Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Szukaj



Znalazłem 51 takich demotywatorów

Pewna kobieta napisała bardzo ciekawy tekst, w którym - na podstawie własnych doświadczeń - chce podzielić się z wami swoimi spostrzeżeniami na temat sytuacji we Francji:

Pokaż cały obrazek…
– Zapewne wielu moich znajomych zastanawia się, co się ze mną stało. Gdzie podziała się tamta wesoła, tolerancyjna Ania zafascynowana kulturą Afryki, która łaziła beztrosko po mieście o drugiej nad ranem w kolorowym swetrze? Najprostszą odpowiedzią byłoby: doświadczenie. Kiedy wyjeżdżałam do Francji na studia, wydawało mi się, że byłam świadoma sytuacji tego kraju: dużo imigrantów z całego świata żyje w jednym państwie, czasem są między nimi problemy, istnieją grupki „francuskich” dresów, okropna biurokracja, ale generalnie jest spokój; jednym słowem „życie”.Wiedziałam, że, tak jak w mojej rodzimej Warszawie, są lepsze i gorsze dzielnice, jednak to, co zastałam na miejscu nie było kwestią różnicy w ilości adoratorów tanich trunków, lecz przestępczości. Tej prawdziwej, zorganizowanej, z bronią białą i palną. I kiedy człowiek zacznie lepiej poznawać miasto i jego okolice, okazuje się, że „spokojnych, normalnych” dzielnic praktycznie już nie ma, chyba, że zarabiasz dużo pieniędzy, albo sam należysz do marginesu społecznego i ta agresja jest dla Ciebie chlebem powszednim. Moje pierwsze studenckie mieszkanie nie sytuowało się w najgorszej z dzielnic Bordeaux, jednak wytrzymałam zaledwie rok.Poznałam tu mojego obecnego chłopaka, Francuza z dziada pradziada, który przekonał mnie do przeprowadzenia się z Bordeaux do małej wsi oddalonej o 20km od mojej uczelni. Ja, 20-letnia studentka z tętniącej życiem Warszawy, przeprowadziłam się na francuską wieś. Sam ten fakt nie jest może rażący, wszak dużo osób potrzebuje teraz odpocząć od tempa życia metropolii, jednak to, co skłoniło mnie do przeprowadzki najpierw z miasta, a teraz i z tego kraju, nie jest zbyt chwalebne ani dla Bordeaux, ani dla całej Francji.Szczerze powiedziawszy, nie wiem nawet od czego zacząć. Czy od tego, że dwie ulice od mojego mieszkania jakiś Arab zastrzelił Żyda? Czy od tego, że po zorganizowanej akcji nalotów przez policję na różne budynki prowadzone przez Arabów (kioski, bary, kebaby, sprzedaż używanych telefonów) w mojej ówczesnej dzielnicy okazało się, że 6 takich obiektów skrywało magazyny broni palnej w swoich piwnicach? Czy od tego, że przez pierwszy rok mojego pobytu tutaj, kiedy jeszcze czerpałam jakąkolwiek przyjemność z chodzenia po mieście, nasza grupa znajomych została fizycznie zaatakowana 9 razy?Czy od tego, że kiedy jednego dnia założyłam sukienkę, Arabowie okupujący tarasy barów 24/7 gwizdali na mnie, krzyczeli „Dobra jesteś!”, „Ty kurwo”, czy jeszcze śledzili mnie w 5-osobowych grupach zaczepiając mnie w (zapewne w ich mniemaniu) bardzo szarmancki sposób? Czy od tego, że codziennie w drodze na uczelnię widywałam ok. 10-letnie dzieci same na ulicy, bawiące się piłką na jezdni w godzinach szkolnych? Czy od tego, że kiedy raz poszłam do sklepu po alkohol ze znajomą Francuzką o 22-iej, ona wyjęła z torebki gaz pieprzowy i kurczowo trzymała go w dłoni przez całą drogę?Czy od tego, że praktycznie każda osoba, którą tutaj znam została okradziona z telefonu, czasem nawet w biały dzień? Co gorsza czasem przez dzieci wyglądające na 12-14 lat. Czy od tego, że niektóre dzielnice i ulice są dosłownie okupywane przez bandy Arabów i witają Cię słowami „Pani się przypadkiem nie zgubiła?” Czy jeszcze od tego, że w oknach mieszkań często można spotkać się z wywieszoną flagą Maroka, Algierii czy innych krajów Maghrebu? Czy może od tego, że nawet na studiach Arabowie trzymają się dziwnym trafem tylko między sobą, nie rozmawiają po francusku i osiągają najgorsze wyniki? Czy od tego, że kiedy raz poszliśmy zgłosić napad na komendę, Pan policjant nawet nie starał się ukrywać swojego braku zaskoczenia, gdy opisywaliśmy mu osobnika o ciemnej karnacji?Czy może jeszcze od tego, że nawet moja znajoma, Arabka, musiała wyjechać z miasta ze swoją mamą i siostrą, bo banda młodych dziewczyn zaatakowała nożem i prześladowała jej mamę dlatego, że żyją po europejsku? Dużo ludzi w Polsce obawia się przede wszystkim zamachów, boją się, że jeśli przyjmiemy emigrantów z krajów arabskich, to co drugi zacznie się u nas wysadzać. Otóż tak naprawdę terroryzm i nowa fala imigrantów nie jest największym problemem i wyzwaniem tego kraju, jak i reszty krajów Europy Zachodniej.Prawdziwym problemem jest asymilacja tych ludzi. To trzecie, czwarte pokolenia mieszkające w Europie się wysadzają, noszą nikaby, burki, rozmawiają między sobą po arabsku, uważają się za gangsterów i puszczają muzykę z telefonu, palą blanty i papierosy w metrze, zaczepiają przechodniów i dokonują napadów. Często chwalą się, że pochodzą z getta, dla nich siła i agresja to najważniejsze cechy prawdziwego mężczyzny, zachowują się jakby nadal mieszkali w krajach objętych wojną, gdzie jedynym rozwiązaniem jest zabić albo dać się zabić. Są źli na Europę, która według nich niszczy ich kraje (swoją drogą mają rację, kolonie nie zostały założone przez kosmitów), kobiety są bezwstydne, wręcz puszczalskie, są przekonani, że kowalem ich losu są Europejczycy, a nie oni sami.Sytuacja we Francji wydaje mi się beznadziejna. Świeżo wybrany Prezydent Macron również wydaje się być oderwany od rzeczywistości i nie dostrzega realnego problemu swojego kraju, który z roku na rok się pogłębia, ponieważ leczone są jedynie najbardziej rozgłaszane objawy (ataki terrorystyczne) tej nowej choroby XXI wieku zwanej brakiem integracji. Nie dostrzega on strachu i bezradności szarych, ubogich obywateli, którzy zmuszeni są do mieszkania w niebezpiecznych dzielnicach w blokach państwowych, przepełnionych licznymi rodzinami z Afryki, w których króluje przestępczość i agresja.Nie dostrzega również bezradności nauczycieli uczących w placówkach z takowych dzielnic, którzy załatwiają sobie L4 kilkanaście razy w roku z powodu agresywnego zachowania i nonszalancji ze strony kilkunastoletnich dzieci imigrantów. Dodatkowo ciężko inwigilować zradykalizowane meczety nie narażając się na oskarżenia o rasizm i brak wolności wyznaniowej, a osobniki wpisane na tzw. listę „S” osób potencjalnie zradykalizowanych, żyją sobie jak gdyby nigdy nic, dostając nawet przyzwolenie na posiadanie broni (sic!). Jeśli Francja nie zacznie stosować się do swojego starego przysłowia „Mieux vaut prévenir que guérir” (dosł. tłum. „Lepiej zapobiegać niż leczyć”), nie wróżę jej świetlanej przyszłości.
Źródło: https://www.facebook.com/razproza/photos/a.16…
– DZIEŃ PIERWSZY1. JAK WYKONAĆ KOSTKI LODUInstrukcja krok po kroku wraz z prezentacją2. PAPIER TOALETOWY - CZY ROŚNIE NA UCHWYTACHPanel dyskusyjny3. RÓŻNICE MIĘDZY KOSZEM NA PRANIE A PODŁOGĄĆwiczenia praktyczne z pomocą zdjęć i wykresów4. NACZYNIA I SZTUĆCE - CZY LEWITUJĄ, SAMODZIELNIEKIERUJĄC SIĘ DO ZMYWARKI ALBO ZLEWU?Debata panelowa z udziałem ekspertów5. PILOT DO TELEWIZORA - UTRATA PILOTALinia pomocy i grupa wsparcia6. NAUKA ODNAJDYWANIA RZECZYOtwarte forum tematyczne - Strategia szukanai we właściwychmiejscach a przewracanie domu do góry nogami w taktrytmicznego pokrzykiwania7. ZAPAMIĘTYWANIE WAŻNYCH DAT I POWIADAMIANIE WPRZYPADKU SPÓŹNIENIAPamiętaj o zabraniu własnego kalendarza i/lubtelefonu komórkowegoDZIEŃ DRUGI1. PUSTE KARTONY I BUTELKI - LODÓWKA CZY KOSZ?Dyskusja w grupach i ćwiczenia praktyczne2. ZDROWIE * CZY PRZYNOSZENIE JEJ KWIATÓW JESTGROŹNE DLA JEJ ZDROWIA?Prezentacja PowerPoint3. PRAWDZIWI MĘŻCZYŹNI PYTAJĄ O KIERUNEK,KIEDY SIĘ ZGUBIĄWspomnienia tych, którzy przeżyli4. CZY MOŻNA SIEDZIEĆ CICHO, KIEDY ONA PROWADZIZajęcia na symulatorze5. DOROSŁE ŻYCIE - PODSTAWOWE RÓŻNICE POMIĘDZYTWOJĄ MATKĄ A TWOJĄ PARTNERKĄĆwiczenia praktyczne i odgrywanie ról6. JAK BYĆ IDEALNYM PARTNEREM NA ZAKUPACHĆwiczenia relaksacyjne, medytacja i techniki oddechowe7. TECHNIKI PRZEŻYCIA - JAK ŻYĆ, BĘDĄC CAŁY CZAS W BŁĘDZIE?Indywidualne konsultacje z psychoterapeutą8. CHOINKA - CZY MUSI STAĆ DO WIELKANOCY?Telekonferencja z udziałem Świętego Mikołaja

Dziś, 3 kwietnia mija 77 rocznica rozpoczęcia przez ZSRR aktu ludobójstwa ponad 21 tys. obywateli Polski, w tym ponad 10 tys. oficerów wojska i policji Pamiętamy!

Pokaż cały obrazek…
Pamiętamy! – Katyń 1940Katyń - wymordowano ok. 4400 jeńców z obozuw Kozielsku. Konwoje z obozu w grupach od 50 do344 osób były organizowane od 3 kwietnia do 12maja. 12 maja ostatni transport jeńców kierowanychna egzekucję do Katynia został z niewyjaśnionychpowodów cofnięty na stację Babynino i jadący nimwięźniowie ocaleli. Zamordowani zostali pochowaniw Katyniu w ośmiu masowych grobach. Młodszym isilniejszym zarzucano na głowę płaszcze wojskowe iwiązano z tyłu ręce sznurem konopnym produkcjiradzieckiej, po czym wszystkich zabijano z małejodległości strzałem z pistoletu Walther kal. 7,65 mm,zwykle jednym w potylicę. Poza tym niektóre ofiaryprzebijano czworokątnym bagnetem radzieckim.Charków - wymordowano ok. 3800 jeńców z obozu wStarobielsku. Konwoje z obozu były organizowane od5 kwietnia do 12 maja. Jeńców rozstrzeliwanonocami. Ciała zamordowanych z zawiązanymi nagłowach płaszczami były w nocy wywożoneciężarówkami i grzebane.Kalinin (Twer) - wymordowano ok. 6300 jeńcówz obozu w Ostaszkowie, głównie policjantówi funkcjonariuszy Korpusu Ochrony Pogranicza (w tymponad 5,5 tys. szeregowych i podoficerów). Konwojez obozu były organizowane od 4 kwietnia do 16 maja.Zwłoki ofiar mordu zakopano pod Kalininem wmiejscowości Miednoje w 23 masowych grobach. WMiednoje spoczywa 169 funkcjonariuszy, którzy służyli na terenie XII Okręgu Policji Państwowej(Pomorskiego) z siedzibąw Toruniu w okresie dwudziestoleciamiędzywojennego.Kijów oraz Chersoń - wymordowanie 3435 więźniówz Zachodniej Ukrainy z tzw. listy ukraińskiej, w tym900 więźniów ze Lwowa, 500z Łucka, 500 z Równego, 500 z Tarnopola, 400 zeStanisławowa i 200 z Drohobycza. Ciała ofiar ukryto wróżnych miejscach, w tym w Bykowni. Na liścieukraińskiej znajdowało się przeszło 750 policjantóworaz 726 oficerów Wojska Polskiego.Mińsk - wymordowanie 3870 więźniówz Zachodniej Białorusi z tzw. listy białoruskiej, w tym zBiałegostoku, Brześcia, Pińska, Baranowicz i Wilejki.Zwłoki ofiar ukryto prawdopodobnie w Kuropatach.Z obozów jenieckich w Kozielsku, Starobielskui Ostaszkowie ocalało łącznie 395 jeńcówwywiezionych do obozu w Juchnowie, a potem doobozu jenieckiego NKWD w Griazowcu.Ofiarami zbrodni byli także naukowcy, prawnicy,nauczyciele i lekarze.
Finlandia jest pierwszym krajem, który usunie wszystkie przedmioty ze szkoły. Nauka będzie wyglądała zupełnie inaczej – Finowie zgodnie stwierdzili, że model nauki, jaki został opracowany początkiem XX wieku, nie przystaje do współczesności. Dzieci tracą czas na naukę zupełnie zbędnych umiejętności i wiadomości. Osobne zajęcia z fizyki, matematyki czy geografii nie uczą dzieci jak łączyć wiedzę i interdyscyplinarne myślenie.Dlatego system zostanie wprowadzony dla uczniów powyżej 16 roku życia, tak by mieli już jakąś wiedzę i możliwość jej interpretacji. Dzięki zajęciom, które będą łączyły wszystkie dyscypliny, uczniowie będą mogli rozwijać swoje umiejętności. Młodzi naukowcy mają pracować w małych grupach, a nauczyciele będą partnerami do rozmowy i mentorami.Zamiast zajęć z języka, matematyki i ekonomi będą zajęcia z prowadzenia kawiarni. Podczas nich będzie mieszać się ekonomia, używanie obcego języka i używanie umiejętności komunikacyjnych.Zawód nauczyciela w Finlandii jest bardzo poważany i prestiżowy, gdyż nauczyciele muszą wykazywać się dużą wiedzą i umiejętnościami.Co myślicie o tym?
Praca w grupach – I nagle nie masz z kim robić projektu
183 złote - tyle wynosi opłata licencyjna, jeśli 5 kumpli będzie chciało wspólnie obejrzeć mecz Euro2016 w biurze czy apartamencie – To publiczne odtwarzanie, za które stacja chce licencyjnych opłat. Także rodaku, oglądaj mecze maksymalnie w czteroosobowych grupach, bo chytry Polsat cię dopadnie!
Nigdy nie lekceważ – siły głupich ludzi w dużych grupach
Wszyscy się dziwią, że dziewczyny chodzą do toalety w grupach – Ale kiedy Hermiona poszła sama zaatakował ja troll!
Jednak pierwsze miejsce w obu grupach znalazł bezapelacyjną spójność – ...Pieniądz...
Nigdy nie lekceważ – siły głupich ludzi w dużych grupach
Rząd chiński ma nową koncepcję na wypadek wojny – ich wojsko ma działać w małych grupach po 3 miliony żołnierzy