Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Szukaj



Znalazłem 60 takich demotywatorów

Spółka skarbu państwa JSW KOKS S.A. postanowiła uświęcić Dzień Kobiet dyskryminując mężczyzn. Tym razem chodzi o 6 godzin w pełni płatnych do wybrania w marcu. Wolne godziny zostały wprowadzone przez sam zarząd spółki – Czy mężczyźni z okazji Dnia Mężczyzny (10 marca) również będą mogli liczyć na taki gest? Nie wiem, choć się domyślam 6 godzin wolnych-płatnych dla Pań28/02/2025W związku ze zbliżającym się Dniem Kobiet oraz wprowadzoną z tej okazji akcjąMarzec Miesiącem Kobiet, Zarząd JSW KOKS S.A. postanowił udzielić kobietomzatrudnionym na dzień 01.03.2025 r., na zasadzie dobrowolności, max. 6 godzinwolnych płatnych do wykorzystania w dowolnej formie: jednorazowej (6 godzin)lub podzielonej (po min. 1 pełnej godzinie) w okresie od 01.03.2025 r. do24.03.2025 r. w ramach obowiązującego rozkładu czasu pracy. Kobietynieobecne w pracy w tym okresie nie będą mogły skorzystać z uprawnienia.Kierownicy komórek, z uwzględnieniem zabezpieczenia wykonania zadańudzielają max. 6 godzin wolnych na zasadzie wystawienia w systemieelektronicznym przepustki na inne wyjście godzinowe.Wszystkie kobiety korzystające z powyższych uprawnień zobowiązane są dokażdorazowego odbicia legitymacji pracowniczej na czytniku RCP.Mamy nadzieję, że ten miły gest pozwoli na chwilę wytchnienia z okazji tegowyjątkowego Święta.JSW KOKS SAMARZEC MIESIĄCEM KOBIET
Pierwszy dzień na siłowni –
– 29 minSkąd się wzięła ta kretyńska moda na jakieś ziomalskie podejście do klientaw wielu miejscach? Wydziarany ziomek w knajpie z kolczykiem w nosie: nosiema, co będzie dla ciebie? Kurwa, nie jesteśmy na ty, nie jesteś jakimśmoim ziomkiem, chce tylko zjeść pierdolonego burgera a nie wciągać z tobąkoks pod ladą. Co to za idiotyczna stylówa? Gościu robi burgery, a wyglądajakby przerzucał Meksykanow przez granicę z USA. I to się powtarza wwielu miejscach (ale głównie w knajpach, foodtruckach itp.) Co jest z nimi,kurwa, nie tak?
–
– SKLEP TECH.BIUROWAUL. DŁUGA 759-700 BolesławiecNIP 616-143-82-11dn.15-02, 10DZIHKIKOKSHNIEFISKALNYWPARAGON1.700,001.888,00nr wydr.2023MARIHUANA14969,00=Sp.op.A 2557,00 PTU A=23,00%Razem PTURAZEM ZŁZAPŁACONO GOTOHKA0007/0471 H0230 SZEFHNIEFISKALNYH700,00 A888,00 A969,00 A478,14478,142557,002557,00 ZŁ10:34
–
–
0:34
– Załatwić ci koks czy białe?Poproszę z 20 kilo białego i 4 tony koksu
– KilWczoraj o 19:00 -Jej,miałam juz chyba facetów ze wszytkimi markamisamochodów brakuje jeszcze paru rzedziejspotykanych marek i raz spotkałam się z kolesiem comiał maseratti bo mi brakowało do kolekcji ... alejednak nie mogłam dłużej sie spotykać bo to byłDRESIARZ i koks.. A ja gustuję we wrazliwych co mająswój świat i wartosci. A wy jakie macie samochody ijakie macie wartości w życiu?VAIS44B6065RMF FM42 komentarzy
Mała korekta: nie węgiel, tylko koks (cena się zgadza) –
–
- Pracujesz już miesiąc, a jeszcze nie odróżniasz węgla od koksu!- Ale już się od szefa nauczyłem, że tona ma dziewięćset kilogramów –
–
–

Kiedyś to było, teraz już nie ma

Pokaż cały obrazek…
Kiedyś to było, teraz już nie ma – Było nas jedenaścioro, mieszkaliśmy w jeziorze... na śniadanie matka kroiła wiatr, ojca nie znałem, bo umarł na raka wątroby, kiedy zginął w tragicznym wypadku samochodowym, po samospaleniu się na imieninach u wujka Eugeniusza. Wujka Eugeniusza zabrało NKWD w 59. Nikt nie narzekał.Wszyscy należeliśmy do hord i łupiliśmy okolicę. Konin, Szczecin i Oslo stały w płomieniach. Bawiliśmy się też na budowach. Czasem kogoś przywaliła zbrojona płyta, a czasem nie. Gdy w stopę wbił się gwóźdź, matka odcinała stopę i mówiła z uśmiechem, "masz, kurna, drugą, nie"? Nie drżała ze strachu, że się pozabijamy. Wiedziała, że wszyscy zginiemy. Nikt nie narzekał.Z chorobami sezonowymi walczyła babcia. Do walki z gruźlicą, szkorbutem, nowotworem i polio służył mocz i mech. Lekarz u nasbywał. Chyba że u babci – po mocz i mech. Do lasu szliśmy, gdy mieliśmy na to ochotę. Jedliśmy jagody, na które wcześniej nasikały lisy i sarny. Jedliśmy muchomory sromotnikowe, na które defekowały chore na wściekliznę żubry i kuny. Nie mieliśmy hamburgerów – jedliśmy wilki. Nie mieliśmy czipsów – jedliśmy mrówki. Nie było wtedy coca-coli, była ślina niedźwiedzi. Była miesiączka żab. Nikt nie narzekał.Gdy sąsiad złapał nas na kradzieży jabłek, sam wymierzał karę. Dół z wapnem, nóż, myśliwska flinta – różnie. Sąsiad nie obrażał się o skradzione jabłka, a ojciec o zastąpienie go w obowiązkach wychowawczych. Ojciec z sąsiadem wypijali wieczorem piwo — jak zwykle. Potem ojciec wracał do domu, a po drodze brał sobie nowe dziecko. Dzieci wtedy leżały wszędzie. Na trawnikach, w rowach melioracyjnych, obok przystanków, pod drzewami. Tak jak dzisiaj leżą papierki po batonach. Nie było wtedy batonów, dzieci leżały za to wszędzie. Nikt nie narzekał.Latem wchodziliśmy na dachy wieżowców, nie pilnowali nas dorośli. Skakaliśmy. Nikt jednak nie rozbił się o chodnik. Każdy potrafił latać i nikt nie potrzebował specjalnych lekcji, aby się tej sztuki nauczyć. Nikt też nie narzekał.Zimą któryś ojciec urządzał nam kulig starym fiatem, zawsze przyspieszał na zakrętach. Czasami sanki zahaczyły o drzewo lub płot. Wtedy spadaliśmy. Czasem akurat wtedy nadjeżdżał jelcz lub star. Wtedy zdychaliśmy. Nikt nie narzekał.Siniaki i zadrapania były normalnym zjawiskiem. Podobnie jak wybite zęby, rozprute brzuchy, nagły brak oka czy amatorskie amputacje. Szkolny pedagog nie wysyłał nas z tego powodu do psychologa rodzinnego. Nikt nas nie poinformował jak wybrać numer na policję (wtedy MO), żeby zakablować rodziców. Pasek był wtedy pomocą dydaktyczną, a od pomocy, to jeszcze nikt nie umarł. Ciocia Janinka powtarzała, "lepiej lanie niż śniadanie". Nikt nie narzekał.Gotowaliśmy sobie zupy z mazutu, azbestu i Ludwika. Jedliśmy też koks, paznokcie obcych osób, truchła zwierząt, papier ścierny, nawozy sztuczne, oset, mszyce, płody krów, odchody ryb, kogel-mogel. Jak kogoś użarła pszczoła, to pił 2 szklanki mleka i przykładał sobie zimną patelnię. Jak ktoś się zadławił, to pił 3 szklanki mleka i przykładał sobie rozgrzaną patelnię. Nikt nie narzekał.Nikt nie latał co miesiąc do dentysty. Próchnica jest smaczna. Kiedy ktoś spuchł od bolącego zęba, graliśmy jego głową w piłkę. Mieliśmy jedną plombę na jedenaścioro. Każdy ją nosił po 2-3 dni w miesiącu. Nikt nie narzekał.Byliśmy młodzi i twardzi. Odmawialiśmy jazdy autem. Po prostu za nim biegliśmy. Nasz pies, MURZYN, był przywiązany linką stalową do haka i biegł obok nas. I nikomu to nie przeszkadzało. Nikt nie narzekał.Wychowywali nas gajowi, stare wiedźmy, zbiegli więźniowie, koledzy z poprawczaka, woźne i księża. Nasze matki rodziły nasze rodzeństwo normalnie – w pracy, szuwarach albo na balkonie. Prawie wszyscy przeżyliśmy, niektórzy tylko nie trafili do więzienia. Nikt nie skończył studiów, ale każdy zaznał zawodu. Niektórzy pozakładali rodziny i wychowują swoje dzieci według zaleceń psychologów. To przykre. Obecnie jest więcej batonów niż dzieci.My, dzieci z naszego jeziora, kochamy rodziców za to, że wtedy jeszcze nie wiedzieli jak nas należy „dobrze" wychować. To dzięki nim spędziliśmy dzieciństwo bez słodyczy, szacunku, ciepłego obiadu, sensu, a niektórzy – kończyn.Nikt nie narzekał.
Kandydaci do Młodzieżowego Słowa Roku 2021: – 1. Baza – wyraz aprobaty, pozytywnych emocji.2. Boomer – przedstawiciel pokolenia urodzonego w latach 40., 50. lub 60.3. Cringe – żenada, wstyd.4. Essa – ‘łatwy’ lub okrzyk radości.5. Ez – ‘łatwy’.6. Foliarz – ‘wyznawca teorii spiskowych’, w ostatnim roku często o antyszczepionkowcach.7. Gituwa – ocena pozytywna, od git ‘świetnie’.8. IMO – skrót od ang. in my opinion.9. Kox, koks – zgłaszane najczęściej jako ‘świetnie’, ma jednak wiele znaczeń, m.in. ‘kokaina’, ‘substancja anaboliczna’ oraz ‘osoba trenująca na siłowni, zażywająca takie substancje’.10. Mrozi – reakcja na coś żenującego.11. Naura – skrót od na razie.12. Oddaje – ‘opłaca się’.13. Pogchamp – wyraz zadowolenia, aprobaty, pierwotnie emotikon.14. Rel – ‘czuję to samo’, skrót od ang. relatable.15. Sheesh – wyraz zdziwienia lub zaskoczenia.16. Sus – skrót od suspect lub suspicious ‘podejrzany’; skrót często używany przez graczy Among Us.17. Sześćdziesiona – ‘donosiciel, skarżypyta’, od art. 60 kodeksu karnego o nadzwyczajnym złagodzeniu kary dla sprawcy przestępstwa, który ujawni informacje dotyczące innych sprawców.18. Śpiulkolot – miejsce do spania, słowo nawiązuje do mema, śpiulkać to ‘spać’.19. Twoja stara – funkcjonuje jako dezaprobująca odpowiedź na pytanie: kto? lub na dowolną inną wypowiedź.20. Zodiakara – dziewczyna, która wierzy w moc znaków zodiaku i często o tym mówi. Na które byście zagłosowali?
Źródło: spidersweb.pl
Podczas policyjnej interwencji umiera nakoksowany Bartek – Rodzina płacze po Bartku, bo to dobry chłopak był,dzień dobry zawsze mówił na klatce

To były czasy!

Pokaż cały obrazek…
To były czasy! – My, urodzeni w latach 50-60-70-80 tych, wszyscy byliśmy wychowywani przez rodziców patologicznych.Na szczęście nasi starzy nie wiedzieli, że są patologicznymi rodzicami. My nie wiedzieliśmy, że jesteśmy patologicznymi dziećmi. W tej słodkiej niewiedzy przyszło nam spędzić nasz wiek dziecięcy. Wszyscy należeliśmy do bandy osiedlowej i mogliśmy bawić się na licznych budowach. Gdy w stopę wbił się gwóźdź, matka go wyciągnęła i odkażała ranę fioletem. Następnego dnia znowu szliśmy się bawić na budowę. Matka nie drżała ze strachu, że się pozabijamy. Nie chodziliśmy do prywatnego przedszkola. Rodzice nie martwili się, że będziemy opóźnieni w rozwoju. Uznawali, że wystarczy, jeśli zaczniemy się uczyć od zerówki.Nikt nie latał za nami z czapką, szalikiem i nie sprawdzał czy się spociliśmy. Z chorobami sezonowymi walczyła babcia. Do walki z grypą służył czosnek, miód, spirytus i pierzyna. Dzięki temu nie stwierdzano u nas zapalenia płuc czy anginy. Zresztą lekarz u nas nie bywał, zatem nie miał szans nic stwierdzić. Stwierdzała zawsze babcia. Dodam, że nikt nie wsadził babci do wariatkowa za smarowanie dzieci spirytusem. Do lasu szliśmy, gdy mieliśmy na to ochotę. Jedliśmy jagody, na które wcześniej nasikały lisy i sarny. Mama nie bała się ze zje nas wilk, zarazimy się wścieklizną albo zginiemy. Skoro zaś tam doszliśmy, to i wrócimy.Latem jeździliśmy rowerami nad rzekę, nie pilnowali nas dorośli. Nikt nie utonął.Zimą któryś ojciec urządzał nam kulig starym fiatem, zawsze przyspieszał na zakrętach. Czasami sanki zahaczyły o drzewo lub płot. Wtedy spadaliśmy. Nikt nie płakał, chociaż wszyscy trochę się baliśmy. Dorośli nie wiedzieli, do czego służą kaski i ochraniacze. Siniaki i zadrapania były normalnym zjawiskiem. Szkolny pedagog nie wysyłał nas z tego powodu do psychologa rodzinnego.W sobotę wieczorem zostawaliśmy sami w domu, rodzice szli do kina. Nie potrzebowano opiekunki. Po całym dniu spędzonym na dworze i tak szliśmy grzecznie spać. Pies łaził z nami – bez smyczy i kagańca. Srał gdzie chciał, nikt nie zwracał nam uwagi. Raz uwiązaliśmy psa na sznurku i poszliśmy z nim na spacer, udając szanowne państwo z pudelkiem. Ojciec powiązał nas później na sznurkach i też wyprowadził na spacer. Zwróciliśmy wolność psu, na zawsze. Mogliśmy dotykać inne zwierzęta. Nikt nie wiedział, co to są choroby odzwierzęce.Sikaliśmy na dworze. Zimą trzeba było sikać tyłem do wiatru, żeby się nie obsikać lub „tam” nie zaziębić. Każdy dzieciak to wiedział. Oczywiście nikt nie mył po tej czynności rąk. Stara sąsiadka, którą nazywaliśmy wiedźmą, goniła nas z laską. Ciągle chodziła na nas skarżyć. Rodzice nadal kazali się jej kłaniać, mówić Dzień Dobry i nosić za nią zakupy. Wszystkim starym wiedźmom musieliśmy mówić Dzień Dobry. A każdy dorosły miał prawo na nas to Dzień Dobry wymusić. Dziadek pozwalał nam zaciągnąć się swoją fajką. Potem się głośno śmiał, gdy powykrzywiały się nam gęby.Skakaliśmy z balkonu na odległość. Musieliśmy znać tabliczkę mnożenia, pisać bezbłędnie. Nikt nie znał pojęcia dysleksji, dysgrafii, dyskalkulii i kto wie jakiej tam jeszcze dys… Nikt nas nie odprowadzał do szkoły. Każdy wiedział, że należy iść lewą stroną ulicy i nie wpaść pod samochód, bo będzie łomot.Gotowaliśmy sobie obiady z deszczówki, piasku, trawy i sarnich bobków. Czasami próbowaliśmy to jeść. Jedliśmy też koks, szare mydło, Akron z apteki, gumy Donaldy, chleb masłem i solą, chleb ze śmietaną i cukrem, oranżadę do rozpuszczania oczywiście bez rozpuszczania, kredę, trawę, dziki rabarbar, mlecze, mszyce, gotowany bob, smażone kanie z lasu i pieczarki z łąki, podpłomyki, kartofle z parnika, surowe jajka, plastry słoniny, kwasiory/szczaw, kogel-mogel, lizaliśmy kwiatki od środka. Jak kogoś użarła przy tym pszczoła to pił 2 szklanki mleka i przykładał sobie zimną patelnię.Ojciec za pomocą gwoździa pokazał, co to jest prąd w gniazdku. To nam wystarczyło na całe życie. Czasami mogliśmy jeździć w bagażniku starego fiata, zwłaszcza gdy byliśmy zbyt umorusani, by siedzieć wewnątrz. Jak się ktoś skaleczył, to ranę polizał i przykładał liść babki. Jedliśmy niemyte owoce prosto z drzewa i piliśmy wodę ze strugi, ciepłe mleko prosto od krowy, kranówkę, czasami syropy na alkoholu za śmietnikiem żeby mama nie widziała, lizaliśmy zaparowane szyby w autobusie. Nikt się nie brzydził, nikt się nie rozchorował, nikt nie umarł. Żarliśmy placek drożdżowy babci do nieprzytomności. Nikt nam nie liczył kalorii.Nikt nam nie mówił, że jesteśmy ślicznymi aniołkami. Dorośli wiedzieli, że dla nas, to wstyd. Nikt się nie bawił z opiekunką.Od zabawy mieliśmy siebie nawzajem. Bawiliśmy się w klasy, podchody, chowanego, w dwa ognie, graliśmy w wojnę, w noża (oj krew się lała ), skakaliśmy z balkonu na kupę piachu, graliśmy w nogę, dziewczyny skakały w gumę, chłopaki też jak nikt nie widział. Oparzenia po opalaniu smarowaliśmy kefirem. Jak się głęboko skaleczyło to mama odkażała jodyną albo wodą utlenioną, szorowała ranę szczoteczką do zębów i przyklejała plaster. I tyle. Nikt nie umarł.W wannie kąpało się całe rodzeństwo na raz, później tata w tej samej wodzie. Też nikt nie umarł. Podręczniki szanowaliśmy i wpisywaliśmy na ostatniej stronie imię, nazwisko i rocznik. Im starsza książka tym lepiej. Jedyny czas przed telewizorem to dobranocka. Mieliśmy tylko kilka zasad do zapamiętania. Wszyscy takie same. Poza nimi, wolność była naszą własnością.Nasze mamy rodziły nasze rodzeństwo normalnie, a po powrocie ze szpitala nie przeżywały szoku poporodowego – codzienne obowiązki im na to nie pozwalały. Wszyscy przeżyliśmy, nikt nie trafił do więzienia. Nie wszyscy skończyli studia, ale każdy z nas zdobył zawód. Niektórzy pozakładali rodziny i wychowują swoje dzieci według zaleceń psychologów. Nie odważyli się zostać patologicznymi rodzicami.Dziś jesteśmy o wiele bardziej ucywilizowani. My, dzieci z naszego podwórka, kochamy rodziców za to, że wtedy jeszcze nie wiedzieli jak nas należy „dobrze” wychować. To dzięki nim spędziliśmy dzieciństwo bez ADHD, bakterii, psychologów, znudzonych opiekunek, żłobków, zamkniętych placów zabaw.A nam się wydawało, że wszystkiego nam zabraniają!
Koks ciężka sprawa –
Podziękujmy TVPIS i PISowi, którzy do porzygu promowali tę "muzykę" będącą symbolem obciachu i kiczu, jako prawdziwą sztukę. Dzięki czemu "artyści" typu Świerzyński uwierzyli, że serio są artystami. – To jest przerażające. Kiedyś kultura była kulturą. Promowanie disco polo doprowadzi do tego, że nigdy nie uda się zawrócić polskiej kultury na właściwy tor. Może teraz walnijmy nagrody dla "raperów", których utwory można streścić tak: "ku**y, koks... (i tu kilkanaście rodzajów narkotyków), wóda, je**ć policję!" Bo to taki sam poziom kultury, jak disco polo.

 
Color format