Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Szukaj



Znalazłem 16 takich demotywatorów

21-latek studiuje na Uniwersytecie Harvarda w USA i jednocześnieratuje ludzi w Afryce – Drugoroczny student prestiżowego Harvard University w USA, nie jest typowym studentem. Stworzył firmę, która wykorzystując drony, dostarcza leki, adrenalinę, tkanki, a nawet mleko dla niemowląt do najbardziej niedostępnych miejsc na świecie. W tym celu zaprojektował zaawansowany system zarządzania dronami, który optymalizuje to, co jeszcze niedawno największe korporacje świata uważały za niemożliwe do osiągnięciaKryca jest z pewnością dumnym przedstawicielem młodego pokolenia i Polski 21-letni Polak z Harvarduratuje życia w AfryceDrugoroczny student prestiżowego Harvard University w USA, nie jest typowym studentem. Stworzył firmę, która wykorzystując drony, dostarcza leki, adrenalinę, tkanki, a nawet mleko dla niemowląt do najbardziej niedostępnych miejsc na świecie. W tym celu zaprojektował zaawansowany system zarządzania dronami, który optymalizuje to, co jeszcze niedawno największe korporacje świata uważały za niemożliwe do osiągnięcia
W niej autor wyjaśnił że „Książka o duszy ludzkiej zasługiwała na ludzkie obicie" –
Michał został przyjęty na studia doktoranckie na 8 spośród najlepszych uczelni w USA. Jeszcze nie wie,którą wybierze – Może wybierać między Uniwersytetem Stanforda, Uniwersytetem Kalifornijskim w Berkeley, Carnegie Mellon University (Uniwersytetem Carnegiego i Mellonów), Uniwersytetem Harvarda, Uniwersytetem Yale, Uniwersytetem Cornella, Uniwersytetem Michigan, a także Uniwersytetem Teksańskim w Austin
W latach 80. XIX wieku dyrektor Obserwatorium Harvarda często był sfrustrowany swoim personelem i podobno powiedział: – "Moja szkocka służąca mogłaby to zrobić lepiej!". Postanowił więc ją zatrudnić. Williamina Fleming prowadziła zespół przez dziesięciolecia, sklasyfikowała tysiące gwiazd, odkryła białe karłyi Mgławicę Koński Łeb HISTORY HUSTLE
Uzyskała doktorat na Uniwersytecie Harvarda i była profesorem zarówno na Uniwersytecie Princeton jak i Uniwersytecie Stanforda. Zmarła na raka piersi w 2017 r. w wieku 40 lat –
Słyszeliście kiedyś o czymś takim jak zjawisko Matyldy? – Termin ten opisuje sytuacje, w których to kobiety i ich udziały w pracach badawczo-naukowych były pomijane, a ich zasługi przypisywano mężczyznom.Termin zaproponowała Margaret Rossiter (historyczka nauki) a sama nazwa pochodzi od imienia działaczki na rzecz praw kobiet - Matyldy Gage.Zjawisko to czasem przybierało groteskowe formy. Na przykład społeczność lekarzy i psychologów opisało rzekome zaburzenie Anorexia scholastica. Zaburzenie to dotykało tylko kobiet jako skutek nadmiernej edukacji. Objawiało się między innymi bólami głowy czy też brakiem apetytu.Jako przykłady zjawiska Matyldy wymienia sie:Mary Whiton Calkins - Uniwersytet Harvarda odmówił jej nadania tytułu doktora, mimo że spełniała wszystkie ku temu warunki.Rosalind Franklin - niektóre współczesne podręczniki pomijają jej zasługi w odkryciu helikalnej struktury DNATrotula - włoska lekarka, która napisała różne naukowe dzieła. Wszystkie jej pracę zaczęto publikować po jej śmierci jako dzieła napisane przez mężczyzn.Cecilia Payne-Gaposchkin - na podstawie własnych obserwacji założyła, że głównym pierwiastkiem wchodzącym w skład gwiazd jest wodór. Twierdzenie to odrzucano, az do momentu kiedy to jej główny adwersarz opublikował pracę na ten sam temat.
Jedna z książek, nazwana "Destinies Of The Soul'', została napisana przez dr Ludovica Boulanda. W książce dr Bouland napisał notatkę, która wyjaśniała: "Książka o ludzkiej duszy zasługiwała na ludzką okładkę" –
Znak czasów. Uniwersytet Harvard wybrał Grega Epsteina, zadeklarowanego ateistę nowym kapelanem uczelni. Władze Harvarda twierdzą, że jest to ukłon w stronę 40% studentów, którzy nie są w żaden sposób religijni – Epstein określa siebie jako "humanistyczny rabin"
Oto Sabrina Gonzalez Pasterski - obecnie 27-letnia fizyczka, która przełamuje stereotypy i jest nazywana nowym Einsteinem – W wieku 16 lat uzyskała uprawnienia pilota i niebawem odbyła swój pierwszy samodzielny lot skonstruowanym przez siebie samolotem. W trzy lata ukończyła z najwyższą możliwą średnią studia MIT w zakresie fizyki. Bada czarne dziury, czasoprzestrzeń i grawitację kwantową. Jej publikacje cytował m.in. Stephen Hawking. A Jeff Bezos proponował pracę przy jego projekcie kosmicznym. W mediach bywa nazywana nowym Einsteinem, również Uniwersytet Harvarda tak ją określił
Naukowcy z Uniwersytetu Harvarda badali wpływ wielkich erupcji wulkanów w przeszłości na ochłodzenie klimatu. Uznali, że gdyby rozpylić w stratosferze pewne substancje (takie chemtrails), można spowolnić ocieplanie naszej planety. – Już w czerwcu planują eksperyment nad stanem Nowy Meksyk (tak, tam, gdzie znajduje się Strefa 51). Na wysokości 10 km mają zostać rozpylone dwutlenek siarki, tlenek glinu i węglan wapnia. W sprawę chce się zaangażować sam Bill Gates! To najbardziej foliarskogenna historia w historii foliarstwa!
Studentki z Uniwersytetu Harvarda stworzyły bakterię, która będzie zjadać plastik z oceanów i zamieniać go w wodę –
Rasizm? Gdzie tam! To po prostu sprawiedliwość społeczna –  Harvard przyjmował białych od 1380 punktów a Afroamerykanów od 1100 punktów Biali i azjatyccy mężczyźni potrzebowali minimum 1380 punktów z egzaminu SAT aby dostać się na Uniwersytet Harvarda. Białe kobiety potrzebowały 1350 punktów a Afroamerykanie jedynie 1100 punktów. Uniwersytet został pozwany przez organizację "Students for Fair Admissions"
Naukowcy przywrócą do życia wymarłe gatunki. Mamuta włochatego zobaczymy za dwa lata – Włochaty mamut może powrócić do żywych już za dwa lata - twierdzą naukowcy z Uniwersytetu Harvarda. Zespół pod przewodnictwem światowej sławy profesora George'a Churcha pracował nad odtworzeniem DNA mamuta. Jeśli naukowcom się uda, o czym są przekonani, to w przyszłości będzie można w ten sposób ratować wymierające gatunki.Korzystając z nowej precyzyjnej metody CRISPR/Cas9 będzie można odtworzyć gen dawno wymarłego zwierzęcia. Pozwala ona na modyfikację genomu każdego gatunku, bez uszkodzenia innych genów. Nie byłoby to możliwe w przypadku mamuta, gdyby nie DNA zwierzęcia, które przetrwało w zmarzlinie. To na jego podstawie naukowcy mogą zbierać dane o różnicach między mamutami a słoniami
Sabrina Gonzalez Pasterski jest amerykańskim fizykiem specjalizującym się fizyce wielkich energii. Studiuje na uniwersytecie Harvarda, ma 24 lata i już została nazwana "współczesnym Einsteinem" –
Dobrego polityka poznasz po tym, że dotrzymuje słowa –  Donald Trumpprezydentem? Na pewnonie za mojego życia.Janet RenoProkurator generalnyStanów ZjednoczonychJanet RenoProkurator generalny Stanów ZjednoczonychJanet Reno – amerykańska polityk, w latach 1993–2001 prokurator generalna Stanów Zjednoczonych, mianowana przez Billa Clintona. Była pierwszą kobietą na tym stanowisku. WikipediaData i miejsce urodzenia: 21 lipca 1938, Miami, Floryda, Stany ZjednoczoneData i miejsce śmierci: 7 listopada 2016, Miami, Floryda, Stany ZjednoczonePartia: Partia DemokratycznaRodzice: Jane Wood, Henry RenoRodzeństwo: Robert Reno, Mark Reno, Maggy RenoWykształcenie: Harvard Law School (1960), Uniwersytet Harvarda, Coral Gables Senior High School, Cornell University

Przez 75 lat naukowcy badali co naprawdę sprawia, że ludzie są zdrowi i szczęśliwi - wyniki badań przedstawił Robert Waldinger

 –  Co sprawia, że jesteśmy zdrowi i szczęśliwi?Gdybyś teraz miał zainwestować w najlepszą wersję siebie w przyszłości, w co włożyłbyś swój czas i energię?Niedawno przeprowadzono badanie wśród członków pokolenia Milenium, pytając, jakie są ich najważniejsze cele życiowe i ponad 80 procent odpowiedziało, że najważniejszym celem jest dla nich bogactwo. 50% uznało, że kolejnym ważnym celem jest sława.Ciągle wmawia się nam, że musimy się skupić na pracy, dawać z siebie więcej i więcej osiągać. Ulegamy wrażeniu, że to są cele, do których musimy dążyć, aby życie nazwać udanym. Spojrzenie na całość ludzkiego życia, na podejmowane w jego trakcie decyzje i ich rezultaty wydaje się praktycznie niemożliwe. Większość tego, co wiemy o życiu innych pochodzi z zadawania pytań o przeszłość, a pamięć bywa zawodna. Zapominamy większość z tego, co działo się w naszym życiu, a czasami nasza pamięć puszcza wodze fantazji.A co jeśli moglibyśmy obejrzeć, jak przez lata toczyło się czyjeś życie? Co jeśli moglibyśmy badać je od czasów młodzieńczych do starości i zobaczyć, co tak naprawdę czyni ludzi zdrowymi i szczęśliwymi?Zrobiliśmy to. The Harvard Study of Adult Development to prawdopodobnie najdłuższe w historii badanie życia dorosłych ludzi. Przez 75 lat śledziliśmy losy 724 mężczyzn, rok po roku pytając ich o pracę i rodzinę - nie wiedząc oczywiście, jak dalej potoczy się ich życie.Badania takie jak te są niezwykle rzadkie. Niemal wszystkie podobne projekty kończyły się w ciągu pierwszych 10 lat, ponieważ zbyt wielu ludzi z nich rezygnowało, kończyło się finansowanie, badacze zaczęli zajmować się czymś innym lub umierali i nie miał ich kto zastąpić. Ale dzięki szczęściu i uporowi kilku pokoleń badaczy ten projekt przetrwał. Około 60 z 724 osób biorących w nim udział wciąż żyje, większość ma ponad 90 lat. A teraz zaczynamy badać ponad 2000 dzieci tych ludzi. Ja jestem już czwartym kierownikiem tych badań.Od 1938 roku śledziliśmy losy dwóch grup. Pierwsza składała się z mężczyzn studiujących na drugim roku na Uniwersytecie Harvarda. Wszyscy ukończyli go w trakcie II wojny światowej i większość z nich poszła służyć w wojsku. Drugą grupę stanowili chłopcy z najbiedniejszych dzielnic Bostonu, wybrani specjalnie z rodzin, którym się nie wiodło. Większość żyła w kamienicach, wielu bez dostępu do bieżącej wody.Kiedy zaczynaliśmy ten projekt, rozmawialiśmy z każdym z tych nastolatków. Przebadaliśmy ich pod kątem zdrowotnym. Odwiedziliśmy ich domy i rozmawialiśmy z ich rodzicami. Ci chłopcy stali się z czasem mężczyznami, których życia potoczyły się różnie. Stali się pracownikami fabryk, adwokatami, murarzami, lekarzami, jeden został prezydentem Stanów Zjednoczonych. Niektórzy popadli w alkoholizm. U kilku objawiła się schizofrenia. Część pięła się po drabince kariery na sam szczyt, innych czekała podróż w drugą stronę.Inicjatorzy tych badań w najśmielszych snach nie przypuszczali, że 75 lat później będę stał tutaj przed wami i opowiadał, że te badania wciąż są kontynuowane. Co dwa lata nasi cierpliwi i oddani ludzie dzwonią do tych mężczyzn i pytają, czy mogą jeszcze raz wypytać ich o sprawy związane z ich życiem.Wielu z tych, którzy wychowywali się w biedzie, pyta: "Czemu ciągle chcecie mnie badać? Moje życie nie jest zbyt interesujące". Ci po Harvardzie nigdy nie pytają.Aby mieć jak najlepszy obraz ich żyć, nie wysyłamy ankiety. Rozmawiamy z nimi w ich domach. Od ich lekarzy dostajemy wyniki badań. Pobieramy im krew, skanujemy mózgi, rozmawiamy z ich dziećmi. Nagrywamy ich rozmowy z żonami dotyczące największych zmartwień. A kiedy - jakieś 10 lat temu - spytaliśmy wreszcie ich żon, czy dołączyłyby do tych badań, wiele z nich odpowiedziało: "Najwyższy czas".Więc czego się dowiedzieliśmy? Jakie lekcje płyną z dziesiątek tysięcy stron z informacjami, które zebraliśmy na temat ich żyć? Cóż, lekcje te nie dotyczą bogactwa, sławy ani coraz cięższej pracy. Najprostszy przekaz, jaki wyłania się z tych 75 lat badań to: Dobre relacje z innymi ludźmi sprawiają, że jesteśmy zdrowi i szczęśliwi. Kropka.Nauczyliśmy się trzech bardzo ważnych rzeczy na temat relacji z innymi ludźmi. Pierwsza jest taka, że kontakt z innymi jest bardzo pożyteczny, a samotność zabija. Okazuje się, że ludzie, którzy są mocniej przywiązani do rodziny, znajomych czy wspólnot są szczęśliwsi, zdrowsi i żyją dłużej od tych, którzy nie są tak przywiązani. Samotność bywa zaś toksyczna. Ludzie odizolowani od innych bardziej niż by tego chcieli są mniej szczęśliwi, podupadają szybciej na zdrowiu, ich umysł pracuje gorzej i żyją krócej od tych, którzy nie są samotni. Smutne jest to, że obecnie ponad 1/5 Amerykanów określa się mianem samotnych.I wiemy o tym, że samotnym można być wśród tłumu, tak samo jak samotnym można być w małżeństwie, dlatego druga ważna lekcja, jaką wyciągnęliśmy, jest taka, że nie liczy się tylko liczba twoich znajomych czy wierność w związku, ale przede wszystkim jakość bliskich relacji z innymi. Życie w cieniu jakiegoś konfliktu bardzo źle wpływa na nasze zdrowie. Na przykład małżeństwa, w których często dochodzi do kłótni, okazują się bardzo złe dla stanu zdrowia, gorsze niż rozwód. Natomiast życie w zgodzie, w przyjaznych związkach nas chroni.Kiedy prześledziliśmy losy naszych mężczyzn do momentu, w którym mieli osiemdziesiątkę na karku, postanowiliśmy spojrzeć na nich w wieku średnim i sprawdzić, czy jesteśmy w stanie przewidzieć, kto będzie szczęśliwym, zdrowym osiemdziesięciolatkiem, a kto nie. I kiedy przeanalizowaliśmy wszystkie dane o nich zebrane do pięćdziesiątki, okazało się, że to nie poziom ich cholesterolu wpłynie na to, jak będą się starzeć. To poziom ich zadowolenia ze związków. Ci, którzy byli z nich najbardziej zadowoleni w wieku 50 lat, byli też najzdrowsi w wieku 80. Dobre związki potrafią też uchronić przed problemami związanymi ze starzeniem się. Nasza najszczęśliwsza para po osiemdziesiątce przyznała, że kiedy odczuwała większy ból fizyczny, miała nadal pogodny nastrój. Natomiast ludzie w nieszczęśliwych związkach podczas dni wzmożonego bólu fizycznego odczuwali go jeszcze mocniej przez ból emocjonalny.A trzecią lekcją, jakiej nauczyliśmy się o związkach i naszym zdrowiu, było to, że udane związki nie chronią tylko naszych ciał, ale też umysły. Okazało się, że poczucie bezpieczeństwa w związku po osiemdziesiątce działa protekcyjnie, że jeśli ludzie wiedzą, że mogą zawsze liczyć na swoją drugą połowę, ich pamięć i wspomnienia są wyraźniejsze przez dłuższy czas. Natomiast ci, którzy czują, że mogą liczyć jedynie na siebie, doświadczają szybszego zaniku pamięci. W dodatku te udane związki nie muszą być bez przerwy idealne. Niektóre z naszych par osiemdziesięciolatków mogły się między sobą sprzeczać dzień i noc, ale dopóki czuły, że w razie cięższych chwil jedno może polegać na drugim, te kłótnie nie miały wpływu na ich pamięć.Ta wiadomość, że udane związki są dobre dla naszego zdrowia i samopoczucia, to wiedza stara jak świat. Czemu jest to tak trudne do osiągnięcia, a tak łatwe do ignorowania? Cóż, jesteśmy ludźmi. Lubimy szybkie rozwiązania, coś, co uczyni życie lepszym i takim już ono pozostanie. Związki są trudne i skomplikowane, zwrócenie się w stronę rodziny i znajomych to ciężka praca, nie tak czarująca i seksowna. W dodatku trwa całe życie. Nigdy się nie kończy. Z badanych przez nas osób najszczęśliwsi na emeryturze byli ci, którzy potrafili znaleźć sobie nowych znajomych po utracie tych z pracy. Wielu, tak jak ci z pokolenia Milenium w niedawno przeprowadzonych badaniach, zaczynało jako młodzi ludzie, wierzący, że potrzebują bogactwa, sławy i wielkich osiągnięć, aby być w życiu szczęśliwym. Ale minęło 75 lat, podczas których nasze badania wykazały, że ci, którzy zwrócili się w stronę związków, rodziny, przyjaciół czy wspólnot zaszli najdalej.A co z tobą? Powiedzmy, że masz 25 lat, a może 40, a może nawet 60. Jak takie zwrócenie się w kierunku relacji z innymi ma w ogóle wyglądać?Możliwości są nieograniczone. Może to być wstanie sprzed komputera i spędzenie czasu z innymi ludźmi, albo ożywienie nieco skostniałego związku przez wspólne robienie czegoś, np. chodzenie na spacery, albo odnowienie kontaktu z tym członkiem rodziny, z którym od lat nie rozmawiałeś, bo rodzinne sprzeczki mają bardzo zły wpływ na tych, którzy długo trzymają urazę.Chciałbym zakończyć cytatem z Marka Twaina. Ponad 100 lat temu, spoglądając na swoje życie, napisał: "Nie ma czasu - tak krótkie jest życie - na sprzeczki, przeprosiny, zawiść, wyjaśnienia. Jest tylko czas na kochanie, i to w tej chwili, że się tak wyrażę".Dobre życie oparte jest na dobrych związkach

1