"Weszłam do schroniska i spytałam, który kot przebywa tam najdłużej – No i wróciłam do domu z tą głuchą i bezzębną staruszką pełną miłości" "Weszłam do schroniska i spytałam, który kot przebywa tam najdłużej No i wróciłam do…
Sytuacja prawie jak z "Misia", tylko bardziej: – "Jem przecież" Obezwładnił złodzieja w Poznaniu. Policjanci zamiast pomóc... jedli kebaby. "Nie mamy teraz czasu" Marta Jarmuszczak 29 marca 2025, 8:36 O BIUR Udostępnij W środę, 26 marca, pan Krzysztof obezwładnił złodzieja w Poznaniu. Jak twierdzi, poprosił o pomoc znajdujących się w pobliżu policjantów. Ci jednak nie pomogli, twierdząc, że nie mają czasu. Jedli kebaby przy jednym z lokali. Sytuacja prawie jak z "Misia", tylko bardziej: "Jem przecież"
Miley żył na śmietnisku, był poraniony i miał trudności z chodzeniem – Teraz jest zdrowy i szczęśliwy w swoim nowym domu Miley żył na śmietnisku, był poraniony i miał trudności z chodzeniem Teraz jest zdrowy i…
Jeśli twój facet płaci za obiad, zapłać za kolację. Jeśli kupił bilety do kina, kup żarcie. Jeśli kupi ci buty, kup mu garnitur. Jeśli ma kiepski dzień, pomóż mu – Nie oczekuj że będzie cię traktował jak królową, jeśli sama nie traktujesz go jak króla Jeśli twój facet płaci za obiad, zapłać za kolację. Jeśli kupił bilety do kina, kup żarcie…
Co wam mówiłem gnojki?! – Jak się będziecie czepiać Harolda, to dostaniecie w dziób! Co wam mówiłem gnojki?! Jak się będziecie czepiać Harolda, to dostaniecie w dziób!
Nie wiem jaki fachowiec zrobił te schody, ale szacun! – Nie wiem jaki fachowiec zrobił te schody, ale szacun!
Kiedy nadszedł weekend i tak sobie chillujesz – X@YODA4EVER Kiedy nadszedł weekend i tak sobie chillujesz
Kiedy nie możesz się doczekać na obsługę – E It actually knows how to turn on the machine Kiedy nie możesz się doczekać na obsługę
Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…
Głośno było ostatnio o kawale, jaki zrobili rosyjscy żartownisie dzwoniąc do Andrzeja Dudy i wmawiając mu, że rozmawia z sekretarzem generalnym ONZ – To jednak nic w porównaniu z żartem, jaki wyciął władzom Poznania w 1924 r. student Romuald Gantkowski razem z grupą kolegów. Zadzwonił do kilku redakcji, podając się za pracownika wydziału prasowego polskiego MSZ. Niedługo potem, 12 czerwca, w poznańskiej prasie ukazał się komunikat: „Z wielkobrytyjskiej wystawy w Wembley przybywa dziś do Poznania dwu delegatów Beludżystanu (leżącego w Azji, południowy wschód równiny Iranu). Gości podejmować będzie tutejsze Polsko-Tureckie Towarzystwo”. Nikt z miasta nie wiedział wtedy jeszcze, że za tą lakoniczną depeszą kryje się perfekcyjnie przygotowany dowcip. Pomysłodawca kawału poinformował miejskie władze, że beludżystańscy goście przejeżdżają przez Polskę incognito, ale chcą na chwilę zatrzymać się w Poznaniu i zwiedzić zamek oraz ratusz.Żartownisie przebrali się m.in. w turbany wypożyczone z teatralnej garderoby i wsiedli w wypożyczoną u znajomego Gantkowskiego limuzynę berliet. Przed dworcem powitał ich komendant policji w odświętnym mundurze, białych rękawiczkach, z szablą u boku. Funkcjonariusz w stroju galowym zapewnił, że policjanci objęli misję dyskretną opieką i zaprosił gości do zamku. Tam czekali na nich już intendent gmachu, dziekan uniwersytetu, profesorowie i... tłum poznaniaków.Wizyta książąt w zamku trwała ponad godzinę. Goście piękną francuszczyzną rozpytywali o szczegóły doskonale sobie znanego gmachu, a biedni profesorowie nie mieli pojęcia, że z przesadną uprzejmością kłaniali się... studentom pierwszego roku.Co ciekawe, gdy misja zwiedzała Poznań, w operze, gdzie wieczorem miało się odbyć galowe przedstawienie na cześć gości, trwały gorące poszukiwania... nut beludżystańskiego hymnu narodowego. Książęta zostali na nie zaproszeni przez reprezentanta rady miejskiej w ratuszu.Tam też okazało się, że poznańskie władze bezpieczeństwa zdążyły już zadzwonić do Warszawy i dowiedzieć się, że o misji z Beludżystanu nikt nie słyszał. Goście musieli uwolnić się spod policyjnej opieki i szybko zakończyć kawał.Jeszcze tego samego wieczora policja zażądała od rektora uniwersytetu wydania dowcipnych studentów. Ten jednak oświadczył prasie, że stanowczo odmawia, bo to jeden z lepszych kawałów, o jakich słyszał w życiu. Koniec końców ścigania sprawców odpuścił sam prezydent, który po ochłonięciu ogłosił, że „również uśmiał się z tego dowcipu na swój sposób”
Źródło: gloswielkopolski.pl

Komentarze

z adresu www
Komentarze są aktualnie ukryte. Jeśli chcesz je widzieć cały czas, zaloguj się,

Pokaż komentarze
Momencik, trwa ładowanie komentarzy…
 
Color format