Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Szukaj



Znalazłem 58 takich demotywatorów

Pewnego ranka obudziła się inna – Skończyła z próbami zrozumienia kto jest z nią, kto przeciwko niej, a kto idzie środkiem, bo nie ma odwagi, by wybrać jedną ze stron. Skończyła ze wszystkim, co nie zapewniało jej spokoju. Zrozumiała, że opinie są na porządku dziennym, weryfikacja jest na parkingu, a lojalność nie jest słowem, ale stylem życia. To był ten dzień, kiedy jej życie się zmieniło. I to nie z powodu mężczyzny czy pracy, ale dlatego, że zdała sobie sprawę, że życie jest zbyt krótkie, by zostawiać klucz do swojego szczęścia w cudzej kieszeni
"Krótki tekst o moim dzieciństwie, dorastaniu i o tym, do czego doprowadziły opisane niżej wydarzenia – 1. Mam 8 lat. Praktycznie nie widuję swojego brata, który ma 16 lat i siedzi w swoim pokoju 24 godziny na dobę. Jedyne co stamtąd słychać, to dźwięk włączonego telewizora. Ojciec odciął mu antenę i rozwalił magnetowid, a brat w odwecie wybił mu zęba. 2. Mam 12 lat. Wracamy z wesela autobusem. Mój brat jest pijany i agresywny. Rodzice nie zwracają na to uwagi, a ja bardzo się go boję. Wyszliśmy z autobusu i idziemy do domu. Brat idzie środkiem ulicy, a ja marzę o tym, żeby coś go rozjechało. Niestety wrócił do domu. Z mętnym wzrokiem rzuca się na ojca, piana toczy mu się z gęby, jego krzyki i groźby są straszniejsze od wszystkiego, co do tej pory słyszałam. Związaliśmy go, siedzę na nim i trzymam jego ręce, a on ciągnie mnie za włosy. Dzwonię na policję, ale nie mogę wykrztusić z siebie ani słowa. Mam nadzieję, że oddzwonią i przyjadą. Niestety tak się nie dzieje... 3. Mam 14 lat. Wstyd mi zaprosić do domu znajomych, bo mój dom to ruina. Wszystko jest tu porozbijane, obdrapane i połamane. Kiedy brat jest w domu, chowamy widelce i noże. Nikomu ze znajomych nie powiedziałam o moim domowym piekle. Moja matka nie przyjmuje do świadomości, że on jest chory. Uważa, że jej synek został przeklęty. Zamiast wysłać go na leczenie, chodzi po wróżkach, które nawijają jej makaron na uszy. Po tym jak znowu rzucił się na ojca, został zabrany na oddział psychiatryczny. Matce jest go nadal szkoda, a ja w końcu cieszę się ciszą. 4. Mam 16 lat. Moja siostra wyjechała na zawsze z kraju. Zostałam sama. Nie rozumiem dlaczego mnie porzuciła, nie wiem jak mam dalej żyć. Moje tymczasowe schronienie - mieszkanie siostry - w którym chowałam się, gdy w domu robiło się niebezpiecznie, jest już dla mnie niedostępne. Nie mam już dokąd uciec, nikt mi nie pomoże, jestem w pułapce bez wyjścia. Choroba brata nabiera rozpędu, nie bierze leków i raz na pół roku zabierają go do psychiatryka. A rodzice dalej wierzą w to, że on jest zdrowy, po prostu tabletki i psychiatryk tak na niego wpływają. Już się go nie boję, tylko zwyczajnie nienawidzę. Nienawidzę wszystkich. Rodziców za to, że ryzykują moim życiem, siostrę za to, że wyleciała za granicę, szkołę za to, że niczego nie widzi, a siebie za to, że nie mam dokąd uciec. Uczę się milczeć, patrzeć w podłogę, wysłuchiwać godzinami głupot, starając się być niewidoczna. Uczę się wszystkiego, żeby przeżyć. Po każdym jego słowie jestem w stanie określić kiedy zacznie się rzucać. 5. Mam 20 lat. Nie chcę już żyć. Nie chce mi się wstawać z łóżka. Boję się, że oszaleję. Jestem na 2 roku studiów. Palę, piję, imprezuję, ale w ogóle mi to nie pomaga. Pewnego dnia otwieram gazetę i znajduję psychoterapeutę. Po 10 wizytach czuję się zdecydowanie lepiej. Zaczynam czuć, że żyję i wiem co robić. Wyprowadzam się z domu - na zawsze. 6. Mam 28 lat. Jestem lekarzem. Umiem słuchać głupot godzinami i kiedy trzeba potrafię stać się "niewidoczna". Potrafię przewidzieć kiedy ktoś wybuchnie. Jestem mądrzejsza od swoich starszych kolegów, a moja intuicja nie ma granic. W końcu potrafię zebrać myśli. Znalazłam porządek w tym, co wydawało się być śmiertelnym chaosem."
Oto historia z cyklu: nigdy tak nie róbcie! – Tessica Brown, gdy skończył jej się lakier do włosów, postanowiła nie wiedzieć czemu, użyć supermocnego kleju Gorilla Glue. Specyfik okazał się tak silny itrwały, że kobieta przez ponad miesiąc nie mogła poradzić sobie z usunięciem go z głowy. Opublikowała film z wołaniem o pomoc, który szybko stał się viralowy, lecz przyniósł jej tylko falę hejtu. Co więcej włosów nie dało się już tak łatwo obciąć, i dopiero po rozpuszczeniu kleju specjalnym środkiem nożyczki były w stanie przeciąć zastygłą skorupę. 40-letnia mieszkanka Luizjany być może straciła włosy na zawsze, a lekarze donoszą, że skóra jej głowy została mocno uszkodzona.
Tylko w Polsce, 3 pasy prawy wolny, a stado baranów środkiem – A grupa specjalnej troski "speed" takich nie zdejmuje bo przecież muszą wyrobić $$$ na mandatach
Ironia czasów. W związku z pandemią goście obozu w Auschwitz są wysyłani dzisiaj do komór dezynfekujących, w których z 4 czterech stron pokrywani są środkiem dezynfekującym –
 –  Wszyscy składają życzenia matkom, amadkom już nikt nie złoży. Ale od czegojestem ja.Wszystkim madkom życzę nieprzerwanegostrumienia 500+ na pierwsze, kolejne,jeszcze nienarodzone i to w planach dziecko.Życzę, by uśmiech bombelka został oficjalnąwalutą madki polki i jej środkiem płatniczym,a hasło "mam horom curke" zapewniałowygranie każdej internetowej licytacji.Żądam by oficjalnie usunięto ze słownikasłowo "proszę" i zastąpiono je bardziejdobitnym i wyrazistym "daj". Żądam wpisaniatego wszystkiego do konstytucji. Chuj, i takjej nikt nie przestrzega.Życzę Wam madki by wasze latte kurewskosię pieniło, hybryda była zawsze z efektemwow, a laktacja ustąpiła w miarę szybko, byznów można było opierdolić jakie siarczyny,przepalając je tytoniem po 15 ziko za kilo.Życzę, by zdjęcie pierwszej kupki Brajankamiało co najmniej tyle samo lajków, co filmikna którym Dżesika pierwszy raz mówi kulwa.Pamiętajcie madki, że w życiu wystarczyodpowiedzieć sobie na jedno zajebiście, aleto zajebiście ważne pytanie: chcesz coś zAvonu?
W momencie zapalenia kuchenki w ogniu stanęły też ręce – Zachowaj rozsądek!

Zbulwersowany nauczyciel nie przebierając w słowach napisał co myśli o sposobie nauczania w obecnej sytuacji:

 –  Dobry wieczór. Nazywam się Paweł Lęcki i w tych nadzwyczajnych okolicznościach, w których się znaleźliśmy, przyszedł czas na coming out, bo nie wiadomo, czy zdążę później.Mam 40 lat, jestem nauczycielem i przez 18 lat mojej pracy nie używałem pierdyliarda mega wow aplikacji do edukacji.Nie prowadziłem edukacji zdalnej, bo po pierwsze nie było potrzeby, a po drugie w ogóle nie było wolno. Ministerstwa Edukacji w naszym kraju nie bywają jakoś szczególnie nowoczesne.Wyszkolono mnie w obsłudze podstawowowych narzędzi, resztę ogarniałem sam. Znam metody aktywizujące, czasem bawiłem się z licealistami klockami LEGO, układali z nich rozprawki. Teraz jest trochę trudnej, bo w pokoju obok młodsze rodzeństwo z rodzicami uczy się na klockach obowiązkowej kreatywności.Jest coś niezwykłego w naszym kraju, że teraz wszyscy prześcigają się w poradach na kreatywne spędzanie czasu, choć edukację mamy wyjątkowo niekreatywną.Być może to jednak nie powinno zaskakiwać w sytuacji, gdy raptem wszyscy zaczęli oglądać darmowe opery w internecie, choć wcześniej nie byliśmy narodem jakoś szczególnie operowym. W pewnym momencie trudno już było odróżnić, czy więcej oglądamy oper, czy kupujemy rolek papieru toaletowego.W tym wzmożeniu kreatywności, publikowania list 100 narzędzi do nauki online, a później list 200 narzędzi, a później listy kolejnych pierdolonych aplikacji, o których zapominano na poprzedniej liście, a które uczynią edukację wielką atrakcją, chciałem tylko powiedzieć, że moim podstawowym narzędziem pracy jest rozmowa.Rozmowa nie jest aplikacją, a z aplikacji wystarczy Skype do rozmowy. Może jakby ktoś na początku powiedział, że nie trzeba od razu zostać mistrzem jutuba, nauczycielskim odpowiednikiem Abstrachuje.TV, gdyby ktoś wyjaśnił, że nie da się w parę dni zmienić wszystkich metod, które sprawdzają się na żywo, a niekoniecznie w internecie, gdyby ktoś wyraźnie powiedział, że nie wszyscy nauczyciele staną się rewolucjami Magdy Gessler, to pewnie byłoby prościej.A jeszcze, gdyby ktoś w końcu ogarnął, że polska szkoła po prostu jest kiepska, więc taka również będzie na odległość, to byłoby prawie idealnie.Jakim, kurwa, prawem oczekuje się, że szkoła zadziała nowocześnie, gdy większości odpowiada nienowoczesność? Za dużo materiałów do przerobienia? Wow. Wyszło na jaw, bo można zrobić screeny wiadomości. Edukacja pod egzaminy? Wow. Przecież egzaminy w tym kraju są rodzajem świętości.Nauczyciele w większości napierdalają więc test za testem, zadanie za zadaniem, bo tak po prostu osiąga się efekty. Jeśli uczymy rozwiązywania testów, to dlaczego dziwimy się, że większość zadań jest z dupy wzięta i toporna w swojej pozornej istotności?Relacje? Jakie relacje? Obecnie mamy w dupie dzieciaki z depresją, a martwimy się o realizację podstawy programowej. Śledzimy ilość ofiar pandemii, a zapomnieliśmy, że ciągle wzrasta ilość samobójstw ludzi młodych.Radzimy rodzinom, jak kreatywnie spędzać czas z dziećmi, gdy część z tych rodzin to rodziny przemocy. Ale co tam. Kluczowe pytanie dotyczy tego, jak oceniać na odległość.Kurwa, nijak. Po strajku nauczycieli wstawiłem wszystkim dobre i bardzo dobre. Świat się nie zawalił. Teraz w sytuacji kryzysu na niespotykaną skalę w Europie dywagujemy, czy lepiej uczyć na Microsoft Teams, czy na Google, lub innej z miliona idealnych platform do edukacji. I czy wpisywać pały, czy jednak nie.Platformy nie zastąpią ludzi. Są tylko środkiem.Ja jestem narzędziem i moi uczniowie.Jeśli będę z nimi rozmawiał, również o literaturze, bo to jest podstawą mojego przedmiotu, jeśli zrobię z nimi rozprawkę z dystansu, to nie będę lepszy od siebie na żywo tylko dlatego, że w necie użyję tysiąc nowoczesnych narzędzi, ważne jest to, że będę.Narzędzia mogą pomóc, warto się uczyć ich obsługi, ale nic nie zastąpi zwyczajnej dyskusji.I zwykłej, kurwa, obecności. Choćby zdalnej. Nie należy od siebie oczekiwać mistrzostwa we wszystkim. Wystarczą proste narzędzia.Wystarczy iść w tych ciemnościach, trochę na oślep i próbować czynić dobrze.
 –  ^   Roman Giertych v@GiertychRomanGdybyś chłopcze zamiast łazić namiesięcznicę postudiował trochęprawo na poważnie to wiedziałbyś,że powództwo przeciwegzekucyjneopisane jest w kpc i dotyczywyłącznie spraw cywilnych. A namnie wasz nibysąd nałożyłgrzywnę, której wykonanie określakkw i prawo o ust. s. pow.£ Sebastian Kaleta O @sjkaleta 4 g.Panie Mecenasie @GiertychRoman - przy okazjizostawię małą, koleżeńską radę. Złożenie skargina czynności komornika nic Panu w tymprzypadku nie pomoże, ponieważ tym środkiemnie pozbawi Pan mocy tytułu wykonawczego-Tytuły kwestionuje się powództwemprzeciwegzekucyjnym #csżmp twitter.com/sjkaleta/statu...
Jest pierwszy wyrok za palenie drewnem i węglem w Krakowie – Mężczyzna, który palił węglem i drewnem, a nie śmieciami jest pierwszą skazaną osobą za łamanie zakazu. W TVN powiedzieli, że sprawa trafiła do sądu dlatego iż Straż Miejska wcześniej zweryfikowała stan majątkowy mężczyzny i doszli do wniosku, że mężczyzny nie będzie stać ani na mandat karny w wysokości 500 zł, ani na karę grzywny do 5000 zł, więc dostał wyrok, który tak naprawdę zamknie mu drogę do zatrudnienia w wielu różnych zawodach, w których trzeba wykazać się niekaralnością. Co najbardziej szokujące dla mnie, że nie palił śmieci, nie stać go na mandat, więc tym bardziej na ogrzewanie na prąd czy wymianę pieca, a mimo wszystko ukarano go. Gdzie w tym wszystkim jest człowiek? Przecież węgiel i drewno jest legalnym środkiem ogrzewania domu, można go legalnie kupić i to, że w Krakowie jest zakaz nie znaczy, że nie przywieje dymu znad innych miejscowości. A co jeśli wszystkie rzekome auta i piece znikną a powietrze się nie zmieni?
Udało się!!! Zapata przeleciał flyboardem nad Kanałem La Manche – Franky Zapata spełnił swoje marzenie. Przeleciał samodzielnie skonstruowanym flyboardem nad Kanałem La Manche. To pierwszy raz w historii, gdy dokonuje tego osoba poruszająca się środkiem innym niż samolot."Latający człowiek" wystartował z francuskiego wybrzeża o godz. 8.17 i wylądował po brytyjskiej stronie o godz. 8.39. Lot trwał 22 minuty
0:48
Taka ciekawostka: czekolada była środkiem płatniczym u Azteków i Majów. Używano jej m.in. jako wynagrodzenie dla robotników –

Prawda znana od zawsze

Prawda znana od zawsze –  Alkohol jest wspaniałym środkiem rozwiązującym. Rozwiązuje on małżeństwa, rodziny, przyjaźnie, konta bankowe, komórki wątrobowe i mózgowe. Nie rozwiązuje tylko żadnych problemów,
Przykro jest patrzeć, jak biednym ludziom wmawia się, że pieniądze są celem. Nie są. Są środkiem. W ten sposób ciągle ogłupia się ubogich, aby nie realizowali swoich marzeń. Pamiętajcie - nie jesteśmy właścicielami, jesteśmy dzierżawcami – A teraz idźcie zmieniać swoje życie na lepsze, bez wymówek, że musi być źle i bez dorabiania do swojego lenistwa i strachu ideologii
Janusz rowerzysta jedzie środkiem drogi i awanturuje się z kierowcami –
Czy naprawdę tak ciężko jest zrezygnować z zamęczania tych zwierząt i kazać grubym ludziom podróżować pieszo albo na rowerze? Smutne, że dla pieniędzy ludzie są skłonni skazywać niewinne zwierzęta na katusze... –
Najlepszym środkiem poznania drugiej osoby są zakupy –  To może to?Nie.A to?Nie.A to?Nie.Jprdl, zabrać babe na zakupy ciuchowe...
Ma 35 lat i ósemkę dzieci. Otrzymuje od państwa ogromne zasiłki, a teraz za nie chce kupić sobie konia – Marie Buchan jest 35-letnią matką ośmiorga dzieci, na które otrzymuje całkiem pokaźny zasiłek – 26 tysięcy funtów rocznie, a więc około 122 tysięcy złotych! Nie byłoby w tym nic złego, gdyby nie fakt, na co młoda mama przeznacza otrzymane pieniądze.Na profilu Marie aż tętni od zdjęć z imprez i życia pełną parą, co bardzo drażni Brytyjczyków. Wszystko wskazuje jednak na to, że 35-latka kompletnie się tym nie przejmuje.Jakby tego było mało, teraz ma zamiar kupić sobie… konia, a dokładniej 6-miesięcznego, walijskiego źrebaka imieniem Bobby, który ma pomóc wyciągnąć ją z depresji. Koszt utrzymania takiego zwierzaka to 50 funtów (230 złotych) tygodniowo za stajnię i 700 (3200 złotych) ubezpieczenia, nie licząc już kosztów wyżywienia konia. Skąd weźmie na to wszystko pieniądze? Jak sama twierdzi, ma już zaplanowany na to budżet.Agentka kobiety, Barry Tomes, twierdzi, że 35-latka bierze leki na depresję, a kucyk byłby idealnym środkiem na poprawę jej samopoczucia.Rzecznik brytyjskiego Związku Podatników ma w tej sprawie zupełnie inne zdanie."System benefitów jest po to, by zapewnić bezpieczeństwo, gdy ktoś upadnie w trudnych chwilach, a nie po to, by robić sobie z niego sposób na zarabianie. To obrzydliwe, że pieniądze z naszych podatków są przeznaczane na coś takiego. Jak urzędnicy mogą oglądać ją w taki sposób w telewizji i nadal ją wspierać? Jeśli może jeździć na koniu, może też iść do pracy"

Ogromne poświęcenie mężczyzny o imieniu Adam Warwick, aby uratować niedźwiedzia. Oto ich historia:

 –  Najłatwiejszym i najbezpieczniejszym sposobem usunięcia niedźwiedzia z terenów zabudowanych byłoby uśpienie zwierzęcia i przewiezienie go ale strzałka ze środkiem usypiającym sprawiła, że niedźwiedź wpadł w panikę i zaczął uciekać w kierunku oceanu spanikowany zwierzak dotarł do zatoki i zaczął płynąć , jednak już po kilku chwilach środek usypiający zadziałał i niedźwiedź zaczął robić się senny i zdezorientowany. Adam warwick , biolog - specjalista od dzikiej przyrody - wiedział, że niedźwiedź bez wątpienia utonie, więc postanowił działać. podpłynął do oszołomionego drapieżnika i podtrzymał go. zareagowałem impulsywnie. Adrenalina podskoczyła mi, gdy zobaczyłem niedźwiedzia w wodzie. zwierzę oparło się na adamie, by nie utonąć, jednak nogi niedźwiedzia robiły sie coraz słabsze i słabsze. Adam podtrzymywał niedźwiedzia pod głową, aby nie wpadła mu do wody,. To nie było łatwe zadanie. Mężczyzna pozostawał opanowany i nie chciał się poddać. To było naprawdę ciężkie, ale adam zaczął wyciągać (ważącego ponad 180kg) niedźwiedzia z wody.w końcu udało im się dotrzeć do brzegu. Nie obyło sie bez ran mężczyzna miał kilka zadrapań na ciele i rozciętą nogę. wkrótce ruszyła reszta ekipy im na pomoc.  W końcu odzyskawszy siły niedźwiedź hasał radośnie po swoim lesie
Pracuje się po to, żeby posiadać środki na czas, kiedy ma się wolne - człowiek nie pracuje zatem dla samej pracy. Praca jest jedynie środkiem do celu a nie celem samym w sobie – Rzecz to banalna i oczywista - ale niestety nie dla socjalistów praca