10 rzeczy, które zostały wynalezione do zupełnie innych celów (11 obrazków)
Wibrator
Dziś prawie każda kobieta ma wibrator, ale rzadko która się do tego głośno przyzna. Pierwsze wibratory zostały skonstruowane jako urządzenia medyczne, mające pomóc lekarzom w leczeniu pacjentek z histerii. Lekarze byli zmęczeni ręcznym „masowaniem miednicy” kobiet, które uskarżały się na brak snu, chroniczne napięcie, nerwowość i dziwne uczucie w podbrzuszu. Około 75% kobiet cierpiało na to schorzenie i regularnie umawiało się na wizyty. Jako że potrzeba jest matką wynalazku, skonstruowano pierwsze wibratory, które były trzymane w szpitalach i obsługiwane wyłącznie przez personel medyczny. Te wielkie ustrojstwa w miarę szybko zmniejszyły rozmiary i ze szpitali trafiły na nocne stoliki.
Płyn Listerine
Listerine to jedna z najbardziej znanych marek płynu do płukania ust. Ale początkowo płyn ten miał całkiem inne zastosowania. Został opracowany przez braci Johnson, którzy chcieli wprowadzić go do szpitali jako chirurgiczny środek odkażający. Inspirowani zaleceniami angielskiego chirurga Sir Josepha Listera, który dzięki odkażaniu instrumentów chirurgicznych sprawił, że operacje stały się bezpieczniejsze, nazwali swój płyn Listerine. Płyn sprzedawano nie tylko jako środek dezynfekujący, ale również jako lekarstwo na łupież, do przemywania ran i miejsc po ugryzieniu owadów, a nawet jako dezodorant. Bracia Johnson weszli wkrótce w spółkę z farmaceutą Jordanem Wheat Lambertem i zaczęli sprzedawać Listerine dentystom jako płyn antyseptyczny. Dzieci Lamberta pokombinowały nad składem płynu i wypuściły go na rynek jako znany nam obecnie płyn do płukania ust.
Mała czarna
Każda prawdziwa kobieta ma w swojej szafie przynajmniej jedną „małą czarną”. Zakładają ją na mniejsze i większe wyjścia, a sukienka ta jest odpowiednia na absolutnie każdą okazję. Jednak przed 1920 rokiem czarne suknie zarezerwowane były wyłącznie dla kobiet, które były w żałobie. Noszono je zazwyczaj przez dwa lata od śmierci członków najbliższej rodziny. Królowa Wiktoria poszła na całość i po śmierci męża, księcia Alberta, przez 40 lat prezentowała się wyłącznie w czarnych szatach. W 1926 za sprawą Coco Chanel czarne sukienki wdarły się na salony. Były to krótkie, świetnie uszyte sukienki, na które mogła sobie pozwolić każda kobieta. Najbardziej rozpropagowały ją hollywoodzkie aktorki.
Płatki kukurydziane
Zostały one przypadkowo wynalezione przez braci Kellogg, Johna i Willa. Panowie byli członkami kościoła Adwentystów Dnia Siódmego i musieli stosować się do wielu surowych zasad. Jeśli chodzi o jedzenie, adwentyści nie mogli spożywać mięsa, mleko i jajka tylko w bardzo ograniczonych ilościach, a zapomnieć mogli o wszystkich używkach typu kawa, herbata czy alkohol. Rodzice chłopców uważali, że wykształcenie jest im niepotrzebne, bo Zbawiciel nadejdzie szybciej niż chłopcy skończą studia. Jednak John zdołał ukończyć studia i zostać lekarzem. Stanął na czele sanatorium Battle Creek. Pewnego dnia John i Will gotowali pszenicę i zapomnieli o niej. Jednak nie chcieli wyrzucać jedzenia, więc postanowili rozwałkować rozgotowaną papkę. Ciasto nie było spójne i kruszyło się na małe płatki. Panowie wysuszyli je i podali pacjentom z mlekiem. Pacjenci bardzo chwalili płatki, a bracia zaczęli eksperymentować z innymi rodzajami ziaren.
Coca cola
Również coca cola zaczynała karierę jako lek. Jej wynalazca, aptekarz i weteran wojenny John Pemberton, jak wielu wojaków leczył się morfiną, aby zmniejszyć ból z odniesionych ran. I podobnie jak wielu jego towarzyszy broni uzależnił się od niej. Podczas szukania sposobu na wyleczenie się z uzależnienia opracował napój, który nazwał Pemberton’s French Wine Coca. Była to mieszanina wina, owoców koli i liści koki. Miał być skuteczny w leczeniu uzależnienia. W 1886 weszło w życie nowe prawo, które zabraniało sprzedaży alkoholu. John zaczął sprzedawać nowy napój bezalkoholowy, w którego skład wchodził cukier oraz owoce koli i liście koki. Do 1903 roku jedna szklanka coca coli zawiera średnio 9 mg kokainy. Teraz kokaina zastąpiona jest kofeiną.
Poduszka
Poduszka była najpierw używana około 9000 lat temu na terenie obecnego Iraku. I bynajmniej nie po to, żeby wygodniej się spało, tylko dlatego, żeby robactwo nie właziło podczas snu do nosa, ust i uszu. Pierwsze poduszki były zrobione z kamienia. Egipcjanie używali poduszek, żeby chronić najważniejszą część ciała jaką jest głowa. Chińczycy spali na twardych poduchach, mimo że wiedzieli jak wytworzyć również miękkie. Ale miękka poduszka nieskutecznie odstraszała demony i wyciągała ze śpiącego energię. Mieszkańcy Afryki wierzyli, że podczas snu dzięki poduszce łączą się z duchami przodków. Japońskie kurtyzany podkładały pod kark maleńkie twarde poduszki, aby podczas snu nie zburzyć misternych fryzur. W czasach panowania Henryka VIII poduszek mogły używać jedynie kobiety w ciąży, poduszka była niemęska i oznaczała słabość. Poduszki stały się popularne podczas rewolucji przemysłowej.
Krawat
Tu sprawa nie jest jasna. Istnieje kilka teorii dotyczących daty wynalezienia krawata. Jedna z nich mówi o tym, że już w III w. p.n.e. chińscy żołnierze nosili chusty zawiązane pod szyją, które miały ich chronić przed chłodem, a w razie konieczności służyć jako chusteczka do nosa. Inna wersja mówi o rzymskich żołnierzach Trajana, którzy ozdabiali szyje focalami. Jednak najbliższe współczesnym krawatom były kolorowe chusty noszone przez żołnierzy kawalerii chorwackiej. Zachwycił się nimi modniś Ludwik XIV i wprowadził je na salony francuskie i nazwał tę część garderoby le cravate.
Źródło: http://joemonster.org
Komentarze Ukryj komentarze