Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Szukaj



Znalazłem 61 takich demotywatorów

– whenagnussen'sdaughtees that herfather doesn't sign mynotebook and goes to takeit from shirt to make mesign it
0:23
– SURVIVE 250 MPH CRASHSHIRT GETS PULLED
Na szczęście znalazł sposób na jego uratowanie – LOVE MYWIFE
Zagłosuj

Co powiedziałaby Ci Twoja ulubiona przekąska, gdyby mogła mówić tuż przed zjedzeniem?

Liczba głosów: 1 609
– HIPSTER!LONGSLEEVES
Okazało się, że Biedronka produkuje 75 mln cm treści na paragonach, czyli aż 750 km zbędnego odpadu DZIENNIE! To niewiele mniej niż długość naszej granicy z Czechami – BiedronkaCudame niskie cerry,BIEDRJERUNTHU HARTINS PULSAR62-025 KOSTRZYN ULLZNIMNA 5NIP 779101132729228Torba T-SHIRTPARAGON FISKALNY1 x0.65 0.65ASPRZEDAZ OPODATKOWANA ASUMASUMA PLN0.650.120.120,65Nr transakc)NumerPEAZ 22021534730.65 PLN2024-02-23 20:109F673NIEFISKALNY29229TYLKO W SOBOTĘ24.02ZYSKAJ VOUCHER30złPRZY ZAKUPACH ZA MIN. 299 ZŁLimit 1 veacher sa karte MB de wykorzystania ds. 26.02 pray ask. 20 min. 199 alSzczegóły dostępne na tablicy ogloszeń w sklepie oraz na www.biedronka.plJESTEŚMYNAJTAŃSIOD 2002 ROKUBiedronkaCodziennie niskie cenyTAŃSZANIŻLIDLTERAZ360PRODUKTÓWTANIEJPROMOCJA IRWA OD L02 DO 29.02.2024 RNIEFISKALNY#Kasa 15 Kasjer nr 182024-02-23 20:10312C7CBC027FCD1AF51582040C0242E2C1B1A950EAZ 2202153473DZIEKUJEMY ZAPRASZAMY PONOWNIEBOO 000004585 💡 WIĘCEJ
Źródło: obserwatorlogistyczny.pl
Najważniejsze to nie stracićdobrego ducha! – CUSTOT-SHIRTASK US HIT STILLWORKS!
Piękny t-shirt – LikeFartsFATELY
Nie oceniam, każdy żyje jak chce – Kim@Kim_B_HartRipping my shirt off every Christmas like ayakuza boss to reveal this
Zdobywczyni Oscara Octavia Spencer opowiedziała o jej zaskakującym spotkaniu z Keanu Reevesem, które miało miejsce jakieś 25 lat temu – Jeszcze wtedy aktorka grała epizodyczne role w serialach, a Keanu już był sławną gwiazdą. Ale kiedy przypadkowo spotkali się w Beverly Hills, Keanu byt jedyną osobą, która pomogła jej zepchnąć na pobocze zepsuty samochód. "To było około 25 lat temu, do kin właśnie wszedł "Matrix". Byłam w drodze po scenariusz, który miałam przeczytać na castingu. Więc nie miałam na sobie bielizny, tylko dresy i mój t-shirt z ulubioną drużyną futbolową. Był znoszony i prześwitujący, a ja nie miałam stanika. Mój samochód był cały brudny, ponieważ zawsze parkowałam pod drzewami, więc z tyłu było ptasie gówno. Do tego zepsuł się w takiej eleganckiej dzielnicy Beverly Hills, gdzie była kawiarnia. Wszyscy ci ludzie w niej siedzą, a samochody trąbią. Nikt mi nie pomógł." "I nagle pojawia się ten facet w okularach przeciwsłonecznych i kaskiem motocyklowym. Od razu wiedziałem, że to Keanu Reeves. Oczywiście ześwirowałam, a on, na to, wiesz: "Potrzebujesz pomocy?". Na co ja: "Jasne!". Myślałam, że wsiądzie do samochodu, więc wysiadłam i poszłam za samochód, żeby go pchać. A on powiedział: "Nie, wypchnę cię na pobocze, wejdź do środka". I wypchnął mnie na pobocze, a potem, oczywiście, kiedy ludzie zobaczyli, że pomaga mi Keanu Reeves, wszyscy rzucili się do pomocy." அந்த
– TVPEZEJAK PIS
– eIT'S NOT GAYIF IT'S TSAअं
Jeżeli słyszałeś na mój temat cokolwiek złego to uwierz we wszystko i zostaw mnie k** w spokoju – IF YOU HEARDANYTHING BADABOUT MEBELIEVE ALLTHAT SHIT ANDLEAVE ME THEFUCK ALONE
"To koszula, którą kiedyś nosiłem. Gdy będziesz ją trzymać, wiedz, że jestem przy tobie.Kocham, dziadek" – This is a shirtI used to wearWhenever youHold it knowI am thereLove GrandadXx
–

H&M bardzo źle potraktowało Figurskiego, który zmaga się z niepełnosprawnością po wylewie Firma przeprosiła Michała i zapowiedziała szkolenia dla pracowników, jednak Figurskiego to nie usatysfakcjonowało - chce wpłacenia przez H&M kwoty pieniężnej na rzecz fundacji wspierającej niepełnosprawnych

Pokaż cały obrazek…
Firma przeprosiła Michała i zapowiedziała szkolenia dla pracowników, jednak Figurskiego to nie usatysfakcjonowało - chce wpłacenia przez H&M kwoty pieniężnej na rzecz fundacji wspierającej niepełnosprawnych – feegurDAYDREAMERH.MMężczyznanie prosio pomoc.Nie musi,Q V...może skorzystać z funkcji Style Corner w aplikacjiH&M, która samodzielnie dobierze ubraniado indywidualnego stylu KAŻDEGO metervan1 905 polubieńfeegur Dziś. Jest ok 13.00. Wysiadam z tramwaju wcentrum przy Marszałkowskiej 104/122. Wracam odlekarza z Żoliborza. Przy przystanku zaczepiają mniedwie charakterystyczne, czerwone litery. Akuratpotrzebuję bielizny, skarpetek, koszulki i spodenek narehabilitację o 15.00, więc zachodzę. Biały t-shirt, czarnyt-shirt, szare spodenki, zestaw kolorowych bokserek zHomerem Simpsonem, skarpetki, no i jeszcze bluzęszary basic se dokładam, bo lubię, a stara sięzłachmaciła. Lewą rękę zabrał wylew, więc jak zwyklewieszaki trzymam w zębach, a w prawej trzymam gacie iskary. Dopiero od miesiąca chodzę bez laski i jeszczesię potykam, więc proszę przechodzącą obok wfirmowym ubraniu młodziutką, ładną blondynkę wokularach o pomoc w doniesieniu towaru do kasy.- Sam sobie będzie pan musiał donieść- Przepraszam, ale mam z tym problem- To niech sobie pan sam z tym radzi- Wie pani, przykro mi, ale jestem niepełnosprawny...:Oglądam plecy owracającej się dziewczyny, którawzruszając ramieniem w milczeniu spokojnie odchodziw przeciwnym kierunku. Obaj ze stojącym obok mniefacetem stoimy zdębiali. Jest wyraźnie skrępowanyjakby to on był winny.Nie przejmuj się. Mój przyjaciel ma dokładnie to samo,co ty. Daj ja ci rzeczy doniosę.Przy kasie proszę o kierownika i imię dziewczyny.- Kierownik zajęty, bo ma rozmowę rekrutacyjną, aimienia nie mogę podać, bo wie pan, RODO.- To numer pracowniczy proszę podać tej pani.- Nie mogę udzielać takich informacji, bo jak jużmówiłam panu, RODO.Zjawia się uprzejma, lecz stanowcza dziewczyna.Przeprasza, a na prośbę o dane pracownika udziela tejsamej odpowiedzi: RODO.„Mężczyzna nie prosi o pomoc"- takim hasłem jeszczeniedawno reklamowali się w tym sklepie. Po drodzepewnie gdzieś copywriterom zgubiło się „gdy nie musi".A co do RODO, mnie nie dotyczy. Imię i nazwisko jestzbędne, bo ja już zawsze będę „ten bez ręki", „lub ten coutyka". Ilu jeszcze takich jak ja wpadnie tu po gacie?Zdrowe zęby to podstawa... @hm @hmltd @hm_man@hm_careers @hm._.polska #niepelnosprawni#niepełnosprawność #kultura #wstyd #srodaP.s. To kiedy następna kampania oparta na ludzkiejrówności i empatii wobec bliźniego?
Źródło: www.instagram.com
I taką szczerość to ja rozumiem – I do whatever the voices in my wife's head tell me to do
– I was made for this
Ten facet powinien zostać ogłoszony bohaterem narodowym – Breaking news
Magda Robak ma 20 lat i jest studentką pielęgniarstwa. Już wiemy, że będzie swój zawód wykonywała najlepiej na świecie! Sama stworzyła poniższy T-shirt z piktogramami pokazującymi co chcą przekazać personelowi medycznemu pacjenci pierwszej potrzeby. – Osoby, które z uwagi na wiek, niepełnosprawność czy poziom bólu nie mogą często same mówić. Na nim: uproszczona skala oceny bólu, znak łóżka, toalety, emotikon oznaczający, że coś jest nie w porządku i sylwetka do pokazywania miejsca bólu. Więcej takich innowacji przywracających godność!
Źródło: www.facebook.com

Historia najbardziej poruszającego zdjęcia z 11 września - człowiek, który umierał na oczach milionów ludzi

Pokaż cały obrazek…
Historia najbardziej poruszającego zdjęcia z 11 września - człowiek, który umierał na oczach milionów ludzi – "Odlatuje z tej ziemi jak strzała. Chociaż nie wybrał swojego losu, wydaje się, że w ostatnich chwilach życia przyjął go".Kim był "The Falling Man", który zdecydował się na skok z wieży WTC11 września 2001 r. Godzina 8.46. W północną wieżę World Trade Center uderza samolot pasażerski American Airlines uprowadzony przez terrorystów Al-Kaidy. Maszyna wbija się w budynek odcinając górne piętra.Setki osób znalazły się w potrzasku. Otacza je ogień i dym. Windy nie działają, a nawet gdyby, to zamieniły się w śmiertelną pułapkę. Zawalone są wyjścia ewakuacyjne. Temperatura wzrasta do kilku tysięcy stopni. Żelbetonowe konstrukcje dosłownie się topią. Ci, którzy mają szczęście, giną w momencie wybuchu. Inni umierają w męczarniach. Wychylają się z okien, by złapać haust powietrza. Tak bardzo pragną oddychać. Ściągają ubrania i machają nimi do ekip ratunkowych w helikopterach latających w pobliżu wież."O Boże! Oni skaczą!"Nie ma jeszcze 9. Richard Drew, fotograf Associated Press odbiera telefon od szefa. Polecenie jest krótkie - Drew ma przerwać pracę i natychmiast jechać pod World Trade Center.Jedzie metrem, którego jest jedynym pasażerem. Na miejscu widzi już nie jedną, a dwie płonące wieże. "O Boże! Oni skaczą!" - zewsząd słychać okrzyki grozy. Rzeczywiście, co chwila od ścian wieżowców odrywają się miniaturowe punkciki. Drew działa instynktownie. Naciska migawkę. Pstryka w zapamiętaniu. Potem okaże się, że zanim dotrze do niego charakterystyczne mlaśnięcie towarzyszące rozbijaniu się ciał, każdej zauważonej postaci zdążył zrobić od 9 do 12 ujęć.Gdy wybije 10:28, upada wieża północna. Richard Drew robi ostatnie zdjęcia i ucieka12 września 2001 r. jedna z jego fotografii pod tytułem "The Falling Man" ukazuje się na okładce "The New York Times'a". Jest wstrząsająca.Pisano, że zbuntował się przeciwko strasznym okolicznościom i po raz ostatni o sobie zadecydował. "New York Times" nie napisał, kim był. Po prostu nie można było tego ustalić. Wystarczyło jednak, że go pokazał.Kim jesteś?Przygotowując materiał, obejrzał wszystkie ujęcia serii "The Falling Man".Ten człowiek był przerażony, lecąc zrywał z siebie koszulę -opowiadał potem dziennikarz. Pod koszulą ofiary Junod dostrzegł pomarańczowy T-shirt. Uczepił się tego szczegółu, a zidentyfikowanie "Spadającego Mężczyzny" stało się dla niego niemal sprawą życia i śmierci. Po pierwsze, chciał oddać mu hołd, po drugie - przywrócić "Skoczków z WTC" do narodowej pamięci.11 września "The Falling Man" był w restauracji "Windows on the World" w północnej wieży WTC. Bo to jej obsługa nosiła charakterystyczne białe fartuchyBył piękny, słoneczny poranek, Nowy Jork budził się do życia. Brakowało szefa kuchni Michaela Lomonaco- spóźnił się do pracy. Gdy w końcu zbliżał się do budynku, w wieżę uderzył samolot. Mężczyzna z przerażeniem patrzył w górę, modląc się, by jego koledzy uszli z życiem. Modlił się na próżno - zginęli wszyscy, którzy tamtego ranka przebywali w lokalu.Lomonaco był przekonany, że wie kogo widzi na zdjęciu. Jego zdaniem "The Falling Man" to Jonathan Briley, inżynier dźwięku w restauracji.11 września w pamięci Amerykanów nie jest dniem takich osób, jak "The Falling Man".Fakt, że ktoś był w stanie wyskoczyć z okna WTC jest nadal zbyt bolesnyTo, jak zginęli otwiera ranę, ale jest też czymś, co zarazem ją zabliźniaHistorie, takie ja "The Falling Man", płyną w świat i czynią Amerykę silniejszą, dając lekcję namwszystkim "Odlatuje z tej ziemi jak strzała. Chociaż nie wybrał swojego losu, wydaje się, że w ostatnich chwilach życia przyjął go".Kim był "The Falling Man", który zdecydował się na skok z wieży WTC11 września 2001 r. Godzina 8.46. W północną wieżę World Trade Center uderza samolot pasażerski American Airlines uprowadzony przez terrorystów Al-Kaidy. Maszyna wbija się w budynek odcinając górne piętra.Setki osób znalazły się w potrzasku. Otacza je ogień i dym. Windy nie działają, a nawet gdyby, to zamieniły się w śmiertelną pułapkę. Zawalone są wyjścia ewakuacyjne. Temperatura wzrasta do kilku tysięcy stopni. Żelbetonowe konstrukcje dosłownie się topią. Ci, którzy mają szczęście, giną w momencie wybuchu. Inni umierają w męczarniach. Wychylają się z okien, by złapać haust powietrza. Tak bardzo pragną oddychać. Ściągają ubrania i machają nimi do ekip ratunkowych w helikopterach latających w pobliżu wież."O Boże! Oni skaczą!"Nie ma jeszcze 9. Richard Drew, fotograf Associated Press odbiera telefon od szefa. Polecenie jest krótkie - Drew ma przerwać pracę i natychmiast jechać pod World Trade Center.Jedzie metrem, którego jest jedynym pasażerem. Na miejscu widzi już nie jedną, a dwie płonące wieże. "O Boże! Oni skaczą!" - zewsząd słychać okrzyki grozy. Rzeczywiście, co chwila od ścian wieżowców odrywają się miniaturowe punkciki. Drew działa instynktownie. Naciska migawkę. Pstryka w zapamiętaniu. Potem okaże się, że zanim dotrze do niego charakterystyczne mlaśnięcie towarzyszące rozbijaniu się ciał, każdej zauważonej postaci zdążył zrobić od 9 do 12 ujęć.Gdy wybije 10:28, upada wieża północna. Richard Drew robi ostatnie zdjęcia i ucieka.12 września 2001 r. jedna z jego fotografii pod tytułem "The Falling Man" ukazuje się na okładce "The New York Times'a". Jest wstrząsająca.Pisano, że zbuntował się przeciwko strasznym okolicznościom i po raz ostatni o sobie zadecydował. "New York Times" nie napisał, kim był. Po prostu nie można było tego ustalić. Wystarczyło jednak, że go pokazał.Kim jesteś?Przygotowując materiał, obejrzał wszystkie ujęcia serii "The Falling Man".Ten człowiek był przerażony, lecąc zrywał z siebie koszulę -opowiadał potem dziennikarz. Pod koszulą ofiary Junod dostrzegł pomarańczowy T-shirt. Uczepił się tego szczegółu, a zidentyfikowanie "Spadającego Mężczyzny" stało się dla niego niemal sprawą życia i śmierci. Po pierwsze, chciał oddać mu hołd, po drugie - przywrócić "Skoczków z WTC" do narodowej pamięci.11 września "The Falling Man" był w restauracji "Windows on the World" w północnej wieży WTC. Bo to jej obsługa nosiła charakterystyczne białe fartuchy.Był piękny, słoneczny poranek, Nowy Jork budził się do życia. Brakowało szefa kuchni Michaela Lomonaco -spóźnił się do pracy. Gdy w końcu zbliżał się do budynku, w wieżę uderzył samolot. Mężczyzna z przerażeniem patrzył w górę, modląc się, by jego koledzy uszli z życiem. Modlił się na próżno - zginęli wszyscy, którzy tamtego ranka przebywali w lokalu.Lomonaco był przekonany, że wie kogo widzi na zdjęciu. Jego zdaniem "The Falling Man" to Jonathan Briley, inżynier dźwięku w restauracji.11 września w pamięci Amerykanów nie jest dniem takich osób, jak "The Falling Man". Fakt, że ktoś był w stanie wyskoczyć z okna WTC jest nadal zbyt bolesny.To, jak zginęli otwiera ranę, ale jest też czymś, co zarazem ją zabliźnia.Historie, takie ja "The Falling Man", płyną w świat i czynią Amerykę silniejszą, dając lekcję nam wszystkim

 
Color format