Na wojnie zabijają się nawzajem ludzie, którzy zupełnie się nie znają, w imię interesów ludzi, którzy się doskonale znają, ale się nie zabijają – Na wojnie zabijają się nawzajem ludzie, którzy zupełnie się nie znają, w imię interesów lu…
Odbierzemy wam Grenlandię, ale najpierw pożyczcie nam trochę jajek... – Rząd USA w szybkim tempie staje się jednym wielkim memem PAP Крар @PAPinformacje Obserwuj Władze USA proszą Duńczyków o sprzedaż jaj, by uzupełnić braki w sklepach #PAPInformacje pap.pl Władze USA proszą Duńczyków o sprzedaż jaj, by uzupełnić braki w sklepach Odbierzemy wam Grenlandię, ale najpierw pożyczcie nam trochę jajek... Rząd USA w szybkim t…
Proboszcz parafii w Chojnicach pokazał w serwisie X faktury za gaz i prąd. "Łączna kwota 23 907,78 zł" – Być może ksiądz nie wie, bo i niby skąd ma wiedzieć, że my wszyscy płacimy za prąd i gaz! Uczciwi ludzie, aby zapłacić rachunki idą do pracy, a ksiądz co robi? Ksiądz prowadzi działalność gospodarczą, więc ma koszty, jak każda firma. A jak jest bardzo źle, to zawsze może sprzedać jakąś działkę "kupioną" za 1% od państwa i pokryć z tego rachunki awansem na kilkadziesiąt lat NOW 9-604 Chagnice IP: 5551582561 rplatnika: 10017814 dnia: 2025-03-05 PODSUMOWANE tulem Sprzedaz energi elektrycznej Od 783 h energi ek esiąc dostawy: 2025-02 Stawka VAT Kwota VAT Wartość brutte 23% 1379,02 7:374,79 29 23% 29,442 157,44 29 Łącznie do zapłaty: 1408,46 7532,23 zl 5 004,27 zł 17.03.2025 0,00 z STOŁOWA CROŃCOW Doplaty: 7.023,73 Słownie: siedem tysięcy dwadzieścia Data wystawienia: 04/03/2025 Łącznie do zapłaty 3 551,22 zł 17.03.2025 Proboszcz parafii w Chojnicach pokazał w serwisie X faktury za gaz i prąd. "Łączna kw…
Warto było – Zlecenie było wyjątkowe Pracuję jako dostawca produktów spożywczych i nie tylko. Dzisiaj wpadło mi zamówienie, które totalnie mi się nie podobało. Nie dość, że daleko trzeba było jechać, to jeszcze ktoś sobie zamówił pół sklepu - 3 ogromne reklamówy po około 10 kg każda. Warzywa, chleb, mięso, proszek, krótko mówiąc miesięczny zapas rzeczy potrzebnych w domu. Dotarłem na miejsce, ale oczywiście całe osiedle zapchane samochodami, nie mam jak podjechać i gdzie się zatrzymać... Przed wyjściem z samochodu zerknąłem na formularz zamówienia i zobaczyłem, że zakupy muszę dostarczyć na 6 piętro. Myślę sobie „no świetnie, oby tylko winda była". Wziąłem te wszystkie torby i dowlekłem się do klatki. Wchodzę no i oczywiście k*rwa, jakby mogło być inaczej... Windy nie ma. Zanim doczłapałem na to ostatnie piętro, to spociłem się jak świnia. Myślę, moją koszulkę można było na luzie wyżymać, taka była mokra. Na którymś z pięter potknąłem się o schodek, ledwo utrzymałem równowagę. Dobrze, że nic mi nie wypadło i nic nie rozlałem. Jak już w końcu dotarłem, to ledwo łapałem oddech. Byłem okropnie zmęczony, przemoczony od potu i wk*rwiony. Zapukałem do drzwi ... W tym momencie cały mój gniew minął. Otworzyła mi starsza kobieta, wyglądała na jakieś 70-80 lat, chyba dostała emeryturę i zrobiła zakupy na zapas, żeby nie musieć po nie chodzić. Wniosłem te reklamówki do kuchni. Babcia zapłaciła mi za zakupy i na odchodne w progu wcisnęła mi w rękę tabliczkę czekolady. Powiedziałem, że bardzo dziękuję, ale nie trzeba, ale ona nalegała, mówiąc, że chociaż tak się odwdzięczy za mój wysiłek. Ogólnie, mimo tych niekwestionowanych trudności, ta sytuacja naładowała mnie pozytywną energią na cały dzień. Warto było Zlecenie było wyjątkowe
Szacunek panowie! – Fot. OSP Białośliwie CSP The Safety Com PSP JR62 Szacunek panowie! Fot. OSP Białośliwie
Strażak ratujący psy z pożaru – Szacunek! Strażak ratujący psy z pożaru Szacunek!
I jak tu postępować z takimi smarkaczami? – Ostatnio gdy wchodziłem do klatki, prawie spadł mi na łeb plastikowy koszyk na zakupy ze sklepu. Upadł dosłownie pół metra za mną. Niezapomniane przeżycie. Podniosłem głowę i i zauważyłem wychylające się z balkonu na 10 piętrze 3 łby. Miałem ochotę przetrzepać skórę jednemu, drugiemu i trzeciemu, ale tak nie wolno. Trzeba działać zgodnie z prawem. Chłopcy mieli około 8-9 lat, a trzeci 14. Zabawę sobie, kwa, wymyślili. Schowałem się do klatki i zacząłem się zastanawiać jak załatwić sprawę. Na szczęście dzieciaki rozumem nie grzeszyły i wyszły po swoją zgubę. Złapałem najstarszego za kurtkę, a reszcie kazałem wracać do domu. Chłopak zaczyna mówić, że jest nieletni i będzie krzyczał, że go gwałcę i wsadzą mnie do więzienia za pedofilię. Na co ja zacząłem krzyczeć,,Ratunku, pomocy, biją!". Zrozumiał, że to nie ma sensu. Zadzwoniłem na policję i opisałem całą sytuację. Później kazałem zadzwonić dzieciakowi do jego matki. Ta przez telefon się na mnie drze, że nielegalnie przetrzymuję jej synka i że na pewno jestem pedofilem i ona zaraz zadzwoni na policję! Gdy poinformowałem ją, że już to zrobiłem to spuściła z tonu i zaczęła myśleć logicznie, bo przecież gdybym był pedofilem, to nie kazałbym dzieciakowi do niej dzwonić. Przez cały ten czas do klatki wchodzili i wychodzili sąsiedzi i każdemu tłumaczyłem jak wygląda sytuacja, żeby na wszelki wypadek mieć świadków. Po dzieciaka przyszła bardzo rozsądna babcia i długo przepraszała za całą sytuację. Policja przyjechała dość szybko. Spisali zeznania i odjechali. Dalszych losów małego debila nie znam. A najgorsze w tej całej sytuacji jest to, że musiałem się użerać z cudzym dzieciakiem. O mało kaleki ze mnie nie zrobił. Myślę, że gdybym ich nie zatrzymał, to jeszcze tego samego dnia mogliby tym koszykiem kogoś trafić i narobić poważnych szkód. I jak tu postępować z takimi smarkaczami?
To bardzo dżentelmeński koń – To bardzo dżentelmeński koń
Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Słowa, która uderzają w samo serce

Słowa, która uderzają w samo serce – Nikt nie powie ci więcej o życiu niż osoba, która tyle przeżyła Mój przyjaciel zmarł i nie wiem, co mam ze sobą zrobić. To zdanie umieścił anonimowy użytkownik na forum internetowym. Nikt nie wie kim jest ta osoba. Pewne jest tylko to, że przeżywa ogromne cierpienie z powodu śmierci bliskiej mu osoby. Niektórzy próbują wspierać go, doradzać, polecają poradnie i sposoby na wyciszenie. Wśród tej grupy znalazł się pewien starszy człowiek, który także postanowił dodać od siebie parę zdań. Jego teoria sprawi, że zmienisz swój sposób patrzenia na życie i śmierć. Jestem stary, co oznacza, że przeżyłem wiele osób, które coś dla mnie znaczyły. Straciłem najlepszych przyjaciół, krewnych, dziadków, matkę, studentów, sąsiadów i wiele innych osób. Nie mam dzieci i nawet nie jestem sobie w stanie wyobrazić, jak bardzo musi boleć, gdy umiera dziecko. Jednak przez tyle lat mojego życia zdążyłem się czegoś nauczyć: Chciałbym móc powiedzieć, że można się przyzwyczaić do tego, że ludzie umierają, ale tego nie powiem. Za każdym razem, gdy ktoś bliski umiera (nieważne w jakich okolicznościach) tworzy się we mnie ogromna pustka. Moje blizny są moim świadectwem miłości i relacji, które miałem z tą osobą. A jeśli blizna jest głęboka, to była miłość. Blizny są świadectwem życia. Są dowodem na to, że kocham, żyję i czuję. Blizny są brzydkie tylko dla ludzi, którzy tego wszystkiego nie rozumieją. Sam zauważysz, że smutek i tęsknota przychodzą falami. Jeżeli statek idzie w dół, unoszą się rzeczy dookoła niego na wodzie. Piękne obrazy, materiały czy biżuteria. Tak samo jest ze śmiercią bliskiej Ci osoby, która jest właśnie jak ten statek. Odchodzi i nie ma, ale rzeczy, które pływają obok Ciebie przypominają Ci o jej pięknie. Wszystko, co możesz zrobić to dać się unosić na wodzie. Możesz znaleźć kawałek wraku, na którym możesz przez chwilę dryfować. Być może to będzie jakaś książka po zmarłej osobie, jej zdjęcie czy ubranie. A może to ktoś, kto po prostu Ci przypomina zmarłego. Przez jakiś czas właśnie dzięki temu możesz jakoś funkcjonować... Na początku fale są bardzo wysokie, bezlitosne i dają Ci tylko kilka chwil na odpoczynek. Na tym etapie po prostu musisz tylko utrzymać się na powierzchni. Po jakimś okresie, może to być kilka tygodni lub miesięcy, fale są jeszcze bardzo wysokie, ale występują coraz rzadziej. I w takich odstępach czasu można oddychać, jeść i pracować. Ale nadal nie wiesz, co sprawi, że przypomnisz sobie o swojej tragedii. Może to być piosenka, obraz, ulica czy zapach kawy. To może być cokolwiek... I fala znów w Ciebie uderza, ale pamiętaj, że między nimi jest życie. Twoje życie. W międzyczasie zdasz sobie sprawę, że fale są słabsze. Owszem, wciąż przychodzą, ale przerwy między nimi są większe i zaczynasz powoli zauważać świat. Zdajesz sobie sprawę, że są czyjeś urodziny, Boże Narodzenie i inne uroczystości. Jesteś w stanie sam się przygotować do wyjścia. Nadal znajdujesz się na powierzchni wody, ale fale uderzają w Ciebie coraz rzadziej. Uwierz w to, co pisze Ci stary człowiek. Fale nie odejdą nigdy, ale można nauczyć się z nimi żyć. Nawet nie chciałbyś, aby one odeszły, bo gdyby tak było to oznaczałoby, że zapomniałeś. Pamiętaj, że ich intensywność będzie się zmieniać. Wszystko to przetrwasz.

Komentarze

z adresu www
Komentarze są aktualnie ukryte. Jeśli chcesz je widzieć cały czas, zaloguj się,

Pokaż komentarze
Momencik, trwa ładowanie komentarzy…
 
Color format