Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Szukaj



Znalazłem 294 takie demotywatory

Raperzy chwalą się jakimi to nie są gangsterami, a potem płaczą jak ktoś nielegalnie ściąga ich muzykę z netu –
Chwała bohaterom – Mateusz Morawiecki ma ambitny cel. Chcemy rechrystianizować Europę. To moje marzenie wiadomości polityka informacje
Kazimierz Bogacz ps. "Bławat" - w 1944 roku w pojedynkę rozbił więzienie UB w Tarnobrzegu i ocalił 15 żołnierzy – Chwała takim ludziom
– Ale bym cięCo?Ubrał w odzież patriotycznąChwała Wielkiej Polsce
W Sochaczewie powstał mural ku czci Bohaterów z Armii Krajowej! – CHWAŁA BOHATEROM! Chwała Bohaterom AK odwodu Sochaczew - Skowronek
Może zamiast uczyć dzieci, że wojna oznacza chwałę i bohaterstwo należałoby je uczyć, że prawdziwą chwałą jest zapobieganie wojnie a bohaterami ludzie, którzy potrafią tego dokonać.A nie ci, którzy ją wszczynają –
Cześć i chwała bohaterowi! – Virtuti militari i pogrzeb państwowy. MON odda hołd żubrowi zastrzelonemu przez NiemcówŻył jak bohater, zakończy żywot jak bohater. Pierwsza polska ofiara zdradzieckiej niemieckiej kuli w XXI wieku doczeka się godnego pożegnania.
Tymczasem w Legnicy ktoś najwyraźniej bardzo nie lubi całej ludzkości – chwała kim dzong un-owi niech rozjebie cały świat
KOCHAM CIĘ! – Tyś jedna na świecie! Jedynaś Ty taka, chroniona przez Boga ojczysta ziemio! Chwała Ci nasza ojczyzno!
Źródło: grafika google
Cześć i chwała naszym węgierskim braciom, którzy oddali życie za Polskę – TU SPOCZYWA SIERŻANT HONDENOW JOZEF VONYK ORAZ 6 NIEZNANYCH ŻOŁNIERZY WĘGIERSKICH POLEGŁYCH ZA SPRAWĘ POLSKĄ PODCZAS POWSTANIA WARSZAWSKIEGO W SIERPNIU 1944 ROKU
W szkole średniej nauczyciel WOS-uza zadanie domowe polecił nam zrobić streszczenie wiadomości telewizyjnych.Pamiętam, że wtedy co druga informacja była na temat wypadkówpowietrznych i lądowych – Dziś powszechnością stają się zamachy terrorystyczne. Słuchając radia, kilkakrotnie z ust prezentera padły słowa, że Islamiści biorą na siebie odpowiedzialność za te zamachy.A mnie złość bierze!Biorą odpowiedzialność? Może jeszcze przyznają się do winy? Te słowa brzmią jak: "Oj, stłukliśmy szklankę, to nasza wina, przepraszamy!Do cholery NIE!Oni się tym chwalą, są z tego dumni. Ludzka krew, łzy, ból i cierpienie to ich pokarm, triumf. Mordy, gwałty, poniżanie dają im władzę. Sieją zło, strach, zamęt i nienawiść. To jawne zło wcielone
Cześć i chwała bohaterom! – Godzina „W” kamerą 360 stopni
Jednostka Wojskowa Komandosów Lubliniec opublikowała na swoim profilu piękny hołd dla swoich poprzedników z AK. Z dala od Polski pamiętali o nich w rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego – "PAMIĘTAMY. Nawet na drugim końcu świata, w palącym słońcu, przy ogromnym obciążeniu psychicznym i fizycznym, spadkobiercy AK-owskich batalionów pamiętają o heroicznym czynie swoich poprzedników. CZEŚĆ I CHWAŁA BOHATEROM!" – napisano pod klipem
Źródło: włącz głos
Kibice Widzewa Łódź stworzyli mural ku czci Majora Henryka "Hubala" Dobrzańskiego – Chwała bohaterom!
Cześć i chwała bohaterom! –
Źródło: Włącz głos
Chwała bohaterom! –
Chwała bohaterom! – 607 lat temu, 15 lipca 1410 roku, została stoczona bitwa pod Grunwaldem. Wojska polsko-litewskie, wspierane przez oddziały ruskie, czeskie i tatarskie, pod wodzą króla Władysława Jagiełły pokonały wojska Zakonu Krzyżackiego. Była to jedna z największych bitew średniowiecza
Źródło: foto by Jakub Różalski https://www.facebook.com/Kubasa

Pewna kobieta napisała bardzo ciekawy tekst, w którym - na podstawie własnych doświadczeń - chce podzielić się z wami swoimi spostrzeżeniami na temat sytuacji we Francji:

Pokaż cały obrazek…
– Zapewne wielu moich znajomych zastanawia się, co się ze mną stało. Gdzie podziała się tamta wesoła, tolerancyjna Ania zafascynowana kulturą Afryki, która łaziła beztrosko po mieście o drugiej nad ranem w kolorowym swetrze? Najprostszą odpowiedzią byłoby: doświadczenie. Kiedy wyjeżdżałam do Francji na studia, wydawało mi się, że byłam świadoma sytuacji tego kraju: dużo imigrantów z całego świata żyje w jednym państwie, czasem są między nimi problemy, istnieją grupki „francuskich” dresów, okropna biurokracja, ale generalnie jest spokój; jednym słowem „życie”.Wiedziałam, że, tak jak w mojej rodzimej Warszawie, są lepsze i gorsze dzielnice, jednak to, co zastałam na miejscu nie było kwestią różnicy w ilości adoratorów tanich trunków, lecz przestępczości. Tej prawdziwej, zorganizowanej, z bronią białą i palną. I kiedy człowiek zacznie lepiej poznawać miasto i jego okolice, okazuje się, że „spokojnych, normalnych” dzielnic praktycznie już nie ma, chyba, że zarabiasz dużo pieniędzy, albo sam należysz do marginesu społecznego i ta agresja jest dla Ciebie chlebem powszednim. Moje pierwsze studenckie mieszkanie nie sytuowało się w najgorszej z dzielnic Bordeaux, jednak wytrzymałam zaledwie rok.Poznałam tu mojego obecnego chłopaka, Francuza z dziada pradziada, który przekonał mnie do przeprowadzenia się z Bordeaux do małej wsi oddalonej o 20km od mojej uczelni. Ja, 20-letnia studentka z tętniącej życiem Warszawy, przeprowadziłam się na francuską wieś. Sam ten fakt nie jest może rażący, wszak dużo osób potrzebuje teraz odpocząć od tempa życia metropolii, jednak to, co skłoniło mnie do przeprowadzki najpierw z miasta, a teraz i z tego kraju, nie jest zbyt chwalebne ani dla Bordeaux, ani dla całej Francji.Szczerze powiedziawszy, nie wiem nawet od czego zacząć. Czy od tego, że dwie ulice od mojego mieszkania jakiś Arab zastrzelił Żyda? Czy od tego, że po zorganizowanej akcji nalotów przez policję na różne budynki prowadzone przez Arabów (kioski, bary, kebaby, sprzedaż używanych telefonów) w mojej ówczesnej dzielnicy okazało się, że 6 takich obiektów skrywało magazyny broni palnej w swoich piwnicach? Czy od tego, że przez pierwszy rok mojego pobytu tutaj, kiedy jeszcze czerpałam jakąkolwiek przyjemność z chodzenia po mieście, nasza grupa znajomych została fizycznie zaatakowana 9 razy?Czy od tego, że kiedy jednego dnia założyłam sukienkę, Arabowie okupujący tarasy barów 24/7 gwizdali na mnie, krzyczeli „Dobra jesteś!”, „Ty kurwo”, czy jeszcze śledzili mnie w 5-osobowych grupach zaczepiając mnie w (zapewne w ich mniemaniu) bardzo szarmancki sposób? Czy od tego, że codziennie w drodze na uczelnię widywałam ok. 10-letnie dzieci same na ulicy, bawiące się piłką na jezdni w godzinach szkolnych? Czy od tego, że kiedy raz poszłam do sklepu po alkohol ze znajomą Francuzką o 22-iej, ona wyjęła z torebki gaz pieprzowy i kurczowo trzymała go w dłoni przez całą drogę?Czy od tego, że praktycznie każda osoba, którą tutaj znam została okradziona z telefonu, czasem nawet w biały dzień? Co gorsza czasem przez dzieci wyglądające na 12-14 lat. Czy od tego, że niektóre dzielnice i ulice są dosłownie okupywane przez bandy Arabów i witają Cię słowami „Pani się przypadkiem nie zgubiła?” Czy jeszcze od tego, że w oknach mieszkań często można spotkać się z wywieszoną flagą Maroka, Algierii czy innych krajów Maghrebu? Czy może od tego, że nawet na studiach Arabowie trzymają się dziwnym trafem tylko między sobą, nie rozmawiają po francusku i osiągają najgorsze wyniki? Czy od tego, że kiedy raz poszliśmy zgłosić napad na komendę, Pan policjant nawet nie starał się ukrywać swojego braku zaskoczenia, gdy opisywaliśmy mu osobnika o ciemnej karnacji?Czy może jeszcze od tego, że nawet moja znajoma, Arabka, musiała wyjechać z miasta ze swoją mamą i siostrą, bo banda młodych dziewczyn zaatakowała nożem i prześladowała jej mamę dlatego, że żyją po europejsku? Dużo ludzi w Polsce obawia się przede wszystkim zamachów, boją się, że jeśli przyjmiemy emigrantów z krajów arabskich, to co drugi zacznie się u nas wysadzać. Otóż tak naprawdę terroryzm i nowa fala imigrantów nie jest największym problemem i wyzwaniem tego kraju, jak i reszty krajów Europy Zachodniej.Prawdziwym problemem jest asymilacja tych ludzi. To trzecie, czwarte pokolenia mieszkające w Europie się wysadzają, noszą nikaby, burki, rozmawiają między sobą po arabsku, uważają się za gangsterów i puszczają muzykę z telefonu, palą blanty i papierosy w metrze, zaczepiają przechodniów i dokonują napadów. Często chwalą się, że pochodzą z getta, dla nich siła i agresja to najważniejsze cechy prawdziwego mężczyzny, zachowują się jakby nadal mieszkali w krajach objętych wojną, gdzie jedynym rozwiązaniem jest zabić albo dać się zabić. Są źli na Europę, która według nich niszczy ich kraje (swoją drogą mają rację, kolonie nie zostały założone przez kosmitów), kobiety są bezwstydne, wręcz puszczalskie, są przekonani, że kowalem ich losu są Europejczycy, a nie oni sami.Sytuacja we Francji wydaje mi się beznadziejna. Świeżo wybrany Prezydent Macron również wydaje się być oderwany od rzeczywistości i nie dostrzega realnego problemu swojego kraju, który z roku na rok się pogłębia, ponieważ leczone są jedynie najbardziej rozgłaszane objawy (ataki terrorystyczne) tej nowej choroby XXI wieku zwanej brakiem integracji. Nie dostrzega on strachu i bezradności szarych, ubogich obywateli, którzy zmuszeni są do mieszkania w niebezpiecznych dzielnicach w blokach państwowych, przepełnionych licznymi rodzinami z Afryki, w których króluje przestępczość i agresja.Nie dostrzega również bezradności nauczycieli uczących w placówkach z takowych dzielnic, którzy załatwiają sobie L4 kilkanaście razy w roku z powodu agresywnego zachowania i nonszalancji ze strony kilkunastoletnich dzieci imigrantów. Dodatkowo ciężko inwigilować zradykalizowane meczety nie narażając się na oskarżenia o rasizm i brak wolności wyznaniowej, a osobniki wpisane na tzw. listę „S” osób potencjalnie zradykalizowanych, żyją sobie jak gdyby nigdy nic, dostając nawet przyzwolenie na posiadanie broni (sic!). Jeśli Francja nie zacznie stosować się do swojego starego przysłowia „Mieux vaut prévenir que guérir” (dosł. tłum. „Lepiej zapobiegać niż leczyć”), nie wróżę jej świetlanej przyszłości.
Źródło: https://www.facebook.com/razproza/photos/a.16…

Internauci chwalą się zdjęciami swoich psów, kiedy były młode i starsze. 20 uroczych fotografii (21 obrazków)

Internauci chwalą się zdjęciami swoich psów, kiedy były młode i starsze. 20 uroczych fotografii –
Sześć etapów projektu: – 1) Entuzjazm.2) Rozczarowanie.3) Panika.4) Szukanie winnych.5) Ukaranie niewinnych.6) Chwała i honory dla nieuczestniczących