Czasem warto odpuścić i nic nie zrobić – Mój siostrzeniec ukradł nam dużą sumę pieniędzy. Zadzwoniłam do siostry, żeby jej o tym powiedzieć, a ona ze śmiechem stwierdziła, że przecież i tak mu wybaczę i na pewno nic z tym nie zrobię. I faktycznie nic z tym nie zrobiłam. Nic nie zrobiłam, gdy mąż poszedł zgłosić sprawę na policję. Nic nie zrobiłam, gdy spanikowana siostra zadzwoniła powiedzieć, że przyszła do nich policja i przeszukała im dom. Nic nie zrobiłam, gdy mój siostrzeniec trafił do więzienia. Nic nie zrobiłam, gdy matka z siostrą przybiegły błagać mnie, żeby wybaczyła siostrzeńcowi, bo to jeszcze dziecko (dodam tylko, że to dziecko niedługo skończy 18 lat). I też nic nie zrobiłam, gdy mój mąż, nie patrząc na to, że zwrócili nam całą ukradzioną kwotę, nie wycofał zgłoszenia na policji, bo stwierdził, że to będzie dobra lekcja dla mojego siostrzeńca. Czasem warto odpuścić i nic nie zrobić
Ostatnie słowa Nikola Tesli w wiadomości do swojej matki: "Wszystkie lata, które przeznaczyłem na służbę ludzkości nie przyniosły mi nic oprócz obelg i poniżenia" – Ostatnie słowa Nikola Tesli w wiadomości do swojej matki: "Wszystkie lata, które prze…
Zawsze możesz liczyć na pomoc przyjaciela – Zawsze możesz liczyć na pomoc przyjaciela
Pamiętacie jak te gumki cudnie pachniały? – Pamiętacie jak te gumki cudnie pachniały?
Czekałem na to od bardzo dawna, nie jest sexy, nie jest idealnie, ale cholernie mocno nad tym pracowałem Z ponad 200 kg do 90-paru. Jestem z siebie dumny – Czekałem na to od bardzo dawna, nie jest sexy, nie jest idealnie, ale cholernie mocno nad…
Czy ktoś mnie jeszcze pamięta? – Czy ktoś mnie jeszcze pamięta?
Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie – Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie
Po 6 latach w salwadorskim więzieniu człowiek uzmysławia sobie, że mogło być gorzej. Te 6 lat mógł spędzić w prawdziwym piekle. Mógł być prezesem Orlenu – ghl Po 6 latach w salwadorskim więzieniu człowiek uzmysławia sobie, że mogło być gorzej. Te 6…
Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Przerażająca historia z lasu:

– Jak byłem dzieckiem pojechałem z dziadkiemi wujkiem na ryby z noclegiem. Nad jeziorodotarliśmy pod wieczór. Wujek z dziadkiemkazali mi zostać przy samochodzie i gopilnować, a oni mieli w tym czasie pójśćnapompować ponton przy brzegu. Na pytanieco mam zrobić gdy coś się wydarzy powiedzieli,że mam zamknąć się w samochodzie i zatrąbić,a oni szybko do mnie przyjdą.Dopóki słońce zachodziło, wszystko było git, alegdy zaczęło się ściemniać, wszedłem dosamochodu mimo tego, że byłem raczejodważnym gościem. Po chwili zapadła totalnaciemność i prawie nic nie było widać. Naglepatrzę, a centralnie przed naszymsamochodem rusza się krzak. Trwało todosłownie chwilę. Spojrzałem w stronę jeziora,ale dziadka i wujka nie było nigdzie widać.Kątem oka zobaczyłem, że krzak znowu zacząłsię ruszać... Zacząłem trochę panikować, więczablokowałem wszystkie drzwi w samochodzie.Wtedy z krzaków dobiegł dźwięk płaczącegodziecka. Włosy stanęły mi dęba. Do najbliższejmiejscowości mieliśmy jakieś 20 km, a podrodze nikogo nie mijaliśmy. Ręce zaczęły mi siępocić, ale zebrałem się w sobie, uchyliłem lekkookno i krzyknąłem: „Ej, dzieciaku, coś zajeden???". Cisza. Krzak kilka razy się poruszyłi znowu słychać było płacz przez kilka sekund.W tamtym momencie prawie zesrałem się zestrachu. W sumie, miałem 7 lat, więc niedziwota. Wpadłem na pomysł, żeby włączyćświatła i oświetlić krzak. Ujrzałem wtedyświecące się JEDNO oko. Zacząłem się paniczniezastanawiać, dlaczego nie dwa???Oko w krzaku zaczęło się ruszać i znowu rozległsię płacz. Spanikowałem i zacząłem trąbić jakpo bany. Usłyszałem wtedy dochodzące z tyłukroki i zobaczyłem zbliżające się światło latarki.Dziadek z wujkiem podbiegli do samochodui zapytali co się dzieje i czy stała mi się krzywda.Myślałby kto, że tacy opiekuńczy.Powiedziałem, że więcej z nimi nie pojadę naryby, bo płaczące dzieci w krzakach będą mi sięśniły po nocach. Najpierw zamilkli, a późniejzapytali, o jakich dzieciach ja gadam. Mówię, żew krzakach jakiś dzieciak siedzi i oko mu sięświeci - włączyłem jeszcze raz światła, żeby impokazać. Oni patrzą i faktycznie, jakieś oko sięświeci. Dziadek wyszeptał, że jeszcze takiegoprzerażającego gówna, to, kuwa, w życiu niewidział. Wujek na to: ,,Tato, idź zobacz co to,a ja w tym czasie wezmę coś do ręki".,,Pieprzony szlachcic. Jak takiś mądry, to samidź i zobacz, a ja tu z wnukiem postoję" -odpowiedział dziadek. Każdy z nas był festprzerażony. Ale w końcu wujek wyciągnąłzapasowe koło z bagażnika i zaczął się z nimskradać w stronę krzaków. Po chwili wskoczyłw krzaki i zaczął się z czymś siłować. Naglesłyszymy jak się drze: ,,pieprzeni myśliwi!"Dziadek pyta zdenerwowany, co tam sięodwala. I wtedy wujek wyciąga z krzakówzająca uwięzionego w pułapce.Okazało się, że jakiś myśliwy zostawił pułapkęi prawdopodobnie o niej zapomniał. Wtedy teżdowiedziałem się, że zające z bólu krzycząidentycznie jak ludzkie dzieci, a jedno oko byłowidać dlatego, że zające patrzą główniebokiem. Szkoda mi się go zrobiło i wypuściliśmygo na wolność. Wtedy oprócz ciekawostki, żezające z bólu płaczą jak małe dziecidowiedziałem się również, że myśliwi tobezduszne kwy.

Komentarze Ukryj komentarze

z adresu www
Komentarze są aktualnie ukryte.
Momencik, trwa ładowanie komentarzy…