Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…
 –  Był taki czas, gdy ciągle się spieszyłam. Na        przykład jechałam tramwajem i chciałam,        żeby on jechał jeszcze szybciej. Miałam ten        pośpiech w sobie. I nagle pomyślałam:       „Zaraz, dokąd ja się tak śpieszę? Przecież na        końcu czeka na mnie trumna" (śmiech).        Pozbądź się tego wewnętrznego biegu.        Oglądaj świat, obserwuj, co się dookoła        ciebie dzieje, bo życie mamy jedno, a        przecież we wszystkim można znaleźć tyle        piękna. Właściwie samo to, że się żyje, jest        już czymś cudownym

Komentarze Ukryj komentarze

z adresu www
Komentarze są aktualnie ukryte.
Momencik, trwa ładowanie komentarzy…