Dlaczego nie chcę mieć dzieci? Spójrzmy prawdzie w oczy - jest ciężko – Moja pensja ledwo wystarcza na własne potrzeby, a co dopiero na utrzymanie dziecka. Mieszkanie kosztuje fortunę, żłobki są drogie, a ceny wszystkiego tylko rosną. W pracy boję się, że macierzyństwo zniszczy mi karierę. Widziałam, jak szefowie traktują młode matki - jakby były mniej wartościowe. A w domu? Bądźmy szczerzy, większość obowiązków i tak spadnie na mnie, nie na partnera. Jestem wykończona samą myślą o tym wszystkim. Widzę swoje koleżanki z dziećmi - są wiecznie zmęczone, nie mają czasu dla siebie, biegają między pracą a domem. Do tego dochodzi niepewność o przyszłość. Ten świat nie wygląda zbyt obiecująco, po co sprowadzać na niego dziecko? Nie jestem egoistką. Po prostu patrzę realnie na życie. Gdybym miała pewność, że będzie mnie stać, że partner naprawdę pomoże i że państwo nas wesprze, może bym się zdecydowała. Na razie wolę poczekać, choć wiem, że mój czas na decyzję się kurczy Dlaczego nie chcę mieć dzieci? Spójrzmy prawdzie w oczy - jest ciężko Moja pensja ledwo wy…
Jeden z uratowanych psiaków z ośrodka adopcyjnego otrzymuje miłość, na którą tak długo czekał – Jeden z uratowanych psiaków z ośrodka adopcyjnego otrzymuje miłość, na którą tak długo cze…
Jak mnie to wkurza, że w Polsce nie może być ładnie, bo znajdzie się nawalony patus, który uzna, że trzeba się napie*dalać z kwiatami, bo mu przeszkadzają – ل Tik Tok @kc.ldz Vis Jak mnie to wkurza, że w Polsce nie może być ładnie, bo znajdzie się nawalony patus, któr…
To jest sztuka...po prostu wow – To jest sztuka...po prostu wow
Jeśli mieszkasz w Teksasie i twierdzisz, że Rosja ma prawo do Ukrainy, ponieważ kiedyś należała do nich... Meksyk też chciałby o czymś pogadać – If you live in Texas and are arguing that Russia has a right to Ukraine because it was once theirs... Mexico would like a word. Jeśli mieszkasz w Teksasie i twierdzisz, że Rosja ma prawo do Ukrainy, ponieważ kiedyś nal…
Idźcie na wybory, bo oni też pójdą – ― Pan też o wyborach? No ludzie, dajcie nam już spokój - denerwuje się starsza kobieta, kiedy pytamy o to, na kogo odda głos w maju. - ― Polityka mnie nie interesuje - słyszymy, ale nie odpuszczamy. W końcu starsza pani odpowiada, że zagłosuje na kandydata PiS, ale przez dłuższą chwilę miała problem z przypomnieniem sobie konkretnego nazwiska. Kiedy dopytujemy, dlaczego postawi na wybór prezesa Jarosława Kaczyńskiego, dowiadujemy się, że chodzi o konkretną pomoc: - Pieniądze dali na kościół. Pan pójdzie i zobaczy, jak jest teraz ładnie. Idźcie na wybory, bo oni też pójdą
Czasem prosta umowa na papierze to najlepszy sposób na sprawiedliwe relacje – Jakieś pół godziny temu podchodzi do mnie w pracy gość z produkcji. Znamy się z pięć lat, ale poza robotą nie gadamy. I mówi: = - Michał, słuchaj, ratuj. Chcę auto wymienić, trafiła się dobra okazja, ale trochę mi brakuje. Pożyczysz mi 2000 zł do wypłaty? Do wypłaty trzy tygodnie. Myślę sobie - no dobra, gość wydaje się być normalny, nie żaden menel, pracuje, nie pije... Ale przypomniał mi się post, który niedawno czytałem i coś mnie tknęło. - Dobra, pożyczę ci. Ale na pewno oddasz po wypłacie? - - No pewnie, przysięgam, oddam! - Okej, to napisz mi pokwitowanie i się podpisz: „Pożyczam 2000 zł od Michała, oddam tego i tego dnia po wypłacie". Chłop wytrzeszcza oczy i mówi: - Co? Ty myślisz, że ci nie oddam? Że co, naciągnąć cię chcę? - Nie no. Nie o to chodzi. Po prostu mam słabą pamięć - dam ci kasę i zapomnę, że w ogóle dawałem. A tak to będzie na papierze, i ja nie zapomnę, i ty nie zapomnisz. No i się obraził. Napuszył się jak kura w deszczu, burknął coś pod nosem o Żydach i ludziach bez sumienia i poszedł. - A ja tak stoję i myślę – serio nie chciało mu się napisać kilku zdań? No bo przecież na pewno nie chodziło o to, że nie zamierzał mi oddać ;) W każdym razie jestem wdzięczny tej osobie co na to wpadła, bo ten prosty sposób pomaga oddzielić ludzi uczciwych od palantów. Czasem prosta umowa na papierze to najlepszy sposób na sprawiedliwe relacje
W Krakowie w ciągu 12 miesięcy obowiązywania zakazu sprzedaży alkoholu w nocy, liczba nocnych interwencji policji związanych ze spożywaniem alkoholu spadła o 48,5% w porównaniu do analogicznego okresu, kiedy uchwała nie obowiązywała – Wygląda na to, że meliny nie wypełniły sprzedażowej dziury N163 POLICJA W Krakowie w ciągu 12 miesięcy obowiązywania zakazu sprzedaży alkoholu w nocy, liczba nocn…
Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…
– Ta przedświąteczna historia ziomka z małej miejscowości, który stał się bohaterem narodowym jest jakoś super filmowa. Oto bowiem człowiek trochę znikąd dokonuje czegoś, co nie udało się nikomu przed nim, kraj wariuje na jego punkcie, a jemu nie udaje się dotrzeć na finał sławnego teleturnieju, ponieważ psuje mu się auto. Tu jest tyle warstw: wyjątkowość człowieka, społeczny głód bohaterów, ciężar sławy, pech (albo po prostu autosabotaż), bezlitosne media, które próbują zdyskontować fenomen, lokalny sołtys, który chce coś na wszystkim ugrać. Mamy więc historię wyjątkowości, głębokiej potrzeby jakiegoś zbiorowego mitu, trudne emocje związane z niezwykłym zdarzeniem, rozpędzoną kapitalistyczną machinę agregowania uwagi.Ta historia stoi obecnie w miejscu nieskończonych możliwości swojego dalszego rozwoju. Na przykład: tzw. internauci zrzucają się panu Arturowi na nowy samochód, wiedząc doskonale o tym, że popsute auto to tylko wymówka, próba ucieczki przed ciężarem nieoczekiwanej sławy. I niczego już od człowieka nie chcą, bo wiedzą, że zbyt wielkie pomniki łatwo upadają. A oni dostali to, na co Polska czekała od dawna - bohatera, który ani razu nie przegrał.Po kilku ekscytujących tygodniach pan Artur wraca do swojego zwykłego życia: gier logicznych, jazdy rowerem i spokoju małej miejscowości. Za dwie dekady ktoś kręci o nim dokument pod tytułem "1 z 37 milionów", w którym niespieszne kadry śledzą pana Artura ciągle jeżdżącego po spokojnej okolicy autem otrzymanym od internautów. Mężczyzna opowiada o niejednoznaczności sławy, o rodzicach, którzy dawali odpór dziennikarzom. Film eksploruje historię tak zwanych mediów społecznościowych lat 20-stych XXI wieku oraz zgłębia psychologię rodzenia się mitów. Zdobywa nagrody na międzynarodowych festiwalach, a Pan Artur wraca niczym Sixto Rodriguez po latach niebytu. Już dojrzalszy, nauczony jak może smakować sława i w pełni świadomy tego, że nie zawsze musi to być słodycz.Gdyby ten ziomek nie istniał można byłoby go wymyślić. Czy i ja się nie przykładam do tego, że pan Artur prawdopodobnie wolałby (a może nie, nie wiem) przespać najbliższy miesiąc? To chyba nie ma większego znaczenia, bo stety lub niestety dynamika społecznych pragnień już przywłaszczyła jego wizerunek. Tej machiny - znów stety lub niestety - nie da się szybko zatrzymać.Trzymaj się tam w tych Śliwnikach, nie jesteś już nikomu nic winien. Nie bierz już za dużo "na siebie".Kamil Fejfer
Źródło: www.facebook.com

Komentarze

z adresu www
Komentarze są aktualnie ukryte. Jeśli chcesz je widzieć cały czas, zaloguj się,

Pokaż komentarze
Momencik, trwa ładowanie komentarzy…
 
Color format