Dlaczego nie chcę mieć dzieci? Spójrzmy prawdzie w oczy - jest ciężko – Moja pensja ledwo wystarcza na własne potrzeby, a co dopiero na utrzymanie dziecka. Mieszkanie kosztuje fortunę, żłobki są drogie, a ceny wszystkiego tylko rosną. W pracy boję się, że macierzyństwo zniszczy mi karierę. Widziałam, jak szefowie traktują młode matki - jakby były mniej wartościowe. A w domu? Bądźmy szczerzy, większość obowiązków i tak spadnie na mnie, nie na partnera. Jestem wykończona samą myślą o tym wszystkim. Widzę swoje koleżanki z dziećmi - są wiecznie zmęczone, nie mają czasu dla siebie, biegają między pracą a domem. Do tego dochodzi niepewność o przyszłość. Ten świat nie wygląda zbyt obiecująco, po co sprowadzać na niego dziecko? Nie jestem egoistką. Po prostu patrzę realnie na życie. Gdybym miała pewność, że będzie mnie stać, że partner naprawdę pomoże i że państwo nas wesprze, może bym się zdecydowała. Na razie wolę poczekać, choć wiem, że mój czas na decyzję się kurczy Dlaczego nie chcę mieć dzieci? Spójrzmy prawdzie w oczy - jest ciężko Moja pensja ledwo wy…
Jeden z uratowanych psiaków z ośrodka adopcyjnego otrzymuje miłość, na którą tak długo czekał – Jeden z uratowanych psiaków z ośrodka adopcyjnego otrzymuje miłość, na którą tak długo cze…
Jak mnie to wkurza, że w Polsce nie może być ładnie, bo znajdzie się nawalony patus, który uzna, że trzeba się napie*dalać z kwiatami, bo mu przeszkadzają – ل Tik Tok @kc.ldz Vis Jak mnie to wkurza, że w Polsce nie może być ładnie, bo znajdzie się nawalony patus, któr…
To jest sztuka...po prostu wow – To jest sztuka...po prostu wow
Jeśli mieszkasz w Teksasie i twierdzisz, że Rosja ma prawo do Ukrainy, ponieważ kiedyś należała do nich... Meksyk też chciałby o czymś pogadać – If you live in Texas and are arguing that Russia has a right to Ukraine because it was once theirs... Mexico would like a word. Jeśli mieszkasz w Teksasie i twierdzisz, że Rosja ma prawo do Ukrainy, ponieważ kiedyś nal…
Idźcie na wybory, bo oni też pójdą – ― Pan też o wyborach? No ludzie, dajcie nam już spokój - denerwuje się starsza kobieta, kiedy pytamy o to, na kogo odda głos w maju. - ― Polityka mnie nie interesuje - słyszymy, ale nie odpuszczamy. W końcu starsza pani odpowiada, że zagłosuje na kandydata PiS, ale przez dłuższą chwilę miała problem z przypomnieniem sobie konkretnego nazwiska. Kiedy dopytujemy, dlaczego postawi na wybór prezesa Jarosława Kaczyńskiego, dowiadujemy się, że chodzi o konkretną pomoc: - Pieniądze dali na kościół. Pan pójdzie i zobaczy, jak jest teraz ładnie. Idźcie na wybory, bo oni też pójdą
Czasem prosta umowa na papierze to najlepszy sposób na sprawiedliwe relacje – Jakieś pół godziny temu podchodzi do mnie w pracy gość z produkcji. Znamy się z pięć lat, ale poza robotą nie gadamy. I mówi: = - Michał, słuchaj, ratuj. Chcę auto wymienić, trafiła się dobra okazja, ale trochę mi brakuje. Pożyczysz mi 2000 zł do wypłaty? Do wypłaty trzy tygodnie. Myślę sobie - no dobra, gość wydaje się być normalny, nie żaden menel, pracuje, nie pije... Ale przypomniał mi się post, który niedawno czytałem i coś mnie tknęło. - Dobra, pożyczę ci. Ale na pewno oddasz po wypłacie? - - No pewnie, przysięgam, oddam! - Okej, to napisz mi pokwitowanie i się podpisz: „Pożyczam 2000 zł od Michała, oddam tego i tego dnia po wypłacie". Chłop wytrzeszcza oczy i mówi: - Co? Ty myślisz, że ci nie oddam? Że co, naciągnąć cię chcę? - Nie no. Nie o to chodzi. Po prostu mam słabą pamięć - dam ci kasę i zapomnę, że w ogóle dawałem. A tak to będzie na papierze, i ja nie zapomnę, i ty nie zapomnisz. No i się obraził. Napuszył się jak kura w deszczu, burknął coś pod nosem o Żydach i ludziach bez sumienia i poszedł. - A ja tak stoję i myślę – serio nie chciało mu się napisać kilku zdań? No bo przecież na pewno nie chodziło o to, że nie zamierzał mi oddać ;) W każdym razie jestem wdzięczny tej osobie co na to wpadła, bo ten prosty sposób pomaga oddzielić ludzi uczciwych od palantów. Czasem prosta umowa na papierze to najlepszy sposób na sprawiedliwe relacje
Nie warto wszystkich wrzucać do jednego worka – Gdy polska flaga opada na ziemię, ukraińscy nastolatkowie bez słów, bez zbędnego rozgłosu, podchodzą i z szacunkiem umieszczają ją z powrotem na miejscu. To ciche "dziękujemy" pomiędzy naszymi narodami video. malinovskii\_llia/TikTok UNITED24 Nie warto wszystkich wrzucać do jednego worka Gdy polska flaga opada na ziemię, ukraińscy…
Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…
Historia jednego amerykańskiego krążownika szos – 41 lat temu, w 1983 roku, mężczyzna o imieniu Albert dowiedział się, że jego młoda żona jest w ciąży. Tym razem miało być pierwsze dziecko – syn. Świadomy nadchodzących potrzeb finansowych, postanowił sprzedać swój ukochany Camaro Marina Blue z 1967 roku. Tym synem jestem ja, a tę historię poznałem jako nastolatek.Tata zawsze żartował, że musiał sprzedać swoje Camaro, żeby mieć pieniądze na pieluchy. W jego oczach zawsze pojawiał się błysk, gdy opowiadał o tym samochodzie. Choć nigdy tego nie przyznał, wiedziałem, że kochał go bardziej niż jakikolwiek inny samochód, jaki kiedykolwiek posiadał. Tata pamiętał bardzo szczegółowo każdy aspekt tego auta – 1967 rok, silnik 350 V8, niebieski kolor Marina, białe paski, automatyczna skrzynia biegów, koła Cragar z rynku wtórnego, białe opony i podwójny wydech. Wystarczyło, że zamknąłem oczy, aby go zobaczyć.Od momentu, gdy usłyszałem o tym samochodzie, marzyłem, że pewnego dnia znajdę sposób, by mu go zwrócić. Dziś wieczorem w końcu to zrobiłem. Oddałem tacie jego Camaro – w pełni odrestaurowany. Nie miał o tym pojęcia. Mama też nie miała pojęcia. Nikt nie wiedział. Byłem właścicielem samochodu przez lata i pracowałem nad nim potajemnie, aż do tej chwili. Jakimś cudem udało mi się zachować prawdziwy sekret. Ujawnienie było absolutnie idealne.Dzięki poszukiwaniom i szczęśliwemu zbiegowi okoliczności zlokalizowałem samochód w 2022 roku. Był uszkodzony, miał problemy z okablowaniem i silnikiem. Jednak wszystko zostało naprawione, a tata znów ma swojego ukochanego Camaro Marina Blue z 1967 roku. 41 lat temu, w 1983 roku, mężczyzna o imieniu Albert dowiedział się, że jego młoda żona jest w ciąży...tym pierwszym dzieckiem miał być syn. Wiedząc o nadchodzących potrzebach finansowych, podjął decyzję o sprzedaży swojego ukochanego Camaro Marina Blue z 1967 roku. Tym synem jestem ja, a historię tę poznałem jako nastolatek. Tata zawsze żartował, że musiał sprzedać swoje Camaro za pieniądze na pieluchy. W jego oku zawsze pojawiał się błysk, gdy mówił o tym samochodzie i choć nigdy by się do tego nie przyznał, w głębi duszy wiedziałem, że kochał ten samochód bardziej niż jakikolwiek inny, który kiedykolwiek posiadał. Tata wspominał bardzo konkretne szczegóły tego samochodu tak bardzo, że miałem je wryte w mózg. 1967. 350 V8. Niebieski Marina. Białe paski. Automat. Koła Crager z rynku wtórnego. Białe opony. Podwójny wydech. Mogłem zamknąć oczy i go zobaczyć. Odkąd usłyszałem o tym samochodzie, marzyłem, że pewnego dnia znajdę sposób, by mu go oddać. Dziś wieczorem w końcu to zrobiłem. Oddałem tacie jego samochód. W pełni odrestaurowany. Nie miał o tym pojęcia. Mama nie miała pojęcia. Nikt nie miał pojęcia. Byłem właścicielem samochodu od lat i pracowałem nad nim potajemnie przez cały ten czas, aż do tej chwili. Jakimś cudem udało mi się zachować prawdziwy sekret. Ujawnienie było absolutnie idealne. Dzięki poszukiwaniom i czystemu szczęściu zlokalizowałem samochód w 2022 roku. Był uszkodzony, pełen problemów z okablowaniem, miał problemy z silnikiem. Ale wszystko zostało naprawione i tata znów ma swojego ukochanego Camaro Marina Blue z 1967 roku

Komentarze

z adresu www
Komentarze są aktualnie ukryte. Jeśli chcesz je widzieć cały czas, zaloguj się,

Pokaż komentarze
Momencik, trwa ładowanie komentarzy…
 
Color format