Lepiej bym tego nie podsumował – Anna Magdalena ❤ @IIAnnaMagdalena Obserwuj Nic mnie tak nie wkurwia jak myśl, że PiSowskie złodzieiska rżnęły nas na miliardy i nawet jak pójdą do pierdla, tych miliardów nie będziemy w stanie odzyskać. Ustawili swoje dzieci i wnuki do końca życia, a nasze do końca życia będą ich spłacać. 1 30% imbecyli się z tego cieszy. 13:49 • 12 kwi 24.51,9K Wyświetlenia Lepiej bym tego nie podsumował
To śmieszne, jak ktoś może być zapalonym wierzącym tylko w niedzielę, a przez resztę tygodnia nienawistnym prostakiem – To śmieszne, jak ktoś może być zapalonym wierzącym tylko w niedzielę, a przez resztę tygod…
Jest zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa Przestępstwa, gdyż wartość ukradzionego wieńca przez Jarosława Kaczyńskiego była większa niż 800 zł – Jest zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa Przestępstwa, gdyż wartość ukradzionego wień…
Szacunek dla takiej teściowej – Kiedy mój chłopak (obecnie mąż) przedstawił mnie swoim rodzicom, moja przyszła teściowa zapytała mnie, czy mam jakieś alergie pokarmowe, czy są potrawy i dania, których nie mogę i nie chcę jeść (dostaję wysypki po cytrusach i po prostu nienawidzę białych ryb.) Zapisywała wszystko, co usłyszała, w puchatym zeszycie. Widząc moje pytające spojrzenie, wyjaśniła, że ma męża, 4 synów, 3 synowe, 6 wnuków w wieku od roku do 10 lat i wszyscy albo czegoś nie jedzą, albo są uczuleni. Każdy ma inny zestaw, którego nie chce/ nie może jeść, więc zapisuje wszystko, żeby podczas przygotowywania świątecznego menu o niczym nie zapomnieć i żeby każdy mógł zjeść co najmniej dwa posiłki bez rzeczy, których nie je. Kilka miesięcy później, gdy już byłam zaręczona z moim obecnym mężem, zostaliśmy zaproszeni na rocznicę ślubu moich teściów. Stół pękał w szwach: kilka rodzajów dań na ciepło, sałatki, mnóstwo przystawek. Ale to co zaskoczyło mnie najbardziej to małe stojaczki obok każdego dania z etykietami ze składem. Nawet jeśli coś było zrobione z dwóch składników! Okazało się, że moja teściowa ma nawet specjalną mini drukarkę, która drukuje takie etykiety. Od razu przypomniałam sobie, jak moja mama i babcia próbowały wcisnąć we mnie znienawidzoną białą rybę - rozdrobnioną w sałatkach i kanapkach... Moja mama przygotowała kiedyś na Sylwestra stół pełen ryb, a ja przywitałam 2015 rok z plasterkami jabłka. Nikt mi nie wierzył (w sumie do tej pory nie wierzą), że mi od nich niedobrze. I nagle spotykam się z wrażliwym i pełnym szacunku podejściem do preferencji żywieniowych innych ludzi. Prawie się tam przy wszystkich rozpłakałam. Moja teściowa zawsze powtarza, że należy szanować preferencje i przyzwyczajenia ludzi, bo każdy jest inny. Szacunek dla takiej teściowej
Została porzucona za śmietnikiem w mojej pracy. Znalazłem ją dziś rano, zapłakaną i związaną. Mój szef zawiózł mnie do sklepu po karmę dla szczeniąt, nakarmiliśmy ją, napoiliśmy i trafiła pod moją opiekę Poznaj Xenę – Została porzucona za śmietnikiem w mojej pracy. Znalazłem ją dziś rano, zapłakaną i związa…
W Tennessee wprowadzono prawo, według którego pijani kierowcy, którzy spowodowali śmiertelny wypadek muszą utrzymywać dzieci ofiary Poparlibyście takie rozwiązanie w Polsce? – W Tennessee wprowadzono prawo, według którego pijani kierowcy, którzy spowodowali śmiertel…
Wyręczanie przez rodziców swoich nastoletnich dzieci we wszystkim: od sprzątania, prasowania, gotowania po zrobienie sobie samemu herbaty To tworzenie inwalidów społecznych i powinno być traktowane jako przemoc w rodzinie – Wyręczanie przez rodziców swoich nastoletnich dzieci we wszystkim: od sprzątania, prasowan…
W drodze do domu zauważyłem, jak psy atakują małe kociątko. Odgoniłem je, a kota zabrałem od razu do weterynarza. Niestety, łapki nie udało się uratować, ale na szczęście jego życiu nic nie zagraża Serce mnie tylko boli, jak ten bidulek teraz cierpi i cały czas sprawdza, gdzie ta łapka się podziała... – W drodze do domu zauważyłem, jak psy atakują małe kociątko. Odgoniłem je, a kota zabrałem…
Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…
W dzieciństwie uczymy się, że to miłość jest najwyższą z wartości – Dobrze, jeżeli nigdy o tym nie zapomnimy Niedawno zapytałam tatę, czy kiedykolwiek płakał przede mną, ponieważ nie przypominałam sobie, aby uronił jakąkolwiek łzę. Powiedział, że tylko raz. Wytłumaczył, że kiedy miałam 3 latka, to położył przede mną długopis, banknot w złotowy i jakąś zabawkę. Chciał się przekonać, którą z tych rzeczy wybiorę. Miało to reprezentować to, co będę cenić najbardziej, kiedy dorosnę. Długopis miał się równać inteligencji, banknot -pieniądzom, majątkowi, a zabawka symbolizowała zabawę. Zrobił to podobno z ciekawości i z nudów. Zaintrygowało mnie to, ciekawa byłam co ja wówczas wybrałam. Powiedział, że przez chwilę siedziałam tam, wpatrując się w te przedmioty, a on siedział naprzeciwko, cierpliwie czekając. Według jego, podeszłam bliżej ustawionych na podłodze przedmiotów, odrzuciłam je na bok i wpadłam prosto w jego ramiona. Nawet nie zdawał sobie z tego sprawy, że był jedną z opcji. to był pierwszy i jedyny raz, kiedy doprowadziłam tatę do płaczu.

Komentarze Ukryj komentarze

z adresu www
Komentarze są aktualnie ukryte.
Momencik, trwa ładowanie komentarzy…