Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Szukaj



Znalazłem 11 takich demotywatorów

Uwierz, że możesz, a już będziesz w połowie drogi – Theodore Roosevelt
Fakty, nie histeryczne okrzyki – o. Marcial Maciel Degolladopedofilkard. Hans Hermann Groërpedofilkard. Bernard Lawobrońca pedofilówkard. Roger Mahonyobrońca pedofilówkard. Theodore McCpedofilks. Eugeniusz Mpedofil
...wykorzystywany, ale tylko jeden przypadek ze względów formalnych nie uległ przedawnieniu. Ksiądz McCarrick, przyjaciel rodziny, podczas wspólnego spaceru z nastolatkiem kazał mu opuścić spodnie, po czym obmacywał i całował jego genitalia. Później robił to samo w garderobie. „Jednocześnie odmawiał modlitwy, abym poczuł się uświęcony”, wspomina mężczyzna.Zanim wyszli z garderoby, duchowny powiedział chłopcu: „Zmów pacierz i trzy zdrowaśki, aby Bóg pomógł ci odkupić grzechy” – W ubiegłym roku ukazał się watykański raport, z którego wynika, że ludzie Kościoła – w tym Jan Paweł II – wiedzieli o rozmaitych zarzutach wobec McCarricka, dotyczących przestępstw seksualnych. Duchowny, gdy w 2000 roku ważyły się jego losy, napisał list do Stanisława Dziwisza, w którym zapewniał o swojej niewinność. Dziwisz przekazał list papieżowi. Według raportu Watykanu, Jan Paweł II uwierzył McCarrickowi. Mianował go metropolitą Waszyngtonu, a później kardynałem.Papież wiedział jednak już wcześniej o co najmniej jednej ofierze McCarricka
Źródło: https://www.facebook.com/boklazec
14 października 1912 Theodore Roosevelt został postrzelony podczas swojej przemowy. Zamachowiec został potrącony w trakcie strzału i nie trafił w głowę tylko w tors – Pocisk został spowolniony przez 50 stron przemowy prezydenta i stalowe pudełko na okulary. Nie uszkodził żadnego ważnego organu, więc Roosevelt po prostu kontynuował przemówienie przez następną godzinę
Theodore Roosevelt został postrzelonyw klatkę piersiową podczas kampanii wyborczej w Milwaukee w 1912 roku – Zamiast udać się do szpitala, przystąpił do wygłoszenia 90-minutowego przemówienia, podczas gdy kula wciąż tkwiła w jego klatce piersiowej. Kula przebiła stalowy futerał na okulary i przeszła przez 50-stronicowy, pojedynczo składany egzemplarz jego przemówienia, który trzymał w marynarce. Będąc doświadczonym anatomem i myśliwym, Roosevelt doszedł do słusznego wniosku, że kula nie dosięgła jego płuca i mógł poczekać na pomoc lekarską
Brett Crozier, kapitan lotniskowca USS Theodore Roosevelt, został zwolniony ze stanowiska po tym, jak wystosował apel do władz USA o pomoc po wykryciu na okręcie ponad 100 przypadków zakażenia koronawirusem – - Nie jesteśmy na wojnie. Marynarze nie muszą umierać - mówił Crozier. Sekretarz marynarki wojennej Thomas Moldy przekazał, że kapitan zostanie oddelegowany do innych obowiązków.Tak został powitany na lądzie
0:23
Źródło: https://fakty.interia.pl/raporty/raport-koron…
Pracowało ok. 400 robotników. Każdego dnia pokonywali prawie 500 stopni, aby dostać się na górę. Usunęli łącznie 450 tys. ton skały. Używali do tego dynamitu, młotów pneumatycznych, a także tradycyjnych metod rzeźbienia. Choć praca ta była niezwykle niebezpieczna i podczas budowy doszło do kilku wypadków, to jednak nikt nie zginął, co po zakończeniu procesu zostało uznane za sukces –
Mrs. T's Pierogies – Biznesmen polskiego pochodzenia w latach 50. spopularyzował w USA polską potrawę narodową. Zarobił na tym miliony dolarów, a firma 'Mrs. T's Pierogies' jest dziś jednym z większych amerykańskich producentów mrożonej żywności.Maria Binek, pochodząca z Polski matka Theodore Twardzika wyrabiała domowe pierogi sprzedając je pod kościołem w Pensylwanii. Kolejka mieszkańców ustawiających się po kompletnie nieznany za oceanem w latach 50. przysmak skłoniła Twardzika do porzucenia pracy w korporacji w Nowym Jorku i otwarcia rodzinnego biznesu.Dziś firma Mrs. T's Pierogies sprzedaje500 mln pierogów rocznie
Źródło: http://www.nytimes.com/2016/11/17/business/th…

Prawdziwa i wzruszająca historia, która pokazuje jak ważna jest rola nauczyciela w życiu dziecka Mam nadzieję, że każdy spotkał na swojej drodze taką nauczycielkę

Pokaż cały obrazek…
Mam nadzieję, że każdy spotkał na swojej drodze taką nauczycielkę – Ta historia, wydarzyła się wiele lat temu.Opowiada o pani Thomson, która byłanauczycielką w podstawówce. W pierwszym dniurozpoczęcia roku szkolnego stanęła przed swoją5 klasą i powiedziała, że kocha swoichwszystkich uczniów tak samo. jednak to okazałosię kłamstwem. W pierwszym rzędzie siedziałchłopiec, który nazywał się Teddy Stallard. PaniThomson mając na oku Teddy'ego już od jakiegośczasu, zauważyła, że nie bawi się on z innymidziećmi, jego ubrania są w nieładzie, a samchłopiec ciągle chodzi brudny. Poza tym, potrafiłbyć strasznie nieuprzejmy. Doszło do tego, żenauczycielce sprawiało przyjemność oznaczaniebłędów i wystawianie negatywnych ocen przynazwisku Stallard.W szkole wymagano, by wychowawcy przeglądalikartoteki swoich uczniów z poprzednich lat.Thomson zadecydowała, iż teczkę Teddy'egoprzejrzy na końcu. Nie spodziewała, siękompletnie tego co tam zobaczyła...Nauczycielka z 1 klasy zanotowała: Teddy jestpogodnym chłopcem, lubi się śmiać. Wykonujeswe prace starannie i ma dobre maniery.Przebywanie z nim to sama przyjemność.Nauczycielka z 2 klasy zanotowała: jest oncudownym uczniem, bardzo lubianym przezswoich rówieśników, jednak jest kłopotliwy. jegomatka jest ciężko chora, więc zapewne sytuacjaw domu jest bardzo ciężka.Nauczycielka z 3 klasy zanotowała: Teddy bardzotrudno zniósł śmierć matki. Widać, że stara sięjak może, jednak ojciec nie okazuje muzainteresowania i wsparcia jakie mu się należy wtakiej sytuacji. jego sytuacja rodzinna możewkrótce źle wpłynąć na chłopca, jeśli się niepodejmie odpowiednich kroków.Nauczycielka z 4 klasy zanotowała: Teddy jestwycofany i nie okazuje żadnego zainteresowaniazajęciami. Nie ma zbyt wielu przyjaciół. Zdarzamu się często, że zasypia podczas lekcji.Po tej wstrząsającej lekturze pani Thomsonzawstydzona zdała sobie sprawę z problemu i ztego jak niesłusznie oceniła chłopca. Czuła sięjeszcze gorzej, kiedy w Boże Narodzenie, jejuczniowie przynieśli dla niej prezenty,zapakowane w ozdobne wstążki i piękny papier, zwyjątkiem Teddy'ego. jego prezent był niezdarniezawinięty w szary papier, który wyglądał jakpozostałość z papierowej torebki po jedzeniu.Pani Thomson z trudem otwierała prezent wotoczeniu własnych uczniów, którzy zaczęli sięśmiać, gdy tylko ujrzeli, bransoletkę zesztucznymi kamieniami, która nie byłakompletna, a buteleczka perfum wypełniona byłajedynie do połowy. Stłumiła ona śmiech dziecizachwycając się swoim prezentem oraz od razuzakładając bransoletkę i spryskując nadgarsteknowym zapachem.Kiedy wszystkie dzieci wyszły, Teddy podszedł doniej i delikatnie powiedział: "Pani Thompson, dziśpachnie Pani tak samo jak kiedyś moja mama...”Po tym jak wyszedł z klasy, Pani Thomson płakałaprzez co najmniej godzinę. Tego samego dniapostanowiła porzucić naukę czytania, pisania iarytmetyki a bardziej skupić się na dzieciachsamych w sobie. Szczególną uwagę zwracała naTeddy'ego. Kiedy z nim pracowała, jego umysłzaczął wracać do życia, pracować na nowo. Imbardziej go zachęcała, tym szybciej się uczył. Podkoniec roku był już jednym z najmądrzejszychuczniów w klasie, stał się ukochanym pupilempani Thomson.Rok później znalazła list pod jej drzwiami, odTeddy'ego, w którym napisał, że była jejnajlepszym nauczycielem jakiego kiedykolwiekmiał w całym swoim życiu. Minęło 6 lat, kiedyotrzymała następną wiadomość od byłego ucznia.W którym pochwalił się, że ukończył liceum natrzecim miejscu w klasie, a ona nadal byłanajlepszą z jego nauczycielek. Cztery lata późniejdotarł do niej kolejny list. Teddy napisał, żepomimo sporych trudności wytrwał w nauce iskończył studia z wyróżnieniem. Nie zapomniałrównież i w tym liście zapewnić panią Thomson,że w dalszym ciągu pozostaje dla niego ulubionąnauczycielką w całej historii jego nauki.Po następnych czterech lata znów do niej napisał.Tym razem wyjaśnił, że po tym jak dostał dyplomlicencjata, nie przerywał edukacji i postanowiłpójść nieco wyżej. Nie zapomniał również o tym,że jest jego najlepszą i ulubioną nauczycielką jakąkiedykolwiek miał. Ale tym razem jego podpis byłnieco dłuższy:dr n. med. Theodore F. StallardHistoria jednak nie kończy się na tym. Kolejnawiadomość jaką otrzymała Pani Thomson, niedotyczyła już szkoły. Teddy opowiedział w niej odziewczynie, którą poznał i zamierza poślubić.Wspomniał też o śmierci ojca, która miałamiejsce kilka lat wcześniej. A co najważniejsze,poprosił byłą nauczycielkę, by zajęła ona miejscena weselu, które w zwyczaju zajmuje matka panamłodego. Zgodziła się bez wahania! l zgadnij co?Pani Thomson założyła na wesele dokładnie tęsamą bransoletkę, którą otrzymała od Teddy'ego,a także użyła tych samych perfum, któremężczyzna kojarzył z ostatnimi świętami przedśmiercią mamy.Padli sobie w objęcia, a doktor Stallard wyszeptałwprost do ucha starszej kobiety:Dziękuję, pani Thompson, za wiarę we mnie.Dziękuje z całego serca, że pomogła mi Paniuwierzyć w siebie, dzięki Pani poczułem sięważny i uwierzyłem że mogę coś zmienić wswoim życiu.”Mrs. Thompson, ze łzami w oczach, szeptemodpowiedziała: "Teddy, mylisz się. To Ty byłeśtym, który nauczył mnie, że mogę coś zmienić. Niepotrafiłam uczyć, dopóki nie poznałam Ciebie!"Rozgrzej dziś czyjeś serce. [ podaj to dalej.Pamiętaj: nigdy nie lekceważ mocy stawianychsobie celów!Historia ta, została opublikowana w magazynieHome Life” w 1976 roku.
Theodore Roosevelt czytał jedną książkę dziennie, nawet będąc zajętym obowiązkami prezydenta USA – Pamiętaj o tym, oglądając kolejny odcinek programu "Trudne sprawy"
"Najbardziej nieprzewidywalni są ci – którzy stracili w życiu wszystko, co było dla nich ważne."

1