Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Szukaj



Znalazłem 6 takich demotywatorów

–
0:08
Z pozdrowieniami od górników dla wszystkich, którzy od miesięcy nie mogą pracować i nie dostają żadnych pensji – W PGG nie ma kasy? Górnicy dostaną czternastki, ale z przyszłymi pensjami może być problemMichał TabakaTOK FM podał, że w Polskiej Grupie Górniczej (PGG) już są po pierwszej kłótni o wypłatę tegorocznych czternastek. Zarząd spółki zaproponować miał wypłatę w ratach, ale związkowcom to się nie spodobało. W końcu ustalono, że czternastki będą na czas. Gorzej z pensjami za kolejne miesiące.
Źródło: https://spidersweb.pl/bizblog/pgg-brak-kasy-n…
Górnicy znowu strajkują, znowu domagają się podwyżek i dodatkowo rozsypują węgiel w biurach poselskich śląskich polityków. Niedawno wypłacono im "czternastki", ale widać to jeszcze mało –
Walczący o podwyżki nauczyciele, lekarze i pielęgniarki grożą, że odejdą z pracy albo wyjadą za granicę – Dziwnym trafem górnicy jakoś takich gróźb nie składają Wśród górników wrze! Trzynastki i czternastki to za małoGórnicy, którzy przed ostatnimi wyborami parlamentarnymi wywalczyli sobie dodatki do pensji, wznawiają protesty. Domagają się wypłaty czternastek wraz z dodatkową premią oraz kolejnego wzrostu płac. W Polskiej Grupie Górniczej (PGG) powołano sztab protestacyjno-strajkowy. Tymczasem sytuacja finansowa spółki jest coraz bardziej dramatyczna - zauważa "Rzeczpospolita".
Źródło: https://www.fakt.pl/pieniadze/finanse/polska-…
W latach 1990-2016 dopłaciliśmy do górnictwa nawet 230 mld zł, czyli 8,5 mld zł rocznie – Przez ten czas każdy Polak średnio dopłacał do wydobycia węgla 1910 zł każdego roku. Rozrośnięte zarządy, biurokracja, nepotyzm i korupcja to tylko niektóre problemy polskiego górnictwa. Po roku 1989 górnictwo jest grupą uprzywilejowaną. Górnicy ciągle płaczą jak mają źle, jak niebezpieczna praca, jednak mimo to i tak wkręcają swoje własne dzieci do tej jakże niebezpiecznej pracy, bo większość dzieci górników także jest górnikami.Najgorsze jest to, że jeśli ktoś będzie chciał naprawić tę chorą sytuację i np. zabrać górnikom trzynastki, czternastki, deputaty węglowe, dodatki na święta, dofinansowania na wakacje, bony, itp. to przyjdzie Solidarność i zaczną się masowe protesty. jak ktoś chce zlikwidować nierentowne kopalnie to znowu protesty.Zawsze mój ś.p. wujek powtarzał, że Polska będzie chlewem obsranym gównem dopóty, dopóki nikt nie zajmie się tą patologią zwaną polskim górnictwem. Dziękuję za uwagę.

Z pamiętnika chirurga:

Pokaż cały obrazek…
– Sobota. Jestem trochę niespokojny. Wczoraj zacząłem dość zawiłą operację na panu Łukaszu spod siódemki. Nie zauważyliśmy, jak czas zleciał i zrobiła się szesnasta i koniec roboty. Pan Łukasz został na stole do poniedziałku. Martwię się, że będzie próbował sam się zaszyć. Poniedziałek. Wszystko dobre, co się dobrze kończy. W czasie weekendu była przerwa w dostawie prądu. Urządzenia przestały działać i pan Łukasz też. Dzisiaj miałem tylko dwa wyrostki. Dziwne, że u jednego pacjenta. No, ale poniedziałek jakoś zleciał, tym bardziej, że siostra Kulanka znalazła między protezami podręcznik anatomii. Bardzo ciekawy. Nigdy bym nie przypuszczał, że aż z tylu części składa się człowiek. Wtorek. Od rana pech. Podczas operacji plastycznej znów zabrakło skóry. Pożyczyłem co prawda kawałek ceraty od ajenta bufetu, no ale jak długo można nadużywać dobrej woli człowieka nie związanego przecież ze służbą zdrowia? Środa. W dalszym ciągu pechowa passa. Siostra Narcyza potrąciła mnie podczas operacji, kiedy akurat zerkałem na siostrę Honoratkę. Wszystko stało się bardzo szybko. Rodzina pana Korytko, który był na stole chce mnie skarżyć o to, że mu przyszyłem butlę z tlenem do pleców. Kiedy już ochłonąłem, to zrobiłem sobie na próbę zastrzyk nową jednorazówką z tego transportu, który dopiero co nadszedł. Bardzo bolesny, dwa razy zemdlałem, zanim wprowadziłem wszystko dożylnie. Siostra Jola powiedziała, że niepotrzebnie się męczyłem, bo igły do tych strzykawek przyjdą w przyszłym tygodniu i iniekcje mają być ponoć łatwiejsze. Eee, pożyjemy zobaczymy. Czwartek. Dzisiejszy dyżur na oddziale reanimacji minął nadspodziewanie spokojnie. Praktycznie przez cały czas nie było prądu, więc aparatura nie hałasowała. Na szczęście włączyli fazę i zdążyłem jeszcze wypełnić wypiski. Natomiast mocno zastanawiająca historia przytrafiła mi się podczas porannego obchodu. Otóż spotkałem mojego sąsiada z bloku, inżyniera Bazydło. Powiedział, że przyszedł do naszej kliniki do Rentgena. Ciekawe to o tyle, że nikt z pracowników naszej placówki, ani też żaden, żaden z jej pacjentów nie nosi takiego nazwiska. No i kto mi teraz wytłumaczy, dlaczego inżynier Bazydło ukrył przede mną prawdziwy cel swojej wizyty? Piątek. Obchodzę mały jubileusz. Właśnie dziś wykonałem moją setną operację. Radość tym większa, że dzisiejszy zabieg był pierwszym udanym. Coraz częściej, szczególnie podczas trepanacji czaszki, odzywa się moje najskrytsze marzenie: chciałbym kiedyś rozpocząć studia medyczne. I może nawet je skończyć. Sobota. To był naprawdę ciężki tydzień. Jestem już bardzo zmęczony. Dosłownie przewracam się o każdego leżącego. Wtorek. Bardzo silnie uderzyłem się w twarz butlą tlenową. Nigdy by do tego nie doszło, gdybym nie zrobił sobie omyłkowo zastrzyku ze spirytusu. Przypuszczam, że spirytus podrzucił mi pielęgniarz Gniady z zemsty za to, że zamiast od bólu głowy, dałem mu na przeczyszczenie. Kiedy go czyściło, zrobiłem mu trepanację i napchałem do głowy gazet. Myślę, że bredzę. Dobranoc, kochany dzienniczku. Chyba już w tym tygodniu nic nie napiszę. Środa. Po południu. Dzisiaj rano otworzyłem pana Bielinka, tego spod czternastki. Już od tygodnia skarżył mi się, biedaczek, że mu coś leży na wątrobie. A jednak niczego nie znalazłem. Ciekawe, dlaczego chciał mnie wprowadzić w błąd. Podobnie zresztą, jak pan Paprotka, który usiłował mi wmówić, że ma zimną krew. A kiedy przetoczyłem mu ją do butli, to się okazało, że jej temperatura wynosi grubo powyżej zera. A ściślej mówiąc, 36 i 6, czyli razem 42. A ten Paprotka, widocznie ze wstydu, już się więcej do mnie nie odezwał. Czwartek. Popadłem w konflikt z naszym anestezjologiem, doktorem Zegrzyńskim. Zegrzyński uważa, że przekraczam swoje kompetencje usypiając bardziej kłopotliwych pacjentów bez jego wiedzy i na dłużej. A ja pytam co to znaczy dłużej? Te dwa, trzy miesiące zdrowego snu tylko wzmocnią organizm chorego i obsługi. Piątek. Konflikt trwa. Nie miałem innego wyjścia. Uśpiłem doktora Zegrzyńskiego. Sobota. Dzisiaj przywieziono czterech pacjentów z wypadków. Po ich uśpieniu i długotrwałej operacji wyszło mi dwóch. Zdecydowałem się ich uśpić. Niedziela. Zbudzili Zegrzyńskiego, żeby mnie uśpił. Wtorek. Salowy Wiśniewski powiedział dzisiaj do mnie podczas obchodu Doktorze, dzisiaj nie wtorek, zapnij rozporek. Odpowiedziałem zgodnie z prawdą, że dzisiaj właśnie jest wtorek. Nie wiem, dlaczego ten cham tak się śmiał. Siostra Kulanka też. Nienormalni. Środa. Myślałem długo nad wczorajszym incydentem z Wiśniewskim. Sprawdziłem dokładnie w kalendarzyku, potem jeszcze specjalnie włączyłem dziennik. Wczoraj na pewno był wtorek. Czwartek. Wiem, że dorosły człowiek, i do tego lekarz nie powinien zaprzątać sobie głowy drobiazgami, ale nie mogę zapomnieć o wtorkowym obchodzie. Dziś przezornie przed wyjściem z toalety zapiąłem sobie rozporek. W końcu dzisiaj nie wtorek, tylko czwartek. Jutro piątek. Może się położę na kilka dni

1