"Weszłam do schroniska i spytałam, który kot przebywa tam najdłużej – No i wróciłam do domu z tą głuchą i bezzębną staruszką pełną miłości" "Weszłam do schroniska i spytałam, który kot przebywa tam najdłużej No i wróciłam do…
Sytuacja prawie jak z "Misia", tylko bardziej: – "Jem przecież" Obezwładnił złodzieja w Poznaniu. Policjanci zamiast pomóc... jedli kebaby. "Nie mamy teraz czasu" Marta Jarmuszczak 29 marca 2025, 8:36 O BIUR Udostępnij W środę, 26 marca, pan Krzysztof obezwładnił złodzieja w Poznaniu. Jak twierdzi, poprosił o pomoc znajdujących się w pobliżu policjantów. Ci jednak nie pomogli, twierdząc, że nie mają czasu. Jedli kebaby przy jednym z lokali. Sytuacja prawie jak z "Misia", tylko bardziej: "Jem przecież"
Miley żył na śmietnisku, był poraniony i miał trudności z chodzeniem – Teraz jest zdrowy i szczęśliwy w swoim nowym domu Miley żył na śmietnisku, był poraniony i miał trudności z chodzeniem Teraz jest zdrowy i…
Jeśli twój facet płaci za obiad, zapłać za kolację. Jeśli kupił bilety do kina, kup żarcie. Jeśli kupi ci buty, kup mu garnitur. Jeśli ma kiepski dzień, pomóż mu – Nie oczekuj że będzie cię traktował jak królową, jeśli sama nie traktujesz go jak króla Jeśli twój facet płaci za obiad, zapłać za kolację. Jeśli kupił bilety do kina, kup żarcie…
Co wam mówiłem gnojki?! – Jak się będziecie czepiać Harolda, to dostaniecie w dziób! Co wam mówiłem gnojki?! Jak się będziecie czepiać Harolda, to dostaniecie w dziób!
Nie wiem jaki fachowiec zrobił te schody, ale szacun! – Nie wiem jaki fachowiec zrobił te schody, ale szacun!
Kiedy nadszedł weekend i tak sobie chillujesz – X@YODA4EVER Kiedy nadszedł weekend i tak sobie chillujesz
Kiedy nie możesz się doczekać na obsługę – E It actually knows how to turn on the machine Kiedy nie możesz się doczekać na obsługę
Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

"Będąc w 24 tygodniu ciąży z naszym pierworodnym dzieckiem, zaczęłam krwawić i przewieziono mnie na izbę przyjęć. Po przyjęciu do szpitala powiedziano mi, że ​dziecko może być ślepe, głuche, mieć porażenie mózgowe i żyć w potwornym bólu i cierpieniu.

"Będąc w 24 tygodniu ciąży z naszym pierworodnym dzieckiem, zaczęłam krwawić i przewieziono mnie na izbę przyjęć. Po przyjęciu do szpitala powiedziano mi, że ​dziecko może być ślepe, głuche, mieć porażenie mózgowe i żyć w potwornym bólu i cierpieniu. – „Czy w takim razie chcesz, abyśmy zrobili wszystko, co w naszej mocy, aby utrzymać je przy życiu?” - zapytali.Mój mąż wykrzyczał: „NO PEWNIE, ŻE TAK!”Właśnie w takich okolicznościach urodził się nasz syn Cody. Ważył niewiele, bo zaledwie 600 gram. Spokojnie mógł zmieścić się w naszych dłoniach. Jego stopa była wielkości ćwierćdolarówki, więc każdy wzrost jego wagi był, jak wygrana na loterii.Jak się okazało Cody nie stracił wzroku, ani słuchu, nie miał też dziecięcego porażenia mózgowego. Jednak dopiero, gdy skończył trzy lata wypowiedział swoje pierwsze słowo i był wstanie samodzielnie przeżuwać jedzenie. Ciężko pracowaliśmy nad tym podczas terapii mowy i zajęć dotyczących rozwoju jego motoryki, np. chodzenia, czy trzymania ołówka. Każdy krok naprzód był dla nas słodkim zwycięstwem.W wieku 11 lat, Cody miał przebiec półtora kilometra z resztą klasy na zajęciach. Był w stanie biegać, ale każdy oddech miał swoją cenę z powodu przewlekłej choroby jego płuc. Zaczął od sprintu, zdeterminowany i pełen nadziei. W końcu jednak coraz bardziej zwalniał, bo jego płuca odmawiały posłuszeństwa.Chłopiec z jego klasy, który biegł, jako pierwszy odwrócił się za siebie i zobaczył, jak Cody się z tym zmaga. Ten chłopiec, na zawsze pozostanie w naszych sercach, ponieważ widząc Codiego zwolnił tak, że po chwili znalazł się tuż przy nim.„Dasz radę to zrobić - powiedział. „Możesz to wygrać”.Cody, podbudowany i zachęcony do dalszej walki, biegł dalej po torze. Pozostali koledzy już zakończyli bieg, a oni biegli we dwoje. Udało im się razem dobiec do mety, na której wiwatom nie było końca.Cody wrócił do domu tego popołudnia, zmęczony, ale szczęśliwy.„Mamo, zgadnij co się stało!” - powiedział. „Poznałem nowego przyjaciela! Poznałem nowego przyjaciela i wszyscy nam wiwatowali!”Nie wszyscy bohaterowie noszą peleryny. Niektórzy noszą buty do biegania."

Komentarze

z adresu www
Komentarze są aktualnie ukryte. Jeśli chcesz je widzieć cały czas, zaloguj się,

Pokaż komentarze
Momencik, trwa ładowanie komentarzy…
 
Color format