Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Szukaj



Znalazłem 371 takich demotywatorów

Okazja odnośnie darmowych kebaów wylądowała na głównej stronie znanego portalu informującego o najciekawszych promocjach –  RozpocznjJak do was dojechač? Po wpisaniu Petera101 prowadzi mnie na betoniarnie
Ogromne Gratulacje!  Brawo Ania! –

Była dziennikarka TVN o mobbingu w stacji:

 –  aniawendzikowskaPiszę ten post, a z oczu lecą mi łzy.Przepraszam, jeśli to ,za dużo prywaty" dla kogoś.Ale potrzebowałam tego oczyszczenia.Piszę to dla siebie siebie ale i dla wszystkich innych, którzymierzą się z podobnymi rzeczami. Widzę WasPamiętajcie, depresja jest symptomem. Pytanie: co jest podspodem?Przez cztery ostatnie miesiące próbowałam tego nie napisać,zostawić, dać spokój, iść dalej. Ale nie potrafię już milczeć.Mówiono mi, ostrzegano: nie mów o tym, nikt nie zrozumie,będzie hejt, a ty będziesz ,,niezatrudnialna", straciszkontrakty.. trudno. Już się nie boję. A jeśli ktoś mnie niezatrudni, bo stanęłam w prawdzie, to ja i tak nie chcę takiejpracy...Zło rodzi zło, dobro rodzi dobro, a prawda nas wyzwoliJako nastolatka miałam przygodę z modelingiem iwtedy usłyszałam, że mam niezwykleprzekonujący „sztuczny" uśmiech. Wiecie, ten zazawołanie, do zdjęcia.. wtedy myślałam, że tosuper, ale nie miałam pojęcia, że będę go używaćw życiu.. jako ochrony, żeby nie było widać co siędzieje w środku. I że ten uśmiech stanie się nadługo więzieniem, w którym nieuwolnione,prawdziwe emocje będą, niby stłumione, siałyspustoszenie..Dlaczego się uśmiechasz, kiedy twoja duszakrzyczy z bólu? Pewnie każdy człowiek z depresjąodpowie na to pytanie inaczej. Ale na pewno każdyto zna... ja uśmiechałam się ze wstydu..wstydziłam się smutku, bólu, wstydziłam się tego,jak okropnie myślę o sobie. I ze strachu. Tak,bałam się. Wydawało mi się, że kiedy ja, która zpozoru ma takie piękne życie powiem, że coś jestnie tak, to nikt nie zrozumie. Że zostanę wyśmiana.Mobbing to takie nowe słowo. Kiedyś poniżanie,gnębienie, krzyki, przekleństwa to była norma wwielu firmach. Na pewno w mediach. Podobnie jakteksty w stylu: nie podoba się to do widzenia,wiesz ile osób chętnych jest na twoje miejsce? Dopolskiej TV trafiłam po 4 lata pracy w Londynie.Znałam inne standardy. Nie miałam na to zgody.Zgłaszałam, jasne że zgłaszałam. Na początku jestjeszcze ogromne poczucie niesprawiedliwości.Potem się cichnie..Byłam poniżana, gnębiona, codziennie drżałam opracę. Niby gwiazda z telewizji", a ja byłamtraktowana jak dziewczynka z podstawówki, którąco chwilę bije się po łapkach za każdeniedociągnięcie. Tak naprawdę byłam w swoimschemacie niewidzialności, niedocenienia iciągłego udowadniania swojej wartości. Ale o tympóźniej. Kiedy zdjęto z anteny moje wejścia wstudio usłyszałam: sorry, Anka, ,,nie oglądasz się".Pomyślałam, cóż, trudno, chodzi o dobroprogramu. Ale coś mnie tknęło i sprawdziłamwyniki oglądalności z ostatnich tygodni. Wmomencie mojego wejścia wykres oglądalnościpikował w górę. Wtedy usłyszałam: oglądalnośćnie jest najważniejsza. Prosiłam o pomoc, żebymnie musiała sama montować materiałów, żebym niemusiała robić tłumaczeń sama. Albo żebymprzynajmniej mogła robić montaż z domu, zdalnie.Nie wyrabiałam się ze wszystkim przy dzieciakach.Byłam z nimi sama. Usłyszałam: nikt tu nie maspecjalnych praw. Ja chyba miałam „specjalneprawa", ale takie represyjne. Jeśli mój materiał niebył gotowy na 48h przed emisją, z nagranymtłumaczeniem, podpisami, to spadał z emisji, a janie dostawałam pieniędzy. Dla porównania innireporterzy kończyli swoje materiały w ostatniejchwili, czasami późno w nocy, tuż przed porannymprogramem. Czy to mobbing? Teraz wiem, że tak.Tych sytuacji były dziesiątki, jeśli nie setki. Tomateriał na książkę, a nie na post..Wtedy sądziłam, że to co mi się przytrafia to mojawina. Że jestem zła, nieudolna, trudna.. że możejeśli bardziej się postaram to wszystko będziepięknie, a problem zniknie. Nie znikał, było corazgorzej. Na zewnątrz wyglądało to tak pięknie.,,O co ci chodzi? Byłaś na Oscarach" I tym bardziejczułam, że nie mogę nic powiedzieć. Byłam wbłędnym kole.Nikt nie wie, że poleciałam na wywiad do LosAngeles trzy tygodnie przed porodem. Musiałammieć pisemną zgodę od lekarza. Cały lotsiedziałam jak na szpilkach. Bałam się, że urodzęw samolocie.. Nikt nie wie, że poleciałam na jednąnoc do Filadelfii zostawiajac dziecko z nianią, kiedymiało dwa tygodnie. Wiele osób wie natomiast, żewróciłam do pracy sześć dni po porodzie. Jakstrasznie wieszaliście za to na mnie psywiedzieliście, jak bardzo bałam się, że ciąża będzieidealnym pretekstem, żeby się mnie pozbyć... a japotrzebowałam tej pracy, a przynajmniej wtedy, wburzy hormonów, tak właśnie myślałam. Bo byłamsama i miałam dwójkę dzieci na utrzymaniu..NieWięc trwałam w tym, bo myślałam, że nie mamwyjścia. Będę miła, będę profesjonalna, będę robićwszystko na 100%, jak mi zabiorą jeden czy drugiwywiad, zatrudnią kolejną, i kolejną osobę torobienia mojej roboty, choć i tak jest jej corazmniej... to będę patrzeć w drugą stronę. Znalazłamsobie ciche, w miarę spokojne miejsce izaakceptowałam rzeczywistość.Były leki, była terapia, na jakiś czas pomagało. Alez przemocą jest tak, że jak się na nią godzisz to jejpoziom rośnie..To nie jest historia oale o tym, dlaczego w tym trwałam. W ciszy ipoczuciu winy, że mnie to spotkało..Najprościej byłoby stwierdzić, że mobbing byłprzyczyną depresji. Ale myślę, że było zupełnieinaczej. Przyczyną mojej sytuacji w pracy, byłymoje nieuleczone traumy i schematy, któresprawiły, że akceptowałam takie traktowanie. Adepresja to był bezpiecznik. Wywaliła, żebymzwróciła uwagę na to, co się ze mną dzieje.Głęboko, głęboko w środku.Jest taki moment, kiedy już nie widzisz wyjścia zsytuacji. Nie widzisz światełka w tym ciemnymtunelu, którym kroczysz przecież tak długo.Tracisz nadzieję, że możesz cokolwiek zrobić i żekiedykolwiek będzie lepiej. To jest właśniedepresja. Pamiętam, jak się zastanawiałam, czyskok z piątego piętra, na którym mieszkam załatwisprawę czy trzeba jednak wejść wyżej... wpisałamw google: z którego piętra trzeba skoczyć, żeby ...przeraziło mnie, ile jest w Internecie pytań na tentemat. Czuję potworny wstyd pisząc o tym, alewiem, że czas dać mu przestrzeń. Nie maodrodzenia bez uznania prawdy o sobie. Tejpięknej, alei tej trudneji bolesnej.tym, jak byłam źle traktowana,Paradoksalnie równoległy kryzys mnie uratował.Doświadczenia osobiste sprawiły, że musiałamsięgnąć głębiej. Nic nie dzieje się bez przyczyny.Świat zewnętrzny jest lustrem. Nie ma nic nazewnątrz, czego nie ma w środku. Ludzie traktująsami sobie myślimy. Nie chodzi o to,Raczej o to, żeschematy myślenianas tak,jakoże sami jesteśmy sobie winni.wszystkodookoła potwierdzao sobie i o świecie, które nam wgrano na twardydysk w dzieciństwie. Tkwiłam w krzywdzącychtoksycznych sytuacjach i relacjach, bo idealniepotwierdzały to, co myślałam o sobie: jesteśniewystarczająca, nieważna. Na miłość trzebazasłużyć. Na uznanie pracować. Ciężko.Codziennie.A inni i tak zawsze są lepsi. JestemDDA. Całe dzieciństwo walczyłam o uznanie imiłość rodziców. A potem całe dorosłe życiewchodziłam w znajomo krzywdzące relacje. Byłoznajomo... teraz kiedy jestem po drugiejco się wydarzyło byłodla mnie.. żebym mogła to zobaczyć i uzdrowić.źle, alestronie wierzę,żewszystkodwa tygodnie, którewszystko kliknęło.tylko o tym, jakZaczęłam czytać, słuchać podcastów, oglądaćvideo wywiady. Medytowałam, godzinę dziennie,codziennie przez rok. Ćwiczyłam jogę. Robiłamafirmacje. Hipnozę, integrację emocji w oddechu,oddechy z Wimem Hoffem, morsowanie.Spróbowałam wszystkiego. Mój układ nerwowy sięregulował. Powoli wracałam do siebie.Prawdziwym przełomem byłyspędziłam w Gwatemali. TamKiedyś napiszę o tym więcej. Terazcodziennie o świcie spotykaliśmy się na porannemedytacja, potem ćwiczyliśmy jogę. Może toprzypadek,cały tydzieńpoświeciliśmy na pracę nad odwagą serca...codziennie układałam dłonie w mudrę abhayahridaya (mudry to gesty wykonywane palcami iktóre mają oddziaływać na energię całegoodwaga, żeby pójść za sercem przyszła.już wiedziałam, żezrobić coś jeszcze. Niemnie poprowadziło.wz San Marcos doCity. To była kilkugodzinna podróż.alemożetak miałobyć, żedłońmi,zciała) iZanim wyjechałamodejdę z pracy. Aleplanowałam tego. CośtaksówcemiałamSiedziałamGuatemalaCzytałamniusy w necie.Wyskoczył mi postwkolejnejmojejjakiśna FB o kolejnej sytuacji mobbinguorganizacji medialnej i pod spodem jednym zkomentarzy był komentarz byłej koleżanki zWyleciała z pracysłabej sytuacji,szczegółów nietych sytuacji było mnóstwo.kiedy ktoś odważyredakcji.wjakiejśktórejpamiętam, bo przez lataNapisała: ciekawesię powiedzieć prawdę o tym,co siędziejew tejktóra co rokuzostajeTV,pracodawcą roku.że to muszębyć ja. Napisałamsiebie,dla dlamoże nie czuli, żektórzykolegów,ich działania mogątrwało latami. Tak,Bo status quodochodzenie,Nie, to nie tylkoTych historiiGwatemaliWtedywięcmożepoczułam,Niemejla.siębali, azmienić.cośtoja zapoczątkowałamktóre zakończyło się zwolnieniami.moja historia to spowodowała.kilkadziesiąt i moja wcale nie byłabyło szybkie ibyłonajgorsza. Działanietymrazemzdecydowane. Ale dla mnie nie było odwrotu. Tewszystkie emocje, które adrenalina przez lataskutecznie tłumiła wywaliły na powierzchnię.Płakałam przez kilka dni, a płacz przyniósł ulgę.Żeby odzyskać sprawczości i zacząćodbudowywać poczucie własnej wartościmusiałam zamknąć tamte drzwi. Nikt mnie niezatrzymywał.
 –  Pytacie, co tam na giełdzie? No, wbrew pozorom - nie najgorzej. Tzn. w walucie krajowej WIG20 to najsłabszy indeks na świecie, ale w ujęciu dolarowym jeszcze gorsza jest Sri Lanka. Co prawda Sri Lanka w tym roku zbankrutowała, ale my mamy Sasina. #wig20
 –
0:44
Ogromne pazury harpii wielkiej –
Gdy się postawili, zdarto im chodniki wiodące do bloków. W ich miejscu pojawił się najpierw mur, potem zasieki, a gdy i te zniszczono, spółdzielnia zwiozła ogromne głazy –
Dlatego, żeby lepiej zrozumieć skalę, na tym zdjęciu dodałem banana –
Ludzie zgotowali jej piekło – Freya stała się w Norwegii prawdziwą sensacją. Od kilku miesięcy w internecie regularnie publikowano nagrania, na których widać jak morsica wspina się na łodzie, gania za innymi zwierzętami czy po prostu się opala.Jak się jednak okazało, internetową sensację od realnego niebezpieczeństwa dzieli bardzo cienka granica. Norweskie władze ostrzegały przed tym, że Freya to dzikie zwierzę i należy zostawić ją w spokoju. Apele nie odniosły jednak skutku.Freyi już nie ma, ponieważ zwierzę zostało uśpione przez miejscowe służby. Wbrew pozorom morsica nie zrobiła niczego złego, nie zaatakowała nikogo ani nie była chora. Służby postanowiły uśpić zwierzę, bo ludzie bywają bezdennie głupi i nie potrafią stosować się do zakazów, więc żeby zapobiec ewentualnej tragedii, do której mogłoby dojść, gdy całe rodziny zbliżały się do 6oo-kilogramowego zwierzęcia, by je „pogłaskać", służby prewencyjnie pozbawiły Freyę życia Freya stała się w Norwegii prawdziwą sensacją. Od kilku miesięcy w internecie regularnie publikowano nagrania, na których widać jak morsica wspina się na łodzie, gania za innymi zwierzętami czy po prostu się opala.Jak się jednak okazało, internetową sensację od realnego niebezpieczeństwa dzieli bardzo cienka granica. Norweskie władze ostrzegały przed tym, że Freya to dzikie zwierzę i należy zostawić ją w spokoju. Apele nie odniosły jednak skutku.
Kierowca francuskiego autobusu nie mógł znieść, że pasażerowie nie chcą ustąpić miejsca niepełnosprawnemu mężczyźnie o imieniu Francois, który poruszał się na wózku – „Zatrzymujemy się! Wszyscy wychodzą” – krzyczał kierowca według relacji na Facebooku.Potem podszedł do Francois i pomógł mu wsiąść do autobusu, podczas gdy inni wstydzili się z niego wysiąść.„Możecie jechać, reszta musi poczekać na następny autobus!” – według Francois powiedział kierowca.Organizacja Accessible POUR TOUS  (która dba o to, by autobusy były dostępne dla wszystkich) opisała ten incydent na swoim koncie na  Twitterze. Ich post o Francois wywarł ogromne wrażenie i udostępniło go tysiące ludzi.Kierowca nie poniósł żadnej kary

Sto lat w dziejach Ziemi to naprawdę niewiele Gdyby jednak porównać ludzi, których dzieli stulecie, różnice będą ogromne (18 obrazków)

 –
0:37
Dziura w ziemi ma średnicę 25 metrów i jest głęboka na prawie 200 m. Podejrzewa się, że jej przyczyną jest prowadzona w regionie działalność górnicza i wydobywcza – Zapadlisko znajduje się w gminie Tierra Amarilla na terenie należącym w większości do kanadyjskiej spółki górniczej Lundin Mining. Zlokalizowana jest tam podziemna kopalnia miedzi. Jak potwierdzili przedstawiciele firmy, w wyniku zapadnięcia się ziemi nie ucierpieli ani pracownicy, ani okoliczni mieszkańcy..."To największe zapadlisko, jakie widzieliśmy w ostatnim czasie" - twierdzi burmistrz Tierra Amarilla Cristobal Zuniga. "Jesteśmy bardzo zaniepokojeni, ponieważ jest ono aktywne i ciągle się powiększa. Czegoś takiego jeszcze nie widzieliśmy" - dodaje. Jutro zostanie wezwane specjalna grupa geologów, aby dokładnie zbadać to zapadlisko
Posłużą do budowy jednego z czterech zbiorników retencyjnych, które będą się mieścić pod powierzchnią. Zebrana w nich deszczówka będzie służyć m.in. podlewaniu roślin – Zbiornik przy Wadze Miejskiej znajdzie się na głębokości około sześciu metrów, ale ze względu na warunki gruntowe wykop jest zabezpieczony specjalną palisadą z pali żelbetowych na głębokość około 18 metrów. Rury zostały wyprodukowane w technologii ciągłego nawijania m.in. ekologicznych włókien szklanych przesyconych żywicą na rotującą matrycę. Godna naśladowania przebudowa bardzo ważnej infrastruktury podziemnej i piękna zastosowanie technologii
Wyjaśnienie szału związanego z cukrem – 1. Robimy panikę, że czegoś ma zabraknąć. Chowamy towar, puszczamy plotki, nagłaśniamy w mediach i gotowe. Następuje ogromne przerażenie owieczek.2. Wprowadzamy do sklepu znikome ilości towaru, o który ludzie będą się wręcz bili, prześcigali, kombinowali. Sprzedajemy go w astronomicznej cenie.3. Dajemy kilka / kilkanaście dni na odczucie braku towaru, aby ludzie zrozumieli jaki to ważny, niezbędny im do życia produkt. Dalej wprowadzamy do sklepów tylko minimalne ilości w dużo za dużej cenie, zarabiając przy tym niebagatelne pieniądze.4. Wyciągamy schowany towar, dajemy na niego planowana cenę po podwyżkach, która wydaje się wręcz promocyjna w stosunku do tej, która obowiązywała przez ostatnie kilkanaście dni.I taaaaa  daaamm wszyscy są szczesliwi: * klienci, bo mają swój upragniony towar i to w ich ocenie taniej, bo przecież kupowali go przez ostatnie dni dużo drożej * sprzedawcy, bo nie dość, że w jakieś dwa tygodnie zarobili krocie to i tak podnieśli cenę towaru, a jeszcze klienci są im za to ostatecznie wdzięczni.Za Marta Jadwiga
 –
Źródło: boredpanda.com
Nic nie sugeruję, wskazuję tylko suwerenowi możliwości –  Ogromne protesty na Sri Lance
 – 4 Lipca. W ten dzień w całym USA w ramach obchodu Święta Niepodległości odbywają się ogromne pokazy sztucznych ogni. Mnóstwo huku, hałasu i stresu dla zwierzaków... Ci ludzie zdecydowali się pełnić ochotniczy dyżur w schronisku dla zwierząt. Oto prawdziwi Herosi 4 Lipca!
Źródło: ON THE MOVE
 –  ślimakami lądowymi. Mięczaki pasożyty, które mogą wywołać zapalenie opon mózgowych. G 4■• • a • a GAZ ETA.PL Mości O USA. Na Florydzie atakują ogromne ślimaki. I błyskawicznie się rozmnażają. Wprowadzono kwarantannę Karolina Trela 04.07.2022 14:00 W hrabstwie Pasco na Florydzie wprowadzono kwarantannę w związku z występującymi tam gigantycznymi te przenoszą u ludzi gantyczne ślimaki mogą osiągać nawet 20 cm długości.
Na warszawskim "Mordorze" pojawią się ulice nawiązujące do "Władcy Pierścieni" – Mordor to potoczna nazwa ulicy Domaniewskiej na Mokotowie, gdzie znajduje się mnóstwo siedzib międzynarodowych korporacji, Galeria Mokotów, a w ostatnich czasach również mnóstwo bloków mieszkalnych w stylu tzw. patodeweloperki. Dodajmy do tego ogromne korki i to wszystko sprawiło, że do miejsca przylgnęła nazwa wprost z powieści Tolkiena.Teraz radni w Warszawie postanowili przegłosować projekt, który zmienia nazwy ulic Tytanowej i Pirytowej na Johna Reuela Tolkiena oraz Gandalfa. Była jeszcze szansa na ulicę Saurona, ale ten pomysł nie zyskał aprobaty