Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Szukaj



Znalazłem 54 takie demotywatory

 –  W tamtym roku, w listopadzie zaczęłam pracę w nowejfirmie, w której wpadłam w oko jednemu z pracowników.Ciągle mnie zaczepiał, zagadywał, szukał pretekstu, żebywstąpić do mojego gabinetu. Mówił mi komplementy,patrzył na mnie zauroczonym wzrokiem i przynosił jakieśsłodkości do herbaty. Później całkowicie odrzucił tę grępozorów i zaczął przychodzić i pytać czy może po prostuze mną posiedzieć i na mnie patrzeć, bo jestem piękna.Nie powiem, było to całkiem miłe, bo nie sądziłam, żemogę być dla kogoś atrakcyjna. Po jakimś czasie, mimotego, że nie był w moim typie zauroczyłam się nim.W sumie nie tyle co w nim, co w jego podejściu do mnie.Stopniowo zaczęło mi się odechciewać powrotów dodomu, bo czekał w nim na mnie wiecznie zrzędzący,krytykujący mnie i ciągle ze wszystkiego niezadowolonymąż. Zaczęłam coraz częściej myśleć o swoim koledze i sięw nim zakochiwać. Jednak moja świadomość rozumiała,że ten gość nawet do pięt nie dorasta mojemu mężowii zapewne chce się tylko ze mną przespać. Doszłam downiosku, że tak dalej być nie może i muszę naprawićswoją relację z mężem. Nad swoim zachowaniem równieżzaczęłam się zastanawiać, bo w końcu sama wcale lepszanie byłam - krytykowałam męża, ciągle narzekałam nabrak remontu, na niskie zarobki, na to, że nie miał czasu,żeby się zająć dziećmi, nie mówiłam mu żadnychkomplementów, ani że go kocham - dlatego zaczęłamzmiany od siebie. Przestałam narzekać i krytykować,zaczęłam mówić mu komplementy, całować i przytulać,chwalić za drobne rzeczy i gotować mu jego ulubionedania. Krótko mówiąc, próbowałam stać się kobietą, którąpokochał 15 lat temu. Mój mąż też się zmienił - przestałzrzędzić, marudzić, robić rzeczy, które doprowadzały mniedo szewskiej pasji. Zaczął więcej pomagać w domu,spędzać czas z dziećmi, wzięliśmy się za remonty i conajważniejsze przestał robić to z łaską. A ja naprawdęgo doceniam i chwalę, staram się, żeby czuł się ważnyi potrzebny.Na koniec chciałabym powiedzieć tym, którym udało siędobrnąć do tego momentu, abyście dbali o swoje drugiepołówki: częściej się przytulali, mówili, że kochacie,doceniali drobne rzeczy, które być może po latach nierobią na was aż takiego wrażenia. Nie traćcie cennegoczasu na bezsensowne kłótnie. Najważniejsze jest abyściezaczęli od siebie, a dopiero później możecie wymagaćzmian na lepsze od drugiej osoby.
Po przykładzie takich filmów jak np Dzień Świra czy Psy można zobaczyć, że człowiek ma wady, słabości, potrafi przekląć, irytuje się realiami, własnymi doświadczeniami –  OSTRZ
Doceniam szczerość –  xxtb
0:12

Im jestem starszy, tym bardziej mi się to podoba Internauci mówią, czego nie lubili za młodu, ale teraz stało się bardzo atrakcyjne (15 obrazków)

 –  Dwóch 16-latków włamało się do naszegodomu. Nasz pies mocno pokiereszowałjednemu z nich rękę. Na szczęściewróciliśmy w porę i wezwaliśmy karetkęi policję. Trochę się obawiałam, że będąchcieli wyciągnąć jakieś konsekwencjeprzez to pogryzienie. Ale ojciecnastolatków tylko stwierdził, że "należałoim się". Poprosił nas tylko, żebyśmy niewnosili oskarżenia na policję. Sam się znimi dogadał, żeby posadzili chłopaków na24h na dołku. A potem przez kolejne półroku patrzyłam, jak każdego rankazamiatają ulice i zbierają śmieci.
 –  clideo.com
0:37
Jimmy Butler miał zaledwie 13 lat,kiedy jego matka wyrzuciła go z domu – Za to, że zawsze pakował się w kłopoty. Jej ostatnie słowa do niego brzmiały: "Nie podoba mi się twój wygląd. Musisz odejść."  Przez kilka lat pomieszkiwał u rodzin swoich znajomych, zanim Michelie Lambert, matka jego najlepszych przyjaciół, wzięła go do siebie. Lambert pomogła mu przetrwać trudne czasy- od liceum aż do gwiazdy NBA."Proszę, nie piszcie o mnie tak, by ludziom było przykro i by mi współczuli. Nienawidzę tego. Nie ma powodu, by mi współczuć. Doceniam to, co mnie spotkało. Uczyniło mnie tym, kim jestem. Jestem wdzięczny za każdą przeszkodę, jaką napotkałem. Proszę, nie współczujcie mi.Nauczyłem się, że wszystko jest możliwe. Całe życie ludzie we mnie wątpili. Tak jak moja mama. Mówili, że jestem za niski, że jestem za wolny, by grać w koszykówkę. Nie znali mnie, nie znali mojej historii. To mnie motywuje. Wiem, że mogę przezwyciężyć wszystko." BILLYZa to, że zawsze pakował się w kłopoty. Jej ostatnie słowa do niego brzmiały: "Nie podoba mi się twój wygląd. Musisz odejść."  Przez kilka lat pomieszkiwał u rodzin swoich znajomych, zanim Michelie Lambert, matka jego najlepszych przyjaciół, wzięła go do siebie. Lambert pomogła mu przetrwać trudne czasy- od liceum aż do gwiazdy NBA.
Uruchomiono zbiórkę,by było go stać na emeryturę – 82-letni Butch Marion, weteran amerykańskiej marynarki, musiał wciąż pracować na kasie w supermarkecie, ponieważ nie było go stać, aby przejść na emeryturę. Kiedy jego historia trafiła do sieci, pomogli internauci. Powstała zbiórka, podczas której udało się zebrać ponad 120 tys. dolarów. Dzięki pomocy 82-latek 4 stycznia po raz ostatni poszedł do pracy.''Bardzo to doceniam, choć nie wiem, czy naprawdę zasłużyłem''  stwierdził 82-letni Butch Marion, weteran amerykańskiej marynarki, musiał wciąż pracować na kasie w supermarkecie, ponieważ nie było go stać, aby przejść na emeryturę. Kiedy jego historia trafiła do sieci, pomogli internauci. Powstała zbiórka, podczas której udało się zebrać ponad 120 tys. dolarów. Dzięki pomocy 82-latek 4 stycznia po raz ostatni poszedł do pracy.
O starodawnym wychowaniu twardą ręką: – „Moi rodzice bili mnie jako dziecko i nie doznałem traumy” - powiedział mężczyzna, którego była partnerka oskarżyła za stosowanie wobec niej przemocy fizycznej.„Karali mnie jako dziecko i nic mi nie jest” - powiedział mężczyzna, który za każdym razem, gdy popełnia błąd, mówi do siebie z pogardą, stosując to jako formę samoukarania.„Jako dziecko wychowywali mnie twarda ręką nazywając to „edukacją ”- powiedziała kobieta, która wciąż nie rozumie, dlaczego wszyscy jej partnerzy są agresywni wobec niej.„Kiedy jako dziecko stałam się kapryśna, mój ojciec zamknął mnie w pokoju samą, żebym się uczyła, a dziś to doceniam” - powiedziała kobieta, która cierpiała z powodu napadów lęku i nie potrafi wyjaśnić, dlaczego tak bardzo boi się zamknięcia w małych pomieszczeniach.„Moi rodzice powiedzieli mi, że mnie porzucą lub oddadzą obcej osobie, kiedy wpadałam w złość i jakoś nie pozostawiło to żadnych traum” - powiedziała kobieta, która modliła się o miłość i wybaczała powtarzające się zdrady, aby nie czuć się porzuconą.„Jako dziecko radziłem sobie nawet z tym, że bito mnie kablem od żelazka i dziś jestem dobrym człowiekiem i mam dobry zawód” - powiedział mężczyzna, którego sąsiedzi złożyli doniesienie na policję, że będąc pod wpływem alkoholu niszczył mienie i wrzeszczał na żonę.„Moi rodzice zmusili mnie do robienia kariery, która przyniosłaby mi pieniądze i zobacz jak mi się powodzi" - powiedział człowiek, który codziennie marzy o piątku, ponieważ jest zarzucony swoją pracą, w której musi robić coś, co nie jest tym o czym zawsze marzył.„Kiedy byłam mała, zmuszali mnie, do siedzenia przy stole dopóki nie skończę posiłku a nawet karmili mnie siłą, nie jak inni pobłażliwi rodzice” stwierdziła kobieta, która nie rozumie, dlaczego nie mogła mieć zdrowego stosunku do jedzenia, a w okresie dojrzewania rozwinęły się u niej zaburzenia odżywiania.„Moja mama nauczyła mnie szacunku bijąc mnie klapkiem po tyłku” - powiedziała kobieta, która pali 5 papierosów dziennie, aby opanować swój niepokój.„Dziękuję mamie i tacie za każdy cios i każdą karę, bo jeśli by mnie nie bili, to kto wie, co by się ze mną stało” - powiedział mężczyzna, który nigdy nie był w stanie mieć zdrowego związku, a jego syn ciągle go okłamuje bo się go boi.I tak idziemy przez życie, słuchając ludzi, którzy twierdzą, że są dobrymi ludźmi bez traumy, ale paradoksalnie żyjemy, w społeczeństwie pełnym przemocy i poranionych ludzi
Źródło: ~ David Bradbury, Przekład: Katarzyna Kuruc Kowal

Pewien kelner był niepocieszony, że otrzymał jedynie 3 zł napiwku od młodzieży, którą obsługiwał. Tydzień później otrzymał odręcznie napisany list, który pozwolił mu docenić te pieniądze "Nie chodzi o zostawione pieniądze, ale jestem wzruszony tym listem… Takie rzeczy naprawdę motywują do dalszej pracy. Doceniam ich zachowanie i trud, jaki włożyli, aby tu wrócić i zebrać pieniądze na napiwek" - napisał kelner

"Nie chodzi o zostawione pieniądze, ale jestem wzruszony tym listem… Takie rzeczy naprawdę motywują do dalszej pracy. Doceniam ich zachowanie i trud, jaki włożyli, aby tu wrócić i zebrać pieniądze na napiwek" - napisał kelner –  drogi kelnerze łukaszu
 –  Na dworcu kolejowym zdarzył się zabawny incydent. W przejściach są dość ciężkie drzwi, a jeśli działa wentylacja, te drzwi się zasysają i ciężko je otworzyć. Tak więc, otworzyłem takie jedne drzwi z wysiłkiem, a mam około 2 m wzrostu. Postanowiłem przytrzymać je dla delikatnej dziewczyny, która szła za mną. Ale ta spojrzała na mnie spod byka, odepchnęła moją rękę i powiedziała, że nie potrzebuje niańki. Drzwi były szklane, więc patrzyłem z zainteresowaniem na jej zmagania. Za nią stało dwóch facetów, którzy widzieli całą sytuację, więc nie spieszyli jej z pomocą. Wyraźnie brakowało jej masy i siły, by otworzyć te drzwi, ale nie poddawała się. W końcu oparła się nogą o ścianę i szarpnęła drzwi, które ustąpiły, ale jej triumf nie trwał długo, bo pierdnęła z wysiłku, a że akcja rozgrywała się w podziemnym przejściu o doskonałej akustyce, to pierd był dość głośny... W jej oczach było takie upokorzenie, że nie było mi do śmiechu, ale tamci faceci mieli ubaw po pachy. Skończyło się na tym, że uciekła, nie otwierając ostatecznie drzwi.No i ja się teraz pytam, po co ta zuchwałość? Dlaczego, gdy inny mężczyzna przytrzymuje mi drzwi, nie traktuję tego jako upokorzenie, tylko doceniam jego uprzejmość wobec innych? To chyba prawda, co mówią: jeśli ktoś chce zostać obrażony, zawsze znajdzie ku temu powód
Robert Lewandowski ujawnił, jak czuł się po wynikach Złotej Piłki – "Gorszy moment miałem tydzień wcześniej, gdy dowiedziałem się o wynikach. Wtedy był smutek. Staram się wyłączać to, co się dzieje wokół, ale w meczu dzień po tym, jak poznałem wyniki, nie było to łatwe. Przez cały tydzień tego szczęścia trochę brakowało.Było poczucie niedosytu. Jeśli jesteś tak blisko, rywalizujesz z tak wielkim piłkarzem - genialnym Messim. Gdzieś później słyszysz głosy, że zasłużyłeś na Złotą Piłkę. Oczywiście, szanuję to, jak gra, ile osiągnął. Sam fakt, że mogę z nim rywalizować, to też pokazuje mi, na jakim poziomie jestem. Ja to doceniam i jestem z tego bardzo dumny, ale powiem szczerze, że od środka był taki smutek. To nie był jeden czy dwa dni. Dłużej to trwało. Cieszę się, że akurat meczu w środku tygodnia nie mieliśmy".Trzymaj się Robert, każdy wie, że to ty byłeś najlepszy!
Dzisiaj mija 7 lat od jej śmierci – 5 niezwykłych cytatów Anny Przybylskiej:''Jeśli rzeczy małe nie będą Cię cieszyły, to i duże nigdy nie ucieszą''''Czynienie dobra powinno przede wszystkim dotyczyć nas samych. Wyzbywam się więc złych emocji, które nagromadzone we mnie sprawiają, że cierpią na tym najbliższe mi osoby. Staram się wiec nie ulegać impulsom, nie złościć, być po prostu na co dzień życzliwa. To działa w obie strony, bo im ja jestem lepsza dla siebie, tym jestem lepsza dla innych. Czynienie dobra powinno przede wszystkim dotyczyć nas samych''''Kumplostwo jest wtedy, kiedy możesz zabrać swoją dziewczynę na mecz, a po meczu zobaczyć z nią Iron Mana. Kiedy rozumie, co to znaczy, że wychodzisz dzisiaj z kumplami, a jak zadzwonisz w środku nocy pijany, to poda Ci numer na najtańszą taksówkę, zamiast drzeć się w słuchawkę, że palancie, od dzisiaj szlaban na seks. Kumplostwo jest też wtedy, kiedy Twój facet nie przewraca oczami na kolejną historię o kretynce Baśce, pomoże Ci czasem wybrać tę nieszczęsną sukienkę i – gdy spalisz kolację – przypomni Ci, że nie tylko od gotowania macie w kuchni ten pieprzony blat''''Mam cholernie dużo szczęścia w życiu. Czuję się, jakbym ciągle trafiała szóstki w totka. Doceniam to, szanuję i marzę, by wszystko tak dalej się toczyło. Wiem, że nie można zawsze tylko wygrywać, czasem dostaje się cięgi. Muszę być na to przygotowana. Wolę jednak nie myśleć, kiedy to może nastąpić''''Dziś już inaczej podchodzę do życia. Kiedyś było mi wszystkiego za mało. A teraz za każdy dzień dziękuję Bogu'' 5  niezwykłych cytatów Anny Przybylskiej:''Jeśli rzeczy małe nie będą Cię cieszyły, to i duże nigdy nie ucieszą''''Czynienie dobra powinno przede wszystkim dotyczyć nas samych. Wyzbywam się więc złych emocji, które nagromadzone we mnie sprawiają, że cierpią na tym najbliższe mi osoby. Staram się wiec nie ulegać impulsom, nie złościć, być po prostu na co dzień życzliwa. To działa w obie strony, bo im ja jestem lepsza dla siebie, tym jestem lepsza dla innych. Czynienie dobra powinno przede wszystkim dotyczyć nas samych''''Kumplostwo jest wtedy, kiedy możesz zabrać swoją dziewczynę na mecz, a po meczu zobaczyć z nią Iron Mana. Kiedy rozumie, co to znaczy, że wychodzisz dzisiaj z kumplami, a jak zadzwonisz w środku nocy pijany, to poda Ci numer na najtańszą taksówkę, zamiast drzeć się w słuchawkę, że palancie, od dzisiaj szlaban na seks. Kumplostwo jest też wtedy, kiedy Twój facet nie przewraca oczami na kolejną historię o kretynce Baśce, pomoże Ci czasem wybrać tę nieszczęsną sukienkę i – gdy spalisz kolację – przypomni Ci, że nie tylko od gotowania macie w kuchni ten pieprzony blat''Mam cholernie dużo szczęścia w życiu. Czuję się, jakbym ciągle trafiała szóstki w totka. Doceniam to, szanuję i marzę, by wszystko tak dalej się toczyło. Wiem, że nie można zawsze tylko wygrywać, czasem dostaje się cięgi. Muszę być na to przygotowana. Wolę jednak nie myśleć, kiedy to może nastąpić''Dziś już inaczej podchodzę do życia. Kiedyś było mi wszystkiego za mało. A teraz za każdy dzień dziękuję Bogu''
Bezos dziękuje pracownikom i klientom Amazona po locie w kosmos. "To wy za to zapłaciliście" – - Chcę podziękować każdemu pracownikowi Amazona i każdemu klientowi Amazona, bo to wy za to zapłaciliście - powiedział najbogatszy człowiek świata Jeff Bezos po swoim pierwszym locie w kosmos. - Poważnie, każdemu klientowi Amazona i każdemu pracownikowi Amazona, bardzo dziękuję z całego serca. Doceniam to - dodał.
 –
Dzisiaj potrzebowałem podwózki,więc zamówiłem taksówkę – Kilka sekund później dostałem SMS-a z informacją, że mój kierowca jest głuchy lub niedosłyszący i używa języka migowego. Na dole wiadomości podany był link do strony z językiem migowym, więc poćwiczyłem go trochę zanim przyjechał. Kiedy wsiadłem do samochodu i użyłem języka migowego, jego twarz się rozjaśniła. To był mój dzień. Naprawdę doceniam integrację i udogodnienia, które zapewniła ta firma, i myślę, że jest to wspaniały krok we właściwym kierunku

Nietrudno zauważyć przemianę jaką zaliczył Tomasz Terlikowski - niegdyś redaktor TV Republika, szef Frondy i naczelny fanatyk katolicki, który nagle stał się surowym krytykiem Kościoła. Dostrzegł to też tygodnik "Sieci", któremu Terlikowski odpowiedział:

 –  Tomasz Terlikowski...18 godz. · ODoceniam troskę tygodnika „Sieci" o to, co się zemną dzieje. Zastanawiam się tylko, dlaczego aniautor (który przecież jest aktywny na moim FB), anijego szefostwo (które zna mnie od lat i ma mójnumer telefonu) nie zdecydowali się zadzwonić izadać tego pytania mi. Byłoby prościej, nie trzebaby się było domyślać, a ja bym - zapewniam -porozmawiał.Zamiast tego wysmarowano tekst, z któregomożna się dowiedzieć, że zarzutem (nie tymnajpoważniejszym, nie nie, tego nie poznacie, bo zniewiadomych powodów autor akurat te„najbardziej szkodliwe" zdecydował sięprzemilczeć) wobec mnie jest to, że krytykowałemministra Czarnka, a do tego uznałem, żeułaskawienie pedofila było błędem prezydentaAndrzeja Dudy. Jakby tego było mało „Terlikowski -informuje Goran Andrijanic - bez wątpieniaznajduje się w tej chwili w otwartym konflikcie zdużą częścią kościelnej hierarchii". Zgrozakompletna. Aż się boję myśleć, co to będzie. Innarzecz, że - mimo tego otwartego konfliktu - towłaśnie ostatnio dostałem nagrodę „Ślad" i to zakwestię, w której - według tygodnika - jestem w„otwartym konflikcie".Mniejsza jednak o to. Jeszcze zabawniejszy jestdalszy ciąg. Otóż zamiast zadzwonić i zadać miproste pytanie, co się ze mną dzieje, autor tekstuprowadzi śledztwo i przepytuje dwóch moichznajomych: Roberta Tekielego i GrzegorzaGórnego. I obaj oni maja jakieś pomysły, tyle żezupełnie niecelne. Tak się składa, że powodem, dlaktórego straciłem wiarę w to, że Kościół jest zdolnydo samooczyszczenia, nie jest wcale przerażenielobby gejowskim w Kościele, ale uważnaobserwacja życia Kościoła. Otóż takiesamooczyszczenie nie udało się w Kościelenigdzie. Nigdzie, bez zaangażowania mediówświeckich, często wrogich Kościołowi, bezprocesów i gigantycznych odszkodowań, bezprzeszukiwania kurii i traktowania biskupów tak jakinnych uczestników życia społecznego, nic się niezmieniło. W Polsce jest tak samo. I to jest pierwszypowód.A drugi jest równie oczywisty. Otóż, w odróżnieniuod publicystów tygodnika „Sieci Prawdy" zacząłemrozmawiać z ofiarami. Słuchać ich historii,dowiedziałem się, jak odbijali się od drzwi kuriibiskupich, jak traktowali ich kanclerze,prowincjałowie, jak lekceważono ich ból, i jak zawszelką ceną broniono swoich. Powodów takiejpostawy było wiele. Lawendowe układy byłyjednym z powodów, dla których te sprawyukrywano, o czym pisał także Martel w „Sodomie",ale dalece nie jedynym, a robienie zhomoseksualnych księży jedynego kozła ofiarnegow tej sprawie jest zwyczajnie nieuczciwe, bo tak sięskłada, że równie istotną rolę w tworzeniu układuodgrywa gigantyczny klerykalizm i świeckich iduchownych, korporacyjna solidarność, brakzrozumienia ofiar i ich lekceważenie, brak empatii,brak świadomości ran, jakie zadaje molestowanie.Gdy człowiek wysłucha tych historii, gdy spotkasię z ludźmi, których głęboko skrzywdzono, gdyzobaczy jak ich jest wielu i jak bardzo rani ichniewiara, odrzucenie, kwestionowanie, i jak wieluludzi Kościoła wciąż chętniej broni sprawców niżofiar, to nie da się dalej wierzyć, że Kościół sam sięoczyści. Niestety tego nie zrobi. A w tej sprawieEwangelia wymaga, by być po stronie ofiar.%DI na koniec, gdyby zapytano mnie, co się ze mnądzieje, gdyby ktoś zamiast snuć insynuacje,cytować innych, zwyczajnie zadał mi to pytanie, toodpowiedziałbym mu bardzo prosto: otóż tak sięskłada, że - gdzieś na mojej drodze, na drodzeczłowieka, który też wiedział najlepiej, któryzachowywał się jak faryzeusz, spotkałemmiłosiernego Jezusa, spotkałem Boga. Wskrzywdzonych i poniżonych, w odrzuconych, wlekceważonych. To naprawdę zmieniaperspektywę, tak jak zmienia ją, gdy człowiek zcałym zebranym cierpieniem klęka przed Jezusemw Eucharystii i zostawia to. I wtedy człowiekuświadamia sobie, że nie jest harcownikiem armii,że nie prowadzi wojny, ale że ma zmierzać doChrystusa, do zbawienia, i że jego celem nie jestwalka, nie jest obrona, ale życie Ewangelią, takżeEwangelią rozmowy z innymi, także Ewangeliąspotkania, także Ewangelią bycia z najsłabszymi. Idotyczy to zarówno nienarodzonych, jak iskrzywdzonych i poniżonych, nie tylko przezsprawców przestępstw seksualnych, ale i tych,którzy przez lata ich bronili, lekceważyli ofiary,pokazywali im drzwi, albo oskarżali o niechęć doKościoła. Nie mam pojęcia, czy stoi za mną armia(by wrócić do obrazów z tekstu), i szczerzemówiąc mnie to nie interesuje, bo są takie rzeczy,które trzeba zrobić, nawet jeśli nie stoi za Tobążadna armia.SIECI KRAJ WLIBERALNYM SZEREGUGORAN ANDRIJANIĆo relacja jednego z polskichdziennikarzy katolickich,z którymi w ostatnim czasierozmawiałem właśnie na ten temat.Co siędziejez Terlikowskim? Wkrę-gach katolickich już od dawna możnausłyszeć to pytanie. Przez wielu po-strzegany jakojasnyi zdecydowanygłoskatolickiego laikatu w Polsce w pew-nym momencie zaczął mówić w sposób,który wielu zdziwił. Žaskoczyłrównieżmnie, który śledzi jego teksty, jeszczeod czasu gdy mieszkałem w Chorwacji.A potem, kiedy przeprowadzilem siędo Polski, z niedowierzaniem przyj-mowalem niektóre jego wypowiedzii poglądy, głównie w mediach społecz-nościowych. „To napisal Tomasz Terli-kowski? Naprawdę wybrałem dziwnymoment na przeprowadzkę do Polskil- powiedzialem żonie.Co się dziejeTerlikowskim?LEWICOWA RETORYKAŽarty żartami, ale sprawajest poważna.Terlikowski to bez wątpienia jedenz najciekawszych publicystów katoli-ckich w Polsce na przestrzeni ostatnich20 lat (choć teraz sam o sobie mówi, 7.że nie jest „katolickim publicystą").Człowiek, który był niegdyś celem ata-húm lika
 –  Do Kingi DudyDzień dobry, zacznę od tego, że doceniam Twoją społeczną funkcję doradcy Prezydenta RP. Sam bardzo polegam na radach moich dorosłych córek, a nawet potrafię wsłuchać się w opinie moich wnuczek - często dają mi dużo do myślenia.Twój Tata na Twitterze przedstawił apel rodziny, która prosi o pomoc -potrzebuje środków na walkę z chorobą nowotworową głowy rodziny. Zrtakimi prośbami my, jako Fundacja WOSP, spotykamy się codziennie. Dotyczą one Polaków w każdym wieku, którzy po prostu walczą o swoje życie, często zagrożone nie tylko brakiem dostępu do bardzo drogich terapii, ale od paru lat także coraz większymi trudnościami związanymi z dotarciem i skorzystaniem z przysługującej Obywatelom narodowej służby zdrowia. Aby pomóc, robimy to, co umiemy najlepiej - kupujemy sprzęt. Jako Fundacja, na cel związany z leczeniem chorób nowotworowych u dzieci dedykowaliśmy 5 Finałów i kupiliśmy blisko 400 urządzeń za 148 096 487,59 złotych, wspierając 80 punktów diagnostyki onkologicznej.Kilka miesięcy temu, Kingo, była szansa, aby Twój Tata mógł w sposób wyjątkowy i jedyny pomóc onkologii - chodzi o 2 miliardy złotych, które dodatkowo i nagle, jak z nieba, zostały przekazane przez większość sejmową dla Polskiej Telewizji Publicznej, a mogły być jednym podpisem zawetowane, właśnie przez Twojego Tatę. Zgodnie z propozycją mniejszości sejmowej, mogły być przekazane na wsparcie onkologii. Pisałem o tym już wcześniej(https://facebook.com/189787894433544/posts/2742583125820662/).rTo by była rewolucja! W ciągu 28. Finałów WOSP zebraliśmy ponad 1 313 000 000 PLN i kupiliśmy ponad 65 200 urządzeń To ogromne pieniądze. Te 2 miliardy może spowodowałyby, że rodzina szukająca pomocy znalazłaby ją w ramach powszechnej opieki zdrowotnej. Może o tym nie wiedziałaś? To teraz już wiesz.Jeśli chciałabyś więcej wiedzieć o bolączkach polskiej służby zdrowia, a także super działaniach organizacji pozarządowych, to serdecznie zapraszam do nas do Fundacji - właśnie przygotowujemy się do 29. Finału i dodatkowa para wolontariackich rąk do pomocy zawsze się przyda.Prosimy o kulturalne wypowiedzi.
Czy tylko ja uważam, że to jest chore? –  Lekarz Bartosz Fiałek2 dni ·Pan Sławomir Peszko, piłkarz, który reprezentował nasz kraj m. in. podczas Mistrzostw Europy w 2016 roku oraz Mistrzostw Świata w 2018 roku, przeszedł do drużyny Wieczysta Kraków, która występuje obecnie w lidze okręgowej (poziom V ligi polskiej).Według medialnych doniesień, będzie on zarabiać 40 tysięcy złotych netto miesięcznie, co daje 480 tysięcy złotych netto rocznie.Ja jako pełnoprawny lekarz, który diagnozował, leczył i odpowiadał za zdrowie i życie swoich pacjentów, po drugim roku rezydentury, pracując w szpitalu o najwyższym poziomie referencyjności (czyli taka ekstraklasa piłkarska wśród szpitali), w 2017 roku zarabiałem 3458 złotych brutto miesięcznie, czyli 41 tysięcy 496 złotych brutto rocznie. Brutto.Pan Sławomir Peszko grając w piłkę nożną na poziomie V ligi polskiej zarabia w miesiąc więcej niż ja zarabiałem jako pełnoprawny lekarz przez cały rok.Nie zazdroszczę, doceniam dokonania Pana Sławomira i skoro tyle zarabia, to na tyle zasługuje.Unaoczniam Wam jednak pewien, ku..., absurd.B. FiałekPS Nie piszcie, że Ronaldo, Messi czy Neymar też zarabiają dużo więcej niż lekarze, bo to jednak trochę inny poziom niż V liga polska.
Wczoraj zadzwonił do mnie telemarketer z mojej sieci. Wysłuchałem go do końca, a potem grzecznie powiedziałem, że niestety nie jestem zainteresowany, ale bardzo doceniam jego pracę – Gościu popłakał się do słuchawki i powiedział, że jeszcze nikt mu nigdy nie powiedział, że jego praca jest ważna, tylko go wyzywają albo rzucają słuchawką, i że z tego powodu daje mi bezpłatny abonament na 3 następne miesiące. Niewielu wie, że telemarketerzy to mogą zrobić i to też jest nieprawda, jak cała ta historia