Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Szukaj



Znalazłem 228 takich demotywatorów

Jeden z ostatnich tramwajów konnych, a obok niego nowoczesny z napędem elektrycznym. Nowy Jork, 1917 r. –
Opuszczona stacja metraw Nowym Jorku 1904 r. –
2014, Nowy Jork, Brooklyn, nauczycielka Madeline Scotto wciąż pomaga dzieciom z matematyką w tej samej szkole podstawowej św. Efrema, którą sama ukończyła w 1928 roku – Właśnie zbliżają się jej wyjątkowe urodziny: „W zeszłym roku pomyślałam: to niemożliwe, że skończę sto lat! Nie ufałam sobie, musiałam spisać to na kartce i wykonać kilka matematycznych działań, żeby się upewnić”. Nauczycielką została zupełnie przypadkowo, w wieku czterdziestu lat, już jako matka piątki dzieci, gdy lokalny pastor zapytał, kto mógłby zastąpić katechetki, hospitalizowane po wypadku autobusu. „Nieważne jakie dzieci osiągają rezultaty, ważne jeśli naprawdę mocno się starają” – wykłada swoje dydaktyczne motto pani Scotto, dodając, że nauczanie zawsze sprawiało jej radość i pozwoliło zachować młodość
Tak prawdopodobnie wyglądał Nowy Jork, gdy Henry Hudson pierwszy raz spacerował wzdłuż rzeki w 1609 roku –

Keanu Reeves to nie tylko zdolny aktor, ale także wspaniały człowiek. Oto kilka słów prawdy o nim:

Keanu Reeves to nie tylko zdolny aktor, ale także wspaniały człowiek. Oto kilka słów prawdy o nim: – W ostatnich latach “Matrix” jest już uznawany za klasykę kina, fragmenty dialogów i sceny z filmu, stanowią dobre metafory, które z pewnością nie zostaną przez nas zapomniane z upływem lat. Z takich powodów Keanu Reeves stał się gwiazdą internetowych memów. Przykładem może być zdjęcie zrobione w 2010 roku, kiedy Keanu siedział na ławce, patrząc w pewien specyficzny sposób, przy okazji jedząc kanapkę.Większość ludzi nie zna szczegółów jego życia, ani jego prawdziwej osobowości. Kiedy Keanu miał zaledwie trzy lata, jego ojciec, który wcześniej siedział już za sprzedaż heroiny, opuścił syna i porzucił rodzinę. Ostatni raz Keanu widział swojego ojca w wieku 13 lat. Przez całe swoje dzieciństwo zmieniał miejsca zamieszkania, tak jak zmieniali się jego opiekunowie. Od Sydney w Australii, przez Nowy Jork, po Toronto w Kanadzie. Uczęszczał do wielu różnych szkół średnich, co jak określił było dla niego dużym wyzwaniem.Przez całe życie zmagał się z dziwnymi i trudnymi sytuacjami. Reeves wraz ze swoją wieloletnią partnerką przeżyli wielką tragedię. Jennifer Syme była już w głębokiej ciąży, kiedy po ośmiu miesiącach urodziła martwą córkę. Zaledwie kilka tygodni później Syme zmarła w wypadku samochodowym w wieku 29 lat. W latach  dziewięćdziesiątych jego młodszej siostrze Kim zdiagnozowano białaczkę i musiała walczyć z nią przez długą dekadę, zanim przeszła ona w stan remisji, cały ten czas Keanu Reeves był głównym opiekunem siostry.Kiedy jego młodsza siostra walczyła z rakiem, Reeves był na tyle hojny, że przekazywał darowizny na rzecz różnych organizacji charytatywnych zajmujących się walką z rakiem, a nawet posunął się do ustanowienia własnej fundacji na cześć Kim, nie zaznaczając nigdzie swojego nazwiska. Prywatna fundacja Keanu Reeves’a stara się finansować badania nad rakiem, wspierając zarówno oddziały dziecięce, jak i szpitale dziecięce. Z racji tego, że nigdy nie próbował ubiegać się o kredyt na żadną z tych koncepcji, nikt nawet nie wiedział, że to robi. Jedynie w wywiadzie dla „Ladies ‘Home Journal” w 2009 roku powiedział: „Mam prywatną fundację działającą od pięciu lub sześciu lat, która pomaga kilku szpitalom dziecięcym i wspiera badania nad rakiem.”“Nie lubię dołączać do tego swojego nazwiska, po prostu pozwalam fundacji robić to, co robi najlepiej.”W 2008 r. Reeves zgłosił się również na ochotnika do obsługi telefonów na maratonie telewizyjnym z charytatywną zbiórką pieniędzy „Stand Up to Cancer”, a podczas meczu dobroczynnego, biorąc udział w hokeju na lodzie, zgłosił się na ochotnika na bramkę. Mecz odbył się w „SCORE” (Spinal Cord Opportunities for Rehabilitation Endowment), organizacji założonej w celu wspierania graczy, którzy doznali urazów kręgosłupa.Tak więc, w końcu zaczynają pojawiać się nagłówki o charytatywnych przedsięwzięciach Keanu Reevesa. Jeśli brać pod uwagę relacje osób pracujących w jego gronie, na przykład jednego z pracowników zatrudnionych przy filmie Chain Reaction, wydaje się, że Keanu jest naprawdę dobrym człowiekiem. Według niego: „Każdego dnia, przez kilka ostatnich tygodni filmowania Keanu zabierał monterów scenicznych i generalnie ludzi od czarnej roboty na bezpłatne śniadanie i lunch. Był naprawdę bardzo miłym facetem i miło się z nim pracowało. Od tamtego czasu pracowałem już nad około 30 różnymi filmami i nigdy nie spotkałem aktora, tak wspaniałomyślnego i przyjaznego dla innych jak on”. Dalej opowiada on historię jak znajomy jego rodziny, który też siedzi w biznesie filmowym, tworząc plany filmowe, nie “projektując”, ale “będąc jednym z tych biednych gości od montażu i konstrukcji”, został zaangażowany w pracę nad “Matrixem”, a kiedy Keanu Reeves dowiedział się o jego trudnej sytuacji i problemach w domu, podarował mu dodatkowo 20 000 $. Może już czas, żeby Reeves został gwiazdą memów za swoją bezinteresowność i dobroczynność?Ponadto podczas kręcenia filmu Matrix Reloaded, Reeves nagrodził każdego członka zespołu zajmującego się efektami specjalnymi, kupując im po motocyklu Harley’a Davidsona jako prezent na Boże Narodzenie. Aktor rozdał grube miliony ze swoich zarobków z Matrixa, załogom zatrudnionym przy produkcji tej znanej trylogii. Niektórzy oceniają nawet, że Reeves oddał od ok. 75 do 100 milionów dolarów tym, którzy pracowali nad filmami zza kulis
Pokonał dzieci, które mają prywatnych trenerów szachowych – Bezdomny chłopiec wygrywa turniej szachowy w Nowym Jorku.Jeszcze rok temu nie potrafił grać w szachy. 8-latek z rodziny uchodźców będzie teraz reprezentował stan Nowy Jork w ogólnokrajowym turnieju."Wystarczył mu rok, żeby z dziecka nie mającego pojęcia o szachach wspiąć się na poziom szachowego mistrza stanu. I to wszystko bez majętnych rodziców. Nigdy czegoś takiego nie widziałem - powiedział opiekun szkolnego kółka szachowego"
Pracownicy szpitala położniczego pokazują szczęśliwemu ojcu jego nowo narodzone trojaczki,  Nowy Jork (1946) –
Witaj w Nowym Jorku –
Marilyn Monroe otwiera mecz piłkarski USA - Izrael, Nowy Jork, 1959 r. –
W stanie Nowy Jork zliberalizowano prawo aborcyjne – Nowe prawo aktualnie dopuszcza przerywanie ciąży na każdym jej etapie (także po 24. tygodniu), jeśli okaże się, że życie matki jest zagrożone lub płód nie jest zdolny do samodzielnego życia, z drugiej zaś dopuszczają aborcję do 24. tygodnia ciąży bez wskazania powodu. Ustanowienie tego prawa przyczyniło się do akcji opatrzonej hasztagiem #adoptionislife. Osoby biorące w niej udział proszą o kontakt matki, również z innych stanów, które chcą dokonać aborcji. Chętnie zaadoptują ich dzieci. Akcja już przyniosła efekty. Na zdjęciu Sarah Marie Thomas i Blake Thomas, którzy zainicjowali akcję
Mężczyzna z zewnętrznym, zasilanym bateryjne rozrusznikiem serca, Nowy Jork, 1960 rok –
 –
Ruchomy garaż piętrowygdzieś w Nowym Jorku, lata 20-30' – A ja żyję chyba w XIX wieku
Zakupy przedświąteczne w Nowym Jorku, 1939 r. –
Nowy Jork w latach 80' wyglądał bardzo dołująco –
 –
Nowy Jork w 1911 roku –

Historia najbardziej poruszającego zdjęcia z 11 września - człowiek, który umierał na oczach milionów ludzi

Historia najbardziej poruszającego zdjęcia z 11 września - człowiek, który umierał na oczach milionów ludzi – "Odlatuje z tej ziemi jak strzała. Chociaż nie wybrał swojego losu, wydaje się, że w ostatnich chwilach życia przyjął go".Kim był "The Falling Man”, który zdecydował się na skok z wieży WTC11 września 2001 r. Godzina 8.46. W północną wieżę World Trade Center uderza samolot pasażerski American Airlines uprowadzony przez terrorystów Al-Kaidy. Maszyna wbija się w budynek odcinając górne piętra.Setki osób znalazły się w potrzasku. Otacza je ogień i dym. Windy nie działają, a nawet gdyby, to zamieniły się w śmiertelną pułapkę. Zawalone są wyjścia ewakuacyjne. Temperatura wzrasta do kilku tysięcy stopni. Żelbetonowe konstrukcje dosłownie się topią. Ci, którzy mają szczęście, giną w momencie wybuchu. Inni umierają w męczarniach. Wychylają się z okien, by złapać haust powietrza. Tak bardzo pragną oddychać. Ściągają ubrania i machają nimi do ekip ratunkowych w helikopterach latających w pobliżu wież."O Boże! Oni skaczą!"Nie ma jeszcze 9. Richard Drew, fotograf Associated Press odbiera telefon od szefa. Polecenie jest krótkie - Drew ma przerwać pracę i natychmiast jechać pod World Trade Center.Jedzie metrem, którego jest jedynym pasażerem. Na miejscu widzi już nie jedną, a dwie płonące wieże. "O Boże! Oni skaczą!" – zewsząd słychać okrzyki grozy. Rzeczywiście, co chwila od ścian wieżowców odrywają się miniaturowe punkciki. Drew działa instynktownie. Naciska migawkę. Pstryka w zapamiętaniu. Potem okaże się, że zanim dotrze do niego charakterystyczne mlaśnięcie towarzyszące rozbijaniu się ciał, każdej zauważonej postaci zdążył zrobić od 9 do 12 ujęć.Gdy wybije 10:28, upada wieża północna. Richard Drew robi ostatnie zdjęcia i ucieka.12 września 2001 r. jedna z jego fotografii pod tytułem "The Falling Man" ukazuje się na okładce "The New York Times'a". Jest wstrząsająca.Pisano, że zbuntował się przeciwko strasznym okolicznościom i po raz ostatni o sobie zadecydował. "New York Times" nie napisał, kim był. Po prostu nie można było tego ustalić. Wystarczyło jednak, że go pokazał.Kim jesteś?Przygotowując materiał, obejrzał wszystkie ujęcia serii "The Falling Man". Ten człowiek był przerażony, lecąc zrywał z siebie koszulę – opowiadał potem dziennikarz. Pod koszulą ofiary Junod dostrzegł pomarańczowy T-shirt. Uczepił się tego szczegółu, a zidentyfikowanie "Spadającego Mężczyzny" stało się dla niego niemal sprawą życia i śmierci. Po pierwsze, chciał oddać mu hołd, po drugie – przywrócić "Skoczków z WTC" do narodowej pamięci.11 września "The Falling Man" był w restauracji "Windows on the World" w północnej wieży WTC. Bo to jej obsługa nosiła charakterystyczne białe fartuchy.Był piękny, słoneczny poranek, Nowy Jork budził się do życia. Brakowało szefa kuchni Michaela Lomonaco – spóźnił się do pracy. Gdy w końcu zbliżał się do budynku, w wieżę uderzył samolot. Mężczyzna z przerażeniem patrzył w górę, modląc się, by jego koledzy uszli z życiem. Modlił się na próżno - zginęli wszyscy, którzy tamtego ranka przebywali w lokalu.Lomonaco był przekonany, że wie kogo widzi na zdjęciu. Jego zdaniem "The Falling Man" to Jonathan Briley, inżynier dźwięku w restauracji.11 września w pamięci Amerykanów nie jest dniem takich osób, jak "The Falling Man". Fakt, że ktoś był w stanie wyskoczyć z okna WTC jest nadal zbyt bolesny. To, jak zginęli otwiera ranę, ale jest też czymś, co zarazem ją zabliźnia.Historie, takie ja "The Falling Man", płyną w świat i czynią Amerykę silniejszą, dając lekcję nam wszystkim
30 minutowy, po razu pierwszy pokazany publicznie film z ataku terrorystycznego 11 września 2001 – To już 17 lat. Dziś możemy ponownie przyjrzeć się temu z bliska, dzięki cyfrowo poprawionemu, zdumiewająco realistycznemu nagraniu od pracującego wtedy dla telewizji CBS Marka LaGanga. Sam upadek wież po 18 minucie