Takie wspomnienia są bezcenne – Kto by pomyślał, że kiedyś wystarczyła rozmowa twarzą w twarz? Kiedy miałem 15 lat trafiłem do szpitala na około tydzień. Pewnego dnia pielęgniarka weszła do mojej sali i powiedziała, że ktoś czeka na mnie dole. Zdziwiłem się, bo nie spodziewałem się żadnych odwiedzin. Zszedłem na dół, a tam stała szóstka moich znajomych, a jeden z nich trzymał w rękach siatkę z owocami i słodyczami. Byłem naprawdę mile zaskoczony, bo przecież oni nawet nie wiedzieli, że jestem w szpitalu (wtedy nie było jeszcze telefonów komórkowych). Okazało się, że przyszli do mojego domu, żeby wyciągnąć mnie na dwór, a moja mama powiedziała im, że jestem w szpitalu. Następnego dnia złożyli się, kto ile mógł i postanowili mnie odwiedzić. Najbardziej wzruszające w tej historii jest to, że jeden z chłopaków, z którym kilka dni wcześniej mocno się pokłóciłem (omal nie doszło do bójki), gdy dowiedział się dokąd i po co idą, oddał im część swoich pieniędzy, które miał na obiad, żeby mogli mi kupić jakieś smakołyki i kazał przekazać mi szybkiego powrotu do zdrowia. Konflikt został zapomniany... Znajomi posiedzieli chwilę ze mną na korytarzu, pośmialiśmy się, pogadaliśmy i rozeszliśmy się. Wtedy jeszcze nie rozumiałem, jakie to było wyjątkowe. Teraz już wiem. Takie wspomnienia są bezcenne Kto by pomyślał, że kiedyś wystarczyła rozmowa twarzą w twar…
To słowo bardzo się zdewaluowało – babciu, jestem tylko humanistą eh, wnusiu, w przeszłości humanistami byli ludzie, którzy znali filozofię, języki i pisali wiersze... teraz to ludzie, którzy zapominają tabliczki mnożenia To słowo bardzo się zdewaluowało
Takich miseczek nie da się wyprodukować seryjnie w fabryce – iser Takich miseczek nie da się wyprodukować seryjnie w fabryce
Ma nadzieję, że babci uda się zeszyć ulubioną zabawkę, która nadpruła się podczas zabawy – Ma nadzieję, że babci uda się zeszyć ulubioną zabawkę, która nadpruła się podczas zabawy
Nigdy nie pozwól dorosnąć swojemu wewnętrznemu dziecku – Nigdy nie pozwól dorosnąć swojemu wewnętrznemu dziecku
No normalnie miód na moje serce – Patostreamer Crawly został wydalony z Polski. Rzecznik przekazał nowe informacje No normalnie miód na moje serce
Jestem pewna, że ta pani nigdy już nie zapomni o napełnieniu miski – Jestem pewna, że ta pani nigdy już nie zapomni o napełnieniu miski
"Wystarczy tylko się uśmiechać, by ukryć zranioną duszę, i nikt nawet nie zauważy, że cierpisz" – Robin Williams (1951-2014) "Wystarczy tylko się uśmiechać, by ukryć zranioną duszę, i nikt nawet nie zauważy, że…
Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…
Przypomniała o sobie "Mama Ginekolog", która uważa, że praca influencera to jedno z najtrudniejszych zajęć, jakie można sobie wyobrazić – Nicole Sochacki-Wójcicka, oprócz swojej aktywności zawodowej w szpitalu, angażuje się także w prowadzenie własnej firmy oraz rozwija się w roli influencerki internetowej. Niedawno na swoim profilu na Instagramie zorganizowała sesję pytań i odpowiedzi. Jedna z jej obserwatorek była zaciekawiona, dlaczego niedawno kilku pracowników zdecydowało się odejść z firmy Mamy Ginekolog. W odpowiedzi na to pytanie Nicole opowiedziała o trudnościach i wyzwaniach związanych z pracą jako influencer. - Być może wam się wydaje, że przyjście do pracy i nagrywanie czegoś na lnstagram, pracowanie w marketingu i gadanie do telefonu to jest jakaś taka praca marzeń. Wymarzona praca, łatwiutka, w ogóle ekstra. Być umalowaną, ładnie ubraną i coś tam powiedzieć do telefonu. Nic bardziej mylnego. Następnie podkreśliła "Praca w naszym dziale marketingu, praca influencera bądź w zespole influencerskim to jest jedna z najtrudniejszych prac, jakie możecie sobie wyobrazić". Powołała się też na słowa pewnej studentki medycyny, która miała wyznać, że jeden dzień pracy w mediach społecznościowych obciążył ją bardziej niż zajęcia na studiach
Źródło: www.plotek.pl

Komentarze

z adresu www
Komentarze są aktualnie ukryte. Jeśli chcesz je widzieć cały czas, zaloguj się,

Ukryj komentarze
Momencik, trwa ładowanie komentarzy…