Jeden miły gest – Tylu szczęśliwych ludzi W naszym bloku mieszka starsza pani, która ciężką sytuację. Straciła pracę – kiedyś sprzątała klatki schodowe, ale została zwolniona. Nie ma pieniędzy, a jej sposobem na ucieczkę od problemów stało się robienie na drutach. Dzierga bez przerwy - nawet swoje koty ubrała w sweterki. Pewnego dnia zajrzałam do niej i byłam zachwycona jej pracami. Zaproponowałam, że kupię włóczkę, a ona zrobi mi sweter — oczywiście za zapłatą. Zgodziła się, a efekt przerósł moje oczekiwania. Sweter wyszedł przepiękny, nigdy nie miałam lepszego. W pracy wszyscy pytali, gdzie go kupiłam. Dałam im do niej kontakt. Od tamtej pory ma pełne ręce roboty - dzierga z pasją, a do tego zaczęła dobrze zarabiać. Aż miło patrzeć, jak się zmieniła. Odżyła, aż miło patrzeć. Jeden miły gest Tylu szczęśliwych ludzi
Mężczyzna zbudował mały staw w lesie w Brazylii, zainstalował kamerę i podziwiał ile zwierząt zaczęło z niego korzystać – Mężczyzna zbudował mały staw w lesie w Brazylii, zainstalował kamerę i podziwiał ile zwier…
Człowiek, patrz i podziwiaj. Sam to zrobiłem – X@YODA4EVER Człowiek, patrz i podziwiaj. Sam to zrobiłem
Tak wygląda 3-tygodniowy osiołek – Tak wygląda 3-tygodniowy osiołek
W 36 r. p.n.e. rzymski mąż stanu Marcus Varro wysunął śmiałe twierdzenie, że choroby pochodzą od maleńkich stworzeń, których nie możemy zobaczyć – Nikt mu nie uwierzył- przez prawie 1900 lat WittyHistorian W 36 r. p.n.e. rzymski mąż stanu Marcus Varro wysunął śmiałe twierdzenie, że choroby pocho…
Tylko babcia potrafi zrobić pyszne, domowe ravioli – Tylko babcia potrafi zrobić pyszne, domowe ravioli
"Kot sąsiadki przyszedł pobawić się z moim kotem i potem nie chciał wracać do domu" – The neighbor's cat came over to play with my cat, then he didn't want to go home anymore "Kot sąsiadki przyszedł pobawić się z moim kotem i potem nie chciał wracać do domu&qu…
Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…
Niezwykły człowiek – od dwudziestu lat adoptuje umierające dzieci – Od 20 lat adoptuje nieuleczalnie chore dzieci, by zapewnić im dom i opiekę w ostatnich dniach ich życia. Do tej pory otoczył troską osiemdziesięcioro maluchów.Oto jego historia:Jest wiele dzieci, których nikt nie chce dlatego, że umierają. Nikt nie chce się z tym zmierzyć. Jeśli nikt ich nie weźmie, zostaną w szpitalu, bez nikogo, kto mógłby je przytulić i z nimi porozmawiać. Ja zawsze rozmawiam z moimi dziećmi.Nie ważne, czy są ślepe, czy głuche, zawsze z nimi rozmawiam. Bo wierzę, że są istotami ludzkimi, że mają duszę, uczucia. Dotyk to jedyna droga komunikacji z dziewczynką, którą teraz się opiekuję. Tylko w ten sposób wie, że ktoś jest przy niej.20 grudnia wykryto u mnie raka okrężnicy. Musiałem poddać się operacji dzień przed swoimi urodzinami. Mam 62 lata. Byłem przerażony, bo byłem sam. Lekarze pytali, gdzie jest twoja rodzina, gdzie jest twoja żona, gdzie jest twój syn. Nie mam rodziny. Moja żona umarła. Mój syn jest upośledzony. Bałem się. Czułem się tak, jak te dzieci. Są pozostawione same sobie. Wiem jak to jest i to pozwala mi robić dla nich więcej.Wyobraź sobie małe dziecko, które urodziło się nieuleczalne chore i zostało odebrane swoim rodzicom, bo brali narkotyki, albo je zaniedbywali. Są w szoku, boją się. (…) Wierzę, że każde dziecko ma prawo do tego, by mieć rodzinę. Mamę, tatę, brata, siostrę. A te dzieci nie mają nikogo. Tak jakby świat o nich zapomniał. Te dzieci potrzebują, by ktoś je przygarnął i stworzył im rodzinę. Kogoś kto by ich kochał i mówił: jestem tu dla Ciebie, razem przez to przejdziemy. Kogoś kto da im poczucie bezpieczeństwa. Jesteśmy ludźmi, powinniśmy sobie pomagać bez względu na rasę, religię, narodowość

Komentarze

z adresu www
Komentarze są aktualnie ukryte. Jeśli chcesz je widzieć cały czas, zaloguj się,

Pokaż komentarze
Momencik, trwa ładowanie komentarzy…
 
Color format