzy –
Przykład z Turfanu (Chiny): naelektryzowane włosy w wyniku nagromadzenia się dużej ilości ładunków w powietrzu w pobliżu burzy. Taka sytuacja jest bardzo niebezpieczna. Świadczy o wysokim ryzyku uderzenia pioruna w miejsce, gdzie się znajdujemy – Źródło: Lubuscy Łowcy Burz / China Insider
Źródło: https://www.facebook.com/100050383604518/post…
– Rada Dzielnicy MatarniaU MATARNIA 4 godz.Nasza klukowska bociania rodzina poniosła ogromną stratę. W wynikuwczorajszej burzy, silny wiatr zdmuchnął ze słupa energetycznegogniazdo z dwoma młodymi, które niestety nie były jeszczeprzygotowane na taką sytuację i zginęły.Poinformowane służby miejskie zabrały wczoraj wieczorem dwaboćkowe ciała. Przeżyły dwa dorosłe, które po przeżytym szoku,pozostały na swoim słupie.Po konsultacjach z Wydziałem Środowiska i współpracującym zmiastem ornitologiem, wiemy że dwa dorosłe bociany poradzą sobie,nie wznowią lęgu bo jest za późno, dlatego nie ma pilnej potrzebyodbudowywania im gniazda.W przyszłym roku powrócą zapewne w to samo miejsce dlatego jakoRada Dzielnicy wystąpimy o wsparcie meteorytyczne i finansowe abyumocować platformę na gniazdo na tym słupie. Czas mamy do marca,aby przygotować bocianom nowe, bezpieczne miejsce na ich gniazdo.5
Źródło: https://www.facebook.com/rada.matarnia/posts/…
Goście delektowali się herbatą i porównywali sytuację z książką "I nie było już nikogo", w której wśród uwięzionych gości znajdował się morderca – LIFE IMITATES ART NEWSROOM100+ TOURISTS STRANDED AT AGATHA CHRISTIE'S FORMERMANSION IN ENGLAND WHEN STORM DOWNS LARGE TREEGetty Images
Źródło: https://edition.cnn.com/2023/07/15/europe/aga…
Są rzeczy, których możesz się nauczyć tylko w środku burzy, przez którą przechodzisz –
Źródło: fot. pixabay
Inteligentny człowiek zapoznaje się z nową informacją z wielu źródeł i dopiero wtedy wyrabia sobie opinię na dany temat – Głupiec i ignorant od razu odrzucą nową informację, która nie mieści się w jego ramach postrzegania świata, nie weryfikując jej, ponieważ burzy ona jego iluzję świata, w którym żyje 高
Timelapse niesamowitej burzy przechodzącej nad zachodnią Australią – 0:01 5.9M views
0:26
Źródło: Geoff Green
–
0:09
–
– Zabroniono mi pracować z domu, więc niepracowałem.Mój szef niedawno powiedział mi, że nawetw trakcie burzy śnieżnej, która akurat byłau nas w tamtym tygodniu, nie mogę pracowaćz domu; mimo że pracuję w ITi wszystko mogęrobić zdalnie, chce mnie widzieć codzienniew biurze.
–
Każdy może mieć swoje zdanie – Po burzy zawsze wychodzi słońce.PIERDOLISZ

Była dziennikarka TVN o mobbingu w stacji:

Pokaż cały obrazek…
– aniawendzikowskaPiszę ten post, a z oczu lecą mi łzy.Przepraszam, jeśli to ,za dużo prywaty" dla kogoś.Ale potrzebowałam tego oczyszczenia.Piszę to dla siebie siebie ale i dla wszystkich innych, którzymierzą się z podobnymi rzeczami. Widzę WasPamiętajcie, depresja jest symptomem. Pytanie: co jest podspodem?Przez cztery ostatnie miesiące próbowałam tego nie napisać,zostawić, dać spokój, iść dalej. Ale nie potrafię już milczeć.Mówiono mi, ostrzegano: nie mów o tym, nikt nie zrozumie,będzie hejt, a ty będziesz ,,niezatrudnialna", straciszkontrakty.. trudno. Już się nie boję. A jeśli ktoś mnie niezatrudni, bo stanęłam w prawdzie, to ja i tak nie chcę takiejpracy...Zło rodzi zło, dobro rodzi dobro, a prawda nas wyzwoliJako nastolatka miałam przygodę z modelingiem iwtedy usłyszałam, że mam niezwykleprzekonujący „sztuczny" uśmiech. Wiecie, ten zazawołanie, do zdjęcia.. wtedy myślałam, że tosuper, ale nie miałam pojęcia, że będę go używaćw życiu.. jako ochrony, żeby nie było widać co siędzieje w środku. I że ten uśmiech stanie się nadługo więzieniem, w którym nieuwolnione,prawdziwe emocje będą, niby stłumione, siałyspustoszenie..Dlaczego się uśmiechasz, kiedy twoja duszakrzyczy z bólu? Pewnie każdy człowiek z depresjąodpowie na to pytanie inaczej. Ale na pewno każdyto zna... ja uśmiechałam się ze wstydu..wstydziłam się smutku, bólu, wstydziłam się tego,jak okropnie myślę o sobie. I ze strachu. Tak,bałam się. Wydawało mi się, że kiedy ja, która zpozoru ma takie piękne życie powiem, że coś jestnie tak, to nikt nie zrozumie. Że zostanę wyśmiana.Mobbing to takie nowe słowo. Kiedyś poniżanie,gnębienie, krzyki, przekleństwa to była norma wwielu firmach. Na pewno w mediach. Podobnie jakteksty w stylu: nie podoba się to do widzenia,wiesz ile osób chętnych jest na twoje miejsce? Dopolskiej TV trafiłam po 4 lata pracy w Londynie.Znałam inne standardy. Nie miałam na to zgody.Zgłaszałam, jasne że zgłaszałam. Na początku jestjeszcze ogromne poczucie niesprawiedliwości.Potem się cichnie..Byłam poniżana, gnębiona, codziennie drżałam opracę. Niby gwiazda z telewizji", a ja byłamtraktowana jak dziewczynka z podstawówki, którąco chwilę bije się po łapkach za każdeniedociągnięcie. Tak naprawdę byłam w swoimschemacie niewidzialności, niedocenienia iciągłego udowadniania swojej wartości. Ale o tympóźniej. Kiedy zdjęto z anteny moje wejścia wstudio usłyszałam: sorry, Anka, ,,nie oglądasz się".Pomyślałam, cóż, trudno, chodzi o dobroprogramu. Ale coś mnie tknęło i sprawdziłamwyniki oglądalności z ostatnich tygodni. Wmomencie mojego wejścia wykres oglądalnościpikował w górę. Wtedy usłyszałam: oglądalnośćnie jest najważniejsza. Prosiłam o pomoc, żebymnie musiała sama montować materiałów, żebym niemusiała robić tłumaczeń sama. Albo żebymprzynajmniej mogła robić montaż z domu, zdalnie.Nie wyrabiałam się ze wszystkim przy dzieciakach.Byłam z nimi sama. Usłyszałam: nikt tu nie maspecjalnych praw. Ja chyba miałam „specjalneprawa", ale takie represyjne. Jeśli mój materiał niebył gotowy na 48h przed emisją, z nagranymtłumaczeniem, podpisami, to spadał z emisji, a janie dostawałam pieniędzy. Dla porównania innireporterzy kończyli swoje materiały w ostatniejchwili, czasami późno w nocy, tuż przed porannymprogramem. Czy to mobbing? Teraz wiem, że tak.Tych sytuacji były dziesiątki, jeśli nie setki. Tomateriał na książkę, a nie na post..Wtedy sądziłam, że to co mi się przytrafia to mojawina. Że jestem zła, nieudolna, trudna.. że możejeśli bardziej się postaram to wszystko będziepięknie, a problem zniknie. Nie znikał, było corazgorzej. Na zewnątrz wyglądało to tak pięknie.,,O co ci chodzi? Byłaś na Oscarach" I tym bardziejczułam, że nie mogę nic powiedzieć. Byłam wbłędnym kole.Nikt nie wie, że poleciałam na wywiad do LosAngeles trzy tygodnie przed porodem. Musiałammieć pisemną zgodę od lekarza. Cały lotsiedziałam jak na szpilkach. Bałam się, że urodzęw samolocie.. Nikt nie wie, że poleciałam na jednąnoc do Filadelfii zostawiajac dziecko z nianią, kiedymiało dwa tygodnie. Wiele osób wie natomiast, żewróciłam do pracy sześć dni po porodzie. Jakstrasznie wieszaliście za to na mnie psywiedzieliście, jak bardzo bałam się, że ciąża będzieidealnym pretekstem, żeby się mnie pozbyć... a japotrzebowałam tej pracy, a przynajmniej wtedy, wburzy hormonów, tak właśnie myślałam. Bo byłamsama i miałam dwójkę dzieci na utrzymaniu..NieWięc trwałam w tym, bo myślałam, że nie mamwyjścia. Będę miła, będę profesjonalna, będę robićwszystko na 100%, jak mi zabiorą jeden czy drugiwywiad, zatrudnią kolejną, i kolejną osobę torobienia mojej roboty, choć i tak jest jej corazmniej... to będę patrzeć w drugą stronę. Znalazłamsobie ciche, w miarę spokojne miejsce izaakceptowałam rzeczywistość.Były leki, była terapia, na jakiś czas pomagało. Alez przemocą jest tak, że jak się na nią godzisz to jejpoziom rośnie..To nie jest historia oale o tym, dlaczego w tym trwałam. W ciszy ipoczuciu winy, że mnie to spotkało..Najprościej byłoby stwierdzić, że mobbing byłprzyczyną depresji. Ale myślę, że było zupełnieinaczej. Przyczyną mojej sytuacji w pracy, byłymoje nieuleczone traumy i schematy, któresprawiły, że akceptowałam takie traktowanie. Adepresja to był bezpiecznik. Wywaliła, żebymzwróciła uwagę na to, co się ze mną dzieje.Głęboko, głęboko w środku.Jest taki moment, kiedy już nie widzisz wyjścia zsytuacji. Nie widzisz światełka w tym ciemnymtunelu, którym kroczysz przecież tak długo.Tracisz nadzieję, że możesz cokolwiek zrobić i żekiedykolwiek będzie lepiej. To jest właśniedepresja. Pamiętam, jak się zastanawiałam, czyskok z piątego piętra, na którym mieszkam załatwisprawę czy trzeba jednak wejść wyżej... wpisałamw google: z którego piętra trzeba skoczyć, żeby ...przeraziło mnie, ile jest w Internecie pytań na tentemat. Czuję potworny wstyd pisząc o tym, alewiem, że czas dać mu przestrzeń. Nie maodrodzenia bez uznania prawdy o sobie. Tejpięknej, alei tej trudneji bolesnej.tym, jak byłam źle traktowana,Paradoksalnie równoległy kryzys mnie uratował.Doświadczenia osobiste sprawiły, że musiałamsięgnąć głębiej. Nic nie dzieje się bez przyczyny.Świat zewnętrzny jest lustrem. Nie ma nic nazewnątrz, czego nie ma w środku. Ludzie traktująsami sobie myślimy. Nie chodzi o to,Raczej o to, żeschematy myślenianas tak,jakoże sami jesteśmy sobie winni.wszystkodookoła potwierdzao sobie i o świecie, które nam wgrano na twardydysk w dzieciństwie. Tkwiłam w krzywdzącychtoksycznych sytuacjach i relacjach, bo idealniepotwierdzały to, co myślałam o sobie: jesteśniewystarczająca, nieważna. Na miłość trzebazasłużyć. Na uznanie pracować. Ciężko.Codziennie.A inni i tak zawsze są lepsi. JestemDDA. Całe dzieciństwo walczyłam o uznanie imiłość rodziców. A potem całe dorosłe życiewchodziłam w znajomo krzywdzące relacje. Byłoznajomo... teraz kiedy jestem po drugiejco się wydarzyło byłodla mnie.. żebym mogła to zobaczyć i uzdrowić.źle, alestronie wierzę,żewszystkodwa tygodnie, którewszystko kliknęło.tylko o tym, jakZaczęłam czytać, słuchać podcastów, oglądaćvideo wywiady. Medytowałam, godzinę dziennie,codziennie przez rok. Ćwiczyłam jogę. Robiłamafirmacje. Hipnozę, integrację emocji w oddechu,oddechy z Wimem Hoffem, morsowanie.Spróbowałam wszystkiego. Mój układ nerwowy sięregulował. Powoli wracałam do siebie.Prawdziwym przełomem byłyspędziłam w Gwatemali. TamKiedyś napiszę o tym więcej. Terazcodziennie o świcie spotykaliśmy się na porannemedytacja, potem ćwiczyliśmy jogę. Może toprzypadek,cały tydzieńpoświeciliśmy na pracę nad odwagą serca...codziennie układałam dłonie w mudrę abhayahridaya (mudry to gesty wykonywane palcami iktóre mają oddziaływać na energię całegoodwaga, żeby pójść za sercem przyszła.już wiedziałam, żezrobić coś jeszcze. Niemnie poprowadziło.wz San Marcos doCity. To była kilkugodzinna podróż.alemożetak miałobyć, żedłońmi,zciała) iZanim wyjechałamodejdę z pracy. Aleplanowałam tego. CośtaksówcemiałamSiedziałamGuatemalaCzytałamniusy w necie.Wyskoczył mi postwkolejnejmojejjakiśna FB o kolejnej sytuacji mobbinguorganizacji medialnej i pod spodem jednym zkomentarzy był komentarz byłej koleżanki zWyleciała z pracysłabej sytuacji,szczegółów nietych sytuacji było mnóstwo.kiedy ktoś odważyredakcji.wjakiejśktórejpamiętam, bo przez lataNapisała: ciekawesię powiedzieć prawdę o tym,co siędziejew tejktóra co rokuzostajeTV,pracodawcą roku.że to muszębyć ja. Napisałamsiebie,dla dlamoże nie czuli, żektórzykolegów,ich działania mogątrwało latami. Tak,Bo status quodochodzenie,Nie, to nie tylkoTych historiiGwatemaliWtedywięcmożepoczułam,Niemejla.siębali, azmienić.cośtoja zapoczątkowałamktóre zakończyło się zwolnieniami.moja historia to spowodowała.kilkadziesiąt i moja wcale nie byłabyło szybkie ibyłonajgorsza. Działanietymrazemzdecydowane. Ale dla mnie nie było odwrotu. Tewszystkie emocje, które adrenalina przez lataskutecznie tłumiła wywaliły na powierzchnię.Płakałam przez kilka dni, a płacz przyniósł ulgę.Żeby odzyskać sprawczości i zacząćodbudowywać poczucie własnej wartościmusiałam zamknąć tamte drzwi. Nikt mnie niezatrzymywał.
Źródło: https://www.instagram.com/p/CjL4978N9qT/?utm_…
–
Źródło: https://m.facebook.com/MeteoLubuskie/photos/a…
– MÓWIE PANU JEZUSOWIPRZEPRASZAM1. Czasem dzieje się tak, že nawet w najlepszejrodzinie czy grupie przyjaciół, pojawia się coś, cozakłóca pokój i burzy harmonię zlo, grzech.
A kiedy się wyciszyło, mężczyzna zauważył, że go obserwujemy, po czym z życzliwym uśmiechem powiedział tylko, że powinien zaopiekować się swoim przyjacielem – Nie zapomnij o tych, którzy są u Twego boku podczas burzy, bo w słońcu każdy potrafi kochać
–