Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Szukaj



Znalazłem 138 takich demotywatorów

– Po rozwodzie żona wyprowadziła się z mojegomieszkania i nagle zrobiło się tu zaskakującopusto. Byłem przyzwyczajony do kolorowychsłoiczków i puszystych ręczników, któretraktowałem jako dekorację łazienki. Teraz stoitu 5 kosmetyków do pielęgnacji i higieny, a nawieszaku wiszą dwa ręczniki oraz mój szlafrok- i tyle. W garderobie mógłbym śmiałootworzyć sklep z częściami samochodowymi,a i tak jeszcze kilka półek zostałoby wolnych.Szafa z pościelą opustoszała całkowicie. Byłażona zostawiła mi tylko 3 komplety pościeli,które dostaliśmy od mojej rodziny w prezencieślubnym. W sypialni na toaletce z trzemapółkami stoją dumnie dwa perfumy. W kuchnipodobny widok - zostawiła mi tylko kilkastarych naczyń.A ja głupi myślałem, że w mieszkaniu jest małomiejsca, a ono po prostu było zajebane syfem.
– The last one
0:33
Po trzech latach pracy, każdy nauczyciel się już z tym pogodził – Podczas pierwszego roku mojej pracy w szkole,uczyłem pewną klasę matematyki i przyjmowaniewiedzy szło im bardzo opornie. Kiedyś jużzrezygnowany mówię do nich: ,,Uczę was i uczęi wszystko na nic. Może mam to wszystko rzucić skoromi się nie udaje?" I nagle z ostatniej ławki odzywa się„,filozof": ,,Nie warto rzucać. Przecież nie rzuca panmycia naczyń wiedząc, że i tak będą znowu brudne".Tym jednym stwierdzeniem podsumowałnieskończoność i beznadziejność pracy nauczyciela.
– Janusz Piechociński@Piechocinskiz okazji 105 rocznicy stosunków dyplomatycznych Japonia PolskaZasady związane z wykorzystaniem pałeczek:Tatakibashi - zakaz stukania pałeczkami w naczyniaSashibashi - zakaz wskazywania pałeczkami ludzi i rzeczyTatebashi - zakaz stawiania pałeczek pionowo w misce ryżu. To surowozabronione, ponieważ tak pałeczki wbija się podczas ceremoniipogrzebowych do jedzenia przeznaczonego dla zmarłegoSashibashi - zakaz nabijania na pałeczki jedzeniaMayoibashi - zakaz unoszenia pałeczek i poruszania nimi nad daniaminie mogąc zdecydować się, którego spróbowaćYosebashi - zakaz przyciągania naczyń do siebie za pomocą pałeczekSaguribashi - zakaz rozgrzebywania pałeczkami jedzeniaUrabashi - zakaz podnoszenia jedzenia pałeczkami, a następnieodkładanie go z powrotem bez zjedzenia goSoroebashi - zakaz trzymania pałeczek razem i stukania nimi o talerz lubblat stołu w celu wyrównania końcówek

Stonoga pisze do Kacpra Kamińskiego wyjaśniając o co chodzi z jego ojcem

Pokaż cały obrazek…
– Gazeta Stonoga@GazetaStonogaList do Kacpra Kamińskiego.@tvn24 @gazeta_wyborcza @FAKT24PL @se_pl@kjkaminski88Szanowny Kacprze,Masz wielkie szczęście, że przyszło Ci walczyć oojca podczas rządów Koalicji Obywatelskiej, bogdyby obecnie rządził PiS, a szefem CBA byłby Twójtata niemiałbyś takiej możliwości podobnie jakrodzina Śp Barbary Bidy czy dzieci i żona AndrzejaLeppera.Działanie bowiem Twojego ojca i jego kolegów z PiSw tym bezwzględnie łamiącego prawo ZbigniewaZiobro odebrały tym ludziom dobre imię, dorobekspołeczny, polityczny, zawodowy i życiowy ażwreszcie doprowadziły do ich dramatycznychśmierci.Wszystko to Twój tata i jego koledzy zrobili znajniższych pobudek tj.chęci brylowania uJarosława Kaczyńskiego i z pragnienia posiadaniawładzy.Nie martw się o ojca. Gdy jego protest głodowyzacznie zagrażać jego życiu wspaniali ludzie będącysędziami penitencjarnymi VIII WydziałuPenitencjarnego i Nadzoru nad WykonaniemOrzeczeń Sądu Okręgowego Warszawa Praga wWarszawie podejmą na wniosek dyrektora aresztupostanowienie o przymusowym dokarmianiu taty.Wiem o tym, bo uczyniono mi tak na poleceniekolego twojego taty Patryka Jakiego w ZK nr.2 wŁodzi w styczniu 2018 roku.Sześciu funkcjonariuszy trzymało mnie za ręce, nogii głowę a lekarz z tego więzienia wpychał mi sondęprzez nos do żołądka. Byłem już cały zakrwawiony,bo krew tryskała z uszkodzonych naczyńkrwionośnych górnych dróg oddechowych zanimlekarz stwierdził „to nie ta sonda”.Z wielką siłą Kacprze przy niewyobrażalnym bóluwpychano mi do nosa sondę przeznaczoną do jamyustnej (sonda przełykowa) tortury trwały ok 27minut. Tak strasznie to chłopaku bolało, że w końcusam zacząłem jeść zmiksowane jedzenie, którezamierzali mi podać przez sondę.Nie bój się o tatę Kacper, gdyby coś mu zagrażało zpowodu protestu głodowego to aparat państwa idecydenci z Koalicji Obywatelskiej nie zachowająsię jak twój tata i nie będą go raniły jak mnie, araczej podadzą mu kroplówki ze wzmacniającymipłynami. Będzie w cywilizowany i medyczny sposóbunieruchomiony.Tym właśnie drogi Kacprze różni się każda innawładza od PiSowskiej. Nikt bowiem oprócz PiS-unie potraktuje Człowieka i Polski jak zwierzęcia.Twój Tata jest pospolitym przestępcą, zostałskazany za pospolite przestępstwa i zasługuje nakarę i taką właśnie odbywa.Ciesz się Kacprze, że rządzi KO, bo to gwarancja, żekarą dla Twojego ojca będzie pozbawienie wolności,bo gdyby rządził Jarosław Kaczyński to zapewniamCię Kacprze że wykonywano by wobec taty karępozbawienia wolności, godności i ludzkiejwytrzymałości.Życzę Ci wiele sił i nadziei, bo z całą pewnościącierpisz widząc niedolę taty. Każdy dobry syn cierpi,gdy spotyka go takie nieszczęście.Gdyby rządził PiS musiałbyś jeszcze drżeć o losmatki i swój własny, bo oni Kacprze atakowali całerodziny...Kacper Kamiński@kjkaminski88Dziś mój Ojciec rozpoczął protest głodowy. To protest przeciwkoniesprawiedliwości, przeciwko bezprawiu i przeciwko dyktaturze jakąwprowadza w Polsce Donald Tusk. Proszę wszystkich o modlitwę za jegozdrowie i pomyślność w walce.:Minister SprawiedliwościAdam BodnarAl. Ujazdowskie 1100-950 WarszawaOŚWIADCZENIEWarszawa, 9.01.2024Oświadczam, że skazanie mnie za walkę z korupcją oraz podjęcie bezprawnych działańdotyczących pozbawienia mnie mandatu poselskiego, traktuję jako akt zemsty politycznej. Wzwiązku z tym, jako więzień polityczny, od pierwszego dnia mojego uwięzienia rozpoczynamŻądam natychmiastowego zwolnienia z więzienia wszystkich członków byłegokierownictwa Centralnego Biura Antykorupcyjnego objętych aktem łaski wydanym w 2015 rokuprzez Prezydenta RP.protest głodowy.Marinsz KamińshiOstatnia zmiana: 6:03 AM 11 sty 2024 185,7 tys.
"Dlaczego z hybrydą nie można zmywać naczyń?", na co ja: "Przecież można". Trzeba było widzieć wzrok jego żony –
A nie o zmywanie naczyńczy odkurzanie... –
–
– BURGER KING
Do miski wlałam wrzącą wodę z sodą i dwiema szklankami Coca-Coli, kapsułkę do zmywarki naczyń, sok z połowy cytryny i dobrze to wszystko wymieszałam. Zamoczyłam w tym patelnie na 45 minut, wyszorowałam szczoteczką do zębów i przepłukałam – Niestety nic to nie dało, więc poszłam i kupiłam nową
Ale kiedy w zdrapce wygrałam dychę, od razu pobiegłam kupić sobie markowy płyn do naczyń zamiast zwykłego, najtańszego, który zawsze kupuję w dyskoncie –
– Od matego uwielbiam sprzątać. Pewnego razuprzerazitem mamę bo wrócita do domu, a tamczekato na nią poodkurzane mieszkanie, podtogiumyte, buty też, ziemniaki umyte, pranie zebrane,tadnie pouktadane i poodkładane na swojemiejsca. Czasem nawet prasowatem, ale średnio mito wychodzito. Mama od razu poprosita mnieo pokazanie dzienniczka z ocenami, bo myślata, żedostatem jakieś dwójki i próbuję zatagodzić sprawę.Swietnie się też bawitem podczas mycia naczyń postadzie gości. Na rodzinnych imprezach bywało unas po 12-14 ludzi i gdy moja mama odpoczywatapo przygotowaniach do imprezy, ja zabieratem sięz uśmiechem na ustach do znoszenia wszystkichnaczyń, mycia ich, odkurzania dywanu po gościach,wycierania stotu itp..:)

Taksówkarz z Nowego Jorku napisał:

Pokaż cały obrazek…
Taksówkarz z Nowego Jorku napisał: – Przyjechałem pod adres do klienta, i zatrąbiłem. Po odczekaniu kilku minut, zatrąbiłem ponownie. Był późny wieczór, pomyślałem że klient się rozmyślił i wrócę do "bazy"... ale zamiast tego zaparkowałem samochód, podszedłem do drzwi i zapukałem. "Minutkę!", odpowiedział wątły, starszy głos. Usłyszałem odgłos tak jakby coś było ciągnięte po podłodze...Po długiej przerwie, otworzyły się drzwi. Stała przede mną niska , na oko dziewięćdziesięcioletnia kobieta. Miała na sobie kolorową sukienkę i kapelusz z dopiętym welonem; wyglądała jak ktoś z filmu z lat czterdziestych.U Jej boku była mała nylonowa walizka. Mieszkanie wyglądało tak, jakby nikt nie mieszkał w nim od lat. Wszystkie meble przykryte były płachtami materiału.Nie było zegarów na ścianach, żadnych bibelotów ani naczyń na blacie. W rogu stało kartonowe pudło wypełnione zdjęciami i szkłem."Czy mógłby Pan zanieść moją torbę do samochodu?", zapytała. Zabrałem walizkę do auta, po czym wróciłem aby pomóc kobiecie.Wzięła mnie za rękę i szliśmy powoli w stronę krawężnika.Trzymała mnie za ramię, dziękując mi za życzliwość. "To nic", powiedziałem, "Staram się traktować moich pasażerów w sposób, w jaki chciałbym aby traktowano moją mamę.""Och, jesteś takim dobrym chłopcem" , odrzekła. Kiedy wsiedliśmy do samochodu, dała mi adres, a potem zapytała: "Czy mógłbyś pojechać przez centrum miasta?"To nie jest najkrótsza droga", odpowiedziałem szybko, włączając licznik opłaty."Och, nie mam nic przeciwko temu", powiedziała. "Nie spieszę się. Jestem w drodze do hospicjum."Spojrzałem w lusterko. Jej oczy lśniły. "Nie mam już nikogo z rodziny", mówiła łagodnym głosem. "Lekarz mówi, że nie zostało mi zbyt wiele..."Wyłączyłem licznik... "Którędy chce Pani jechać?"Przez kilka godzin jeździliśmy po mieście. Pokazała mi budynek, gdzie kiedyś pracowała jako operator windy.Jechaliśmy przez okolicę, w której żyli z mężem jako nowożeńcy. Poprosiła abym zatrzymał się przed magazynem meblowym który był niegdyś salą balową, gdzie chodziła tańczyć jako młoda dziewczyna.Czasami prosiła by zwolnić przy danym budynku lub skrzyżowaniu, i siedziała wpatrując się w ciemność, bez słowa.Gdy pierwsze promienie Słońca przełamały horyzont, powiedziała nagle "Jestem zmęczona. Jedźmy już proszę". Jechaliśmy w milczeniu pod wskazany adres. Był to był niski budynek z podjazdem, tak typowy dla domów opieki.Dwaj sanitariusze wyszli na zewnątrz gdy tylko zatrzymałem się na podjeździe. Musieli się jej spodziewać. Byli uprzejmi i troskliwi.Otworzyłem bagażnik i zaniosłem małą walizeczkę kobiety do drzwi. Ona sama została już usadzona na wózku inwalidzkim."Ile jestem panu winna?" Spytała, sięgając do torebki."Nic", odpowiedziałem."Trzeba zarabiać na życie", zaoponowała."Są inni pasażerowie," odparłem.I nie zastanawiając się kompletnie nad tym co robię, pochyliłem się i przytuliłem Ją. Objęła mnie mocno."Dałeś staruszce małą chwilę radości", powiedziała. "Dziękuję".Uścisnąłem jej dłoń, a następnie wyszedłem w półmrok poranka. Za mną zamknęły się drzwi - był to dźwięk zamykanego Życia.Tego ranka nie zabierałem już żadnych pasażerów.Jeździłem bez celu, zagubiony w myślach. Co jeśli do kobiety wysłany zostałby nieuprzejmy kierowca, lub niecierpliwy aby zakończyć jego zmianę? Co gdybym nie podszedł do drzwi, lub zatrąbił tylko raz, a następnie odjechał?Myśląc o tym teraz, nie sądzę, abym zrobił coś ważniejszego w całym swoim życiu.Jesteśmy uzależnieni od poszukiwania emocjonujących zdarzeń i pięknych chwil, którymi staramy się wypełnić nasze życia.Tymczasem Piękne Chwile mogą przydarzyć się nam zupełnie nieoczekiwanie, opakowane w to, co inni mogą nazwać rutyną. Nie przegapmy ich..
–
Nie zostawiaj brudnych naczyń na kolejny dzień! – Babcie mówiły, że przed pójściem spać trzeba posprzątać stół i umyć naczynia, to była wiara przekazywana z pokolenia na pokolenie, mówiono, że nie jest dobrze zostawiać na talerzu ślady jedzenia, bo „głodne duchy” przybyły, aby rano pożywić się szczątkami.... Nie oznacza to, że duchy mogą w rzeczywistości jeść jedzenie, ale wiele z nich, gdy czują głód, wierzą że nadal mogą zachowywać się jak żywe i zbliżać się do okruchów..... Tak zwane „głodne duchy” Dlatego czasami słyszymy dziwne odgłosy z kuchni. Legenda mówi też, że nie wolno nam już zostawiać na stole brudnych talerzy, sztućców i szklanek, bo to może być „zaproszeniem” dla duchów... Prawdziwe niebezpieczeństwo pojawia się wtedy, gdy zdadzą sobie sprawę, że nie ma sposobu, aby żywić się jedzeniem i odkryją, że mogą żywić się energią najbliższych ... Wiesz już, kto jest w Twojej kuchni, jeśli w nocy słyszysz hałas naczyń...
To czterokrotnie więcej niż długość równika i prawie połowa drogi z Ziemi na Księżyc –
Pięć etapów zmywania naczyń: zaprzeczenie, złość, targowanie się, depresja, patelnia. –

Studentów zapytano, co jest najbardziej leniwą rzeczą, jaką kiedykolwiek zrobili. Niektóre z tych odpowiedzi to czysty geniusz

Pokaż cały obrazek…
Studentów zapytano, co jest najbardziej leniwą rzeczą, jaką kiedykolwiek zrobili. Niektóre z tych odpowiedzi to czysty geniusz – 1. Zadzwoniłem do restauracji, żeby przysłali kelnera spowrotem do mojego stolika2. Mam psa i kota i nienawidzę spać przy otwartych drzwiach. Czasami pies chce spać w sypialni, czasami chce spać poza sypialnią. Ale nigdy się nie zdecyduje, dopóki nie położę się wygodnie w łóżku. Rozwiązanie? Na nocnej szafce trzymam wskaźnik laserowy. Kiedy pies zdecyduje, gdzie będzie spał, świecę wskaźnikiem laserowym na drzwi, aby kot zamknął je łapą. Stało się to taką rutyną, że mój kot czeka przy drzwiach na laser przed położeniem się spać3. Wystrzeliłem z łóżka 10 rzutek do włącznika światła. Nie trafiłem ani jedną. Spałem z włączonym światłem4. Ściągnąłem film, zamiast iść na górę po DVD5. Pojechałem na zajęcia samochodem. Schody ruchome do trzeciej klasy były zepsute. Poszedłem do domu6. Próbowałem przeskoczyć do dobrej części 33-sekundowego filmu na Youtube7. Pilot do telewizora leżał zbyt daleko, żeby sięgnąć go ręką. Zamiast wstać pobrałem aplikację do zdalnego sterowania8. Oglądałem wystawę antyków w telewizorze przez 2 godziny, ponieważ kot wskoczył przed czujnik telewizora gdy przełączałem kanały i tam zasnął9. Miałem kiedyś w swoim pokoju lampkę działającą na dźwięk klaśnięcia. Nienawidziłem klaskania, więc nagrałem audio, na którym klaszczę i przypisałem je do jednego z programowalnych klawiszy na klawiaturze.10. W restauracji miałem sos na policzkach. Zamiast wstać i wziąć serwetkę, wytarłem go kawałkiem chleba, a potem zjadłem11. Przymocowałem smycz mojego psa do mojego samochodu RC monster truck i objechałem nim osiedle... a wszystko to w zaciszu mojego pokoju12. Zawsze podgrzewam coś w mikrofalówce przez 1:11 lub 2:22, bo jestem zbyt leniwy, żeby przesunąć palce na "0" przed naciśnięciem przycisku start13. Pewnej nocy byłem pijany i zdecydowałem, że łazienka jest za daleko. Zsikałem się więc do kuwety mojego kota. Rano nie chciało mi się jej sprzątać, więc po prostu wyrzuciłem całą kuwetę do śmieci14. Razem z koleżanką z pokoju urządziłyśmy pokój w akademiku tak, aby był "przystosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych". Jedna osoba mogła sięgać do minilodówki i włącznika światła ze swojego łóżka, a druga mogła sięgać do okna i klimatyzacji/ogrzewania ze swojego... Nigdy więcej się nie pokłóciłyśmy15. Jedzenie bezpośrednio z naczynia, aby uniknąć zmywania naczyń. Nienawidzę zmywać naczyń16. Spędziłem pół godziny na szukaniu torrenta, żeby ściągnąć podręcznik, który zostawiłem w innym pokoju17. Wyprałem pościel. Nie założyłem jej od 2 miesięcy18. Kupiłem 1000 opakowań jednorazowych talerzy i sztućców19. W moim pokoju w akademiku piętrzyły się naczynia i zaczynały wydzielać nieprzyjemny zapach. Nie chciałem ich jeszcze myć, więc spryskałem je Lenorem 1. Zadzwoniłem do restauracji, żeby przysłali kelnera spowrotem do mojego stolika2. Mam psa i kota i nienawidzę spać przy otwartych drzwiach. Czasami pies chce spać w sypialni, czasami chce spać poza sypialnią. Ale nigdy się nie zdecyduje, dopóki nie położę się wygodnie w łóżku. Rozwiązanie? Na nocnej szafce trzymam wskaźnik laserowy. Kiedy pies zdecyduje, gdzie będzie spał, świecę wskaźnikiem laserowym na drzwi, aby kot zamknął je łapą. Stało się to taką rutyną, że mój kot czeka przy drzwiach na laser przed położeniem się spać3. Wystrzeliłem z łóżka 10 rzutek do włącznika światła. Nie trafiłem ani jedną. Spałem z włączonym światłem4. Ściągnąłem film, zamiast iść na górę po DVD5. Pojechałem na zajęcia samochodem. Schody ruchome do trzeciej klasy były zepsute. Poszedłem do domu6. Próbowałem przeskoczyć do dobrej części 33-sekundowego filmu na Youtube7. Pilot do telewizora leżał zbyt daleko, żeby sięgnąć go ręką. Zamiast wstać pobrałem aplikację do zdalnego sterowania8. Oglądałem wystawę antyków w telewizorze przez 2 godziny, ponieważ kot wskoczył przed czujnik telewizora gdy przełączałem kanały i tam zasnął9. Miałem kiedyś w swoim pokoju lampkę działającą na dźwięk klaśnięcia. Nienawidziłem klaskania, więc nagrałem audio, na którym klaszczę i przypisałem je do jednego z programowalnych klawiszy na klawiaturze.10. W restauracji miałem sos na policzkach. Zamiast wstać i wziąć serwetkę, wytarłem go kawałkiem chleba, a potem zjadłem11. Przymocowałem smycz mojego psa do mojego samochodu RC monster truck i objechałem nim osiedle... a wszystko to w zaciszu mojego pokoju12. Zawsze podgrzewam coś w mikrofalówce przez 1:11 lub 2:22, bo jestem zbyt leniwy, żeby przesunąć palce na "0" przed naciśnięciem przycisku start13. Pewnej nocy byłem pijany i zdecydowałem, że łazienka jest za daleko. Zsikałem się więc do kuwety mojego kota. Rano nie chciało mi się jej sprzątać, więc po prostu wyrzuciłem całą kuwetę do śmieci14. Razem z koleżanką z pokoju urządziłyśmy pokój w akademiku tak, aby był "przystosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych". Jedna osoba mogła sięgać do minilodówki i włącznika światła ze swojego łóżka, a druga mogła sięgać do okna i klimatyzacji/ogrzewania ze swojego... Nigdy więcej się nie pokłóciłyśmy15. Jedzenie bezpośrednio z naczynia, aby uniknąć zmywania naczyń. Nienawidzę zmywać naczyń16. Spędziłem pół godziny na szukaniu torrenta, żeby ściągnąć podręcznik, który zostawiłem w innym pokoju17. Wyprałem pościel. Nie założyłem jej od 2 miesięcy18. Kupiłem 1000 opakowań jednorazowych talerzy i sztućców19. W moim pokoju w akademiku piętrzyły się naczynia i zaczynały wydzielać nieprzyjemny zapach. Nie chciałem ich jeszcze myć, więc spryskałem je Lenorem
A to nie twój dom –
Jak nie myć naczyń w zmywarce –
0:14