Filmy, w których kostiumy są równie ciekawe co fabuła Projektanci kostiumów ogromnie się natrudzili, aby utrzymać naszą uwagę podczas oglądania filmu (14 obrazków)

Midsommar. W biały dzień (2019)

Stworzenie sukni, w której bohaterka Florence Pugh pojawia się na końcu filmu, zajęło pięciu osobom cały miesiąc. Do sukienki przyszyli 10 000 jedwabnych kwiatów, aby wyglądały naturalnie.

Strój okazał się naprawdę ciężki, więc schowano pod nim krzesło, aby Florence mogła przynajmniej usiąść między ujęciami. Kwiatowa korona też swoje ważyła. Twórcy twierdzą, że trudności fizyczne pomogły aktorce odegrać ostatnią scenę z niezbędną ilością dramatyzmu

Doktor Sen (2019)

Pomimo tego, że film nigdy nie wyjawia, ile lat ma postać grana przez Rebekę Ferguson, projektanci kostiumów bardzo starali się, aby widzowie wiedzieli, kim naprawdę jest.

Założyli jej na głowę cylinder — coś, co w XXI wieku jest rzadkością. Choć bohaterka nosi nowoczesne ubrania, cylinder jest znakiem, że żyła również w poprzednich epokach. Kapelusz sprawia, że wygląda jak przerażająca czarodziejka, która wabi dzieci w pułapkę

Kopciuszek (2015)

Projektantka kostiumów powiedziała, że praca nad suknią ślubną Kopciuszka kosztowała ją wiele trudu. Już na samym balu bohaterka pojawiła się w majestatycznej kreacji, a jej suknia ślubna miała być co najmniej tak samo piękna, ale nie taka sama.

Stworzono więc bardziej elegancką stylizację. Aby nie wyglądała zbyt banalnie, dodano do niej ręcznie wyszywane kwiaty. Inspiracją dla nich były kwieciste sukienki z lat 50.

To (2017)

Ponieważ Pennywise żyje od ponad stu lat, projektanci kostiumów starali się przekazać to poprzez jego ubrania. Inspirowały ich wizerunki klaunów i akrobatów z różnych epok: wiktoriańskiej, elżbietańskiej i renesansowej. Chcieli również, aby stroje miały więcej fałd, kojarzących się z substancją organiczną, a klaun przypominał nam gąsienicę

Ostatniej nocy w Soho (2021)

W filmie studentka projektowania mody nagle znajduje się w latach 60., gdzie spotyka piosenkarkę, którą gra Anya Taylor-Joy. Podróżniczka w czasie czerpie inspirację z brzoskwiniowej sukni i postanawia zrobić taką samą w prawdziwym świecie.

Projektanci kostiumów chcieli nadać Anyi efektowny wygląd, ale jednocześnie starali się nie zmienić jej charakteru. Projektant wspomina: „Zastanawiałem się, skąd miałaby wziąć suknię, która jest tak olśniewająca. Bohaterka nie jest kobietą zamożną. Większość ludzi [w tamtym czasie] robiła własne ubrania z wykrojów z papieru, więc na nich się wzorowałem”. I tak właśnie sukienka wyglądała, jakby dziewczyna zrobiła ją dla siebie

Spencer (2021)

Projektanci kostiumów do tego filmu celowo nie wykonali dokładnych kopii strojów legendarnej księżnej. Jednak chcieli mieć pewność, że widzowie z łatwością uwierzą, że prawdziwa Diana mogłaby nosić te ubrania. Twórcy starali się oddać ducha czasu poprzez kreacje, które nosiła Kristen Stewart.

Ponadto projektanci kostiumów nie chcieli wydawać 1/4 budżetu filmu na odtworzenie sukni ślubnej Diany. Kupili więc strój z lat 80. i trochę go zmienili. Jeśli porównacie zdjęcia Diany ze zdjęciami Kristen Stewart, różnica jest ledwie zauważalna