Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Szukaj



Znalazłem 313 takich demotywatorów

Wielkie olimpijskie przyjaźnie: Shuhei Nishida i Sueo Oe, przyjaciele, których nie podzielą medale – Podczas Igrzysk Olimpijskich w 1936 roku dwaj japońscy skoczkowie o tyczce (Shuhei Nishida i Sueo Oe) zajęli drugie miejsce. Odmówili rywalizacji między sobą, Nishida otrzymał srebro, a Oe brąz. Po powrocie do Japonii ich medale zostały przecięte na pół i połączone razem, aby stworzyć dwa "medale przyjaźni" ze srebra i brązu
Zareagowali na widok dzieciw rozgrzanym aucie – W samochodzie znajdowali się 2-latek oraz jego 10-miesięczny brat. Świadkowie złożyli zgłoszenie na policję, jednak dla dobra dzieci, którym groziło śmiertelne niebezpieczeństwo, zdecydowali się samodzielnie uwolnić je z pojazdu.Około 15 minut od wyciągnięcia dzieci z samochodu na parkingu pojawiła się ich matka. Okazało się, że w czasie zdarzenia 35-latka robiła zakupy. Po powrocie wszczęła awanturę z przechodniami, którzy trzymali na rękach jej wyciągnięte z auta dzieci.Nie ważne na jak długo i gdzie. NIE ZOSTAWIA SIĘ DZIECI SAMYCH! Koniec. Kropka. Żadnego ale! Funkcjonariusze z krośnieńskiej policji (woj. podkarpacka) otrzymali zgłoszenie o dzieciach pozostawionych w rozgrzanym aucie. Ponieważ temperatura rosła, a opiekunowie nie wracali, przechodnie zdecydowali się na samodzielne wyciągnięcie maluchów.
Amerykański jeniec, znany przez Wietnamczyków jako "ten niesamowicie głupi", po powrocie do USA podał nazwiska 200 innych jeńców, które zapamiętał do melodii "old macdonalds had a farm" –
 –
W północnych Niemczech, w małej miejscowości Bodenwerder, żył Hieronymus Carl Friedrich von Münchhausen - król łgarzy i jedna z bardziej barwnych postaci w literaturze niemieckiej – Był on XVIII-wiecznym najemnikiem, który walczył w armii rosyjskiej przeciwko Turkom. Po powrocie do swego rodzinnego miasta, raczył łatwowiernych słuchaczy opowieściami o swoich przygodach i bohaterskich czynach. Przygody barona biją na głowę przypadki Guliwera. Miał na koncie dwie podróże na Księżyc (w tym jedną niezamierzoną), lot na kuli armatniej, wyciągnął sam siebie za włosy z bagna, w którym tonął, powędrował także przez morze mleka na wyspę serową. Baron Münchhausen jest chyba najbardziej znanym kłamcą patologicznym na świecie. Morawiecki jest na najlepszej drodze do dołączenia do grona znanych kłamców patologicznych
Każda zabawka z tej firmy objęta jest dożywotnią gwarancją i jest naprawiana bezpłatnie w jakimkolwiek przypadku (lub wymieniana, jeżeli obrażenia są niemożliwe do zreperowania) – Po powrocie do właściciela pacjent posiada obrączkę potwierdzającą pobyt w szpitalu oraz receptę
„Niedawno wróciła z 10-godzinnej zmiany. Jest zmęczona. Nie zdążyła nawet usiąść. Też pracowałem na 10-godzinnej zmianie i to co zastałem w domu po powrocie. – Ją, która zamiast wykorzystać swój wolny czas na odpoczynek, sen, regenerację, wolała wykorzystać go na gotowanie dla nas obojga. Usiedliśmy obok siebie i wspaniale się bawiliśmy.Panowie, przestańcie słuchać tego, co modne. Znajdźcie tą, która chce najlepszego dla was i odwdzięczajcie się tym samym"
Po powrocie z kosmosu Neil Armstrong wszedł do siedziby NASA i rzekł:- Nigdy nie dotarłbym na Księżyc bez pomocy państwa, wspaniałych naukowców Ameryki! Odśpiewajmy teraz razem nasz piękny hymn państwowy.Sala wypełniła się śpiewem: – "Deutschland, Deutschland über alles..."
 –
 –
W dzieciństwie zdziwiła mnie pewna włoska bajka ,Mądra Catarina". W skrócie - po ślubie małżonkom się nie układało, więc mężczyzna wrzucił swoją ukochaną żonę do studni i popłynął łodzią w poszukiwaniu przygód i pulchnych panienek. – Żona wyszła ze studni i ruszyła za nim do Neapolu, Genui i Wenecji, gdzie przebierając się i zmieniając fryzury przechwytywała swojego męża przed tamtejszymi kapłankami miłości. Mąż (który, najprawdopodobniej, miał poważny problem ze wzrokiem i mózgiem), po kilku latach zmęczony takim życiem wrócił do domu, aby sprawdzić, czy przez ten czas nie został wdowcem. Po powrocie do domu na wejściu przywitała go żona z trójką dzieci, którym nadała imiona miast, w których zostały poczęte. Następnie wpadli sobie w objęcia i historia kończy się happy endem
 –

To były czasy!

To były czasy! –  My, urodzeni w latach 50-60-70-80 tych, wszyscy byliśmy wychowywani przez rodziców patologicznych.Na szczęście nasi starzy nie wiedzieli, że są patologicznymi rodzicami. My nie wiedzieliśmy, że jesteśmy patologicznymi dziećmi. W tej słodkiej niewiedzy przyszło nam spędzić nasz wiek dziecięcy. Wszyscy należeliśmy do bandy osiedlowej i mogliśmy bawić się na licznych budowach. Gdy w stopę wbił się gwóźdź, matka go wyciągnęła i odkażała ranę fioletem. Następnego dnia znowu szliśmy się bawić na budowę. Matka nie drżała ze strachu, że się pozabijamy. Nie chodziliśmy do prywatnego przedszkola. Rodzice nie martwili się, że będziemy opóźnieni w rozwoju. Uznawali, że wystarczy, jeśli zaczniemy się uczyć od zerówki.Nikt nie latał za nami z czapką, szalikiem i nie sprawdzał czy się spociliśmy. Z chorobami sezonowymi walczyła babcia. Do walki z grypą służył czosnek, miód, spirytus i pierzyna. Dzięki temu nie stwierdzano u nas zapalenia płuc czy anginy. Zresztą lekarz u nas nie bywał, zatem nie miał szans nic stwierdzić. Stwierdzała zawsze babcia. Dodam, że nikt nie wsadził babci do wariatkowa za smarowanie dzieci spirytusem. Do lasu szliśmy, gdy mieliśmy na to ochotę. Jedliśmy jagody, na które wcześniej nasikały lisy i sarny. Mama nie bała się ze zje nas wilk, zarazimy się wścieklizną albo zginiemy. Skoro zaś tam doszliśmy, to i wrócimy.Latem jeździliśmy rowerami nad rzekę, nie pilnowali nas dorośli. Nikt nie utonął.Zimą któryś ojciec urządzał nam kulig starym fiatem, zawsze przyspieszał na zakrętach. Czasami sanki zahaczyły o drzewo lub płot. Wtedy spadaliśmy. Nikt nie płakał, chociaż wszyscy trochę się baliśmy. Dorośli nie wiedzieli, do czego służą kaski i ochraniacze. Siniaki i zadrapania były normalnym zjawiskiem. Szkolny pedagog nie wysyłał nas z tego powodu do psychologa rodzinnego.W sobotę wieczorem zostawaliśmy sami w domu, rodzice szli do kina. Nie potrzebowano opiekunki. Po całym dniu spędzonym na dworze i tak szliśmy grzecznie spać. Pies łaził z nami – bez smyczy i kagańca. Srał gdzie chciał, nikt nie zwracał nam uwagi. Raz uwiązaliśmy psa na sznurku i poszliśmy z nim na spacer, udając szanowne państwo z pudelkiem. Ojciec powiązał nas później na sznurkach i też wyprowadził na spacer. Zwróciliśmy wolność psu, na zawsze. Mogliśmy dotykać inne zwierzęta. Nikt nie wiedział, co to są choroby odzwierzęce.Sikaliśmy na dworze. Zimą trzeba było sikać tyłem do wiatru, żeby się nie obsikać lub „tam” nie zaziębić. Każdy dzieciak to wiedział. Oczywiście nikt nie mył po tej czynności rąk. Stara sąsiadka, którą nazywaliśmy wiedźmą, goniła nas z laską. Ciągle chodziła na nas skarżyć. Rodzice nadal kazali się jej kłaniać, mówić Dzień Dobry i nosić za nią zakupy. Wszystkim starym wiedźmom musieliśmy mówić Dzień Dobry. A każdy dorosły miał prawo na nas to Dzień Dobry wymusić. Dziadek pozwalał nam zaciągnąć się swoją fajką. Potem się głośno śmiał, gdy powykrzywiały się nam gęby.Skakaliśmy z balkonu na odległość. Musieliśmy znać tabliczkę mnożenia, pisać bezbłędnie. Nikt nie znał pojęcia dysleksji, dysgrafii, dyskalkulii i kto wie jakiej tam jeszcze dys… Nikt nas nie odprowadzał do szkoły. Każdy wiedział, że należy iść lewą stroną ulicy i nie wpaść pod samochód, bo będzie łomot.Gotowaliśmy sobie obiady z deszczówki, piasku, trawy i sarnich bobków. Czasami próbowaliśmy to jeść. Jedliśmy też koks, szare mydło, Akron z apteki, gumy Donaldy, chleb masłem i solą, chleb ze śmietaną i cukrem, oranżadę do rozpuszczania oczywiście bez rozpuszczania, kredę, trawę, dziki rabarbar, mlecze, mszyce, gotowany bob, smażone kanie z lasu i pieczarki z łąki, podpłomyki, kartofle z parnika, surowe jajka, plastry słoniny, kwasiory/szczaw, kogel-mogel, lizaliśmy kwiatki od środka. Jak kogoś użarła przy tym pszczoła to pił 2 szklanki mleka i przykładał sobie zimną patelnię.Ojciec za pomocą gwoździa pokazał, co to jest prąd w gniazdku. To nam wystarczyło na całe życie. Czasami mogliśmy jeździć w bagażniku starego fiata, zwłaszcza gdy byliśmy zbyt umorusani, by siedzieć wewnątrz. Jak się ktoś skaleczył, to ranę polizał i przykładał liść babki. Jedliśmy niemyte owoce prosto z drzewa i piliśmy wodę ze strugi, ciepłe mleko prosto od krowy, kranówkę, czasami syropy na alkoholu za śmietnikiem żeby mama nie widziała, lizaliśmy zaparowane szyby w autobusie. Nikt się nie brzydził, nikt się nie rozchorował, nikt nie umarł. Żarliśmy placek drożdżowy babci do nieprzytomności. Nikt nam nie liczył kalorii.Nikt nam nie mówił, że jesteśmy ślicznymi aniołkami. Dorośli wiedzieli, że dla nas, to wstyd. Nikt się nie bawił z opiekunką.Od zabawy mieliśmy siebie nawzajem. Bawiliśmy się w klasy, podchody, chowanego, w dwa ognie, graliśmy w wojnę, w noża (oj krew się lała ), skakaliśmy z balkonu na kupę piachu, graliśmy w nogę, dziewczyny skakały w gumę, chłopaki też jak nikt nie widział. Oparzenia po opalaniu smarowaliśmy kefirem. Jak się głęboko skaleczyło to mama odkażała jodyną albo wodą utlenioną, szorowała ranę szczoteczką do zębów i przyklejała plaster. I tyle. Nikt nie umarł.W wannie kąpało się całe rodzeństwo na raz, później tata w tej samej wodzie. Też nikt nie umarł. Podręczniki szanowaliśmy i wpisywaliśmy na ostatniej stronie imię, nazwisko i rocznik. Im starsza książka tym lepiej. Jedyny czas przed telewizorem to dobranocka. Mieliśmy tylko kilka zasad do zapamiętania. Wszyscy takie same. Poza nimi, wolność była naszą własnością.Nasze mamy rodziły nasze rodzeństwo normalnie, a po powrocie ze szpitala nie przeżywały szoku poporodowego – codzienne obowiązki im na to nie pozwalały. Wszyscy przeżyliśmy, nikt nie trafił do więzienia. Nie wszyscy skończyli studia, ale każdy z nas zdobył zawód. Niektórzy pozakładali rodziny i wychowują swoje dzieci według zaleceń psychologów. Nie odważyli się zostać patologicznymi rodzicami.Dziś jesteśmy o wiele bardziej ucywilizowani. My, dzieci z naszego podwórka, kochamy rodziców za to, że wtedy jeszcze nie wiedzieli jak nas należy „dobrze” wychować. To dzięki nim spędziliśmy dzieciństwo bez ADHD, bakterii, psychologów, znudzonych opiekunek, żłobków, zamkniętych placów zabaw.A nam się wydawało, że wszystkiego nam zabraniają!
W 1856 kapitan Amerykańskiego żaglowca zachorował i jego 19 letnia żona Mary Patten przejęła dowodzenie. Przez 56 dni dowodziła okrętem będąc w ciąży, stłumiła bunt i uczyła sięmedycyny żeby utrzymać męża przy życiu. Po powrocie zyskała uznanie i 1000 dolarów za heroizm. Powiedziała że wypełniała tylko obowiązki żony –
Peruwiańska wydłużona czaszka z metalem chirurgicznie wszczepionym po powrocie z bitwy, szacuje się, że pochodzi sprzed około 2000 lat. Złamana kość otaczająca naprawę jest mocno zlepiona, co wskazuje na to, że operacja się powiodła –
Kolega dostał właśnie drugą dawkę szczepionki w Centrum szczepień, następnie w drodze do domu okazało się, że ma problemy ze wzrokiem – Po powrocie do domu szybko zadzwonił do Centrum Szczepień i spytał, co ma zrobić, czy zgłosić się do lekarza, czy szybko jechać do szpitala. Odpowiedziano mu, że NIE do lekarza ani szpitala tylko ma wrócić natychmiast do Centrum Szczepień i odebrać swoje okulary.
W Nashville w stanie Tennessee pod koniec 2016 roku 88-letni Trent Winstead trafił do szpitala z powodu niewydolności nerek. Jego żona, Delores, była cały czas obok męża, trzymając go za rękę. – Dializowanie zaczęło osłabiać serce mężczyzny, a Delores wraz z dziećmi mogli tylko patrzeć, jak jego stan się pogarsza. Nie było dobrze.Trent i Delores poznali się w latach pięćdziesiątych i pobrali się wkrótce po powrocie Trenta z wojny w Koreii. Traktował ją, jak księżniczkę, a ona jego, jak księcia.Przez lata urodziła im się dwójka dzieci, troje wnucząt i ósemka prawnuków. Niestety wyglądało na to, że życie Trenta dobiega końca.Kilka nocy później 83-letnia Delores zaczęła narzekać na ból głowy i nagle zachorowała. Okazało się, że ma na tętniaka mózgu. Pracownicy szpitala wyrazili zgodę, aby umieścić ją w tym samym pokoju, co jej męża. Położono ją na łóżku obok niego. Teraz i jej stan szybko się pogarszał.Para leżała obok siebie, trzymając się za ręce. Byli małżeństwem od 64 lat i wiele razem przeszli. Teraz przeżywali ten najtrudniejszy czas również razem.9 grudnia, tuż po godzinie 21, zmarła Delores. Wtedy ich syn, Eddie, pochylił się nad ojcem, aby powiedzieć mu, że jego ukochana żona właśnie umarła. Trent spojrzał na swoją słodką żonę i posłał jej całusa. Dwie godziny później również zmarł.Kilka dni później para została pochowana… Delores w różowej trumnie, a Trent w niebieskiej. Na zawsze pozostali, jak księżniczka i książę.
Najlepszy widokpo powrocie z pracy –
0:09
To już oficjalne - cola stała się towarem luksusowym. Przynajmniej według policjantów z Wrocławia, którzy na przykładzie włamania do samochodu i kradzieży butelki coli apelują, by nie zostawiać wartościowych rzeczy w samochodzie – Wrocławska policja informuje o nietypowej kradzieży. Na jednej z ulic Starego Miasta kierowca pozostawił swój samochód na kilkadziesiąt minut. Tyle wystarczyło, by po powrocie zobaczyć ślady włamania. Kierowca dostawczego Iveco, gdy wrócił do auta zauważył, że jedna z szyb jest uszkodzona. Co ciekawe, z pojazdu zniknęła pozostawiona w widocznym miejscu butelka Coca Coli. Łączne straty spowodowane przez włamywacza sięgnęły 350 złotych. Aktualnie funkcjonariusze szukają sprawcy
Aktorzy, którzy zagrali Ewoki w "Powrocie Jedi" –