To niezwykle ciężkie być głodnym, zmarzniętym, samotnym, czuć ból i strach i nie móc o tym powiedzieć... – To niezwykle ciężkie być głodnym, zmarzniętym, samotnym, czuć ból i strach i nie móc o tym…
Dziękujemy wszystkim ludziom, którzy ratują zwierzęta – Dziękujemy wszystkim ludziom, którzy ratują zwierzęta
To Jean-Baptiste Kempf, twórca odtwarzacza multimedialnego VLC. Odmówił przyjęcia dziesiątek milionów dolarów, aby utrzymać VLC bez reklam. Dzięki Jean! – C To Jean-Baptiste Kempf, twórca odtwarzacza multimedialnego VLC. Odmówił przyjęcia dziesiąt…
Odrobina normalności dla bezpańskich kotów – OUTDOOR STRAY CAT SHELTER Odrobina normalności dla bezpańskich kotów
Bezpłodnej sowie podmieniono w gnieździe jajka na osierocone pisklaki – Bezpłodnej sowie podmieniono w gnieździe jajka na osierocone pisklaki
Donald Trump ogłosił nałożenie 20-proc. ceł na towary sprowadzane z Unii Europejskiej i pokazał tablicę z rozpiską stawek dla poszczególnych krajów z całego świata – Nie kłopoczcie się szukając, bo i tak nie znajdziecie tam Rosji WASZYNGTON Reciprocal Tariffs China Vietnam 39% 20% 90% 46% 64% 33% 4% 24% 53% South Korea 50% 25% Thailand 73% 36% Seiterland 61% 31% MS 32% Malaysia 47% 24% Cambodia 97% 195 10% 10% 60% 30% 10% 10% 175 NA ŻYWO tvn 34 LIT OF "TO JEDEN Z NAJWAŻNIEJSZYCH DNI W AMERYKAŃSKIEJ HISTORII" PREZYDENT USA DONALD TRUMP OGŁASZA CŁA 22:26 TRUMP: NASZ KRAJ I JEGO PODATNICY BYLI OKRADANI, ALE TO NIE BĘDZIE SIĘ JUŻ WIĘCEJ DZIAŁO PILNE ŚWIAT TKICH POZOSTAŁYCH OBYWATELI KRAJU TVN24 DONIESIENIA O ODEJŚCIU MUSKA. BIAŁY DOM Donald Trump ogłosił nałożenie 20-proc. ceł na towary sprowadzane z Unii Europejskiej i po…
Tymczasem mieszkańcy Wysp Heard i McDonald – Fuck You Trump Grok Tymczasem mieszkańcy Wysp Heard i McDonald
Polityka – Tak to wygląda w każdej opcji JAN MOSIŃSKI OTWIERA CENTRUM INTEGRACJI CUDZOZIEMCÓW JAN MOSIŃSKI PROTESTUJE PRZECIWKO CENTRUM INTEGRACJI CUDZOZIEMCÓW Polityka Tak to wygląda w każdej opcji
Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Szczęście to jedyna rzecz, która się mnoży, gdy się ją dzieli

Szczęście to jedyna rzecz, która się mnoży, gdy się ją dzieli – W pewnym szpitalu, na jednej sali, ramię w ramię leżeli dwaj zaawansowani wiekiem mężczyźni, których stan sugerował raczej zbliżającą się wcześniej niż później podróż na drugą stronę. Mężczyzna, który leżał bliżej okna, mógł przez godzinę siedzieć, bo dzięki temu z jego płuc łatwiej odprowadzano płyn. Drugi z pacjentów musiał przez cały czas leżeć na plecach. Panowie – zupełnie jak nie panowie – bardzo wiele ze sobą rozmawiali. O byłym życiu, o minionych latach, żonach (byłych i minionych), pracach, wojnach, wakacyjnych wyjazdach. O wszystkim, o czym tylko ci dwaj byli jeszcze w stanie pomyśleć. Jedynym wyjątkiem od rutyny była godzina, w której jeden z mężczyzn mógł siedzieć przy oknie. Wtedy dotychczasowe rozmowy ustawały. Mówił tylko siedzący.Opowiadał drugiemu o wszystkim, co dostrzegł za oknem. Opisywał każdy najdrobniejszy szczegół, tak żeby ten drugi, który nie mógł patrzeć, był w stanie wszystko dokładnie sobie wyobrazić. To, co działo się za oknem, było oczywiście dużo ciekawsze od codziennych rozmów o tym samym. W końcu ile można opowiadać o swoim życiu? Z czasem unieruchomiony pacjent z coraz większą niecierpliwością wyglądał odpowiedniej godziny. Tylko zaokienne opowieści drugiego sprawiały mu radość. Żył wszystkim, co usłyszał. Każdym wydarzeniem, każdym kolorem, każdym zjawiskiem.Mijały kolejne godziny i mężczyzna dowiadywał się coraz więcej. O parku za szpitalnym oknem i o brzegu jeziora widocznego tuż obok. O kaczkach i łabędziach pływających tuż obok puszczanych przez dzieci papierowych łódek. O zakochanych parach wędrujących ramię w ramię wśród kwiatów. Wreszcie o panoramie miasta widocznej w oddali.Gdy jeden z pacjentów otwierał oczy i wyglądał przez okno, drugi zamykał je, by wszystko widzieć oczami wyobraźni. Któregoś popołudnia siedzący opowiedział o paradzie przechodzącej pod oknem. I choć drugi z mężczyzn nie był w stanie usłyszeć jej prawdziwych dźwięków, w jego wyobraźni odgrywała się cała symfonia. Mijały dni, tygodnie. Minął miesiąc i kolejny. Jak co dzień do sali zajrzała pielęgniarka, przynosząc pacjentom wodę do mycia. Tym razem jednak na jej powitanie odpowiedział tylko jeden z mężczyzn. Drugi, ten, który leżał bliżej okna, odszedł cicho we śnie. Po krótkim pożegnaniu ciało zabrano.Gdy upłynęło wystarczająco czasu, by takiej prośby nie uznać za niestosowną, mężczyzna dotąd leżący daleko od okna zapytał, czy mógłby przenieść się na drugie miejsce. Prośbę chorego spełniono. I gdy tylko został w sali sam, postanowił złamać zalecenia lekarzy. Powoli, z ogromnym wysiłkiem i bólem uniósł się na łokciach, by pierwszy raz od bardzo dawna na własne oczy ujrzeć świat poza murami szpitala. Z obawą, ale i podekscytowaniem odwrócił głowę i wyjrzał...Za oknem była tylko blada ściana kolejnego z budynków szpitala.Zdumiony pacjent próbował dowiedzieć się od pielęgniarki, co się stało z tym, co widział zmarły chory.- Nic się nie stało - odpowiedziała pielęgniarka i wyjaśniła, że zmarły był od dawna niewidomy i nie był w stanie zobaczyć nawet tej ściany za oknem. - Wymyślał, bo chciał sprawić ci radość
Źródło: joemonster.org

Komentarze

z adresu www
Komentarze są aktualnie ukryte. Jeśli chcesz je widzieć cały czas, zaloguj się,

Pokaż komentarze
Momencik, trwa ładowanie komentarzy…
 
Color format