Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Szukaj



Znalazłem 81 takich demotywatorów

archiwum
>Urban umarł, Durczok umarł, Królowa brytyjska nie żyje, a i ja jakoś źle się czuję>kurła, gdzie ja mam tu zaparkować>święci Piotrze i Pawle, módlcie się za nami>tam masz miejsce za tym fordem>idź kup jeszcze dwa duże znicze dla babci – >postaw tam jeden na grobie nieznanego żołnierza>patrzcie, to już 18 lat, jak Robert nie żyje>wieczny odpoczynek racz mu dać Panie>patrz, jaki pomnik staremu Męcinie postawili>ciekawe, skąd mieli na to pieniądze>ależ wieje>jakby nie było wiatru, to byłoby ciepło>daj zapalniczkę, te zapałki to o kant dupy potłuc>daj tu ten duży z aniołkiem, niech widzą, że nie żałujemy>tyle mogła jeszcze zrobić, ale najlepsi umierają młodo>cześć cześć *cmok cmok*>cały rok się człowiek nie widzi a teraz tylko przy grobie>no ja na diesla nie narzekam>stara Czubakowa w szpitalu>a weź, Brzęczek aniołem nie był, ale i tak lepszy od Michniewicza>ja tam w mleku maczam>a u Ani kupiłam, 90 zł dałam, a jeszcze w zeszłym roku 50 zł, ładne robi>jak w marcu Jarka chowali, to piękna pogoda była, w samych garniakach trumnę nieśli>no jakby nie pił, toby pewnie jeszcze żył>młody ty już po maturze?>dziadek chryzantem nie lubił>mnie macie skremować, nie będą mnie robaki jadły
–
0:11
– - Zobaczmy, co jedzą rosyjscy żołnierze - mówi na filmiku Dasha, rozpakowując przed kamerą paczkę z racją żywnościową rosyjskiej armii. W środku znalazła m.in. herbatniki, pasztety, konserwy, batoniki i dżemy. Niektórych opakowań prawie nie dało się otworzyć. Część produktów, np. kasza z mięsem, była natomiast zepsuta. Oprócz jedzenia w paczce znajdowały się m.in. zapałki i chusteczki dezynfekujące.
Źródło: https://www.tiktok.com/@dasha_evtukh?referer_…
archiwum
Niedługo po tym chłopiec zachorował na zapalenie płuc i zmarł.W domu, w którym pracował artysta,wybuchł pożar. Mężczyznę znaleziono spalonego,a w pobliżu znajdowało się ocalały obraz. – Gdy w kilku domach gdzie wisiała reprodukcja obrazu wybuchłypożary,okrzyknięto obraz "przeklętym".
Pomógł nam jakiś menelowaty facet: podgrzał korek ogniem zapałki i powiedział nam że ''Trzeba było się fizyki uczyć!"- Siergiej Kapica –
"Moja babcia przeżyła wojnę. Pracowała w szpitalu. Prała zakrwawione bandaże. Jej syn został zabity. Córka przeżyła. Gdy od wojny minęło już sporo czasu, ona zawsze chodziła do sklepu po sól i zapałki, nie zważając na to, że kuchenka była elektryczna – Babcia zmarła dawno temu. Ale zapałki, które kiedyś kupiła, czasem jeszcze znajdujemy w starej szafce kuchennej. Pamiętam"
Świecznik z miejscem na zapałki – Takich wynalazków potrzebujemy!
–
0:13
Jestem tak stary, że pamiętam, jak resztę wydawano w paczkach zapałek –
Pudełko zapałek: dla mojego kotanie ma rzeczy niemożliwych –
Czy tylko mnie takie coś irytuje? –
Źródło: własne
Jak to jest, że hakują jedynie konta członków PiSu? – lako kobieta, jako matka nigdy nie zrozumiem ani nie pop, protestujących. Wulgarne i chamskie zachowanie nie zdobi kobiet, przypominaj, mi wataby Papuasów i bezmózgich dzikusów zdolnych j.ynie do bicia i bezrozumnego uprawiania seksu. Niektórym wogóle strach da, zapałki da ,ki. Dla wszy.cM1 bluzgajgcych pseudo kobiet nalery stworzy, specjalne rezerwat, w którycM1 będę wykorrystane jako inkubatory.
Źródło: https://www.polsatnews.pl/wiadomosc/2020-12-1…
Minas Tirith stworzone z zapałek –
Nie będziesz mógł już kupić polskich zapałek. Ostatnia polska fabryka upada po 100 latach działalności – Ostatni przemysłowy producent zapałek w kraju - PCC Consumer Products Czechowice zostaje zlikwidowany przez problemy finansowe zakładów, do których przyczyniła się takżeepidemia koronawirusa. Czechowicka fabryka zapałek zaczęła produkcję 100 lat temu. Była jednym z największych w Europie producentów
Źródło: https://www.money.pl/gospodarka/polskich-zapa…
Fizyka jest czasami dziwna –
0:28
Marina Abramović to serbska artystka, która podczas występu przez 6 godzin stała nieruchomo i pozwoliła widzom robić ze sobą co zechcą. Widzowie dostali do wykorzystania m.in. skalpel i załadowany pistolet – Performance serbskiej artystki był zatytułowany Rhytm 0 i odbył się w 1974 roku. W jego trakcie przez 6 godzin artystka stała nieruchomo w Studio Morra w Neapolu i pozwalała widzom na robienie wszystkiego ze swoim ciałem. Obok artystki znajdował się stół, a na nim 72 różne przedmioty i informacja: "Tutaj leżą 72 przedmioty, które mogą być użyte wobec mojego ciała w dowolny sposób. Ja jestem przedmiotem. Biorę pełną odpowiedzialność za wszystko, co zostanie mi uczynione. Czas 6 godzin". Wśród przedmiotów były: słoik miodu, oliwa z oliwek, winogrona, ptasie pióro, woda, perfumy, wino, róża, bicz, agrafka, tabletki nasenne, świeca, zapałki, taśma, żyletka, pęseta, siekiera, szminka, szpilki, nożyczki, siarka, prezerwatywa oraz widelec, piła, obcęgi i nabity pistolet.Przez pierwsze chwile widzowie zachowywali się bardzo nieśmiało i niepewnie. Przez pierwszą godzinę nikt nawet nie zbliżył się do artystki. "Dopiero w drugiej godzinie zaczęły się nieśmiałe podchody – ktoś przyniósł jej kwiat i pocałował w policzek, ktoś inny oblał ciało miodem, pobrudził ciało farbą, połaskotał lub zmienił pozycję ciała" - czytamy. Z czasem widzowie nabrali pewności siebie. Ktoś oblał jej głowę olejem, inna osoba zaczęła kaleczyć ciało artystki kolcami róży. Jedna z osób zdecydowała się na pocięcie jej ubrań żyletką. Obcięto jej włosy, podano środki nasenne, odarto z ubrania. W pewnym momencie ktoś zranił artystkę nożem w szyję i zlizał jej krew. Następnie jedna z osób rozchyliła nogi kobiety i wbiła nóż w stół między nimi. W końcu jedna z osób przyłożyła artystce naładowany pistolet do skroni. Ktoś inny odciągnął tę osobę.Po sześciu godzinach performance został zakończony. Abramović wstała naga, poraniona, ze łzami w oczach i krwią kapiącą z szyi, podeszła do publiczności. Wówczas widzowie przestraszyli się i szybko rozproszyli
Dlaczego kwarantanna jest tak ważna –
0:12
–

Smutne, ale prawdziwe

Pokaż cały obrazek…
Smutne, ale prawdziwe – Joanna SzczepkowskaWczoraj o 10:25 ·Przeczytajcie mimo Sylwestra. Piszę bo F jest po to,żeby się dzielić dobrymi i złymi, obrazkami w kraju.Wyszłam wczoraj wieczorem z domu po kapsułki dozmywarki. Po drodze zobaczyłam człowieka na murkuze zwieszoną głową . Zapytałam czy źle się czuje, onpodniósł głowę, a ja zobaczyłam to co się nazywaśmierć w czach. Biały jak kreda. Trochę zaniedbany.Zapytał ledwo mówiąc, czy mam zapałki. Niewyczulam alkoholu. Ne miał też twarzy pijaka tylkobardzo zapadniętą. Powiedział , że bardzo go boligłowa z tyłu. Zapytałam, czy coś pił. Tak, ale kilkagodzin temu. Zapytałam czy wezwać pogotowie, bo onnaprawdę strasznie wyglądał. Prosił, żeby nie.Poszłam do sklepu a wracając zobaczyłam, jak ontrzymając się ogrodzeń próbuje iść , ale nie ma siły.Zobaczyłam wtedy jego chudość i przyszło mi dogłowy, że to jest człowiek głodny, i zapytałam kiedyjadł. Tydzień temu. Wszystko jasne, stąd ból głowy.Poprosiłam żeby zaczekał i kupiłam mu parówki ,bułkęi wodę ale on nie miał siły jeść. Zapytał czy mogę goodprowadzić na przystanek. Mogłam, ale on był zdolnyzrobić tylko kilka kroków. Wreszcie zgodził się, żebymwezwała pogotowie. Dzwonię. Kobieta pyta czy on pił.Mówię, że trochę ale wycieńczenie nie na tym polega,a on moim zdaniem za chwile odejdzie na tamtenswiat. Kobieta powiedziała żebym go dała do telefonu.On trochę bełkocze z tego wyczerpania ale to nie jestalkoholowe. Kobieta mówi mi, ze nie przyjadą bo onjest pijany , żebym zadzwoniła po straż miejską.Dzwonię a w tym czasie to widzi ktoś z sąsiedztwa,przynosi herbatę i polar, potem dochodzi jego żona iwszyscy widzimy że ten człowiek jest na granicy życia.Z wielkim trudem sadzamy go na ławce. Straż miejskapyta przez telefon - on jest bezdomny? Pytam amężczyzna mówi tak, ale mieszka u kolegi, podajeadres. Straż miejska mówi- proszę pani to oni wiedzągdzie iść, proszę sobie dać spokój. Mówię że człowiekchyba umiera, mówią że przyjadą. Czekamy. Pytamtego mężczyznę czy ma jakaś pracę, żeby się ożywił.Był glazurnikiem, ale dalej ciężko mu mówić bo makłopoty z oddychaniem. To naprawdę bardzo źlewygląda a straż nie przyjeżdża i nie przyjeżdża.Sąsiedzi też jużŻ muszą iść a on coraz ciężej i szybciejoddycha. Nagle jedzie policja. Pewna, że to zamiaststraży zatrzymuję ich, że to tutaj, ale oni nie znająsprawy. Wychodzą z samochodu i po pierwszychoględzinach mówią do swoich aparatów, że maja tuwycieńczonego człowieka . Pytają go o dane, oncichutko wszystko mówi. Każą mu dmuchać walkomat- on dmucha a oni mówią - pił ,ale za małożeby wezwać straż miejską, za dużo żeby wezwaćpogotowie. Ale ja wezwałam straż miejską! Niewzywała pani bo pytaliśmy o takie zgłoszenie.Pokazuję telefon z dowodem. Oni zdziwieni dzwoniątam znowu. Tak ale już wiemy ze nie przyjadą. Takzdecydowali. Czyli bez powiadomienia mniezdecydowali o czekaniu na zimnej ulicy, człowiekaktóry nie ma sił i mnie, przechodnia który chce pomóc.Mogłabym całą noc czekać . Więc co? Mężczyznaosuwa się z ławki. Więc policjanci wzywają pogotowiejednak. Pomaga kolejny łyk herbaty który mu trzebapodać jak mleko niemowlęciu. Policjanci w tym czasiemają dużo innych zgłoszeń więc pytają czy mogępopilnować. Oczywiście. Karetka przyjeżdża podwudziestu minutach. Wysiada trzech mężczyzn zczego jeden taki chamski wódz. Patrzy jak naśmiecia.- On się nie nadaje do szpitala. -Jak to nie, onumiera. -Ale do szpitala się nie nadaje. – chce pan doszpitala? - pyta wódz o bardzo złych oczach. Nie-szepcze mężczyzna nie bardzo już przytomnie. -Nowidzi pani , nie chce, a ja nie będę go porywał.- Ale onmusi dostać kroplówki!- Ale on nie chce. I nie będziemi tu pani świeciła łezkami.- Ale on umrze na tej ławcenie widzicie tego? - To może pani jeszcze będzienagrywać? -Będę. - No to ja pani wytoczę sprawę-zwraca się do policjantów. Pani chce mnie nagrywać ,proszę panią pouczyć. - Policjant mnie prosi, żebympodeszła do okna samochodu.- Panowie mówię -przecież on umrze na tej ławce, jeżeli go zostawimy.Policjant o bardzo inteligentnej twarzy mówi mi tak: jateż mam rodzinę , nie będę tu tkwił. Wszystko zostałozrobione ,my jako policja wezwaliśmy odpowiedniesłużby, a służby oceniły, że on się nie kwalifikuje doszpitala. Niech pani idzie do domu. W desperacji biorękomórkę i fotografuję numery tej pomocy ratunkowej. -Dobrze mówi wódz -bierzemy go, żeby ta pani miałaczyste sumienie ale w szpitalu go nie przyjmą i każąwyjść na ulicę. - Ale on nie ma siły iść. Biorą go podpachy, on ledwo idzie ale chętnie, podaję mu tojedzenie które kupiłam i termos z herbatą od sąsiada.Czy mogę też pojechać?- Może pani iść za karetką-odpowiada bardzo elegancko wódz. Zanim mnieodepchną wchodzę na stopień karetki- niech się pantrzyma.- Dziękuję pani za wszystko – wyszeptał tenczłowiek, którego dalszych losów nie znam i niepoznam. Gdyby miał na sobie piękny płaszcz, byłdyrygentem wycieńczonym pracą i stresem bezjedzenia na adrenalinie twórczej, to bym byłaspokojna. Ale u nas śmieci wyrzuca się na ulicę.Przepraszam innych być może empatycznychpracowników służb, ale to z czym miałam do czynieniana każdym szczeblu nie mieści się w przeciętniecywilizowanej głowie. Zaraz będę pisać cospogodnego, ale na razie sobie życzę w Nowym Roku,żebym nie odpuściła tej sprawy.%3DEDYCZNERENAULTTraficAWI:6327W īAUTO SERWISWWSTANSONSO 609 709OWNICTWOPANSTH
Czasem warto się wycofać –