Gustav Häkansson, nazywany „Stalowym Dziadkiem”, był szwedzkim kolarzem, który stał się legendą dzięki swojej determinacji – W 1951 roku, w wieku 66 lat, odmówiono mu udziału w Sverige-Loppet, trudnym wyścigu kolarski ponieważ ukończył 40 rok życia. Wyścig ten odbywał się na dystansie 1000 mil z Haparanda do Ystad. Niezrażony, mimo wszystko pojechał na wyścig na swoim starym rowerze, mając na sobie domowej roboty numer startowy z czerwonym zerem. Startując minutę po ostatnim oficjalnym kolarzu, jechał bez wsparcia, czasami nie śpiąc przez trzy dni.Dojechał pierwszy po 6 dniach, 14 godzinach i 20 minutach — 24 godziny przed oficjalnymi kolarzami. Häkansson dożył 101 lat, zmarł w 1987 roku. Gustav Häkansson, nazywany „Stalowym Dziadkiem”, był szwedzkim kolarzem, który stał się le…
Komu strzeliło do łba ukrzyżować kogoś, kto zamienia wodę w wino?! – Komu strzeliło do łba ukrzyżować kogoś, kto zamienia wodę w wino?!
Powinni wprowadzić 800 plus w postaci bonów na zakup odzieży przyborów do szkoły czy żywności bo w tej chwili te świadczenie wspomaga salony piękności wypełnianie ust kwasem i inne fanaberie mamusiek! A dzieci jak chodziły zaniedbane tak chodzą nadal Kto za? – 2.808 DO+ ODZINA RODZINA 800+ ZINA 10+ RODZINA 800+ Powinni wprowadzić 800 plus w postaci bonów na zakup odzieży przyborów do szkoły czy żywno…
Nie wiadomo dlaczego, ale koty często są bardzo delikatne w stosunku do noworodków – Nie wiadomo dlaczego, ale koty często są bardzo delikatne w stosunku do noworodków
"Ona: Ludzie z reguły marzą o wielu rzeczach... A pan? Ma pan marzenia? - Mam, mam jedno... – Ona: Jedno?? Tylko jedno? - Tak... Chciałbym w wieku 75 lat usiąść na plaży z jakąś starszą panią, otulić ją kocem i z czystym serduchem powiedzieć: Wygraliśmy wszystko" "Ona: Ludzie z reguły marzą o wielu rzeczach... A pan? Ma pan marzenia? - Mam, mam…
I żeby mi to było ostatni raz ty wstrętny weterynarzu! – I żeby mi to było ostatni raz ty wstrętny weterynarzu!
Zawsze się znajdzie taka jedna – Zawsze się znajdzie taka jedna
Słowo na niedzielę... – Profesor Magdalena Środa. Magdalena Środa 10 godz. Śledzę historię lekarki z Oleśnicy, która dokonała uzasadnionej eutanazji płodowi, właściwie dziecku, które gdyby się narodziło, miałoby połamane wszystkie kości (taki letalny defekt) i niemiłosiernie cierpiało aż do wyjątkowo okrutnej - śmierci. (Cierpienie Jezusa przy tym było naprawdę niewielkie, poza tym było ceną za zmartwychwstanie...) Eutanazja była w przypadku tego dziecka - zbawieniem. Dlaczego taka późna aborcja? Ano ponoć - przez oszołomów katolików w kitlu, którzy ze strachu (przed biskupami?? bo przecież nie przed Bogiem) o niczym pacjentki nie informowali. Dzielna, prawa i profesjonalna ginekolożka Gizela Jagielska musi znosić gremialne ataki wywołane przez oszołoma (brutalnego cynika?) Brauna. Jak w czasach palenia na stosach "czarownic", gdy różne dziady chciały pokazać, że mają pełnię władzy nad kobietami. Dlaczego właściwie Braun nie siedzi jeszcze w jakimś zakładzie korekcyjnym? Jego szkodliwość jest wprost proporcjonalna do umiejętności wzbudzania nienawiści u prostej gawiedzi. A nienawiść może zabijać (choć nie jej sprawców). Słowo na niedzielę... Profesor Magdalena Środa.
Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Poruszający wpis Mateusza Morawieckiego dotyczący ks. Jerzego Popiełuszki i jego rodziny:

– Mateusz Morawiecki19 października o 21:59 · Kochani, po zdjęciach z naszej dzisiejszej wizyty przy grobie ks. Jerzego Popiełuszki, pora na bardzo osobisty wpis i kilka zdjęć z naszych rodzinnych archiwów, których jeszcze nigdy publicznie nie pokazywaliśmy.Minęło 35 lat od zabójstwa ks. Jerzego Popiełuszki, ale do dziś jego postać pozostaje żywa w mojej pamięci. Choć nigdy go osobiście nie poznałem, to zawsze był dla mnie jednym z wielkich patronów „Solidarności”. Echo jego kazań docierało również do Wrocławia, gdzie jeszcze jako młody chłopak uczestniczyłem niemal w każdej mszy za ojczyznę, które od czasu stanu wojennego były organizowane 13. dnia każdego miesiąca. Nie tylko dla mnie, ale również dla moich kolegów i przyjaciół z dolnośląskiej Solidarności i Solidarności Walczącej słowa i postawa księdza Jerzego były wzorem patriotyzmu i dodawały otuchy w trudnych latach 80. Pisaliśmy o nim w podziemnej prasie, drukowaliśmy jego kazania na taśmach magnetofonowych Grundiga słuchaliśmy jego słów.Pamiętam, że sam należąc do grupy młodzieży o gorących głowach, nie we wszystkim zgadzałem się z pełną pokory postawą księdza Popiełuszki. Kiedy on powtarzał za św. Pawłem, by zło dobrem zwyciężać, nie tylko ja, ale wielu moich kolegów z Solidarności Walczącej chcieliśmy zło po prostu zwyciężyć.Zło walką zwyciężaj, takie było nasze hasło.Lekcje moralności i patriotyzmu ks. Jerzego odcisnęły niezatarty ślad w mojej duszy, a jestem przekonany, że ufundowały myślenie o Polsce całego pokolenia ludzi, którzy dojrzewali w tamtych czasach. Mieliśmy wielkie szczęście do nauczycieli, bo przecież nie tylko ks. Popiełuszko, ale także i ks. Stanisław Orzechowski, ojciec Ludwik Wiśniewski, ks. Stefan Niedzielak, ks. Stanisław Małkowski, ks. Sylwester Zych, ks. Stanisław Suchowolec i wielu innych - wszyscy oni byli dla nas promykami światła pośród mroków PRL-u.Śmierć księdza Jerzego była dla mnie ogromnym wstrząsem. Po pogrzebie, który przerodził się w wielką manifestację patriotyzmu, pozostał ogromny żal po stracie, ale i pragnienie by w jakiś sposób okazać wdzięczność i oddać hołd bohaterskiemu kapłanowi. Razem z narzeczoną, moją przyszłą żoną, zdecydowaliśmy się, że nie ma lepszej formy uczczenia pamięci ks. Jerzego niż wsparcie jego rodziny. W drugiej połowie lat 80. kilkukrotnie wybieraliśmy się do Okopów, małej wioski na Podlasiu, niedaleko Suchowoli, w której urodził się ks. Popiełuszko, by pomagać w żniwach jego rodzicom, pani Mariannie i panu Władysławowi.Mimo że minęło ponad 30 lat, każda z tych podróży do dziś tkwi w mojej pamięci…Z Wrocławia dojechać mogliśmy tylko do Suchowoli odległej od Okopów o 4 km. Resztę drogi trzeba było pokonać pieszo, autobusy raczej nie kursowały, o ile dobrze pamiętam. Region nie należał do urodzajnych. Piaszczyste ziemie nie dawały szans na bogate plony. Rodzina Popiełuszków żyła więc bardzo skromnie, a w domu Państwa Popiełuszków i wielu ich sąsiadów, za podłogę w niektórych izbach nadal służyło klepisko. Pamiętam, że spaliśmy z Iwoną w jednym z pokojów na karimatach. Wokół, na krzesłach, rozłożone były sutanny, stuły, pamiątki po zamordowanym ks. Jerzym. Nigdy nie zapomnę przejmującego wrażenia, że ta skromna chata z kraja to prawdziwa ostoja polskości.Okopy, które pamiętam, ten wiejski świat, który dziś dzięki cywilizacyjnemu postępowi zanika, były ojczyzną wartości, które trzeba ocalić. Wspominam więc ogromny trud pracy na wsi, który pani Marianna i pan Władysław podejmowali każdego dnia z uśmiechem i wdzięcznością wobec najskromniejszych nawet darów natury. Przypominam sobie dzień, w którym wyrywając razem chwasty natrafiliśmy na osty. Zarówno ja i moja narzeczona niemało się namęczyliśmy wyrywając te kłujące rośliny, tak by nie poranić sobie rąk. W tym samy czasie pan Władysław wyrywał je spokojnie, zupełnie nie zważając na kolce. Po ściernisku chodzili na boso, nie zważając na ostre końce ścierni. Wieczorem przyglądałem się jego dłoniom, spracowanym i twardym, i jego stopom. Nie było na nich ani jednej rysy, ani jeden kolec nie przebił skóry. Do dziś myślę, że kto nigdy nie widział takich dłoni, nigdy też nie zrozumie czym jest trud ciężkiej pracy fizycznej.Zżyliśmy się z rodziną Popiełuszków na tyle, że pani Marianna odwiedzała nas również we Wrocławiu i zaprzyjaźniła się z moją mamą, Jadwigą. Po odzyskaniu niepodległości odwiedzaliśmy Okopy nie tylko z żoną, ale również z naszymi dziećmi, Olą i Jeremiaszem. Pan Władysław zmarł w 2002 roku a pani Marianna 11 lat później, ale do dziś zachowujemy kontakt osobami z rodziny ks. Jerzego.Kiedy pierwszy raz usłyszałem o ks. Popiełuszce nie podejrzewałem nawet jak bardzo życie tego polskiego bohatera wpłynie na życie moje i mojej Ojczyzny.Do dziś dziękuję za dobro, które dawał ludziom. Dziękuję za Jego solidarność. Za Jego troskę o każdego człowieka. Za Jego miłość do Polski. Polski wolnej i sprawiedliwej.PS.W rocznicę śmierci ks. Jerzego Popiełuszki media obiegły materiały, w których widzimy ludzi skandujących nazwisko Jerzego Urbana i samego Urbana, nieodmiennie w dobrym humorze. Urban, kanalia stanu wojennego, człowiek, który rozpoczął kampanię nienawiści przeciwko księdzu Jerzemu, i który ordynarnie kłamał, broniąc jego morderców; człowiek, który jak nikt utożsamia diabelski nihilizm znowu znajduje poklask. Poklask dla Urbana w latach 90-tych jest miarą miałkości III RP i miarą akceptacji dla podłości w wolnej już Polsce. Wy, którzy – mam nadzieję – nieświadomie mu klaskacie, pomyślcie o zbrodniach komunistów, o naszych straconych szansach, o tragedii milionów ludzi. Wtedy może wasze ręce zastygną w bezruchu.
Źródło: www.facebook.com

Komentarze

z adresu www
Komentarze są aktualnie ukryte. Jeśli chcesz je widzieć cały czas, zaloguj się,

Pokaż komentarze
Momencik, trwa ładowanie komentarzy…
 
Color format