Momencik, trwa przetwarzanie danych   Ładowanie…

Szukaj



Znalazłem 186 takich demotywatorów

Kilka zwinnych cięć i efekt jest niesamowity –
0:31
Jak dwie osoby mogą tą samą osobę widzieć na różne sposoby –
2018, Szwecja, małżeństwo Charlotte Von Schedvin i Pradyumna Kumar Mahanandia – Poznali się w 1975 roku w Indiach, gdy młoda skandynawska turystka poprosiła ulicznego artystę o namalowanie jej portretu. Zauroczony Hindus zaprosił nastolatkę do swojej rodzinnej wioski, gdzie spędzili razem dwa tygodnie, do powrotu Charlotte do Europy. Przez kolejne półtora roku korespondowali ze sobą, co tylko utwierdziło mężczyznę w przekonaniu, że chodzi o miłość jego życia. Ubogi, pochodzący z najniższej kasty Kumar sprzedał więc wszystko co posiadał i kupił rower. Bez oszczędności, jedynie dzięki pomocy ludzi dobrej woli, pokonał na nim prawie 10.000 kilometrów i przez Kabul, Teheran, Stambuł i Wiedeń dotarł szczęśliwie aż do Göteborga. Od tego czasu są nierozłączni, doczekali się dwójki dzieci
 –  Szkoła Podstawowa nr 3 im. Marii Konopnickiej w Kole15 stycznia o 20:56 · W ostatnich dniach naszą szkołę spotkał duży zaszczyt. Otrzymaliśmy bowiem list od królowej Wielkiej Brytanii – Elżbiety II. Jest on odpowiedzią na list, który napisali uczniowie klasy 4B wraz z nauczycielką języka angielskiego – panią Kingą Drzewiecką. Uczniowie wspomnieli w nim o tym, że lubią uczyć się języka angielskiego i poznawać fakty na temat rodziny królewskiej oraz Zjednoczonego Królestwa. Napisali o naszym mieście i szkole, nie pomijając informacji, że Koło jest miastem królewskim. Część uczniów wykonało piękne prace, które zostały dołączone do listu, m.in. portret Królowej, pejzaż kolskiego zamku królewskiego oraz szkic Big Bena. Do korespondencji dołączona również została pocztówka ilustrująca najważniejsze miejsca w naszym mieście. Całość została zwieńczona gratulacjami dla najdłużej panującej Monarchini Brytyjskiej oraz życzeniami wielu lat zdrowia i szczęścia. Odpowiedź z Pałacu Buckingham nadeszła po niespełna 3 miesiącach. Jej Wysokość wyraziła wdzięczność za życzliwy list, doceniła poprawność oraz znakomite prace uczniów. Ponadto wyraziła zadowolenie za otrzymaną pocztówkę, gratulacje oraz serdeczne życzenia. Otrzymana korespondencja została napisana w bardzo podniosłym i jednocześnie życzliwym tonie, a do listu zostały dołączone dwie fotografie Królowej Elżbiety II wraz z mężem Filipem, 98-letnim księciem Edynburga. Odpowiedź monarchini sprawiła dzieciom ogromną radość oraz z pewnością będzie motywacją do pisania kolejnych listów i nauki języka angielskiego.
Artysta Ewan McClure maluje swój autoportret patrząc wyłącznie w lustro –
 –
„Portret siły”. Lwica umazana we krwi i bez jednego kła, chroni swoje młode chwilę po walce z innym drapieżnikiem. Zdjęcie zrobione przez Marka Dumbletona w Kruger National Park w Południowej Afryce –
Ja serio tak wyglądam?! –
Śmieszkowy, ale realistyczny portret –
Słynny portret zamówił francuski ambasador w Londynie, Jean de Danteville, który za swe życiowe motto obrał łacińską maksymę „memento mori" – Mężczyzna chciał, by było ono w jakiś sposób uchwycone na jego podwójnym portrecie, ale malarz nie chciał, by dzieło było zbyt mroczne, dlatego postanowi się uciec do złudzenia optycznego.Renesansowy artysta namalował na pierwszym planie dziwny podłużny przedmiot, który w rzeczywistości okazał się być czaszką, lecz aby ją zobaczyć trzeba spojrzeć na płótno pod odpowiednim kątem

Artysta tworzy genialne szkice prawdziwych ludzi w stylu Mangi (24 obrazki)

Przerażająco realistyczne portrety kotów autorstwa japońskiej artystki Wakuneco (18 obrazków)

Gdyby kosmita był owcą. 15 przepięknych portretów ras psów (16 obrazków)

Dzisiaj przed Pałacem Prezydenckim w Warszawie zostanie złożony portret Lecha Kaczyńskiego wykonany w pniu brzozy – To jest sztuka, tego nie zrozumiesz
 –

Pewien student zaczął rysować portrety. Efekt był tak beznadziejny, że internauci zaczęli błagać o więcej (26 obrazków)

 –
Facet przemycił na charytatywną aukcję prześmiewczy portret swojego kumpla, wiedząc, że ten tam będzie – Mistrz trollowania
Cudze chwalicie, a swego nie znacie – Obalamy mit katany Polska szabla husarska vs katanaPolska szabla husarska "batorówka" z XVIl wieku (Muzeum Wojska Polskiegoze zbiorów A. J. Strzałeckiego). Na zastawie portret Batoregooraz wybite "STEFANUS BATORI REX POLONIA"Polecam mały eksperyment poproście dziesięć osób o wybranie najlepszej wnowożytnej historii świata broni białej. Zdecydowana większość wskaże japoński mieczsamurajski, sławną katanę. Czy naprawdę zasługuje on na swoją opinię? Bez watpieniastanowił wielki wyczyn techniczny. Kiedy jednak przeanalizujemy jego walory użytkoweszybko okaże się, że nie była to broń tak doskonała, jak to pokazują współczesne filmyfabularne, kreujące obraz tyleż efektowny, co z reguły daleki od rzeczywistości. Stylszermierki oferowany przez katanę jest nie tyle prosty, ile wręcz toporny. Co gorsza jejobsługa wymaga obu rąk, więc przydatność do walki z konia jest raczej średnia. Jakabroń zasługuje w takim razie na palmę pierwszeństwa? Odpowiedź jest tyleż oczywistaco dla większości - niestety zaskakująca. Najlepszą krótką bronią białą (sieczną lubkłującą) kiedykolwiek stworzoną przez człowieka była... polska szabla husarska. Jest tobroń o tak znakomitych możliwościach, že sławny japoński miecz to przy niej po prostuprymitywny cepHistoria polskiej szabli husarskiej sięga czasów Stefana Batorego, kiedy to pojawiła się wPolsce szabla węgierska. Była to doskonała broń, pozwalająca na wykonywanie cięćbezpośrednich i zamachowych z łokcia oraz z ramienia oraz wszelkich zasłonstatycznych. Łączyła w sobie wszystkie cechy bojowe wschodnich i zachodnich szabel imieczy (w tym m.in. samurajskiej katany). Była w swoim czasie najlepszą szablązarówno do walki pieszej, jak i konnej. Polacy szybko docenili zalety tej konstrukcjiwprowadzając wszakże dwie istotne modyfikacje. Zamknięta (lub półzamknięta) rękojeśćpolepszyła ochronę dłoni szermie wnętrznej stronie rękojesci Polacy dodarównież paluch - pierścień pozwalający na przełożenie kciuka. Zmieniał on ułożenie dłonipoprawiał pewność chwytu oraz zwiększał siłę ciosu. Pozwalał również na zadawanietzw. cięć odbijanych, wykonywanych szybkim ruchem z nadgarstka. Były one niezwykleskuteczne, nie zostawiały bowiem czasu na obronę, i zadawano je bez sygnalizowaniawcześniejszym zamachem. Szabla husarska była główną bronią boczną elitarnej polskiejjazdy husarii (o której w nastepnym odcinku). Swoja przewag udowodnita wielokrotniewchodząc do narodowej legendy i zyskując złowrogą sławę wśród przeciwników.Wróćmy teraz do początkowego porównania naszej szabli z tak hołubioną przez kulturęmasowa japońską kataną. Szabla była cięższa, co razem z innymi detalami konstrukcjirza. Po weprzekładało się na większą siłę ciosu. Jej klingę wykonywano najczęściej ze staliwęglowej, łącząc miękki rdzeń z twardym ostrzem. Dawało to pewną elastycznośćkonstrukcji i tatwość naprawy uszkodzeń. Klinga katany, wykonana z damastuskuwanego, na skutek wielkiej (nawet przesadnej) twardości mogła kruszyć się jak szkłow starciu z szablą. Samurajowie w ogóle starali się nie parować cięć przeciwnika, aleraczej omijać je, wyprowadzając precyzyjne ataki. Można założyć, że taki styl wobecszabli husarskiej, bardziej manewrowej i umożliwiającej bezpieczne parowanie, byłbyraczej mało efektywny. Szablą husarską można było zadać efektywny sztych, chociażjego wyćwiczenie wymagało długiego treningu (ze względu na dużą krzywiznę). Wprzypadku katany naet sztych byt w zasadzie cięciem. Obie bronie pozwalały nawykonywanie cięć odbijanych, ale wielką przewagą polskiej szabli byt paluchpozwalający na pracę samym nadgarstkiem, oraz jednoręczność, znakomicieułatwiająca manewrowanie, a przede wszystkim walkę z konia. Korzyści taktyczne byływ tym układzie oczywiste. Krótka i z konieczności uproszczona analiza prowadzi dojednego wniosku nie mamy się czego wstydzić. To, co stworzyli Polacy, jest po prostulepsze niż doskonała skądinąd, legendarna konstrukcja japońskich rzemietak ekscytuje się cała zachodnia kultura. Wnioski pozostawiam Czytelnikomślników, któraia kultura. Wnioski poz
Pan poczeka jeszcze momencik, prawie skończyłem portret pamięciowy –