Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Szukaj



Znalazłem 62 takie demotywatory

–
Kiedy w końcu wyprowadzasz sięod rodziców –
W Polsce jest taka bieda, że nawet bezdomni się wyprowadzają –
–

Zakupy
Zakupy – Mamo wychodzę,kupić coś?Kup mieszkanie i sięwyprowadź.
Wieje, nie wieje,psa wyprowadzić trzeba –
–
30-letni bezrobotny Amerykanin został zmuszony przez nowojorski sąd do wyprowadzki z domu rodziców – Michael Rotondo nie ukrywał, że nie zamierza podjąć pracy i nadal uważa, że został bezprawnie wyrzucony z rodzinnego domu. Na kilka godzin przed wyprowadzką zawiadomił policję, oskarżając swojego ojca o schowanie przed nim klocków LEGO, które chciał zabrać dla swojego 8-letniego syna. Zanim jednak funkcjonariusze policji przyjechali na miejsce, klocki "same się znalazły"
– DZIEŃ 1W KOŃCU NIEZALEŻNOŚĆDZIEŃ 101MAAAAAMOOOOO, JAK SIĘ GOTUJE ZUPĘ?I JAK MAM DOCZYŚCIĆ WANNĘ?!
–
–
Weź sprawy w swoje ręce! Wyprowadź się, znajdź pracę, zacznij sam płacić za siebie. Zrób to teraz, dopóki wciąż znasz się na wszystkim najlepiej! –
Wszyscy myślą, że zaczyna się, gdy nie mamy nikogo – Jednak prawdziwa samotność jest wtedy, gdy mamy wiele bliskich osób, ale wciąż czujemy, że nie mamy nikogo, a naszym marzeniem jest wyprowadzka gdzieś daleko, i start od nowa..
Źródło: nwo.report
Nie wyprowadzam się od rodziców, bo zamiast kariery wybrałem rodzinę –
Gdy nawet twój blok sugeruje, że musisz się wyprowadzić –
Powiedziałem żonie, żeby spakowała wszystkie swoje ubrania, buty, kosmetyki i w końcu się wyniosła. Minęły trzy tygodnie, a ona dalej się pakuje... –

Dzisiaj cały internet ją czyta - oto legendarna książka pana DecoMorreno

Pokaż cały obrazek…
Dzisiaj cały internet ją czyta - oto legendarna książka pana DecoMorreno – Polecamy! Najwyższa jakośćWydawnictwo: Extra CiemneGłówny bohater, którego imienia nie poznamy, jest typowym pracownikiem w supermarkecie. Niestety na osiedlu ma wielu wrogów. Doprowadzają go do szału, więc postanawia się wyprowadzić. Jednak wyprowadzka nie jest taka łatwa…Zabierałem się za lekturę "Najwyższej jakości" od wielu lat. Dziś w końcu usiadłem i...przeczytałem jednym tchem. Z początku gorzka opowieść z czasem przeradza się w zakrapianą mlekiem i słodyczą alegorię przemiany i odrodzenia. Wiadomo było, że Cacao DecoMorreno to pisarz wybitny, ale nie spodziewałem się, że zwali mnie z nóg już przy spisie treści i nie pozwoli wstać aż do ostatniej strony. Polecam!Chociaż nie przepadam za tak gorzkimi słowami, to tę książkę wręcz spijałam litrami. Idealnie wyważone dialogi i opisy, wyśmienicie wykreowani bohaterowie... Czego chcieć więcej? Uwielbiam i cieszę się, że było mi dane przeczytać to pyszne dzieło!Arcydzieło!Ksążka w swojej pozornej gorzkości emanuje słodyczą doznań.Niezapomniana lektura.Pełna zwrotów akcji i nietuzinkowych postaci. Pozycja obowiązkowa dla fanów mrocznych klimatów, jak również czarnego humoru. Bardzo pasuje do wieczorów spędzonych pod kołdrą z kubkiem ciepłego kakaa.W stylu autora można wyczuć kilka odwołań do twórczości Spice'a Kamisa czy nawet samego Mleka Ovity.Zdecydowanie gorąco polecam.Zwykle tak dobre pozycje znajduje się tylko w najlepszych księgarniach. Cieszy fakt, że w DecoMorreno zasmakowali nawet właściciele marketów. Polecam się tam wybrać bo można trafić ten brylant w pisarskiej koronie autora za całkiem przyzwoitą kwotę!Wow! Niezwykle głęboka, słodko-gorzka powieść. Pamiętam, że babcia miała w domu zawsze trzy egzemplarze, trzymała je w kuchni, by mieć zawsze pod ręką. Mówiła, że poprawia jej humor. Ja sam nigdy nie lubiłem DecoMorreno, z gatunku bardziej przemawia do mnie twórczość Henriego Nestlé i jego rozprawa o życiu królików z gatunku Nesquik nesquik.Mimo to, postanowiłem przeczytać Najwyższą jakość z braku laku. Mówią, że na bezrybiu i rak rybą, toteż sięgnąłem po DecoMorreno (moja mama też ma aż dwa ezgemplarze!). Ciepłe mleko popijane do lektury znakomicie wyostrza doznania, czytelnik odczuwa delikatną immersję ze światem przedstawionym.Polecam serdecznie.Arcydzieło postmodernistyczne autorstwa grupy twórców kryjących się pod pseudonimem DecoMorreno (na podobieństwo Bourbakiego).Powieść stanowi finezyjny kolaż wątków biopolityczno-postkolonialnych (Cacao), futbolowych (Deco) (sic! akcja rozgrywa się w Portugalii na przełomie XX-XXI wieku), autotematycznych (tytuł "Najwyższa jakość" ironicznie nawiązuje do Pynchonowskiej "Wady ukrytej", kolistość wiatraka nawiązuje do Borgesowskiego opowiadania "Koliste ruiny", a ciągłe nawracanie do przerwanego wątku to jawna drwina z "Jeśli zimową..." Calvina) i popkulturowo-konsumpcjonistycznych (wygląd okładki symuluje (Baudrillard!) opakowanie znanego również w Polsce kakao).Lektura zadowoli czytelnika zarówno o niewielkich kompetencjach (z uwagi na sensacyjną i lekko erotyczną fabułę), jak i o wysublimowanym potrzebach.Przepysznie się bawiłam, spędzając chwilę z Cacao DecoMorreno. :)Podobnie, jak podczas lektury "Marsjanina" i tu można zauważyć, że atmosfera i akcja książki jest w zasadzie gotowym kinowym przebojem. Autor niezwykle sugestywnie przekazuje stany emocjonalne głównego bohatera. Przed oczami, jak żywe stają szaro-szare płaskie obrazy kręcone kamerami przemysłowymi sklepowego monitoringu przeplatające się z pełnymi dynamiki ujęciami w kolorze. Brawo dla pomysłodawcy za pomysł, styl i wyczucie dramaturgii wewnętrznej!Odejmuję jedną gwiazdkę, ponieważ jedna z bohaterek (strona 258, drugi akapit) niepochlebnie wyraża się o mojej ulubionej czekoladzie.Nie wyobrażam sobie początku dnia bez przeczytania chociaż jednego cytatu z tego wybitnego dzieła!
Dbaj o swoją planetę, Człowieku – bo się nie masz dokąd wyprowadzić
Wkurzający właściciel mieszkania kazał mi zrobić zdjęcia, gdy się wyprowadzałem - chce je wystawić w nowym ogłoszeniu, żeby znowu komuś wynająć – Powodzenia!
Wreszcie mieszkam bez rodziców! –