Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Szukaj



Znalazłem 37 takich demotywatorów

I wszyscy patrzą na siebie jak na debili – April in PolandSUNDAY MONDAY TUESDAY WEDNESDAYTHURSDAY FRIDAY SATURDAY
– 18
- Mieszkamy na Jamajce, 40 stopnina plusie. Po ch*j ci kurtka?! –
– Nowe SpottedGiżyckoAnonimowy uczestnik18 godz..Pozdrawiam brunetkę wzielono-żółtej kurtce, którąwidziałem w czwartek podBatorym ok. 11:00.Stałaś z dwiemakoleżankami.:Wydaje mi się, że powinnaśbyć w szkole.TATA.PS. Październik bezkieszonkowego0497xKomentarze: 77
Kiedy patrzysz, jaka jest pogoda w Polsce... – 15°CNieogarniamJeden w kurtcezimowej a drugi wszortachCo tam?
Jeżeli w maju widzisz na ulicy dwóch facetów – Jednego w zimowej kurtce, drugiego w krótkich spodniach to znaczy, że jeden wyszedł z domu o 06:00, a drugi o 10:00
– +15°CNIE OGARNIAMJEDEN JEST W KURTCEZIMOWEJ, A DRUGIW SZORTACHCO TAM?
– Wiozłem faceta do szpitala. Dojechaliśmy na miejsce i on zaczyna się szamotać, bo nie może znaleźć pieniędzy. Przeszukuje kieszenie w spodniach, kurtce, saszetce. Mówi, że miał 100 zł w papierku, ale znaleźć nie może. W końcu wygrzebał jakieś drobniaki, ale wciąż brakowało mu 15 zł
Wiem, bo miał nazwisko napisane na kurtce –

Ile jeszcze odcinków damy im wyprodukować?

Pokaż cały obrazek…
– Mam wrażenie, że jesteśmy świadkami jakiegoś reality show prosto z Netflixa: „Przetrwać w Polsce”. Uczestnikami programu są mieszkańcy, prowadzącymi oczywiście rządzący, a całość podzielona jest na odcinki i zadania. Odcinek 1: „rosnąca inflacja” - prowadzący dojeżdżają gospodarkę i przyglądają się jak uczestnicy muszą pogodzić się z coraz gorszym życiem. To tylko prolog, takie przywitanie się z uczestnikami, wstęp do prawdziwego survivalu.Odcinek 2: „stopy procentowe” - oglądamy Magdę i Krzyśka, którzy z zawodu są nauczycielami, dwa lata temu wzięli kredyt na mieszkanie. Ich rata obecnie wyżera 50% miesięcznego budżetu, a gdzie opłaty, jedzenie? O wyjściu do kina mogą tylko pomarzyć. Między parą dochodzi do coraz częstszych kłótni, sytuacja przerasta ich, wpadają w długi, sprzedają swoje marzenia, a nowego Opla Corsę muszą oddać i wrócić do Tico od rodziców. Jakoś trzeba sobie radzić. Prowadzący każdego wieczora z tv poklepują ich po plecach „dacie radę, wytrzymacie, wkrótce zaczną spadać”. Nie wytrzymują. „Odcinek 3: „pod napięciem” - Marek ma 38 lat i z wykształcenia jest cukiernikiem. Zawsze był kreatywny i obrotny. Po kilkunastu latach w zawodzie postanowił otworzyć swoją piekarnie. Szło świetnie, wszystko działało prężnie - do czasu. Kamera robi zbliżenie na kwartalny rachunek za prąd w piekarni. Dopisali jedno 0 więcej. Marek jest zły, ale walczy: płaci raz, drugi, zaczyna szukać pomysłu, jego produkty drożeją, wpada w błędne koło. Zwalnia pracowników i tnie koszty, po jakimś czasie zamyka swój pomysł na życie. Zaczyna pić i wegetuje od rana do wieczora. W tym czasie jakiś Pan w garniturze z Warszawy tłumaczy mu przez blaszane pudełko: „to naturalne, że małe przedsiębiorstwa upadają, zostaną tylko najsilniejsi”. Odcinek 4: „zima”Pani Danuta po stracie męża została sama ze swoim gospodarstwem. Ma dwójkę dzieci: Kasie i Michała, którzy wyjechali do Anglii. To będą Święta Bożego Narodzenia bez małżonka. Widzowie obserwują jak Pani Danuta pierwszy raz staje przed samodzielnym zadbaniem o dom. Oho, pękła rynna, dobry sąsiad wziął drabinę i załatał. W domu robi się coraz chłodniej, Pani Danuta dokładnie sprawdza czy wszystkie okna są pozamykane, ogląda tv w kurtce. Tam jakiś Pan w garniaku tłumaczy jej, że przysługują każdemu pieniądze na węgiel. Następnego dnia szczęśliwa kobieta udaje się do urzędu. Trafia na ogromną kolejkę, okazuje się, że na pieniądze trzeba czekać. Wraca do domu, nie dysponuje internetem, ale sąsiadka daje jej namiar na kogoś kto może mieć węgiel. Dzwoni: mogę przywieźć w listopadzie, 3400 proszę Panią. Kobieta nie ma takich pieniędzy, jej renta to połowa tej kwoty, najbliższe miesiące spędzi w chłodzie, rozchoruje się na starość i będzie czekać aż przyjdą cieplejsze dni. W tym czasie zobaczy w telewizji jak jakiś Pan w okularach będzie mówił jej, że Polska: jesteśmy potęgą. Kolejne odcinki to „słodki cukier”, gdzie studentka dorabiająca sobie na tworzeniu tortów musi przestać to robić bo produkty są za drogie. Potem „gaz do dechy”, „wynajem kawalerki ze znajomymi” czy „walka o mięso”. Z każdym odcinkiem jest coraz trudniej. Prowadzący wymyślają kolejne przeszkody jak wyeliminować uczestników. Co najciekawsze: podczas rozmowy z uczestnikami, okazuję się, że żaden z nich nie zgłaszał się do programu i nie chcę brać w nim udziału.
Źródło: https://www.facebook.com/llitewka/posts/pfbid…
– NIE OGARNIAMCO TAM?JEDEN JEST W KURTCE ZIMOWEJ, A DRUGI W SZORTACH
"Nie wierzę w nic. Jestem tu po prostu dla przemocy." –
–
Źródło: Piotr Iskra @Joe Monster
– NIE OGARNIAMCO TAM?15CJEDEN JEST W KURTCE ZIMOWEJ, A DRUGI W SZORTACH
– Poznałem dziewczynę na tinderze:wyglądała idealnie, fajne zdjęcia, widać,że lubi się stroić, ubiera się kobieco, dbao siebie. Totalnie nic nie wskazywało, żemoże coś nieoczekiwanego się wydarzyć.A na naszą pierwszą randkę przyszław puchowej kurtce! Pierwsze wrażeniezostało natychmiast zepsute.Próbowałem przekonać samego siebie,że mimo tej pochówki wciąż jest świetna,ale nie dało rady. Jak można nosićpuchową kurtkę?! Jak? Dziewczyny,wybierajcie starannie swój strój napierwszą randkę, to dla nas ważne.Dziewczyny, wybierajcie staranniefaceta na pierwszą randkę, toważne.
Gdy znalazłeś 100 złotych w kurtce – Którą ostatnio nosiłeś w 1996
– Synku,zapomniałeśo kurtceSynku,zapomniałeśo kurtce(6
"Debil, czemu on się nie ubrał odpowiednio do pogody?" –
Facet w metrze czytał zadania matematyczne w folderze. Mężczyzna obok przyglądał się i zagadał. Spytał pana w czerwonej kurtce czego się uczy, na co on odpowiedział że syn zawalił klasówkę z matmy i sam się uczy żeby mu pomóc. – Pan z lewej zaproponował pomoc, bo był nauczycielem matematyki. Do końca trasy poprawili wszystkie błędy a tata przyswoił materiał i teraz będzie mógł nauczyć swojego dzieciaka

Marcin Meller o pożegnaniach:

Pokaż cały obrazek…
– DŁUGIE POŻEGNANIE Dawno, dawno temu mój kumpel przeżywał srogi miłosny zawód. Tak się złożyło, że zbliżał się Sylwester, co oczywiście nie poprawiało mu nastroju. Wybraliśmy się więc razem na huczną imprezę do mojej przyjaciółki Pauliny. Było jeszcze grubo przed północą, kiedy przed zajmowaną przeze mnie kanapę zatoczył się ubrany w zimową kurtkę rozczarowany kochanek, mający już ewidentnie mocno w czubie i z emfazą godną rzymskiego senatora ogłosił wszem i wobec: - Marcin mój przyjacielu! Przyszedłem się pożegnać, wyrzucają mnie! - Kto cię wyrzuca? – zapytałem zdziwiony, bo mimo, że kumpel był zadziorem, nie zauważyłem żadnej bijatyki. - Paulina mnie wyrzuca mój przyjacielu, tak, gospodyni mnie wyrzuca! – potrząsnął dramatycznie głową. - Ale za co? - Za prawdę! Za to, że prawdę jej powiedziałem! – przyjaciel był coraz bardziej wzburzony. - A jaką to prawdę jej powiedziałeś? - Najprawdziwszą! Że wszystkie kobiety to kurwy mój przyjacielu! – wykrzyczał dramatycznie i w tym momencie zarejestrował siedzącą obok mnie dziewczynę. Natychmiast ukłonił się szarmancko i dodał – Oczywiście z wyjątkiem ciebie Marysiu! - po czym ruszył chwiejnie w stronę drzwi wejściowych. Wybiła północ, składaliśmy sobie tłumnie życzenia, kiedy nagle ktoś mnie walnął w plecy z siłą Obelixa, że mało płuc nie wyplułem i zanim się obróciłem, usłyszałem znajomy głos i frazę:- Marcin mój przyjacielu, przyszedłem się pożegnać, wyrzucają mnie! – kolega ewidentnie od blisko dwóch godzin krążył po imprezie, cały czas w kurtce, żegnając się z każdym i głosząc swą krzywdę męczennika za prawdę, przy czym zapomniał, że jak w „Dniu świstaka” już odbyliśmy tę rozmowę. Było to w sumie niesamowite, bo powtórzył słowo w słowo swoją diagnozę relacji męsko-damskich i dokładnie w tym samym momencie zauważył stojącą obok mnie koleżankę, tyle że teraz miast się skłonić podniósł otwarte dłonie w przepraszającym geście i rzekł: - Oczywiście z wyjątkiem ciebie Marysiu! – I ruszył w stronę drzwi wejściowych. Poszedłem poprosić gospodynię o amnestię, impreza była piękna, irytacja nieco jej przeszła, chociaż wielce się zdziwiła, że delikwent nadal szaleje na kwadracie. Powiedziała, żeby kumpel przeprosił, a przynajmniej się zamknął, to nie będzie musiał wychodzić. Popędziłem przekazać mu dobre wieści zanim faktycznie wyjdzie nawalony na mróz, co mi się udało. Może Was zaskoczę, ale o ile wcześniej cierpiał, tak teraz się naprawdę potężnie wkurwił. Wygłosił płomienną mowę, w której jasno wyłożył, że nie ma za co przepraszać, bo to jego krzywdzą za głoszenie prawdy, milczeć również nie będzie, bowiem prawda i honor milsze są mu niż jakieś sylwestry, za prawdę i honor życie dać warto, wiedział o tym Skrzetuski, wiedział Leonidas, wiedzieli samuraje, więc tym bardziej warto wylecieć z imprezy, na której hołduje się hipokryzji, zakłamaniu i dulszczyźnie o obrażaniu przyjaciół nie wspominając. I zaczął żegnać się ze mną po raz trzeci. Może Was zaskoczę, może na Waszych twarzach odmalują się szok i niedowierzenie, może stracicie wiarę w boski porządek rzeczy, ale kiedy miksowałem się z sylwka po trzeciej nad ranem, kumpel nadal się żegnał. Potem się dowiedziałem, że zamykał imprezę dopijając z gospodynią resztki. A dlaczego wspominam tę historię z zamierzchłej przeszłości? Bo pierwsza mi przyszła do głowy, kiedy zacząłem myśleć o pożegnaniu. Mimo, że łza się w oku kręci, smuteczek duszę przepełnia o miejsce walcząc z nostalgią, to pierwsze kurde co mi do miłującego wszelkie absurdy i surrealizmy łba przychodzi, to błazeńska akcja z imprezy. Bo ja się żegnam kochani. To mój ostatni felieton w „Newsweeku” i sam nie wierzę w to co piszę. Bo to wiele pięknych lat było, wielkich wzruszeń i epickich gównoburz, za co z całego serca dziękuję Tomkowi Lisowi. Nie tylko za gościnę na łamach „Newsweeka” a wcześniej „Wprost”, ale przede wszystkim za to, że do pisania felietonów mnie namówił, a nawet zmusił. I okazało się, że polubiliśmy się z tym specyficznym gatunkiem twórczości. I teraz w blisko pięćsetny piątek odkąd zacząłem pisać Wasze ulubione felki, powtórzę za klasykiem: „Dzień dobry. A na wypadek gdybyśmy się już potem nie widzieli – także dobry wieczór i dobranoc.” The EndPS. Moje odejście z „Newsweeka” wynika z tego, że 16 listopada obejmę funkcję redaktora naczelnego Wirtualnej Polski.
Źródło: https://www.facebook.com/marcin.meller1/posts…