Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Szukaj



Znalazłem 307 takich demotywatorów

Wymowny list Adama Michnika do gen. Czesława Kiszczaka, wysłany z aresztu śledczego w 1983 r.

 –  Kinga Kamińska14 grudnia 2016 · Warszawa, województwo mazowieckie ·Wobec opluskwiania inaczej myślących przez pisowskie miernoty przyszło mi na myśl, że dobrze będzie przypomnieć:Trzydzieści trzy lata temu Adam Michnik wysłał z aresztu śledczego ten list do do ministra spraw wewnętrznych gen. Czesława Kiszczaka. Opublikowany w podziemnym Tygodniku Mazowsze stał się dla mnie drogowskazem.Warszawa 11 grudnia 1983 r.Adam Michnik, s. OzjaszaWarszawa, ul. Rakowiecka 37; areszt śledczyOb. minister spraw wewnętrznychgen. Czesław KiszczakMotto: Odebrałem pismo Waćpana, Mości Panie Rzewuski, nad którym długo myślałem, co ono ma znaczyć, i czyli mam na nie odpowiedzieć. Człowiek poczciwy nie skrywa swych myśli, wzgarda dla podłych jest jego prawidłem; tak i ja dziś z Waćpanem postąpię... Jako obywatel nie mogę usłuchać rady Waćpana, która pod pozorem wolności, upstrzonej licznymi błędami, wsparta jest obcą przemocą. Ci, którzy śmieli dla ich dumy i własnej miłości zaprzedać krew współziomków swoich, są ohydą narodu i zdrajcami ojczyzny. Takie są moje sentymenta...(Z listu księcia Józefa Poniatowskiego do hetmana Seweryna Rzewuskiego, targowiczanina)I. Na początku listopada, pełen obrzydzenia dla postępków funkcjonariuszy Pańskiego resortu, wysłałem do Pana skargę. W swym liście zwróciłem uwagę na niski charakter takich poczynań: zabranie z celi książek, które posiadałem za zgodą prokuratora, pozbawienie mnie dodatkowego spaceru zaleconego przez lekarza czy pogróżki inspirowane jakimiś audycjami w zachodnich radiostacjach. Dla nikogo z więźniów Pawilonu III Śledczego nie jest sekretem, że akcjami represyjnymi kierują tu funkcjonariusze Służby Bezpieczeństwa. Ich nazwiska też nie są żadną tajemnicą, tak jak i nazwisko ich tutejszego szefa, płk. Tamborskiego z MSW. Odwołałem się w swoim piśmie do obowiązującego ludzi cywilizowanych nakazu honoru, który zabrania znęcać się nad uwięzionym i bezbronnym przeciwnikiem politycznym.Poprosiłem następnie odwiedzającą mnie osobę, by sprawdziła u Pana, czy mój list doszedł. Ku memu zdziwieniu zakomunikował jej Pan o swej niemożności ukrócenia poczynań podległych sobie funkcjonariuszy. W przedmiocie zwrócenia mi do celi książek okazał się Pan niekompetentny. Starczyło natomiast Panu kompetencji, by złożyć mi dość osobliwą propozycję. Brzmiała ona: albo najbliższe święta spędzę na Lazurowym Wybrzeżu, albo też czeka mnie proces i wiele lat więzienia. Zapewnił Pan zarazem, że po procesie, gdy "władza przełknie tę żabę", o wyjeździe nie będzie mogło być już mowy. W ten sposób dowiedziałem się, że ministrowi spraw wewnętrznych w PRL trudniej pohamować nadgorliwych w dokuczliwości funkcjonariuszy SB, niż odgadnąć wyrok sądu wojskowego i szeroką dłonią ofiarować wczasy na Lazurowym Wybrzeżu.Ma Pan duszę jak step ukraiński, Panie Generale! Tytułem rewanżu ofiaruję Panu przeto, śladem pana Zagłoby podążając, tron w Niderlandach! "Monarcha Niderlandów, król Kiszczak I" - czy nie znajduje Pan urody w tym sformułowaniu?II. Kiedy z początkiem listopada przeczytałem w "Trybunie Ludu" wypowiedź Jerzego Urbana o tym, że mogę uzyskać wolność kosztem opuszczenia Polski, potraktowałem to jako kolejny żart tego skądinąd utalentowanego felietonisty, któremu wyrządzono tak ogromną krzywdę nominacją na stanowisko rzecznika rządu PRL. Rządowi gen. Wojciecha Jaruzelskiego minister Urban wielkich szkód może i nie przysporzył, bowiem temu rządowi trudno jeszcze bardziej popsuć opinię w kraju i za granicą. Jednak wyrządził ich niemało samemu sobie, kiedy to dowcipy ze "Szpilek" zaczął przedstawiać jako opinie zasługujące na poważne traktowanie.Nie dalej jak miesiąc wcześniej, początkiem października, Jerzy Urban zapewnił opinię publiczną, że więźniowie polityczni "odbywają karę w wydzielonych pomieszczeniach i nie przebywają razem z kryminalistami". Proszę sobie wyobrazić, że potraktowałem - o święta naiwności! - tę wypowiedź poważnie i zażądałem umieszczenia mnie we wspólnej celi z więźniem politycznym, bowiem przebywałem z więźniami kryminalnymi. Wszelako naczelnik aresztu mjr Andrzej Nowacki, a potem szef sądu Warszawskiego Okręgu Wojskowego płk Władysław Monarcha uświadomili mnie, że Urban plecie jak Piekarski na mękach i nie zna obowiązujących przepisów.Od tego czasu czytam oświadczenia rzecznika rządu gen. Jaruzelskiego wyłącznie w konwencji satyrycznych humoresek i nieraz się dobrze nimi bawię (polecam Pańskiej uwadze - jako szczególnie śmieszne - wypowiedzi rzecznika na temat Lecha Wałęsy). W tej też konwencji odczytałem jego wypowiedź o możliwości kupienia sobie wolności przez wyjazd za granicę. Pańska oferta spędzenia świąt na Lazurowym Wybrzeżu kazała mi jednak ponownie przemyśleć, co oznaczają te dziwaczne wypowiedzi.III. Piszę ten list wyłącznie we własnym imieniu, ale mam podstawy, by sądzić, że podobnie rozumują tysiące ludzi w Polsce.Doszedłem do przekonania, że składając mi propozycję opuszczenia Polski:1) przyznaje Pan, że nie uczyniłem nic takiego, co by upoważniało praworządny urząd prokuratorski do formułowania zarzutów o "przygotowaniu do obalenia ustroju siłą" lub "osłabiania mocy obronnej państwa", zaś praworządny sąd do orzekania wyroku skazującego. Podzielam ten pogląd;2) przyznaje Pan, że wyrok jest już ustalony na długo przed rozpoczęciem procesu. Podzielam ten pogląd;3) przyznaje Pan, że akt oskarżenia sformułowany przez dyspozycyjnego prokuratora i wyrok skazujący, orzeczony przez dyspozycyjnych sędziów, będą na tyle nonsensowne, że nikogo w błąd nie wprowadzą, skazanym przyniosą chwałę, a skazującym i ich dysponentom - hańbę. Podzielam ten pogląd;4) przyznaje Pan, że celem toczącego się postępowania karnego nie jest zadośćuczynienie prawu, lecz pozbycie się przez elitę władzy kłopotliwych oponentów. Podzielam ten pogląd.Na tym wszakże kończy się zgodność naszych opinii. Uważam bowiem, że:1) aby tak jawnie przyznać się do deptania prawa, trzeba być durniem;2) aby będąc więziennym nadzorcą, proponować człowiekowi więzionemu od dwóch lat Lazurowe Wybrzeże w zamian za moralne samobójstwo, trzeba być świnią;3) aby wierzyć, że ja mógłbym taką propozycję przyjąć, trzeba wyobrażać sobie każdego człowieka na podobieństwo policyjnego szpicla.IV. Wiem dobrze, Panie Generale, do czego wam nasz wyjazd jest potrzebny. Do tego, by nas ze zdwojoną siłą opluskwiać w swoich gazetach jako ludzi, którzy ujawnili wreszcie swe prawdziwe oblicze; którzy przedtem wykonywali cudze dyrektywy, a teraz połasili się na kapitalistyczne luksusy. Do tego, by zademonstrować światu, że wy jesteście szlachetnymi liberałami, a my szmatami bez charakteru. Do tego, by móc Polakom powiedzieć: "Patrzcie, nawet oni skapitulowali, nawet oni stracili wiarę w demokratyczną i wolną Polskę". Do tego - przede wszystkim - by poprawić swój wizerunek we własnych oczach; by móc z ulgą odetchnąć: "Oni wcale nie są lepsi ode mnie".Bo was niepokoi sam fakt istnienia ludzi, którym myśl o Polsce nie kojarzy się z ministerialnym stołkiem, a z więzienną celą; ludzi, którzy przedkładają święta w areszcie śledczym nad ferie na Lazurowym Wybrzeżu. Wy nie wierzycie w istnienie takich ludzi. Dlatego w swym ostatnim sejmowym przemówieniu osiągnął Pan w obelżywości oskarżeń poziom polskiego klasyka tego gatunku - Stanisława Radkiewicza. Dlatego mówicie nawet między sobą, że my albo jesteśmy wielkimi spryciarzami (bo otrzymujemy instrukcje i pieniądze od wywiadu amerykańskiego), albo też wielkimi głupcami - "fanatykami" (bo wolimy siedzieć w więzieniu, niż spacerować po paryskich bulwarach). Przecież nikt z was nie wahałby się ani przez chwilę, mając taki wybór!Wy nie umiecie o nas myśleć inaczej, bowiem myśląc inaczej, musielibyście - choćby w jednym błysku chwili - odgadnąć prawdę o sobie samych. Tę prawdę, że jesteście mściwymi i pozbawionymi honoru świntuchami. Tę prawdę, że jeśli nawet kiedyś było w waszych sercach troszkę przyzwoitości, to dawno pogrzebaliście te uczucia w brutalnej i brudnej grze o władzę, jaką toczycie między sobą. Dlatego, sami złajdaczeni, chcecie nas ściągnąć do swego poziomu.Otóż nie! Tej przyjemności wam nie dostarczę. Nie znam przyszłości i wcale nie wiem, czy dane mi będzie dożyć zwycięstwa prawdy nad kłamstwem, a "Solidarności" nad obecną antyrobotniczą dyktaturą. Rzecz w tym wszakże, Panie Generale, że dla mnie wartość naszej walki tkwi nie w szansach jej zwycięstwa, ale w wartości sprawy, w imię której tę walkę podjęliśmy. Niech ten mój gest odmowy będzie maleńką cegiełką budującą honor i godność w tym co dzień unieszczęśliwianym przez was kraju. Niech będzie policzkiem dla was, handlarzy cudzą wolnością!V. Dla mnie, Panie Generale, więzienie nie jest żadną szczególnie dotkliwą karą. Tamtej grudniowej nocy to nie ja zostałem proskrybowany - to wolność. To nie ja dziś jestem więziony - to Polska.Dla mnie, Panie Generale, karą byłoby, gdybym musiał na Pańskie polecenie szpiclować, machać pałką, strzelać do robotników, przesłuchiwać uwięzionych i wydawać haniebne wyroki skazujące. Szczęśliwy jestem, że znalazłem się po właściwej stronie - wśród ofiar, a nie wśród oprawców. Ale gdyby Pan to rozumiał, nie składałby mi Pan propozycji tyleż niemądrych, co niegodziwych.W życiu każdego człowieka uczciwego, Panie Generale, przychodzi taki trudny moment, kiedy za proste stwierdzenie faktu: "to jest czarne, a to jest białe" trzeba drogo płacić. Może to być cena życia płacona na stokach Cytadeli, za drutami Sachsenhausen, za kratami Mokotowa. W takiej chwili, Panie Generale, dla uczciwego człowieka problemem naczelnym nie jest, by wiedzieć, jaką cenę przyjdzie mu zapłacić, lecz wiedzieć, czy białe jest białym, a czarne - czarnym.Aby to wiedzieć, trzeba chronić sumienie. Trawestując jednego z wielkich pisarzy naszego kontynentu, powiem tak: trzeba przede wszystkim, aby dowiedział się Pan, Panie Generale, co to jest sumienie ludzkie. Są dwie rzeczy na tym świecie - niechaj usłyszy Pan tę nowinę - z których jedna nazywa się Zło, druga Dobro. A oto objawienie dla Pana: kłamać i lżyć nie jest dobrze, dopuszczać się zdrady jest źle, więzić i mordować jest jeszcze gorzej. To nic, że to jest użyteczne. Tego nie wolno...Tak, Panie Generale, tego nie wolno. Kto się przeciwstawia? Kto zezwala? Kto zabrania? Panie Generale, można być potężnym ministrem spraw wewnętrznych, można mieć za sobą potężne mocarstwo rozciągające swą władzę od Łaby po Władywostok, a pod sobą całą policję kraju, miliony szpiclów i miliony złotych na pistolety, armaty wodne i urządzenia podsłuchowe, płaszczących się służalców, pełzających donosicieli i żurnalistów; a tu ktoś niewidzialny, w ciemności, przechodzień, nieznajomy wyrasta przed Panem i mówi: "Nie zrobisz tego!".Oto sumienie.VI. Zapewne list ten wyda się Panu kolejnym dowodem mojej głupoty. Jest Pan przyzwyczajony do uniżonych próśb, policyjnych raportów, szpiclowskich donosów. A tu człowiek, który jest w Pańskim ręku, któremu dokuczają Pańscy podwładni, oskarżają Pańscy prokuratorzy, a skazywać będą Pańscy sędziowie - mówi Panu o sumieniu.Bezczelny, nieprawdaż?Wszelako żadna Pańska reakcja nie jest w stanie mnie już zadziwić. Wiem, że za ten list zapłacę wysoką cenę, a Pańscy podwładni spróbują doprowadzić do mojej świadomości pełnię wiedzy o możliwościach więziennictwa w kraju budującym komunizm. Wiem wszakże i to, że obowiązuje mnie prawda.Dlatego o nic Pana nie proszę. Tylko o jedno: niech się Pan zastanowi. Nie nad moim losem - ja może jakoś wytrzymam kolejne pomysły Pańskich pułkowników i majorów. Niech Pan się zastanowi nad sobą. Niech Pan przy wigilijnym stole pomyśli przez chwilę o tym, że będzie Pan rozliczony ze swych uczynków. Będzie Pan musiał odpowiedzieć za łamanie prawa. Skrzywdzeni i poniżeni wystawią Panu rachunek. To będzie groźna chwila.Życzę Panu zachowania godności osobistej w takim momencie. I odwagi. Niech Pan nie tłumaczy się, jak Pańscy koledzy z poprzednich ekip, że Pan o niczym nie wiedział. Bo to nie wzbudza litości, tylko pogardę...Sobie zaś życzę, abym - tak jak zdołałem w Otwocku dopomóc w uratowaniu życia kilku Pańskim podwładnym - umiał być na miejscu w samą porę, gdy Pan będzie zagrożony i zdołał także Panu dopomóc. Abym umiał raz jeszcze być po stronie ofiar, a nie wśród oprawców. Choćby potem nadal miał mnie Pan zamykać w więzieniu i nadal zdumiewać się moją głupotą.
Nie ma to jak dostać od rodziny nieruchomość oraz sponsorowanącałą resztę... – Jednocześnie gardząc tymi, co wyjechali za granicę i zgrywając wielkich patriotów, bo "my sobie świetnie radzimy tutaj sami"
Jak na ironię tamta zaraza nie poczyniła wielkiego spustoszenia w Ameryce, tak jak teraz Covid nie poczynił aż tak wielkich szkód w Chinach, za to przetoczyła się jak walec po Europie, jak teraz korona po USA. – Czyżby pandemia koronawirusa miała być kolejnym przekazaniem korony?
Policja odprowadziła 16-latka w kajdankach do internatu.Chodziło o kwotę 2 zł – W trakcie zakupów w popularnej sieci sklepów nastolatek przez pomyłkę zapłacił przy kasie samoobsługowej za dwie tańsze bułki, choć w rzeczywistości ich cena była o 2 zł większa. Mimo wyrównania należności 16-latek został posądzony o kradzież przez ochroniarza sklepu. - Ochroniarz zabrał mojego ucznia do pokoju, zamknął się z nim, po czym wezwał policję. Funkcjonariusze skuli dzieciakowi ręce z tyłu i tak przywieźli mi go do internatu. Jak bandytę. Drobny chłopak w kajdankach i dwóch wielkich policjantów – powiedział dr Cezary Wysocki, dyrektor placówki.Rzecznik prasowy KM w Białymstoku Katarzyna Zarzecka na sugestię, że 16-latek do internatu został odprowadzony w kajdankach, odpowiedziała, że "policjanci mają prawo założyć kajdanki prewencyjnie, 16-latek popełnił przestępstwo".No faktycznie, a mogli zabić młodego... mała szkodliwość społeczna, policja odstępuje od czynności, był jakiś problem by tak to rozegrać? Tylko we łbie policjantów by musiał być olej, a nie siano
Edyta Górniak prowadziła transmisjęna Instagramie, z której dowiedzieliśmysię kilku ciekawych rzeczy – 1) jesteśmy podsłuchiwani2) noszenie maseczek jest zaplanowane i ma nas skłócić3) temat pandemii ma odwrócić naszą uwagę od wielkich zmian, nie słuchajcie telewizji, obudźcie się; sama pandemia to nie jest spisek to rozpad świata4) dziennikarzom, którzy są przebudzeni należą się podziękowania; takowi są również wśród polityków, ale mają małą siłę przebicia5) na odporność najlepsze są oregano i witamina D6) Bill Gates stoi za wszystkim, prowadzi do depopulacji świata poprzez szczepionki, mają zostać na świecie tylko najsilniejsi i potrzebni7) w szpitalach są statyści, którzy grają zlecone im scenki
Ile będzie trwała nauka zdalna? – "Powiem brutalnie. Proszę zapytać również tych, którzy lekkomyślnie traktują sprawę pandemii i wychodzą w wielkich grupach na ulice" - tak na to pytanie odpowiedział minister edukacji Przemysław Czarnek

Marcin Meller o pożegnaniach:

 –  DŁUGIE POŻEGNANIE       Dawno, dawno temu mój kumpel przeżywał srogi miłosny zawód. Tak się złożyło, że zbliżał się Sylwester, co oczywiście nie poprawiało mu nastroju. Wybraliśmy się więc razem na huczną imprezę do mojej przyjaciółki Pauliny. Było jeszcze grubo przed północą, kiedy przed zajmowaną przeze mnie kanapę zatoczył się ubrany w zimową kurtkę rozczarowany kochanek, mający już ewidentnie mocno w czubie  i z emfazą godną rzymskiego senatora ogłosił wszem i wobec:  - Marcin mój przyjacielu! Przyszedłem się pożegnać,  wyrzucają mnie!  - Kto cię wyrzuca? – zapytałem zdziwiony, bo mimo, że kumpel był zadziorem,  nie zauważyłem żadnej bijatyki.  - Paulina mnie wyrzuca mój przyjacielu, tak, gospodyni mnie wyrzuca! – potrząsnął dramatycznie głową.  - Ale za co?  - Za prawdę! Za to, że prawdę jej powiedziałem! – przyjaciel był coraz bardziej wzburzony.  - A jaką to prawdę jej powiedziałeś?  - Najprawdziwszą! Że wszystkie kobiety to kurwy mój przyjacielu! – wykrzyczał dramatycznie i w tym momencie zarejestrował siedzącą obok mnie dziewczynę. Natychmiast ukłonił się szarmancko i dodał – Oczywiście z wyjątkiem ciebie Marysiu!  - po czym ruszył chwiejnie w stronę drzwi wejściowych.  Wybiła północ, składaliśmy sobie tłumnie życzenia, kiedy nagle ktoś mnie  walnął w plecy z siłą Obelixa, że mało płuc nie wyplułem i zanim się obróciłem, usłyszałem znajomy głos i frazę:- Marcin mój przyjacielu, przyszedłem się pożegnać,  wyrzucają mnie! – kolega ewidentnie od blisko dwóch godzin krążył po imprezie, cały czas w kurtce, żegnając się z każdym i głosząc swą krzywdę męczennika za prawdę, przy czym zapomniał, że jak w „Dniu świstaka” już odbyliśmy tę rozmowę. Było to w sumie niesamowite, bo powtórzył słowo w słowo swoją diagnozę relacji męsko-damskich i dokładnie w tym samym momencie zauważył  stojącą obok mnie koleżankę, tyle że teraz miast się skłonić  podniósł  otwarte dłonie w przepraszającym geście i rzekł:  - Oczywiście z wyjątkiem ciebie Marysiu! – I ruszył w stronę drzwi wejściowych.   Poszedłem poprosić gospodynię o amnestię, impreza była piękna, irytacja nieco jej przeszła, chociaż wielce się zdziwiła, że delikwent nadal szaleje na kwadracie. Powiedziała, żeby kumpel przeprosił, a przynajmniej się zamknął, to nie będzie musiał wychodzić. Popędziłem przekazać mu dobre wieści zanim faktycznie wyjdzie nawalony na mróz, co mi się udało. Może Was zaskoczę, ale o ile wcześniej cierpiał, tak teraz się naprawdę potężnie wkurwił. Wygłosił płomienną mowę, w której jasno wyłożył, że nie ma za co przepraszać, bo to jego krzywdzą za głoszenie prawdy, milczeć również nie będzie, bowiem prawda i honor milsze są mu niż jakieś sylwestry, za prawdę i honor życie dać warto, wiedział o tym Skrzetuski, wiedział Leonidas, wiedzieli samuraje, więc tym bardziej warto wylecieć z imprezy, na której hołduje się hipokryzji, zakłamaniu i dulszczyźnie o obrażaniu przyjaciół nie wspominając. I zaczął żegnać się ze mną po raz trzeci.  Może Was zaskoczę, może na  Waszych twarzach odmalują się szok i niedowierzenie, może stracicie wiarę w boski porządek rzeczy, ale kiedy miksowałem się z sylwka po trzeciej nad ranem, kumpel nadal się żegnał. Potem się dowiedziałem, że zamykał imprezę dopijając z gospodynią resztki.  A dlaczego wspominam tę historię z zamierzchłej przeszłości? Bo pierwsza mi przyszła do głowy, kiedy zacząłem myśleć o pożegnaniu. Mimo, że łza się w oku kręci, smuteczek duszę przepełnia o miejsce walcząc z nostalgią, to pierwsze kurde co mi do miłującego wszelkie absurdy i surrealizmy łba przychodzi, to błazeńska akcja z imprezy.  Bo ja się żegnam kochani. To mój ostatni felieton w „Newsweeku” i sam nie wierzę w to co piszę. Bo to wiele pięknych lat było, wielkich wzruszeń i epickich gównoburz, za co z całego serca dziękuję Tomkowi Lisowi. Nie tylko za gościnę na łamach „Newsweeka” a wcześniej „Wprost”, ale przede wszystkim za to, że do pisania felietonów mnie namówił, a nawet zmusił. I okazało się, że polubiliśmy się z tym specyficznym gatunkiem twórczości.   I teraz w blisko pięćsetny piątek odkąd zacząłem pisać Wasze ulubione felki, powtórzę za klasykiem: „Dzień dobry. A na wypadek gdybyśmy się już potem nie widzieli – także dobry wieczór i dobranoc.”                                     The EndPS. Moje odejście z „Newsweeka” wynika z tego, że 16 listopada obejmę funkcję redaktora naczelnego Wirtualnej Polski.
Już jestem stary – Bo logując się na pocztę moje hasło składa się tylko z 5 znaków, nie zawiera wielkich liter i znaków specjalnych

Jak bardzo zmieniły się te gwiazdy od czasu swoich pierwszych wielkich ról (13 obrazków)

Źródło: brightside.me
Umiejętność współpracy jest podstawą wielkich inwestycji –
0:23
Do ogromnej eksplozji doszło w Bejrucie na terenie portu. Władze informują o wielkich szkodach nawet w promieniu 10 kilometrów od wybuchu. Nic nie wskazuje na atak – Zginęło co najmniej 100 osób, a rannych jest ponad 4000
0:36

Ostatnie słowa wielkich ludzi. Jakie przesłanie zostawili po sobie? Oto znane osoby, których słowa przeszły do historii (31 obrazków)

Paru rzeczy tu brakuje, ale gdyby się skupić tylko na realizacji tych dwunastu, to i tak byłaby w kraju znaczna poprawa

Paru rzeczy tu brakuje, ale gdyby się skupić tylko na realizacji tych dwunastu, to i tak byłaby w kraju znaczna poprawa –  Prezentujemy dwanaście postulatów, które przygotowaliśmy we współpracy ze Strajk Wkurzonych. Są one efektem ponadpoglądowego konsensusu, bo pochodzimy z różnych miejsc kompasu politycznego. Znaleźliśmy jednak wiele tematów, w których się zgadzamy. A to pokazuje, że Polacy potrafią się dogadać. Zwłaszcza młodzi Polacy. Nazwaliśmy ten zbiór #ManifestMłodegoPokolenia.1. DOŚĆ upolityczniania policji – Sprzeciwiamy się wykorzystywaniu organu państwowego, którego zadaniem jest ochrona obywateli, do partyjnych, antydemokratycznych i antyobywatelskich celów. 2. DOŚĆ propagandy i cenzury w mediach publicznych – Sprzeciwiamy się wykorzystywaniu mediów państwowych w celach czysto propagandowych oraz domagamy się reformy mediów publicznych we współpracy z Radą Etyki Mediów.3. DOŚĆ niszczenia polskiego parlamentaryzmu – Sprzeciwiamy się procedowaniu wadliwego, pisanego w pośpiechu prawa, jak też funkcjonowaniu sejmowej „zamrażarki” oraz odrzucaniu poprawek opozycyjnych jednym głosowaniem. Domagamy się przywrócenia należytej powagi posiedzeniom obu izb parlamentu.4. DOŚĆ kolesiostwa i defraudacji publicznych pieniędzy – Sprzeciwiamy się bezkarności osób odpowiedzialnych za wielomilionowe oszustwa, jak też marnowaniu publicznych pieniędzy. Nie godzimy się na dalsze zadłużanie obywateli, jeśli nie ma ku temu strategicznych przesłanek. Domagamy się konstytucyjnego zagwarantowania urzędu prezesa Najwyższej Izby Kontroli kandydatowi, wyłonionemu na drodze konsensusu, przez wszystkie kluby i koła opozycyjne. 5. DOŚĆ pomocy wyłącznie bankom – Domagamy się wdrożenia prawdziwych pakietów pomocowych dla osób najbardziej dotkniętych przez pandemię koronawirusa. Nie godzimy się na działania, które skupiają się wyłącznie na wsparciu banków i wielkich korporacji. 6. DOŚĆ dehumanizacji części społeczeństwa – Wyrażamy stanowczy sprzeciw wobec prowadzenia kampanii nienawiści i aktów dehumanizacji wobec osób innej narodowości, wyznania czy orientacji seksualnej. Żądamy natychmiastowego ukarania winnych, którzy dopuścili się wymienionych wyżej czynów. 7. DOŚĆ upartyjniania organów sądowniczych – Domagamy się prawdziwej reformy niewydolnego systemu sądownictwa. Obecne działania partii rządzącej pogłębiają, już i tak zły, ogólny stan instytucji władzy sądowniczej. 8. DOŚĆ denializmu klimatycznego – Nie zgadzamy się na ignorowanie problemu zmian klimatu. Domagamy się stopniowego odchodzenia od elektrowni węglowych, budowy elektrowni atomowej oraz inwestycji w odnawialne źródła energii, a także współpracy z Unią Europejską w kwestii Nowego Zielonego Ładu. 9. DOŚĆ obywatelskiej bezsilności – Postulujemy wprowadzenie obligatoryjnego i bezprogowego dnia referendalnego na wzór szwajcarski. Głosowanie winno być poprzedzone przygotowaniem szczegółowych ekspertyz przez środowisko akademickie oraz ogólnodostępną debatą zwolenników z przeciwnikami. 10. DOŚĆ ingerencji w wolność słowa – Żądamy usunięcia sankcji karnych za znieważenie prezydenta, jak też znieważenia symboli państwowych.11. DOŚĆ upartyjniania uniwersytetów – sprzeciwiamy się wszelkim próbom odbierania autonomii uczelniom wyższym. Powinny one być miejscem swobodnej i opartej o badania naukowe dyskusji, a nie miejscem ścierania się partyjnych stref wpływów.12. DOŚĆ archaicznych metod nauczania – Domagamy się głębokiej reformy polskiego systemu edukacji, dostosowania do zmiany na system fiński oraz żądamy natychmiastowych podwyżek dla nauczycieli i wychowawców. Mamy szczerą nadzieję, że podzielacie nasze stanowisko. Chcemy, żeby Manifest ten stał się sztandarem, pod którym zjednoczy się młodzież od prawicy do lewicy. Łączą nas trzy rzeczy: bunt, młodość i umiłowanie wolności.
Albert Einstein miał IQ na poziomie 160, Isaac Newton na poziomie 190. Ci słynni ludzie są znani na całym świecie jako absolutni geniusze – Ale kiedyś żyła osoba, której IQ miało wynosić od 250 do 300!William James Sidis, najbardziej inteligentny człowiek, jaki kiedykolwiek chodził po Ziemi, był cudownym dzieckiem i wyjątkowym matematykiem. Był mistrzem w wielu dialektach i utalentowanym autorem. Ale niestety, wielu ludzi nigdy o nim nie słyszało.Był chodzącym kalkulatorem i geniuszem lingwistyki. Był tak inteligentny, że oczekiwano od niego wielkich rzeczy.W wieku ośmiu lat to dziecko potrafiło biegle mówić po francusku, niemiecku, rosyjsku, turecku, ormiańsku, łacińsku, i oczywiście w swoim języku ojczystym, czyli po angielsku. Nieco później, bo w wieku 9 lat tworzy nowy język o nazwie Vendergood, studiowany przez językoznawców i uznany za kompletny, poprawny i fascynujący.„Chcę mieć doskonałe życie. Jedynym sposobem na osiągnięcie doskonałego życia jest odosobnienie. Zawsze nienawidziłem tłumów”.– William James Sidis-Był zmęczony tym, że nie był sobą i nawet gdy miał okazję to zrobić, nie mógł. Był ekspertem od czarnych dziur i czwartego wymiaru, ale najważniejszy temat życia prześlizgnął mu się przez palce: poznanie i walka o własne szczęście… Ale kiedyś żyła osoba, której IQ miało wynosić od 250 do 300!William James Sidis, najbardziej inteligentny człowiek, jaki kiedykolwiek chodził po Ziemi, był cudownym dzieckiem i wyjątkowym matematykiem. Był mistrzem w wielu dialektach i utalentowanym autorem. Ale niestety, wielu ludzi nigdy o nim nie słyszało.Był chodzącym kalkulatorem i geniuszem lingwistyki. Był tak inteligentny, że oczekiwano od niego wielkich rzeczy.W wieku ośmiu lat to dziecko potrafiło biegle mówić po francusku, niemiecku, rosyjsku, turecku, ormiańsku, łacińsku, i oczywiście w swoim języku ojczystym, czyli po angielsku. Nieco później, bo w wieku 9 lat tworzy nowy język o nazwie Vendergood, studiowany przez językoznawców i uznany za kompletny, poprawny i fascynujący.„Chcę mieć doskonałe życie. Jedynym sposobem na osiągnięcie doskonałego życia jest odosobnienie. Zawsze nienawidziłem tłumów”.– William James Sidis-Był zmęczony tym, że nie był sobą i nawet gdy miał okazję to zrobić, nie mógł. Był ekspertem od czarnych dziur i czwartego wymiaru, ale najważniejszy temat życia prześlizgnął mu się przez palce: poznanie i walka o własne szczęście…
Wesele w plenerze – Czy tylko mi marzy się wesele w naturze? Bez żadnych wielkich drogich sal itp.
Do końca maja grozi nam zagłada spowodowana pojawieniem się wielkich, zmutowanych mew –
Prosty człowiek, Bill Gates, który olał studia i został człowiekiem sukcesu – Ojciec - szef stowarzyszenia adwokatów, członek Izby Handlowej w SeattleMatka - Członek rady nadzorczej czterech wielkich amerykańskich kompanii. Pracowała razem z CEO firmy IBMPradziadek - członek parlamentu i prezydent miasta SeattleDziadek - Wiceprezes banku.Także ten, jeśli nie masz mocnych pleców, to może lepiej nie rzucaj studiów Ojciec - szef stowarzyszenia adwokatów, członek Izby Handlowej w SeattleMatka - Członek rady nadzorczej czterech wielkich amerykańskich kompanii. Pracowała razem z CEO firmy IBMPradziadek - członek parlamentu i prezydent miasta SeattleDziadek - Wiceprezes banku.Także ten, jeśli nie masz mocnych pleców, to może lepiej nie rzucaj studiów
Niestety Gates dożył czasów, aby zweryfikować swoje słowa –  1989:To wspaniałe, pomyśleć do jakich niesamowitychi wielkich rzeczy ludzie będą używali komputery za 30 lat1 000 T-Rexów kontra 80 000 kurczaków -Ultimate Epic Battle Simulator
Sprawiedliwość finansowa po powrocie do normalności będzie prawdopodobnie wyglądała następująco: – Politycy, urzędnicy, menedżerowie wielkich korporacji, celebryci, i wszyscy inni nieprzydatni w czasie epidemii utrzymają swoje stanowiska. Mało tego - dostaną podwyżki. Dodatkowo menedżerowie wielkich firm przeprowadzą cięcia obsady. Ale bez obaw - pieniądze zaoszczędzone na redukcjach nie przepadną. Pójdą na premie dla tych menedżerów za "sprawnie przeprowadzony proces restrukturyzacji".Lekarze i pielęgniarki - wykonują pracę przydatną, za co dostaną brawa za heroiczną walkę podczas epidemii, dodatkowo zostaną okrzyknięci bohaterami.Ale najwięcej "dostaną" pracownicy gastronomii, kasjerzy, pracownicy usług i inni wykonawcy pracy najbardziej pożytecznej i przydatnej. W pakiecie wdzięczności znajdą się: wielkie brawa za pracę w okresie epidemii, obniżki pensji, zmniejszenia wymiaru etatu, wypowiedzenia i propozycje bezpłatnych staży z UP w celu nabycia "cennego doświadczenia"Zadowoleni z podziału nagród?
 –  AKCJA SPOŁECZNOSCIOWA PROMUJĄCA PATRIOTYZM KONSUMENCKI. Trzymaj pieniądze w polskim banku Kupuj produkty lokalnych producentów. Uważnie studiuj skład produktów. Lokalne firmy z reguły używają mniejszej ilości konserwantów pożywczych. Dzięki temu pozwalasz polskiemu rolnikowi uniezależnić się od wielkich sieci handlowych.