Uważaj na telefon od Jarka Tajemnica ostatniej rozmowy II – Kontrola kłamstw, oto fakty: 12 marca - przesłuchanie Barbary Skrzypek 13 marca- czwartek 14 marca - rozmowa Barbary Skrzypek z Jarosławem Kaczyńskim 15 marca - śmierć Barbary Skrzypek Barbara Skrzypek zmarła po rozmowie z Jarosławem Kaczyńskim, a nie po przesłuchaniu w prokuraturze. Polacy pytają, czy kiedykolwiek poznamy treść tej ostatniej rozmowy, czy też znów pozostanie ona tajemnicą? Uważaj na telefon od Jarka Tajemnica ostatniej rozmowy II
Przed rozmową z tym osobnikiem zapoznaj się z ulotką bądź skonsultuj się z prawnikiem lub radcą prawnym, gdyż rozmowa z nim zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu! – Wybór należy do Ciebie! Przed rozmową z tym osobnikiem zapoznaj się z ulotką bądź skonsultuj się z prawnikiem lub…
Mam 30 lat i też chcę już na emeryturę... – @lyuselyuse5981. : Jak przeszłam na emeryturę, skończył się stres- przestałam się spieszyć, wreszcie się wysypiam, spaceruję, robię to, co lubię, jem, na co mam ochotę. W ciągu roku schudłam 10 kg. Ale najważniejsze, że pozbyłam sie stresu. 262 @ir-312. Ja jak przeszłam na emeryturę, zrzuciłam prawie 20 kg. A dlaczego? Bo przestałam siedzieć po 10-12 godzin przy komputerze, często byłam tak zmęczona, że nie miałam ochoty wychodzić z domu. Diety w moim przypadku były niemożliwe, bo czułam się zamulona i bez energii, a w pracy trzeba było jasno myśleć. Zaczęłam dużo spacerować - 7-10 km dziennie, pływać po 2 km. Mam 30 lat i też chcę już na emeryturę...
Wiertarka bezprzewodowa – Kto z was pracował na takim sprzęcie? Wiertarka bezprzewodowa Kto z was pracował na takim sprzęcie?
Słoń przeżywa żałobę nad ciałem partnerki, z którą przeżył 25 lat – Słoń przeżywa żałobę nad ciałem partnerki, z którą przeżył 25 lat
Przed takim dylematem moralnym stanęła pewna pani doktor. Co byście zrobili na jej miejscu? – Karolina Pyziak-Kowalska @doktor pyziak Jedne z najtrudniejszych decyzji dla lekarza Pacjent - lat 31 - przyjęty na oddział z powodu ostrej niewydolności wątroby. Badania i wywiad...a w wywiadzie ciężki alkohol - wódka i whisky w ilości nie mniej niż 0,51 dziennie!!! Wątroba praktycznie martwa - bez szansy na regenerację. Pacjentowi włączane są drogie, wydajne procedury i decyzja - przeszczep! Tylko tutaj jest warunek - do przeszczepu trzeba mieć 6 miesięczną abstynencję. No dobrze, pacjent zostaje na oddziale podtrzymywany przy życiu i czeka. Jednak wyniki wątrobowe nie poprawiają się - czasem są dziwne, nienaturalne skoki wyników w górę i w dół - bardzo dziwne, bo leki które dostaje to pierwsza klasa jakościowa i finansowa. I pewnego dnia przychodzi jeden z pacjentów leżących razem z nim w pokoju i mówi.....to jeden z członków rodziny - co jakiś czas przynosi mu „małpki I tutaj następuje chyba z najtrudniejszych decyzji, która de facto decyduje o życiu i śmierci: 1. Zrobić pacjentowi badanie na alkohol we krwi - wynik pozytywny spowoduje, że pacjent musi rozpocząć 6-miesięczny okres oczekiwania od nowa (i pewnie umrze, bo wątroba zanika) 2. Udać, że się tego nie słyszało, dociągnąć do 6 miesięcy, przeszczepić wątrobę i mieć nadzieję, że chłopak się ogarnie. Problem jest taki, że wątroba do przeszczepu to rzadki organ, którego nie można od tak sobie kupić. No i kolejka jest długa - a pozostali oczekujący spełniają wszystkie warunki - także te trzeźwości - i każdy dzień u nich decyduje o życiu i śmierci. W tej sytuacji decyzja była bardzo trudna. Jednak pacjent został zdyskwalifikowany z procesu i po pewnym czasie zakończył życie. A lekarz zostaje z dylematem i rozterkami. Można było udać, że się nie wie - przymknąć oko i jednak uratować chłopakowi życie. Ale z drugiej strony mogłoby to oznaczać kogoś, kto czeka i spełnia wszystkie warunki. Może to jednak lekarz nie miał z tym nic wspólnego, a to pacjent (i jego rodzina) ponosi tutaj odpowiedzialność, bo stając w obliczu nadchodzącej śmierci nie tylko nie potrafili wyzbyć się nalogu (pacjent), ale jeszcze dostarczali mu alkohol na oddział (rodzina)... Jaką byście Wy podjęli decyzję stojąc przed takim dylematem? Translate post 9:30 AM - Mar 17, 2025 -578.1K Views Przed takim dylematem moralnym stanęła pewna pani doktor. Co byście zrobili na jej miejscu…
Śpisz? To teraz przykryję cię kocykiem – @YODA4EVER WIL Śpisz? To teraz przykryję cię kocykiem
Rzeźba "Wenus naszych czasów" autorstwa Anny Uddenberg (Szwecja), zaprezentowana na 9. Biennale w Berlinie w 2016 r. Anna Uddenberg jest znana ze swoich rzeźb, które eksplorują tematykę obrazu siebie, technologii i narcyzmu w erze cyfrowej – A ARTTSA Rzeźba "Wenus naszych czasów" autorstwa Anny Uddenberg (Szwecja), zaprezentowana…
Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Afera z wiatrakiem w tle

Afera z wiatrakiem w tle – Upały w Polsce w pełni. Lekarze zalecają, aby się nawadniać i nie wychodzić z domu o godzinach, w czasie których żar leje się z nieba.„Zawsze lubiłam moją pracę, ale nigdy nie przypuszczałam, że będę musiała z takiego powodu odejść…”Wszystko zaczęło się wraz z tymi upałami, które nawiedziły nasz kraj. Sprzedawałam z moją koleżanką galanterię skórzaną. Może nie wszyscy wiedzą, że takie przedmioty wydzielają swój specyficzny zapach i jest od nich naprawdę gorąco. Niestety nie rozumiała tego żona właściciela, która uważała, że wymyślamy i celowo stawiamy firmę w złym świetle…Nasza szefowa to kobieta w młodym wieku, która bardzo szybko stała się bogata. Nigdy nie żywiłyśmy do niej głębokiej sympatii, ale rozumiałyśmy to, że jest naszą przełożoną i trzeba było jej słuchać. Miarka jednak przebrała się, gdy pewnego dnia w czasie niesamowitych upałów uznała, że nie ma potrzeby inwestować w wiatraki do sklepu.Tak, dobrze czytacie. Nasza szefowa zabroniła nam korzystać z wiatraków w pracy, gdzie temperatura śmiało przekraczała 35 stopni. Uznała, że odgłos, który wydaje wiatrak, jest na tyle irytujący, że klienci mogą się denerwować i przez to nie robić zakupów. Szczerze mówiąc razem z Renatą jakoś szczególnie nie miałam zamiaru zwracać na to uwagi, bo to nie ona pracuje w sklepie od 9 do 21, tylko my.Dlatego też, gdy mój mąż zlitował się nad nami i przywiózł nam do sklepu wiatrak, to kamień spadł nam z serca. Od razu było lżej i można było oddychać. Olga nie pojawiała się w sklepie zbyt często, dlatego jakoś szczególnie nie bałyśmy się o to, że nagle stanie w drzwiach. No niestety… Jakby czytała nam w myślach!Gdy tylko weszła, od razu zaczęła krzyczeć:„To chyba jest jakiś żart?! A co Wy na wakacjach jesteście? Może jeszcze drinki z palemką Wam podać? Pracować to nie ma komu, ale do wymyślania głupot to jesteście pierwsze!”Zdębiałam. Nie mogłam w to uwierzyć. Usłyszałyśmy także, że ona dokładnie sprawdzi, jak szło nam w tych dwóch dniach od kiedy jest wiatrak. Jeśli zobaczy, że jest sprzedaż niższa niż dotychczas, to nam utnie z pensji. Nie pomyślała jednak o jednej, najważniejszej sprawie.NIKT NIE MA OCHOTY MIERZYĆ DO CHOLERY FUTER I KOŻUCHÓW, gdy na zewnątrz żar się leje z niebaMało tego! Jest taka mądra, bo przychodzi do nas w bluzce na ramiączka i krótkiej spódniczce. A jak my mamy wyglądać? Koszula biała z długim rękawem lub sweterek, cieliste rajstopy i spódnica czarna do kolan. I ona ma czelność jeszcze mówić, że my wymyślamy! Nie macie nawet pojęcia, jak się zdenerwowałam. Być może zachowałam się nieroztropnie, ale moja irytacja osiągnęła apogeum. Spojrzałam na nią i powiedziałam:„Żeby być szefem, to trzeba mieć do tego klasę. A ty jej nie masz. Nawet jakbyś wyszła za mąż za księcia, to nie zmieniłoby twojego podłego charakteru. Odchodzę! Sama sobie pracuj w takich upałach!”Byłam z siebie taka dumna. A jeszcze bardziej dumna byłam z Renaty, która gdy to usłyszała, ściągnęła plakietkę ze swoim imieniem, podeszła do niej i powiedziała, że też ma dość i odchodzi razem ze mną! Została sama na polu bitwy. Bez pomocy, bez wsparcia i… bez wiatraka.Wracałam do domu w letniej i przewiewnej sukience, plując sobie w brodę, że wytrzymałam tak długo. Kiedyś praca w tej firmie była przyjemnością. Od momentu, gdy Olga zajęła się naszym sklepem, śmiało mogę powiedzieć, że czułam się jak w obozie pracy… Jeden dzień wolnego w miesiącu, praca po 12 godzin, a ja bałam się przeciwstawić, bo zależało mi na pracy. Jednak to powinno być obopólne. Pracownikowi i pracodawcy powinno zależeć tak samo! Więcej nie pozwolę się tak oszukać.Skoro wpadła na tak genialny pomysł, powinna sama przepracować choć jeden dzień w takich warunkach...Współczuć należy tym, którzy pracują w takich warunkach i nie mogą liczyć na pomoc ze strony szefostwa

Komentarze

z adresu www
Komentarze są aktualnie ukryte. Jeśli chcesz je widzieć cały czas, zaloguj się,

Pokaż komentarze
Momencik, trwa ładowanie komentarzy…
 
Color format