Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Szukaj



Znalazłem 23 takie demotywatory

Naprawiłem ułamaną klamkę! –
Daje mi to nadzieję, że kiedy rozpocznie się bunt maszyn i jakiś robot przystawi mi broń do skroni, to stara suszarka do włosów, którą naprawiłem, nagle wyskoczy z łazienki i krzyknie: "Zostaw go, to swój!" –

Naprawiłem to! Mistrzowie prowizorki w akcji (16 obrazków)

Mistrzowie prowizorki w akcji – 116

Naprawiłem to, czyli mistrzowie prowizorki w akcji (22 obrazki)

–

Jeśli coś wygląda głupio, ale działa, to znaczy, że wcale nie jest głupie W grupie „Redneck Engineering” ludzie pokazują swoje i cudze ciekawe, szalone i wręcz genialne rozwiązania (17 obrazków)

W grupie „Redneck Engineering” ludzie pokazują swoje i cudze ciekawe, szalone i wręcz genialne rozwiązania –
Po czym poleciał, przyprowadził swoją dziewczynę i teraz oboje mieszkająu mnie –

Nawet jeśli to wygląda głupio, ale spełnia swoja rolę, to wcale nie jest to takie głupie (17 obrazków)

Nawet jeśli to wygląda głupio,ale spełnia swoja rolę, to wcalenie jest to takie głupie –

Ta bajka to... prawdziwa historia:

+18
Ten demotywator może zawierać treści nieodpowienie dla niepełnoletnich.
Zobacz
Pokaż cały obrazek…
Ta bajka to... prawdziwa historia: – Do siedzącego przy śniadaniu w szpitalnej stołówce Centrum Onkologii zamyślonego księdza podszedł mocno wychudzony chłopak w kraciastej piżamie ze swoim skromnym posiłkiem na tacy:- Można się do księdza dosiąść?- Jasne - przytaknął jakby nadal nieobecny facet w koloratce.- Ksiądz tutaj to do kogoś, czy ze sobą? - kontynuował pytania chłopak.- Ze sobą, ale to początek drogi - odpowiedział ksiądz wciągając się w rozmowę - Z lekarzem już wiemy, że jest, ale nie wiemy z jakiej grupy i w jakim stopniu rozwoju.- Ksiądz się nie martwi - uśmiechnął się chłopak - Niech ksiądz żyje najzwyczajniej normalnie jak dotąd.- A czy teraz ja mogę ci zadać pytanie? - zwrócił się z badawczym wzrokiem ksiądz, który był pewien, że siedzący przed nim łysy młodzieniec przypominający bardziej cień człowieka o niemal trupim wyglądzie skóry musi być onkologicznym pacjentem dość długo.- Niech ksiądz pyta. Powiem jak na spowiedzi - roześmiał się chłopak.Ksiądz dość niepewnie jakby wiedział, że o pewne rzeczy nie wypada wypytywać mimo wszystko zapytał przyciszonym głosem:- Jesteś młody, bardzo młody i tak bardzo chory. Nie masz o to żalu? Żalu do Boga? Żalu do świata? Żalu do losu?- Proszę Księdza, mam obecnie 21 lat i choruję na raka od 16 roku życia - zaczął odpowiadać młodzieniec, jakby przygotowany na to pytanie - I nic lepszego nie mogło mi się przytrafić.Jak miałem 14 lat mój tata wyprowadził się do młodszej kobietki niż mama. Moje gimnazjum – szkoda gadać – myślałem, że tak mało zgranej społeczności szkolnej nie ma na świecie. A ja?Wypieszczony jedynak. Spadochroniarz z podstawówki. Taki typowy gnojek bez ambicji, bez chęci do nauki i bez chęci do pobożnego życia. Właściwie bez chęci do normalnego życia. Proszę mi wierzyć księże, że mimo bierzmowania wcale mi też nie było z Panem Bogiem po drodze.I przyszła zmiana.Kiedy zachorowałem rodzice umówili się, że będą mnie odwiedzać w klinice naprzemiennie, aby nawet się nie spotkać na szpitalnym korytarzu, ale ekonomia wzięła górę i tata zaproponował, że skoro codziennie do mnie przyjeżdża, to może zabierać matkę po drodze. Po jednym z powrotów ode mnie tata wysadzając mamę pod blokiem zapytał czy może wrócić. Wrócił I tak już zostało. Po roku urodził mi się braciszek, a lekarz zgodził się na przepustkę, abym został chrzestnym. Wiem, że nie zdążę założyć własnej rodziny, ale mam już dzieciaka jak swojego i do tego brata! I mogę się cieszyć z jego rozwoju, śledzić jak rośnie i jakie robi postępy. I jestem przekonany, że jak mnie już nie będzie, to będzie komu jeździć na mojej deskorolce, a rodzice na starość nie zostaną sami.A w gimnazjum z powodu mojej choroby najpierw zintegrowała się moja klasa, a wkrótce cała szkoła... Bal charytatywny jeden, drugi... Rozgrywki sportowe... Aukcje przedmiotów i autografów jakiś sławnych ludzi, którzy pewnie mnie nie znają... Mi już żadna kasa nic nie pomoże, a oni tak się rozkręcili, że chcą dalej wspólnie działać.Proszę księdza - zawsze chciałem mieć tatuaż na łydce, ale matka twierdziła, że to gadżet kryminalistów. I niech Ksiądz spojrzy jaka plecionka. Gdybym nie zachorował mógłbym sobie ją z głowy wybić młotkiem.I chyba najważniejsze: uważam, że jest ogromnym przywilejem wiedzieć, że miesiące, tygodnie i dni się kończą. I w pewnym momencie okazało się, że jestem taki uprzywilejowany, że już nic nie da się zrobić.Po pierwsze - swoje dni przestałem marnować na głupoty, na kłótnie, na uprzykrzanie życia innym. W miarę możliwości naprawiłem wyrządzone szkody i napisałem kilka listów do ludzi, których skrzywdziłem – w tym do mojej wychowawczyni.Po drugie - rozdysponowałem też swoje rzeczy i nagrałem komórką kilka godzin monologu z myślą o moim braciszku. Jestem też przygotowany na spotkanie z Bogiem odnawiając życie sakramentalne i zaprzyjaźniając się z Matką Bożą przez codzienny różaniec póki sił mi starczy.Proszę księdza – aż trudno w to uwierzyć, ale ten mój nowotwór przyniósł w życiu tyle dobra. Nie trzeba bać się śmierci. Trzeba bać się zmarnować swoje życie...* Michał zmarł w niespełna 4 miesiące po tej rozmowie - w Święto Matki Bożej Różańcowej - 7 października.
–
"Przyszła do mnie ostatnio do serwisu jakaś babcia z prośbą, abym naprawił jej telefon. Przypomniało mi się dzieciństwo, pierwsza dziewczyna, pierwsze koncerty... Wzruszyłem się, naprawiłem, pieniędzy za naprawę nie wziąłem" –
Wykazałem się antypatriotyczną postawą – Sam, bez przeszkolenia i kwalifikacji, naprawiłem cieknącą spłuczkę. Czynem tym pozbawiłem jakiegoś hydraulika zarobku, producenta instalacji sanitarnych - zysku, a Państwo Polskie - należnych podatków. Wszystko to w dobie kryzysu gospodarczego i narastającego zadłużenia państwa
Najlepszy gość z internetu! – Mam pewne hobby i w związku z nim mam też własną stronę www. Nie będę się tu reklamował bo nie o to chodzi. Kilka dni temu skontaktował się ze mną jakiś gość chyba z Francji. Ma podobne hobby. Napisał, że nie wychodzi mu pewna modyfikacja więc poprosiłem, żeby mi ją wysłał. Znalazłem problem, naprawiłem i wysłałem mu na maila. Dziś odpisał, że jestem najlepszym gościem z internetu;-) Siedzisz sobie przed kompem kilka set jak nie więcej kilometrów od kogoś, kogo zupełnie nie znasz i pokazujesz, że w necie są normalni ludzie hehe. Zajęło mi to może z godzinkę żeby rozkminić co zrobił nie tak i powiem wam, że uwielbiam takie akcje. Najbardziej mnie rozbawił tekst widoczny na zdjęciu;-) Często spotykam się w internecie z chamstwem i takim ogólnym olewactwem. Często na forach internetowych ludzie wywyższają się i traktują innych z góry. A przecież fora istnieją, żeby się dzielić. Tak chciałem coś napisać ;-)
W pełni popieram płacenie rynkowych stawek za wykonywane pracy w domu – W praktyce to będzie wyglądać mniej więcej tak:- Kochanie, ugotowałam dla Ciebie obiad, więc 20 zł powinieneś mi za to zapłacić, bo tyle byś zapłacił za niego w bistro. - Oczywiście, kochanie. Przypominam tylko, że wczoraj naprawiłem Ci komputer, więc powinnaś mi zapłacić za to 100 zł, bo tyle by wzięli w serwisie, więc wisisz mi jeszcze 8 dyszek
Źródło: https://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/7…
Jak tu nie kochać – Mówiłaś, że ciśnie w palce! Naprawiłem

Dobry pies zrobi wszystko by ułatwić życie właścicielowi
Dobry pies zrobi wszystko by ułatwić życie właścicielowi – Mówiłaś, że ciśnie w palce. Naprawiłem!
Moja 16-letnia siostra dodaje po jednym plastrze za każdy dzień, po którym nie naprawiłem wgniecenia w aucie. Dzień 96 –
Grażyna, naprawiłem kółka w odkurzaczu, na razie nie kupujemy nowego –
Naprawiłem komórkę –
Źródło: internet
–
Kobiety jakieś dziwne są. Żona mi dzisiaj zrobiła awanturę, że światło w kuchni nie działa. Dla świętego spokoju naprawiłem – Ale o co ta awantura, to nie rozumiem. Przecież nie minął nawet rok, jak to światło się zepsuło!