![Monika Braun - "wstydzę się tego, co robi mój brat" - siostra Grzegorza Brauna, postanowiła publicznie zabrać głos na temat działań swojego brata, które od lat budzą emocje w polskiej przestrzeni publicznej – Autorka otwartego listu wyraziła swój sprzeciw wobec postawy polityka. "Ranią mnie osobiście bezlitosne gesty i słowa, które kieruje do tak wielu osób"[..] "Przez lata sądziłam, że "nie kala się własnego gniazda" i milczałam, zastanawiając się, gdzie jest granica. Właśnie została przekroczona. Nie rozpoznaję w nim tamtego delikatnego, uważnego chłopca, z którym się wychowywałam"[..] Monikę Braun do publicznego zabrania głosu, skłoniła - jak sama określa - "napaść" Grzegorza Brauna na Gizelę Jagielską, ginekolożkę z Oleśnicy. W jej opinii to zdarzenie było wyrazem "kompletnego lekceważenia norm prawnych i społecznych" oraz próbą ingerowania w prawa kobiet. Nie po raz pierwszy mężczyzna chce zarządzać ciałem kobiety - tej i innych. Nie po raz pierwszy czuje się do tego w prawie. Tak poprzez fizyczny atak jak i przez forsowanie regulacji mających dalej ograniczać ludzkie swobody. Po raz pierwszy jest to mój brat..." "Wychowałam się z Grzegorzem Braunem w jednym domu, od lat obserwuję przepoczwarzanie się tego niegdyś łagodnego, miłego blondynka w brutala o zaciętej twarzy, łatwo sięgającego po przemoc, okazującego pogardę wszystkim i wszystkiemu, co nie zgada się z jego wizją świata. W kogoś, kto przestał pytać (choć kiedyś pytał i chciał rozumieć), bo sam wie wszystko, a przynajmniej tak mu się wydaje, i czuje się desygnowany na sędziego innych. Takiego sędziego, który jednocześnie stara się natychmiast wymierzyć karę tym, którzy przekroczyli arbitralnie wyznaczone przez niego granice. Sędziego, który nie potrzebuje kodeksu (choć często powołuje się na dowolnie interpretowany kodeks boski), ale bezpardonowo rozstrzyga wedle własnych pojęć o dobru i złu. I nie waha się przy tym słowem i czynem upokarzać innych, mieszać ich z błotem, niszczyć ich życia zawodowe i prywatne. W wykrzykującego pokupne hasła dyktatora, a przynajmniej kogoś, kto pragnie nim być"](/uploads/202504/1745939262_tey2ox_nl.jpg)
24 najbardziej nieprawdopodobne zbiegi okoliczności w historii (25 obrazków)
Pierwsza i ostatnia zapora Hoovera
Pierwszym mężczyzną, który stracił życie przy budowie ogromnej zapory Hoovera na rzece Kolorado był T. G. Tierny. Do wypadku doszło w 1922 roku. Ostatnią ofiarą tej monumentalnej budowy, ponad dziesięć lat później, był jego syn, który również pracował przy tej konstrukcji
Tablica rejestracyjna, która przewidziała przyszłość
Samochód, w którym został zamordowany arcyksiążę Franciszek Ferdynand Habsburg-Lotaryński, zarejestrowany był pod numerem A 111118. Jego śmierć uznaje się za początek pierwszej wojny światowej. Do końca tego przerażającego konfliktu doszło, szokującym zbiegiem okoliczności, 11 listopada 1918 roku -11.11.18
Zemsta jest cierpliwa
Mężczyzna poprzysiągł zemstę na kochanku swojej siostry Henry Zeiglandzie po tym, jak ten odrzucił jej zaloty, skłaniając ją tym samym do popełnienia samobójstwa. Ten jednak przeżył próbę zamachu, a pocisk, który miał przebić jego serce utknął w pniu pobliskiego drzewa.
Kilka lat później Zeigland pracował w tamtej okolicy, wysadzając w powietrze las, aby utworzyć przestrzeń pod nową zabudowę. Przy jednej z eksplozji ten sam nabój uwięziony przed laty w drewnie został wprawiony w ruch i z wielką siłą trafił mężczyznę, uśmiercając go na miejscu
Kobieta, za którą chodził pech
Pierwszym statkiem, na którym 24-letnia Violet Jessop została zatrudniona, był Olimpie (siostrzany statek Titanica). 20 września 1911 roku wyruszył w swój piąty rejs do Nowego Jorku. Niedaleko wyspy Wight, kapitan Olimpica postanowił pościgać się z krążownikiem HMS Hawke. Okręt wojenny był sześciokrotnie mniejszy, ale przez pewien czas obie jednostki płynęły burta w burtę. Do momentu, gdy potężne ciśnienie wytworzone przez śruby Olimpica, niemal wessało krążownik. Statki zderzyły się, a w boku Olimpica zostały wyrwane dwie dziury. Chociaż lekkomyślność kapitana Edwarda J. Smitha ewidentnie przyczyniła się do wypadku, nie postawiono mu zarzutów. Pół roku później dostał pod swoje dowództwo potężnego - HMS Titanic.
Na jego pokład trafiła też Violet - która pracował i tym razem, jako stewardessa. Wiecie jak to skończyło... Violet jednak uratowała się w jednej z szalup. W 1916 roku znajdowała się na pokładzie HMS Britannic (bliźniaczego statku Titanica), gdy natrafił na minę i zatonął na Morzu Egejskim. Kiedy Britannic tonął, wyskoczyła z łodzi ratunkowej, aby uniknąć wciągnięcia przez śruby.
Przed opuszczeniem Britannica zabrała z kabiny swoją szczoteczkę do zębów. Powiedziała później, że szczoteczka była jedną z rzeczy, których najbardziej jej brakowało w szalupie po katastrofie Titanica
Muzyczni sąsiedzi
Gdyby nie dwustuletnia różnica pomiędzy czasem ich życia, Jimi Hendrix i kompozytor George Handel byliby sąsiadami - obaj słynni muzycy mieszkali na ulicy Brook Street w Londynie, pod numerami domów 23 i 25
Przebieranki marynarki wojennej
W trakcie pierwszej wojny światowej, brytyjska marynarka wojenna uzbroiła statek pasażerki RMS Carmania, aby wykorzystać go w walce. Dla niepoznaki został on zamaskowany tak, aby udawać niemiecki okręt SMS Trafalgar.
Co niezwykłe, Carmania została zatopiona w 1914 roku przez prawdziwy SMS Trafalgar, który jak na ironię „udawał" właśnie Carmanię
Książka, która stała się prawdą
Edgar Allan Poe w swej jedynej powieści pt. "Przygody Artura Gordona Pyma" (1838) opisał historię zagubionego na morzu statku, którego zdesperowana załoga zdecydowała się poświęcić kogoś spośród siebie na posiłek. Wybór padł na chłopca okrętowego, Richarda Parkera.
Historia ta zdarzyła się w rzeczywistości, choć dopiero 46 lat później i dotyczyła statku Mignonette. Zjedzony chłopiec nazywał się... Richard Parker.
Komentarze
Pokaż komentarze