Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Szukaj



Znalazłem 199 takich demotywatorów

Pierwszy raz widzi swoje odbicie w lustrze –
0:39
poczekalnia
Minister spraw zagranicznych Ukrainy ogłosił, że zmieniły się cele prowadzenia walki z obrony państwa na odbicie całego okupowanego terytorium - to oznacza łącznie z Donbasem, Ługańskiem i Krymem –
archiwum

Z takich dziwnych rzeczy to lubię sobie wchodzić w sekcję telewizory na OLX i spoglądać jak się mają ludzie w ich odbiciach

Pokaż cały obrazek…
–
– "Ta wieś od miesiąca była okupowana przez Rosjan, którzy terroryzowali ludzi i zabierali im żywność. Dzisiaj wkroczyliśmy tam i zniszczyliśmy 7 czołgów oraz niezliczoną ilość Rosjan, wyzwalając w ten sposób tych ludzi"
0:17
Źródło: https://twitter.com/jmvasquez1974/status/1507…
–
–
–
–
–

Jesteśmy dziećmi, które nie wyrosły

Pokaż cały obrazek…
Jesteśmy dziećmi, które nie wyrosły – "Boimy się kochać, ale chcemy być kochani.Boimy się odpowiedzi wprost, ale lubimy zadawać pytania.Boimy się szczerości, ale zawsze żądamy jej w stosunku do siebie.Boimy się zrobić pierwszy krok, ale czekamy, by ktoś zrobił go w naszą stronę.Boimy się otwartości, ale nie mamy zahamowań, by zranić bliźniego.Boimy się zaufać, ale obrażamy się, gdy ktoś nam nie wierzy.Boimy się być niepotrzebni, ale lekceważymy ukochane osoby.Boimy się podejmować decyzje, ale zrzucamy wszystko na los.Boimy się odpowiedzialności i oskarżamy innych o swoje niepowodzenia.Boimy się opinii tłumu, ale sami łatwo oceniamy innych.Mówimy „nie kochasz mnie”, aby ktoś zapewnił nas, że to nieprawda.Mówimy „zimno mi”, kiedy chcemy, by ktoś nas przytulił.Mówimy „ja ciebie też” w odpowiedzi na słowa o miłości, jakbyśmy odpowiadali na czyjeś uczucie i nie brali odpowiedzialności za swoje własne.Mówimy „wszystko mi jedno”, podczas gdy coś nas dotyka i rani.Mówimy „zostańmy przyjaciółmi”, ale nie mamy zamiaru się przyjaźnić.Mówimy „mamo, tato, nie wtrącajcie się w moje życie!", ale zrzucamy na nich swoje problemy.Mówimy „niczego już od ciebie nie potrzebuję”, gdy chcemy dostać to, na czym nam zależy.Mówimy „kiedyś nie byłeś taki”, podczas gdy sami też byliśmy inni.Mówimy „nie chcę żyć”, gdy chcemy, aby ktoś nas pocieszył.Mówimy „dam sobie radę”, gdy potrzebujemy pomocy.Mówimy „to nie jest najważniejsze”, gdy chcemy przekonać siebie do pogodzenia się.Mówimy „jest mi dobrze bez ciebie”, podczas gdy na siłę szukamy kogoś, kto wypełni nasze życie.Mówimy „ufam ci”, gdy jesteśmy targani brakiem zaufania.Mówimy „robisz to specjalnie!”, podczas gdy sami robimy to samo.Mówimy „już o tobie zapomniałem”, podczas gdy stale myślimy o tym człowieku.Mówimy „to koniec”, kiedy chcemy, by to trwało, ale na naszych warunkach.Mówimy „nie odebrałem telefonu, bo byłem zajęty”, podczas gdy po prostu baliśmy się rozmawiać.Mówimy „zawsze”, „nigdy”, nie mając świadomości, co to oznacza, gdy chcemy nadać przekonującą siłę swoim słowom i nie jesteśmy w stanie dowieść tego czynami.Tak wiele mówimy różnych wyrazów, ale kiedy potrzebne jest otwarte spojrzenie i zaledwie kilka ważnych słów – zaciskamy usta, połykamy słowa i milkniemy. Potem znów mówimy wszystkie te kosmiczne bzdury. Dopiero później, „w myślach” , układamy błyskotliwy monolog we własnej głowie ze wszystkimi istotnymi słowami, poglądami, jak w filmie, a następnie odpowiadamy sami sobie właściwymi zdaniami i właściwymi odpowiedziami… Nienaganny teatr jednego samotnego aktora.Kpimy ze śmierci, ale boimy się latać samolotami.Chcemy, by zostawiono nas w spokoju, ale stale sprawdzamy nieodebrane telefony i smsy.Twierdzimy, że życie jest piękne, ale sami niszczymy je w sobie i wokół siebie.Nie pijemy wody z kranu, bo to szkodzi, ale alkohol, papierosy i fastfoody wchłaniamy bez problemu.Nie cierpimy chamstwa, ale sami łatwo wpadamy w złość i niezadowolenie w stosunku do świata i innych.Mówimy o radości, ale własny uśmiech trzymamy pod kluczem.Denerwują nas cudze wady, ale własne nazywamy „oryginalnością”.Nie przywiązujemy wagi do opinii publicznej, ale stale pytamy „co ludzie powiedzą?”, „co pomyślą inni?”Denerwuje nas cudze bogactwo, ale nie mamy nic przeciwko temu, by je dostać.Zamykamy drzwi na trzy spusty, ale czekamy na cud.Wiemy, jak zmienić świat, ale nie chcemy zmieniać siebie.Denerwują nas cudze zalety, ponieważ czujemy się z nimi nieswojo.Potrzebujemy stabilizacji, ale sami potrafimy niebezpiecznie rozbujać łódź przy najmniejszym podmuchu wiatru.Jesteśmy uprzejmi wobec obcych, ale obcesowi wobec bliskich.Widzimy w innych własne odbicie i to nas drażni.Pragniemy zrozumienia, ale nigdy nie myślimy o motywach innych ludzi.Obrażamy się, gdy ktoś sprawia nam przykrość, ale zapominamy o elementarnym dziękowaniu.Ktoś bez przerwy jest nam coś winien, ale zapominamy o własnych długach.Nie lubimy plotek, ale bez pytania ingerujemy w czyjeś życie.Odchodzimy, by nas zawracano.Prowadzimy dysputy o cierpliwości, ale nie potrafimy nawet słuchać bez przerywania.Przechowujemy grube tomy cudzych grzechów, ale nigdy nie zaglądamy do notesu dobrych uczynków.Panicznie boimy się śmierci, ale żyjemy tak, jakbyśmy byli nieśmiertelni.Po prostu… jesteśmy dziećmi, które nie wyrosły…"
Źródło: Tatyana Varukha
archiwum
Bezbronna BIEDNA kobieta z dziećmi według mediów, które codziennie oglądasz. Bieda aż piszczy co? – Toksyczna osoba potrafi nawet zakłamać własne odbicie w lustrze, a myślisz, że Ciebie jej się okłamać nie uda? No nie, ale tylko gdy SAMODZIELNIE myślisz.
–
Artysta wcielający się w postać prezesa Kaczyńskiego jest znużony, opadający z sił – W tle zakłócone obrazy snów o potędze Polski, wszystko zdaje się sugerować, że już nikt w te sny, łącznie z prezesem, nie wierzy. Na stole leży coś co przypomina odbicie twarzy Kaczyńskiego, ale gdy się przyjrzeć dokładniej jest to jakaś amorficzna masa. Prezes zdaje się patrzeć na zegarek. Zegarek odwrócony do góry nogami...
Najpierw tu, potem odbicie w prawo, hyc hyc i już jestem po drugiej stronie –
0:10
Odcisk głowy słonia w piasku po drzemce –

Zdjęcia na które musisz spojrzeć drugi raz, żeby zorientować się, co tam się stało (13 obrazków)

Zdjęcia na które musisz spojrzeć drugi raz, żeby zorientować się, co tam się stało –
Źródło: brightside.me
–
0:10
– IQ < 70* Zupełnie nie ogarnia co właśnie robi IQ 71-80 Wyłączyła lampę błyskową. Widzi siebie na ekranie i robi zdjęcie. Reszta jest zbyt trudna. IQ 81 - 90 Ogarnia, że telefon trzeba trzymać z boku, aby nie zasłonić twarzy, ale zrobić zdjęcie nie patrząc na ekran nie potrafi. IQ 91-100 Może zrobić zdjęcie nie patrząc na ekran, ale nie wie gdzie patrzeć, więc patrzy na swoje odbicie w lustrze. IQ 101-130 I Potrafi zrobić zdjęcie, nie patrząc na swoje odbicie w lustrze tylko na obiektyw kamery. IQ > 130 Nie robi sobie zdjęć w lustrze
archiwum
.. autorytaryzmu, egoizmu, dyletanctwa i żądzy władzy. Kościół wojuje ze swobodą i urodą życia ludzi. Dla wyznawców ma zakazy i nakazy. Poprzez prawo państwowe i wpływy narzuca je wszystkim. Pół ludzkości ma odgrywać role społecznie podrzędne.. – .. i być maszynkami do przekazywania genów. Ogół ma widzieć moralność w kroczu, a kler chce regulować funkcjonowanie genitaliów i odbicie tego w nauczaniu i kulturze. W dobie informatyki egzorcyści gonią diabły. Dewoci blokują współczesną sztukę. Cokolwiek by mówić o PRL, ewoluowała ona, co prawda zygzakiem, od stalinizmu, jego zbrodni i zależności od ZSRR do Okrągłego Stołu. Postępem był Gomułka wobec Bieruta, Gierek wobec Gomułki, Jaruzelski wobec Gierka. Polski Kościół odbywa drogę w odwrotną stronę. Dajcie mu 100 lat, a podpali stosy i stodoły.Wpływ Kościoła i jego nacjonalistycznych wypustek politycznych wykluczają rzeczywistą europejskość kraju. Wyznawcy smoka gender i zbrodni smoleńskiej nie stworzą innowacyjnej gospodarki, zgnoją naukę i wszelki postęp, także techniczny i społeczny. To gangrena.Reasumując:polski Kościół, czemuś rzymsko-katolicki, to dowód na trafność ateizmu. Gdyby Bóg istniał, już dawno zmieniłby personel Jerzy Urban
Źródło: facebook.com
archiwum
Czasami walka z samym sobą odbija się na otoczeniu –
0:11